น่ารักจังเลยค่ะ

พอจะนึกภาพออกค่ะ ดอกไม้สายฝนที่คุณเล่าให้ฟัง ดอกมันเล็กๆคล้ายๆหยดน้ำ ใสราวกับแก้ว แวววับราวกับผลึกพลอย อ่อนหวานและอ่อนไหวเหมือนใครบางคน.....ก็เจ้าของบล็อกนี้ไงคะ

แวะมาเยี่ยมนะคะ คิดถึงคุณและบล็อกนี้มากมายเลย แม้จะหายไปพักใหญ่ แต่ดอกไม้ที่บล็อกนี้ไม่เคยจางความหอมไปจากใจเลยค่ะ

ฟังเสียงฝนเต้นระบำบนหลังคาบ้านก็เพลินจนหลับแล้วค่ะ
^^

แวะมาทักทายจ้า

มานั่งฟังเสียงเม็ดฝนเป็นเพื่อนจ้ะ
แม้จะหายไปนาน แต่ยังนึกถึงพี่สาวดอกไม้อยู่เสมอนะ

สบายดีนะคะ :-)

คุณระเบียงดอกไม้ส่งความสุขผ่านหยดน้ำฝนมาทางตัวอักษรอีกแล้ว

แค่ได้นั่งอ่านก็มีความสุขจังเลยค่ะ

ที่บ้านต่างจังหวัด เวลาฝนตกแล้วอยู่ใต้ถุนบ้าน จะรู้สึกเย็น จะได้เห็นต้นไม้ ใบหญ้าต้องเม็ดฝน ... สวยงามค่ะ แล้วก็ยิ่งเราได้กลิ่นดินอีกด้วยนะค่ะ มันเป็นอะไรที่จำได้ตลอดไม่ลืมเลือนเลยค่ะ ...

แต่ตอนนี้ ฝนตก ได้แค่มองเม็ดฝนอยู่ในบ้านน่ะค่ะ ... แต่ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบยนะค่ะ

ระบำน้ำฝน คงสวยเหมือนคนมอง

แปลกจังเวลาแอร์นั่งมองฝน แล้วจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย มองไม่เห็นเลยว่า ดอกของน้ำฝนมันเป็นยังไง


ขอบคุณคุณไนท์ที่ไปให้กำลังใจถึงบล๊อคค่า


ยังไงก็จะสู้ ๆ



แต่สัญญาว่า ฝนตกคราวหน้าจะลองมองละอองน้ำฝนให้เป็น "น้ำฝนเต้นระบำ" อิอิ

มาจินตนาการตามคำบอกกล่าวค่ะ
อ่านแล้วมีความสุขจริงๆ พาลให้นึกถึงตอนไปกระโดดโลดเต้นกลางสายฝนเลยค่ะ (สมมุติว่าตัวเองเป็นดอกไม้ ^^)

คืนนี้เราได้อ่านบล็อกของคุณระเบียงดอกไม้
ตอนที่ฝนกำลังเต้นระบำอยู่เหมือนกันค่ะ

แว่บมาเต้นระบำ กับดอกไม้ด้วยคนค่ะ
หือ หือ แว่บมาทักทายก่อนค่ะ
อีกสองสามวันคงได้อัพบล็อกตัวเองนะ

ด้วยความคิดถึงมากมายฝากไปกับสายฝนและดอกไม้ค่ะ

ด้วยความคิดถึงอย่างแรงจ้ะ จริงๆนะจ้ะ

สวัสดีจ้า หนูระเบียงซำบายดีบ่

โอ... อยากจะเห็น
อยากจะเร้น กายไปอยู่ใกล้ๆ
ชมบุปผาเต้นรำ รื่นเริงใจ
บนระเบียงดอกไม้.. ใต้ชายคา

อ่านแล้วนึกภาพออกเลยค่ะ

จากที่เคยเบื่อเวลาฝนตก ชักอยากไปนั่งจิบน้ำชาดูระบำละอองน้ำซะแล้วสิ

น่ารักจังเลยค่ะ คิดถึงบ้านนี้จังค่ะมิได้มาเยื่อมหลายวัน มาอ่านข้อความหวานๆ และแอบหอบความอบอุ่นกลับมาบ้านตัวเองค่ะ

เวลาฝนตก ชอบนั่งริมชายคาให้ละอองฝนพัดมาโดนหน่อยๆ
แต่ถ้าตกกลางคืนนี่ต้องหาผ้ามาห่มหัวใจเลยนะคะ
เดี๋ยวมันจะลอยลับหายไปด้วย

ปล. น้ำเน่าซะไม่มีเลยเนอะ

เมื่อก่อนเคยเป็นนะคะ

ชอบดูเม็ดฝน เพลินตาดี..

ฝนตกแล้วรู้สึกเหงา
เลยไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่
แต่ต่อไปนี้คงต้องมองฝนเสียใหม่
เมื่อฝนตก อย่างน้อยก็มีดอกน้ำฝนอยู่เป็นเพื่อนนี่นะ