|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Spirited Away อย่าลืมชื่อของตนเองนะ
Spirited Away
ไม่มีอะไรจะเล่ามาก เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่หลายคนเคยได้ชม มีความชื่นชอบกันส่วนตัว เนื้อหาจะดูแบบเด็ก หรือชมแบบผู้ใหญ่ที่ต้องใช้ความคิดเพื่อตีความผ่านสัญลักษณ์ต่างๆ มากมายก็ได้ สิ่งหนึ่งที่หนังเรื่องนี้พยายามบอกเราคือ ความอดทน เชื่อมั่นในความดีงามของตน และระลึกถึงความเป็นตัวตนของเราให้ได้ "อย่าลืมชื่อของตัวเองนะ"จบด้วยข้อมูลจาก Wiki ครับ          Spirited Away หรือ The Spiriting Away of Sen and Chihiro หรือในภาษาญี่ปุ่น เซ่น โตะ จิฮิโระ โหนะ คะมิคะกุชิ (「千と千尋の神隠し」 Sen to Chihiro no Kamikakushi?) เป็นภาพยนตร์อะนิเมะในปี พ.ศ. 2544 ของ สตูดิโอจิบลิ กำกับโดย ฮายาโอะ มิยาซากิ Spirited Away กลายเป็นภาพยนตร์อะนิเมะที่มีชื่อเสียงตลอดกาล ภาพยนตร์หลายต่อหลายเรื่องของสตูดิโอจิบลิประสบความสำเร็จในการช่วงชิงความนิยมในญี่ปุ่น แต่ยังไม่มีเรื่องใดที่ตรึงใจผู้ชมทั่วโลกในวงกว้างเท่ากับเรื่องนี้ ขณะที่ภาพยนตร์อีกเรื่องทำได้ในอันดับรองลงมา คือ Princess Mononoke ซึ่งออกฉายในปี พ.ศ. 2540 ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับรางวัล Best Animated Feature จากเวทีออสการ์ครั้งที่ 75 เป็นภาพยนตร์อะนิเมะเรื่องแรกที่คว้ารางวัลนี้ได้ และมันยังเป็นภาพยนตร์ที่วาดด้วยมือเรื่องเดียวที่คว้ารางวัลนี้ได้ เนื้อเรื่อง
ฮิโระ (Chihiro) เด็กสาวที่กำลังย้ายบ้านมายังเมืองใหม่พร้อมกับพ่อแม่ เธอไม่มีความสุขนักกับการที่ต้องจากโรงเรียนเก่าและเพื่อนๆ เพราะช่อดอกไม้ที่เธอได้รับช่อแรกกลับเป็นช่อดอกไม้อำลาจากเพื่อนที่โรงเรียนเก่าเธอ
ระหว่างทางไปบ้านหลังใหม่ คุณพ่อของเธอเกิดขับรถหลงทาง จึงหาทางลัดกลับไปยังเส้นทางเดิม แต่ปรากฏว่าทางนั้นเป็นทางตันและได้พบกับตึกลี้ลับเข้า พ่อแม่ของเธอได้เข้าไปสำรวจภายในตัวตึก ซึ่งแท้ที่จริงแล้วเป็นการเดินทางไปยังโลกของวิญญาณ
ทั้งสามยังคงเดินสำรวจต่อไป ระหว่างที่กำลังข้ามทางน้ำที่แห้งขอด พ่อแม่ของเธอก็ได้กลิ่นอาหารจนเดินตามกลิ่นนั้นไปเหมือนถูกมนตร์สะกด ทว่าร้านอาหารนั้นไร้ซึ่งผู้คนแต่เต็มไปด้วยกองอาหารที่น่าทาน ด้วยความที่ยั้งใจไม่ไหวพ่อแม่ของเธอจึงได้ทานเข้าไป แต่จิฮิโระเองกลับไม่กล้าที่จะทานและได้วิ่งออกไปนอกร้าน
เธอเจอสะพานที่นำไปสู่โรงอาบน้ำขนาดใหญ่ ก่อนที่จะเดินต่อไป เธอได้พบกับเด็กชายชื่อ ฮากุ (Haku) ซึ่งได้เตือนให้เธอรีบออกไปจากเมืองนี้ก่อนที่จะพลบค่ำ หลังจากนั้นไม่นานท้องฟ้าก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีเทาและตะเกียงที่โรงอาบน้ำก็เริ่มส่องแสง ฮากุจึงได้เตือนจิฮิโระอีกครั้งให้วิ่งผ่านแม่น้ำให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอทำได้
จิฮิโระวิ่งกลับไปยังร้านอาหารเดิมอีกครั้งและพบว่าพ่อแม่ของเธอกลายร่างเป็นหมู เธอตกใจและวิ่งกลับไปยังรถ แต่ทางที่เธอเคยเดินมาก่อนหน้านี้กลับกลายเป็นผืนน้ำอันกว้างใหญ่จนไม่สามารถข้ามไปได้
จิฮิโระเผชิญกับปัญหาอีกครั้งเมื่อพบว่าร่างของเธอเริ่มโปร่งแสง ฮากุจึงเอาอะไรบางอย่างให้เธอกินเพื่อรักษากายเนื้อไว้ เขาพาเธอไปยังโรงอาบน้ำ ซึ่งบริหารกิจการโดยแม่มดชื่อว่า ยูบาบา (Yubaba)
ฮากุได้แนะว่าหนทางเดียวที่ปลอดภัยสำหรับเธอและสามารถช่วยพ่อแม่เธอได้คือการทำงานที่โรงอาบน้ำแห่งน จิฮิโระได้ทำตามคำแนะนำของฮากุ และไปยังห้องต้มน้ำเพื่อหางานจากคามาจิ (Kamajii) เขาได้แต่ปฏิเสธเธอ จนลูกน้องคนหนึ่งของเขาถูกก้อนถ่านหินทับ จิฮิโระจึงช่วยยกถ่านหินและโยนไปยังเตาไฟ เมื่อคามาจิเห็นดังนั้นจึงช่วยหางานให้จิฮิโระด้วยการให้ลิน (Lin) พนักงานส่งอาหารในโรงอาบน้ำพาไปฝากงานกับยูบาบา
จิฮิโระพบยูบาบาและของานจากเธอ โดยมีข้อแลกเปลี่ยนว่าจิฮิโระจะต้องมอบชื่อเธอแก่ยูบาบา แม่มดได้ตั้งชื่อให้เธอใหม่ว่า เซ็น (Sen) และให้ทำงานเป็นผู้ช่วยของลิน
เช้าวันถัดมาฮากุได้พาเซ็นไปหาพ่อแม่ของเธอในเล้าหมู เขายังได้มอบเสื้อผ้าเก่าและการ์ดที่เซ็นได้มาจากช่อดอกไม้อำลาของเพื่อนๆ เซ็นอ่านการ์ดและทำให้เธอสามารถจำชื่อเดิมได้ ฮากุได้เตือนเธอว่ายูบาบาสามารถควบคุมคนที่ลืมชื่อของตัวเองไปแล้ว เช่นเดียวกับที่ฮากุกำลังเป็นอยู่ ตอนแรกเธอได้ช่วยลินถูพื้น ซึ่งในขณะนั้นฝนตก เธอได้พบกับวิญญาณตนหนึ่ง (ผีไร้หน้า) เปียกฝนอยู่นอกโรงอาบน้ำ จึงได้แง้มประตูและบอกให้เขาเข้ามาหลบฝน
เซ็นได้พบงานหนักเป็นชิ้นแรกเมื่อต้องต้อนรับ "เจ้าแห่งความเหม็น" ยูบาบามอบหมายให้เธอช่วยทำความสะอาดเขาจนเป็นที่พอใจ ครั้งนี้ผีไร้หน้า (Kaonashi) ได้ช่วยเธอไว้เพื่อตอบแทนความใจดีที่เธอมีให้เขา หลังจากที่ทำความสะอาดจนพอใจแล้ว เจ้าแห่งความเหม็นได้แปลงร่างเป็นมังกรและทิ้งรางวัลไว้เป็นก้อนทอง และลูกสมุนไพรกลมๆ
ต่อมาโรงอาบน้ำได้เกิดเรื่องอีกครั้ง เมื่อผีไร้หน้าเสกทองปลอมขึ้นมาเพื่อหลอกล่อคนงานในโรงอาบน้ำเอาอาหารน่ากินสารพัดอย่างมาเอาใจโดยแลกกับทอง จนยูบาบามาพบว่าแท้ที่จริงแล้วทองที่ผีไร้หน้าเสกมานั้นเป็นแค่ก้อนโคลนเท่านั้น
ขณะที่ผีไร้หน้าตัวใหญ่ขึ้นๆ เพราะอาหารที่กินเข้าไป ฮากุได้แปลงร่างเป็นมังกร และกำลังถูกฝูงนกกระดาษไล่จิก เขาพยายามหาทางหนีโดยเข้ามาหลบภัยที่ห้องทำงานยูบาบา เซ็นรับรู้ได้ว่ามังกรตัวนั้นเป็นฮากุและพยายามช่วยเขา เธอไม่รู้ตัวเลยว่ามีนกกระดาษตัวหนึ่งตามเธอไปทุกที่จนถึงห้องยูบาบา
ระหว่างที่กำลังหาฮากุ เซ็นได้พบทารกที่ห้องยูบาบา เด็กทารกคนนี้ตัวโตและมีแรงเยอะมาก เธอพยายามที่จะหลบหนีและตามหาฮากุต่อไป แต่เด็กทารกได้บอกกับเธอว่าถ้าไม่เล่นด้วย จะร้องไห้ให้ยูบาบากลับมา เธอพยายามวิ่งหนีเขาไปยังห้องทำงานของยูบาบา ส่วนนกกระดาษที่เกาะเซ็นมาได้แปลงร่างเป็นเซนีบา (Zeniba) แฝดของยูบาบา ซึ่งได้ติดตามฮากุมาเพราะเขาขโมยตราประทับของเธอ เซนีบาได้เสกให้ลูกของยูบาบากลายเป็นหนู นกที่ยูบาบาเลี้ยงไว้กลายเป็นนกตัวเล็กๆ ผีสามหัวถูกเสกให้เป็นลูกของยูบาบาแทน ฮากุได้ตัดกระดาษให้กลายเป็นสองส่วนทำให้เซนีบาหายไป เขาตกลงไปยังห้องต้มน้ำพร้อมกับเซ็น
อาการของฮากุไม่ดีขึ้น เซ็นจึงแบ่งลูกสมุนไพรที่เธอเคยเก็บได้จากมังกรและป้อนให้ฮากุทาน ทำให้เขาสำลักเอาตราประทับของเซนีบาและคำสาปออกมา ระหว่างที่คำสาปกำลังจะหนีไป เธอก็ได้เหยียบมันโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอบอกคามาจิว่าต้องการที่จะช่วยฮากุด้วยการนำตราประทับไปคืนเซนีบา และขอให้เธอยกโทษให้เขา คามาจิจึงได้มอบตั๋วรถไฟและบอกทางไปยังบ้านเซนีบาแก่เธอ
ก่อนที่เซ็นจะออกเดินทาง เธอได้ไปต่อสู้กับผีไร้หน้า เธอเอาลูกสมุนไพรที่เหลือป้อนให้แก่เขา ทำให้ผีไร้หน้าคายสิ่งที่ทานมาทั้งหมด ผีไร้หน้าได้ติดตามเธอไปพร้อมทั้งลูกชายยูบาบาและนก ซึ่งได้กลายร่างเป็นหนูและนกตัวเล็กๆ ไปยังก้นบึง (Swamp Bottom) ที่อยู่ของเซนีบา
เมื่อฮากุฟื้นขึ้นมา เขาจึงได้รู้ว่าเซ็นไปหาเซนีบาเพื่อช่วยเขา จึงได้ไปพบยูบาบาและบอกว่าบางอย่างไม่เหมือนเดิม ยูบาบาจึงพบความจริงว่าทารกที่อยู่กับเธอนั้นเป็นผีสามหัว ไม่ใช่ลูกชายของเธอ ฮากุได้ทำข้อแลกเปลี่ยนกับยูบาบาว่าเขาจะไปตามลูกของเธอกลับมา แลกกับ การให้เซ็นและพ่อแม่ของเธอกลับไปยังโลกมนุษย์
ที่กระท่อมของเซนีบา เซ็นได้รู้ว่าคำสาปที่เธอเหยียบไปนั้นแท้ที่จริงแล้วเป็นคำสาปจากยูบาบาที่ใช้เพื่อควบคุมฮากุ เซนีบายังบอกเธออีกว่าหนทางเดียวที่ทำให้คำสาปนั้นถูกทำลายคือความรัก
ฮากุได้แปลงร่างเป็นมังกรอีกครั้งเพื่อตามหาเซ็นที่กระท่อมของเซนีบา เซนีบายกโทษให้เขาที่ขโมยตราประทับและชวนให้ผีไร้หน้าอยู่กับเธอ ฮากุให้เซ็นขี่หลังเพื่อกลับไปยังโรงอาบน้ำ ระหว่างทางเธอจึงนึกขึ้นได้ว่า เธอและฮากุเคยพบกันมาก่อน เมื่อเธอยังเด็ก เธอได้ตกลงไปในแม่น้ำ และคนที่ช่วยเธอก็คือฮากุ แม่น้ำสายนั้นชื่อ โกฮากุ (Kohaku) และชื่อของเขาก็คือ โกฮากุ นั่นเอง ซึ่งทำให้เขาเป็นอิสระจากการควบคุมของยูบาบา
เมื่อกลับมาที่โรงอาบน้ำ จิฮิโระได้ทำภารกิจสุดท้ายเพื่อที่จะปลดปล่อยพ่อแม่ของเธอให้เป็นอิสระ โดยยูบาบาให้เธอตอบว่าหมูทั้ง 10 ตัวที่อยู่ด้านหน้าเธอนั้นหมูตัวไหนเป็นพ่อแม่ของเธอ เธอรับคำท้าและตอบว่าไม่มีตัวใดเลย ทั้งสามจึงได้ถูกปล่อยให้กลับมายังโลกมนุษย์ ก่อนกลับฮากุได้สัญญากับเธอว่าพวกเขาจะพบได้พบกันอีกครั้ง
ที่มา : https://th.wikipedia.org/wiki/Spirited_Away
| Create Date : 06 เมษายน 2551 |
| Last Update : 27 พฤษภาคม 2563 13:31:43 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 1649 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Dr.Manta  วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:0:15:36 น. |
|
|
|
| โดย: TonGGy วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:16:43:01 น. |
|
|
|
| โดย: พ่อน้องโจ วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:0:51:05 น. |
|
|
|
โดย: ตี๋น้อย (Zantha  ) วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:6:50:41 น. |
|
|
|
| โดย: ย.ยิ้มแย้ม วันที่: 15 เมษายน 2551 เวลา:16:15:40 น. |
|
|
|
| โดย: Dr.Manta วันที่: 5 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:20:29 น. |
|
|
|
| โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 23 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:59:52 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่น่าสนใจมากๆๆๆๆ
ส่วนเรือง Once ผมดูแล้วครับ
ดูสามรอบแระ
ชอบมากๆ
ถึงกับว่าจะเขียนบล๊อกเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้
แต่ยังหาเวลาไม่ได้
ตอนนี้ก็เพิ่งทำบล๊อกเกี่ยวกับรักแห่งสยึยอีก
เพราะน้องหมอเค้าส่งดีวีดีบ๊อกเซทมาให้เป็นของขวัญหน่ะครับ
เสร็จหลังจากที่คุณไปเมนต์แปร๊บเดียวเอง 555