คิดจากความว่าง 4.............คุณดังตฤณ

จากหนังสือ คิดจากความว่าง คุณดังตฤณ
๔๐ คำถามทำลายอุปาทาน



ค่อยๆอ่าน ค่อยๆคิดตาม และค่อยๆตอบคำถามเหล่านี้ตามลำดับ ถึงที่สุดคุณควรจะเกิดประสบการณ์เห็นกายใจเป็น ‘อะไรอย่างหนึ่งที่ไม่ใช่ตัวตน’ ขึ้นมาชั่วขณะ

หากเกิดวูบประสบการณ์ว่างจากความรู้สึกว่าเป็นตัวตนได้ แปลว่า ๔๐ คำถามต่อไปนี้ใช้ได้สำหรับคุณ ขอให้อ่านทบทวนทีละข้อตามลำดับบ่อยเท่าที่ต้องการ แล้วคุณจะรู้สึกถึงความแตกต่างไปเรื่อยๆทุกครั้งที่อ่านทวน

๑) หลังของคุณกำลังตรงหรืองอ?

๒) ใครเป็นคนกำหนดให้กายตั้งอยู่ในท่านี้?

๓) กายที่กำลังตั้งอยู่ในท่านี้เดี๋ยวนี้ ต้องการลมหายใจเข้า ลมหายใจออก หรือหยุดลมหายใจ?

๔) ร่างกายคุณต้องการลมหยุดนานแค่ไหน?

๕) คุณลากลมเข้ายาวๆสบายๆ หรือรีบเร่งเสียจนห้วนสั้น?

๖) คุณหายใจตามความอยาก หรือร่างกายหายใจตามความต้องการของมันเอง?

๗) ลมหายใจเข้าลากยาวนานกว่าลมหายใจออกถึงสองเท่าตัวไหม?

๘) ความรู้สึกเป็นเจ้าของลมหายใจเกิดขึ้นตอนลมเข้าหรือลมออก?

๙) ขณะนี้คุณมีอาการใส่ใจลมมากหรือน้อยกว่าเมื่อครู่ก่อนเริ่มอ่านข้อแรก?

๑๐) ใครเป็นเจ้าของ ‘อาการใส่ใจ’ ที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้?

๑๑ ) ระหว่างลมเข้ากับลมออก อย่างไหนทำให้คุณสบายหรืออึดอัดกว่ากัน?

๑๒) กายหรือใจกันแน่ที่เป็นตัวกำหนดระดับความสบายหรืออึดอัด?

๑๓) ในความรู้สึกสบายหรืออึดอัดขณะนี้ มีความผ่อนคลายหรือกำเกร็งตรงไหนบ้าง?

๑๔) เมื่อรู้สึกถึงความเกร็งส่วนใด ความเกร็งส่วนนั้นคลายลงหรือคงอยู่ต่อ?

๑๕) ในความผ่อนคลายสบายทั่วกาย มีความพอใจในสภาพเช่นนั้นนานเพียงใด?

๑๖) ชั่วระยะเวลาที่ยังพอใจ คุณเห็นความ ‘สบายที่ใจ’ ไหม?

๑๗) เมื่อดูความสบายใจ คุณเห็นรูปลักษณะหรือว่างจากรูปลักษณะ?

๑๘) ที่ปลายทางของความผ่อนกายสบายใจ กลายเป็นความชืดเฉยหรือค่อยๆอึดอัดขึ้นมา?

๑๙) ความเฉยหรือความอึดอัดนั้น เกิดขึ้นที่กายหรือที่ใจก่อนกัน?

๒๐) ขณะที่เฉยหรืออึดอัด กลางอกของคุณทึบตันหรือโปร่งโล่ง?

๒๑) ถึงขณะนี้ ระหว่างลมออกกับลมหยุด อย่างไหนทำให้กายและใจของคุณสงบระงับมากกว่ากัน?

๒๒) แต่ละครั้งที่ลมหายใจระงับไปชั่วขณะ ในหัวของคุณเกิดความว่างหรือคลื่นความฟุ้งซ่านจางๆ?

๒๓) มีความแน่นอนไหมว่าระงับลมหายใจครั้งไหนจะว่างหรือจะฟุ้ง?

๒๔) จิตที่ว่างจากความคิด กับจิตที่ฟุ้งซ่านอ่อนๆนั้น เป็นจิตเดียวกันหรือคนละจิต?

๒๕) จิตที่ฟุ้งซ่านพาไปหาความมีสติหรือความเหม่อ?

๒๖) แต่ละครั้งความเหม่อเอาเวลาของคุณไปนานเพียงใด วัดเป็นช่วงการหายใจ คุณเหม่อแบบไม่รู้ทั้งเฮือก หรือว่ารู้เฉพาะลมเข้า ไม่รู้ลมออก ไม่รู้ลมหยุด หรือว่าไม่รู้เลยไปหลายลมหายใจ?

๒๗) จิตที่เหม่อลอยพาไปสู่กายที่มีพละกำลังหรือเฉื่อยชาลง?

๒๘) คุณเริ่มเห็นไหมว่าจิตกับกายมีความสัมพันธ์เป็นเหตุเป็นผลแก่กัน?

๒๙) ขณะนี้คุณเห็นชัดเจนไหมว่ากายกับจิตเป็นภาวะธรรมชาติที่เป็นต่างหากจากกัน?

๓๐) ในความเป็นต่างหากจากกัน คุณเห็นไหมว่าคุณบังคับบัญชากายหรือจิตได้มากกว่ากัน?

๓๑) ขณะนี้คุณมีความสนใจข้อความบนกระดาษ หรือใส่ใจภาวะที่เกิดขึ้นกับกายและจิตมากกว่ากัน?

๓๒) ‘อาการใส่ใจ’ เกิดขึ้นในหัวหรือในอก?

๓๓) ความใส่ใจในแต่ละข้อที่ผ่านมา เท่ากันหรือมากน้อยกว่ากัน?

๓๔) ในความไม่คงเส้นคงวาของความตั้งใจ อันไหนที่เป็นตัวคุณ ระหว่างสนใจมากกับสนใจน้อย?

๓๕) ขณะนี้คุณรู้สึกถึงน้ำหนักตัวของคุณ หรือรู้สึกถึงความเบาโล่งว่างวายเหมือนไม่มีอะไร?

๓๖) น้ำหนักตัวอยู่ที่กายหรือจิต? ความว่างโล่งอยู่ที่จิตหรือกาย?

๓๗) ระหว่างการมีน้ำหนักกายกับการว่างโล่งไม่มีอะไรในใจ อย่างไหนน่าพอใจกว่ากัน?

๓๘) ว่าง… ไม่มีคำถาม ไม่มีข้อสังเกต

๓๙) ในความพอที่ใจ ใจนิ่งสงัดลง ตัวคุณจะไปอาศัยอยู่ตรงไหน ที่ความไม่เที่ยงของกาย หรือที่ความไม่เที่ยงของสุขทุกข์ หรือที่ความไม่เที่ยงของจิต หรือที่ความไม่เที่ยงของเจตนานึกคิด?

๔๐) เคยมีตัวคุณเกิดมาแน่หรือ?


ขอขอบคุณธรรมะทานจาก คุณดังตฤณ

Create Date : 18 ธันวาคม 2551		0 comments
Last Update : 18 ธันวาคม 2551 19:59:43 น.
Counter : 1348 Pageviews.
Share Tweet