Bloggang.com : ระเบียงดอกไม้ : อ่ อ น โ ย น อ ย่ า ง ที่ เ ธ อ เ ป็ น

อ่ อ น โ ย น อ ย่ า ง ที่ เ ธ อ เ ป็ น

ฉันชอบเดินดูต้นไม้ใบหญ้าภายในบ้านกับแม่ตอนเช้าๆ
เดินกันไปคุยกันไปตามประสาแม่ๆลูกๆ
เช้าวันก่อนแม่เล่าให้ฟังว่า
สาวน้อยข้างบ้านจะแต่งงานกับหนุ่มบางกอก
อยากได้ดอกแคทรียาสีเหลืองแกมม่วงไปเหน็บมวยผมเจ้าสาว
ด้วยเหตุผลที่คนฟังๆแล้วรู้สึกเอ็นดูขึ้นมาทันที

เธอบอกแม่ของฉันว่าเธออยากมีดอกแคทสีนี้
ติดมวยผมของเธอในในวันที่เป็นเจ้าสาว
เหมือนวันที่แม่ของเธอแต่งงานกับพ่อเมื่อ 20 กว่าปีก่อน

บังเอิญเหลือเกินที่ดอกแคทบ้านเรากำลังออกดอกพอดี
ว่าที่เจ้าสาวคนนี้กับแม่ของเธอจึงเดินมาขอ
ปกติแม่จะเป็นคนที่รักและหวงดอกแคทรียามาก
ประคบประหงมไว้อย่างดี
แต่พอเห็นท่าทีของเจ้าสาวแล้วรู้สึกเอ็นดู
ก็เลยตัดใจตัดช่อแคทรียาให้เธอไป

ฟังแม่เล่าแล้วรู้สึกอุ่นๆในใจ
แม่มักจะอ่อนโยนกับเรื่องเล็กๆน้อยๆแบบนี้เสมอ

หญิงสาวคนหนึ่งกำลังจะเป็นเจ้าสาว
คนเป็นแม่คงบอกเล่า ชี้ชวนให้ดูภาพเก่าๆในแต่งงานของแม่
ฉันไม่แปลกใจเลยถ้าลูกสาวจะสะดุดตากับดอกแคทรียา
และอยากมีดอกแคทติดบนมวยผมแบบแม่ในวันแต่งงานบ้าง

อยากเห็นช่อดอกแคทบ้านเรา
บานบนมวยผมของเจ้าสาวน่าเอ็นดูคนนี้จัง
แค่นึกก็มีความสุขแล้วล่ะ
เสียดายจริงๆที่ฉันไม่อยู่ในวันแต่งงานของเธอ