ความพอดีมีค่ามากกว่าความพอใจ และ หน้าที่ไม่ใช่อำนาจ สำนึกไว้ซะ
เขียนถึงแม่






ใกล้วันแม่แล้วรู้สึกอยากเขียนถึงแม่ ถึงแม้ว่าแม่จะจากไป 19 ปีแล้ว แต่แม่ยังอยู่กับเราเสมอ เราจึงขอถ่ายทอดเรื่องราวของแม่ในบางช่วงชีวิต เพื่อรำลึกถึง "แม่"

ความฝันของแม่  เนื่องจากแม่เป็นลูกคนเล็กและมีพี่อยู่ 2 คน แม่จึงรู้สึกเหงา เมื่อแต่งงานแล้วแม่อยากจะมีลูกเยอะๆ แม่จึงมีพวกเราติดๆกันถึง 4 คน แต่แม่ว่าแม่ฝันสลายเพราะพ่อแอบไปทำหมัน (ลูกๆแอบขำ ขนาดนี้ยังไม่พออีก)

ความอดทนของแม่ แม่ซึ่งเป็นคุณหนูมาตลอดเมื่อมีลูกแม่กลับทำได้ทุกอย่าง เนื่องจากครอบครัวเรามีพ่อรับราชการ มีลูก 4 คนทำให้มีค่าใช้จ่ายเยอะ แม่จึงเริ่มทำงานนอกบ้านบ้าง ค้าขายบ้าง เดินขายของเป็นระยะทางหลายกิโลแม่ก็ทำได้ (แม่จึงเป็นตัวอย่างของความอดทนของพวกเรา)

ความรักของแม่ แม่รักลูกทุกคนเท่ากันเราจำได้เวลาแม่ซื้อผลไม้มาแม่ก็นับจำนวนแล้วแบ่งให้ลูกทุกคนเท่าๆกัน ลูกต้องบอกว่าแม่อย่าลืมแบ่ง 6 ส่วนนะ แม่กับพ่อด้วยแม่จะหัวเราะแล้วบอกว่าใครไม่พอมากินของแม่ก็ได้เรา 4 คนต่างคอยกีดกันไม่ให้ใครกินของแม่ (ตัวเองจะได้แอบหยิบ555)
แม่เป็นคนมองโลกในแง่บวกเสมอ แม่มีความรักให้กับทุกคนเสมอ ไม่ว่าหลานๆของพ่อหรือหลานแม่เองที่เข้ามาเรียนในตัวเมืองทุกคนมาอาศัยอยู่กับแม่โดยที่เราพี่น้องไม่เคยเห็นว่าแม่จะมีสีหน้าไม่พอใจเลย แม่จัดเตรียมข้าวปลาอาหารไว้ให้และก็กินพร้อมๆกัน จึงไม่แปลกที่ญาติพี่น้องทุกคนจะรักแม่ เด็กแถวบ้านที่พ่อแม่ไม่สนใจแม่ก็จะเอาลูกเค้ามาอาบน้ำประแป้งขาว หาขนมให้กิน

ความทุกข์ของแม่ แม่มีเราเป็นลูกสาวคนเดียวน้องๆ 3คนเป็นผู้ชายหมด เด็กผู้ชายเล่นกันแรงแล้วมีทะเลาะกันบ้าง บางครั้งก็เล่นประมาทมีการบาดเจ็บ นั่นแหละเราจะเห็นความทุกข์ของแม่

ความห่วงของแม่ เราเป็นเด็กที่เรียนพอใช้ได้จึงขอเข้ามาเรียนต่อที่กรุงเทพฯ แม่ก็ให้มาทั้งที่เรารู้ว่าแม่ห่วงเรามาก แม่เคยเยี่ยมเราที่มหาวิทยาลัย แม่ไปถามจนเจอ เพื่อดูว่าลูกอยู่อย่างไร เราซาบซึ้งมากและรู้สึกสงสารแม่กลัวว่าแม่จะเหนื่อยและได้รับอันตรายจากการเดินทาง แต่แม่กลับยิ้มแล้วบอกเราว่าแม่มาเห็นลูกแล้วแม่ปลื้มใจ หายห่วงแล้ว

ความสุขของแม่ แม่หาความสุขให้กับตัวเองได้ไม่ยาก แม่จึงเป็นคนที่มีความสุขอยู่เสมอ โดยเฉพาะเรื่องของลูกทำให้แม่สุขได้เสมอ บางเรื่องที่เรามองว่าเป็นภาระหนักแม่กลับมองว่าเป็นความสุข เช่น การที่แม่เลี้ยงหลานพร้อมกัน 2 คน แม่มีความสุขที่ได้เลี้ยงหลานถึงแม้ว่าแม่จะเหนื่อย (แม่ไม่ให้จ้างพี่เลี้ยง)

ความเป็นครูของแม่ แม่เรียนจบแค่ชั้นประถม 4แต่ก็มีคำสอนดีดีมากมาย แต่ที่จำได้และใช้มาเสมอก็เช่น
- อย่าถามสามีว่าไปไหนมาเพราะเราไม่ใช่แม่เค้า(เราทั้งขำแล้วก็จำมาทุกวันนี้) แม่บอกให้ถามว่า กินข้าวมั้ย หรือว่าถ้าดึกมากๆก็ถามว่า กาแฟมั๊ย โอวัลตินมั๊ย (ถ้าเป็นตอนนี้ก็จะถามว่ารับซาลาเปาขนมจีบเพิ่มมั๊ยคะ555)
- อย่าว่าสามีเพราะสามีมีบุญคุณถ้าไม่มีเค้าเราก็ไม่มีลูก(เราก็ขำอีก)
**เราคิดว่าถ้าแม่เป็นครู คงสอนดีน่าดูเลยนะ

ความเจ็บของแม่ แม่เริ่มเจ็บเมื่อปี2530 (อายุแม่ 50 ปี )โดยครั้งแรกไม่ทราบสาเหตุเมื่อตรวจละเอียดจึงพบว่าแม่เป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง(สมัยนั้นรักษายากมาก) และมีอาการโรคเบาหวาน แต่แม่เป็นคนเข้มแข็ง ไม่เคยแสดงอาการจิตตกให้เราเห็น(เราไปเฝ้าแม่ทุกวันแม่ก็ยังคุยสม่ำเสมอ) จนแม่ได้กลับมาอยู่ที่บ้านอีกครั้ง แม้บางครั้งแม่จะทรมานกับการรักษาแต่แม่บอกว่าสู้กัน มันกับแม่เดี๋ยวก็รู้ว่าใครชนะ
แม่เป็นคนชอบทานขนมจีนมากแต่เนื่องจากเป็นเบาหวานเราจึงบอกว่าแม่ระวังน้ำตาลขึ้นนะ แม่สวนกลับมาทันทีเลย "เวลาอยู่โรงพยาบาลถามว่าแม่กินอะไร สารพัดจะสรรหามาให้กิน แต่แม่กินไม่ได้ เวลาอยู่บ้านก็มาห้ามกินซะอีก แม่ทำตัวไม่ถูก" เราก็คิดเออก็จริงเนาะ เลิกห้ามแม่ทันที

ความพ่ายแพ้ของแม่ สุดท้ายแม่ก็พ่ายแพ้ให้กับโรคร้าย จากเราไปอย่างไม่มีวันกลับ ด้วยอายุเพียง 53 ปี ป่านนี้แม่คงจะรู้ว่ามีคนมากมายที่รักแม่ พ่อคงบอกแม่หมดแล้ว เพราะหลังจากนั้นไม่กี่ปีพ่อก็มาจากเราไป พ่อบอกเราว่าพ่อไม่อยากอยู่อย่างทรมานเพราะพ่อคิดถึงแม่ พ่อเคยบอกแม่ว่าถ้าแม่ไปก่อนพ่อคงอยู่ไม่ได้แล้วพ่อก็อยู่ไม่ได้จริงๆ เพราะพ่อรักแม่มาก

                 สุดท้ายวันแม่ปีนี้ลูกขอบอกแม่ว่า ลูกรักแม่ค่ะ




Create Date : 07 สิงหาคม 2552
Last Update : 12 สิงหาคม 2560 21:04:19 น. 31 comments
Counter : 673 Pageviews.

 
ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณพ่อคุณแม่ด้วยนะคะ..แต่เราว่าท่านทั้งสองไปดีแล้วค่ะ..

เราอ่านเรื่องที่มีคนเขียนถึงแม่..ทำให้เราคิดถึงแม่มากๆไปด้วยเลยค่ะ...



โดย: Suessapple วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:2:48:33 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่อ้อย....

พระคุณแม่ยิ่งใหญ่จริงๆค่ะ..... พีชองคิดว่าชาตินี้คงทดแทนพระคุณแม่ไม่ไม่หมดแน่ๆ... ยิ่งมีลูก ยิ่งทำให้รักแม่มากขึ้น......

ขอแสดงความสเยใจที่สูญเสียคุณแม่ไปนะคะ



ปล. บล็อคพี่อ้อยสวยมากเลยค่ะวันนี้... เสียแต่อ่านยากไปซักหน่อย พี่อ้อยลองเปลี่ยนสีตัวหนังสือดีมั้ยคะ จะได้อ่านง่ายขึ้น


รักษาสุขภาพนะคะ


โดย: พีชค่ะ (somjaidean100 ) วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:4:34:01 น.  

 
ได้แง่คิดเรื่องแม่อีกเยอะเลยค่ะป้า ถึงแม้แม่กับพ่อไม่ได้อยู่กับเราแล้วแต่เค้าจะไม่หายไปไหน เค้าจะยังคงอยู่เสมอ อย่างน้อยก้อในใจเราไงหล่ะคะ.....

ปล. ป้าจ๋า ขอบคุณอีกอย่างที่แบ่งปันเรื่องราวเกี่ยวกับลูก หนูหนับหนุนให้ป้าน่าจะทำเป็นบล็อกเพราะคิดว่าจะเป็นประสบการณ์ที่น่าเก็บเกี่ยว เกี่ยวกับลูกนะคะ....คนอื่นคิดไงก้อช่างเหอะเนอะป้าเนอะ...


โดย: DARKDOG วันที่: 9 สิงหาคม 2552 เวลา:22:33:24 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่อ้อย....

พี่อ้อยนอนดึกมากๆเลยนะคะ... หรือต้องตรวจการบ้านเด็กๆคะ.... อย่าลืมรักษาสุขภาพนะคะ

นี่เป็นลิงค์สำหรับโค้ดสีค่ะ ลองเลือกดูนะคะ พีชว่า สีขาว หรือโทนเหลือง น่าจะเห็นได้ชัดสำหรับ บีจีสีนี้

//www.computerhope.com/htmcolor.htm

ปล. ชอบบีจีวันนี้จังค่ะ สวยสดใสทีเดียว


โดย: พีชค่ะ (somjaidean100 ) วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:2:49:32 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณพี่อ้อย...

ขออนุญาตเรียกตามคุณพีชนะคะ...ไม่ต้องการเรียกคุณป้าค่ะ เพราะแอบเห็นรูปว่ายังมะแก่จั๊กหน่อย อิ อิ

คุณพี่อ้อยไปเข้าเรียนช้าหน่อยไม่เป็นไรค่ะ ...แค่เข้าเข้าห้องมาให้คุงครูเห็นหน้า คุงครูก็ดีใจแล้วค่ะ

ที่จริงเราก็อยากจะแค่พาเพื่อนๆเที่ยวสนุกๆน่ะค่ะ แต่ว่ามันไม่มีอะไรจะเขียน...เผยความลับซะแร้วเรา

ก็เลยหาความรู้มาประดับเรื่องราวเสียหน่อยค่ะ...

คืนนี้หลับฝันดีนะคะคุณพี่อ้อย...



โดย: Suessapple วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:19:29:19 น.  

 
blogแม่ สวยจังไปไกลกว่าลูกเยอะเลยนะนี่
555555+


โดย: kabkaem IP: 115.67.182.238 วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:21:51:59 น.  

 
ป้าจ๋า เม้นท์ป้าเนี่ยโดนจริง ๆ เลยอ่ะ ชอบมั่ก ชีวิตมีทางออกเสมอ หุหุหุ ไม่ทราบว่าหนูแจ้งให้ป้าทราบหรือยังว่า เพิ่งจะเช็คด้วยตัวเองเช้าวันก่อน คาดว่าตอนนี้มีโครงการสองเพิ่มมาอีกในท้องหน่ะป้า คราวนี้จะทำการทดลองอีกครั้งกับลูกที่จะเกิดมาหน่ะค่ะ (จิตประภัสสรตั้งแต่นอนอยู่ในครรภ์) ป้าอย่าเพิ่งขำหนูนา อย่าหาว่าหนูบ้าด้วยเอ๊า....


โดย: DARKDOG วันที่: 10 สิงหาคม 2552 เวลา:21:54:26 น.  

 
ขอบคุณคุณพี่อ้อยค่ะที่ไปเยี่ยมที่บล๊อค ขอให้หลับฝีนดีเช่นกันค่ะ..


โดย: Suessapple วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:0:28:26 น.  

 
คิดถึงแม่จัง ฝนไม่มีโอกาสได้กอดแม่นานแล้วค่ะ เพราะแม่เสียไปตั้งแต่ฝนอายุได้ ๗ ขวบ

ฝนขออนุญาติแอ๊ดไว้นะคะ ไว้ฝนกลับไทยไปถึงโคราชเมื่อไหร่ฝนจะแวะมาส่งเสียงค่ะ เผื่อว่าจะได้มีโอกาสเจอกันที่ลานย่าโม


โดย: CeciLia_MaLee วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:1:27:38 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมชมกันนะค่ะ

ท่านก็คงรับรู้ค่ะ ว่า จขบ. รักท่านมากๆแค่ไหน

ขอแสดงความเสียใจด้วยด้วยนะค่ะ

ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ



โดย: Macys วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:9:46:49 น.  

 
ปล.เพลงไพเราะมากๆเลยค่ะ เข้ากับบรรยากาศมากๆค่ะ


โดย: Macys วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:9:49:51 น.  

 
ยินดีต้อนรับนะค่ะ มาวันไหนบอกด้วยนะค่ะ


โดย: CherryBlossom669 วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:11:44:32 น.  

 
อ่านแล้วซึ้งจังคะ คุณแม่อยู่ใกล้ๆจขบเสมอคะ ชอบที่เขียนว่าสนับสนุนการเรียนรู้ตลอดชีวิต ชีวิตคนเรามีเรื่องให้เรียนรู้เรื่อยไป ขอบคุณที่แวะไปอ่านที่บล็อกและยินดีที่ได้รู้จักคะ


โดย: tanya tanya วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:15:01:18 น.  

 
เฮ้อ..ขึ้นต้นมาตอนแรกไม่อยากอ่านต่อเลยค่ะ เพราะคิดอยู่แล้วว่าน้ำตาต้องซึม ขอแสดงความเสียใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ

คุณแม่น่ารักมากมากเลยค่ะ ท่านมีความคล้ายกับแม่ของหนูมากเลยค่ะ อ่อนโยน ใจดี มองโลกในแง่ดี ขยัน อดทน เคารพสามี และสอนเหมือนๆกันเลยอ่ะ เรื่องการปฏิบัติตัวกับสามี อ่านแล้วคิดถึงแม่ตัวเองมากมาก (จริงๆคิดถึงทู๊กกกกวัน ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัยนี่เนอะ)

วันนี้กะจะโทรไปแชทซะหน่อยเหมือนกันค่ะ เพราะแอบส่งการ์ดวันแม่ไปจากพันทิพ ไม่รู้ได้หรือยัง

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำเรื่องลูกด้วยค่ะ หวังว่าเค้าจะโตมาเป็นเด็กดี...นอกเหนือจากพูดได้ดีขึ้นและมีสุขภาพแข็งแรง อิ อิ เกี่ยวมั๊ยเนี๊ย

มีความสุขมากมากค่ะ


โดย: อยู่ว่างว่าง วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:15:41:09 น.  

 
ตามมา กินผัดผักบุ้งกับแกงหยวกใส่หมูค่ะ

เพลงในบล็อกดีจังค่ะ ฟังแล้วคิดถึงแม่จังเลย


โดย: Matsudo IP: 59.134.152.131 วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:17:04:47 น.  

 
ขอบคุณมากๆ จ๊า


โดย: CherryBlossom669 วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:18:43:33 น.  

 
ขอบคุณมากนะคะที่แวะเข้าไปเยี่ยมและให้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์มากๆเลยค่ะ

ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ


โดย: petit lapin วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:19:02:40 น.  

 
อ่านแล้วซึ้ง คิดถึงแม่ค่ะ (แม่อยู่เมืองไทย)
แวะมาขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมบล็อคเจ้าตัวเล็กค่ะ
"ได้เลยครับ คุณยายอ้อย"


โดย: mangpor@belgium วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:20:11:52 น.  

 
อ่านแล้วซาบซึ้งจังเลยค่ะ....ขอจำประโยคที่แม่สอนว่าอย่าถามสามีว่าไปไหนมา ให้ถามว่าหิวข้าวมั้ย...ชอบจังเลยค่ะ....แต่ ปอ ก็ไม่เคยถามว่าไปไหนมา...ถามแต่ว่า....หิวมั้ย จริง ๆ ค่ะ...อ่านแล้ยิ้ม....

ปอขอให้เจ้าของบล็อกมีความสุขมาก ๆ นะค่ะ

ปอ...ก็เคยเป็นครูมาก่อน...พอแต่งงานก็ต้องจำเป็นที่จะต้องลาออก..เพราะเขาอยากให้มาอยู่ด้วยกันที่ออสเตรเลีย......ปอ..ขอแอดเป็นเพื่อนบล็อกเลยนะค่ะ...คนบ้านเดียวกัน.....


โดย: ไหมพรมสีสวย วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:20:28:33 น.  

 
เข้ามาอ่านแล้ว ยิ่งคิดถึงแม่มากๆๆ เรื่องของแม่ทำให้เราคิดถึงเขาได้มากมายจริงๆๆ


โดย: มล (เดินทางรอบโลก ) วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:20:41:28 น.  

 
ขอให้คุณป้าและครอบครัวมีความสุขมากๆนะคะ (แม่มี่ก็ไปสวรรค์11แล้วค่ะ)
....................


หลับฝันดีค่ะ


โดย: ญามี่ วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:21:50:49 น.  

 
อ่านเสร็จแล้วต้องหาทิชชูซับน้ำตา...ซาบซึ้งค่ะ


โดย: isa2pasi วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:22:50:33 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่อ้อย

แวะมาอวยพรวันแม่ค่ะ......ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ...
สุขภาพแข็งแรงค่ะ


โดย: พีชค่ะ (somjaidean100 ) วันที่: 11 สิงหาคม 2552 เวลา:23:35:01 น.  

 
สวัสดีค่ะ สบายดีนะคะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนที่บล็อคนะคะ
คนโคราชเหมือนกันเลย ดีใจได้เจอคนโคราช


โดย: duen norway วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:0:34:38 น.  

 
ความรักของพ่อแม่นี่ยิ่งใหญ่มากๆเลยค่ะป้า หยีอ่านไปน้ำตาจะคลอซึ้งมากๆเลยค่ะ

พอเรามีลูก เราเข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ได้ดีมากๆ รักลูกหว่วงลูกไปสารพัด ไม่ต่างจากแม่ที่ห่วงเราเลยนะค่ะ

ป้าจ๋าหยีสบายดีค่ะ ลูกๆเปิดเทอมอาทิตย์แรก หัวฟูนิดหนึ่ง


โดย: แม่น้องKevin and Jasmin วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:2:58:59 น.  

 
คิดถึงแม่จังค่ะ อ่านแล้วซึ้งๆๆๆ


โดย: grippini วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:3:31:35 น.  

 
อ่านแล้วซึ้งจังค่ะ วิสกี้เองก็คิดถึงแม่มากๆ แม่จากวิสกี้ไปหนึ่งปีแล้วค่ะ ปีนี้เลยไม่มีคนคอยรับโทรศัพท์เหมือนเช่นเคย


สุขสันต์วันแม่นะคะ


โดย: วิสกี้โซดา วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:8:06:33 น.  

 
สวัสดีวันแม่ค่ะทุกคน วันนี้เข้ามาขอบคุณทุกคอมเม้นท์ ที่เป็นกำลังใจและสร้างความมั่นใจในการเขียนเรื่องต่อๆไปค่ะ

ขอบคุณนะคะ


โดย: erbhern วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:9:49:16 น.  

 
อ่านแล้วซึ้งจังค่ะ
เห็นด้วยกับที่คุณแม่สอนเรื่องเกี่ยวกับสามีน่ะค่ะ น่ารักจริง ๆ ค่ะ
ขำที่จขบ.บอกว่า จะรับซางาเปาขนมจีบเพิ่มมั้ยคะ..อิอิอิ
ขอบคุณคุณป้าผู้น่ารักที่แวะไปเยื่ยมเยียมเยียนกันนะคะ
ปล.แอบเห็นรูปคุณป้าเล็ก ๆ คล้ายกับคุณพี่ที่ทำงานเก่าที่เมืองไทยเลยค่า..อิอิอิ


โดย: amienaruke วันที่: 27 สิงหาคม 2552 เวลา:17:05:08 น.  

 
หวัดดีค้า มาเซไฮ แล้วเข้านอนเลยค้า ไนไนค่ะ อ้อย มองไม่เห็น อ๊าามืด


โดย: พี่พิ้ง ยายลาวอินเตอร์ (khumpoonboontawee ) วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:5:02:17 น.  

 
บล็อกสวยมากค่ะพี่อ้อย เห็นดอกมะลิแล้วึคิดถึงแม่ อ่านแล้วน้ำตาร่วงเลย คุณแม่หนูก็เสียไป4-5 ปีแล้ว อย่าเศร้านะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: ปอนด์ (Pound_sterling ) วันที่: 19 ตุลาคม 2552 เวลา:17:22:43 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

erbhern
Location :
นครราชสีมา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
 
สิงหาคม 2552
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
7 สิงหาคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add erbhern's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.