ระริน ตอนที่ 5 (ยังหาชื่อเรื่องที่เหมาะสมไม่ได้คะ)
รุ่งอรุณวันใหม่ ระรินรีบตื่นแต่เช้า ด้วยท่าทางสดชื่น อารมณ์ดี แต่งตัวด้วยชุดติดกันเข้ารูปสีชมพู ดูสวยงาม ผมดำยาวสลวย เธอพรมด้วยน้ำหอมกลิ่นอ่อนๆ เหมือนกลิ่นดอกไม้ยามเช้า ไม่รอช้าระรินปิดประตูห้องนอน กระโดดโลดเต้น ท่าทางอารมณ์ดี พลางร้องเพลงเดินลงมาช้าๆ ริน ทำไมวันนี้ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษฮ่ะลูก จักพรรดิ์บังเอิญเจอระรินขณะ กำลังจะลงไปข้างล่างพอดี ริน อารมณ์ดีทุกวันแหละคะ คุณพ่อ สาวน้อยตอบพลางกระโดดกอดบิดา ทำท่าอ้อน วันนี้จะไปไหนเหรอลูก ชายชราเอาถามลูกสาวพลางเอามือลูบที่ศรีษะเบาๆ วันนี้รินจะไป โรงเรียนเด็กอนุบาลคะ พอดีเพื่อนเป็นครูสอนเด็กอยู่ที่นั้น เค้าชวนรินไปเที่ยวดูเด็กๆนะคะ เดี๋ยวนี้ รินชอบเด็กแล้วเหรอ เห็นเมื่อก่อนรินบอกว่า เด็กๆพูดด้วยไม่รู้เรื่อง รินชอบเด็กนะคะคุณพ่อ ก็ว่าริน ฮึๆๆ ไปงั้นรินไปทานข้าวเช้ากับพ่อก่อนนะก่อนไป คะ สาวน้อยและชายชราค่อยๆเดินลงบันไดคฤหาสต์อย่างมีความสุข หลังจากมื้ออาหารเช้ากับบิดาผ่านไป ระรินเดินมายังหน้าบ้าน ถอยรถเก๋งสีขาวคันงาม มุ่งยังไปโรงเรียนอนุบาลบัณฑิตศึกษา พลางหยิบโทรศัพย์ออกมาโทรหาชายหนุ่มนัยต์ตาโศกที่ทิ้งรอยจูบไว้เมื่อคืน สวัสดีคะ มาร์ติน ตอนนี้รินออกจากบ้านแล้วนะคะ หากรินไปถึงจะให้รินไปรอตรงไหนคะ คุณริน รอผมหน้าห้องประชาสัมพันธ์ได้เลยนะครับ เดี๋ยวผมจะเดินไปรับครับ ณ โรงเรียนอนุบาล บัณฑิตศึกษา รถเก๋งสีขาวคันงามเลี้ยวเข้ามายังประตูโรงเรียน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยวิ่งเข้ามา ยังประตูคนขับ หญิงสาวค่อยลดกระจกลง สวัสดีครับ มาติดต่อเรื่องอะไรครับ สวัสดีคะ พอดีมาหาเพื่อนนะคะ เป็นครูที่นี่คะ ครับจอดรถได้ครับตรงบริเวณใกล้ๆหน้าเสาธงครับ ขอบคุณคะ หญิงสาวรีบเลี้ยวรถคันงามไปยังบริเวณดังกล่าวทันที เมื่อจอดรถเสร็จแล้วหญิงสาวค่อยก้าวๆลงจากรถ เธอดูสวยงาม สะอาดตามากเลยทีเดียว บริเวณรอบๆ มีเด็กๆวิ่งเล่นทำกิจกรรมกันอยู่ ดูเหมือนเด็กๆกำลังทำกิจกรรมบางอย่าง มีการแบ่งเป็นกลุ่มย่อยๆ ประมาณห้ากลุ่ม เด็กๆกำลังง้วนกับการสุ่มหัวระดมความคิด ระรินเพลิดเพลินกับการดูความไร้เดียงสาของเด็กๆ แต่ไม่นานนัก เธอเหลือบไปเห็นครูที่คุมเด็กๆทำกิจกกรมอยู่ ครูคนนั้นเป็นผู้ชายยืนหันหลังสวมกางเกงขายาวสีดำ ส้วมเสื้อเชิร์ตคอปกสีน้ำเงินเข้ม และครูคนนี้ดูสูงมากเลยทีเดียว เด็กๆ กลุ่มไหนเสร็จก่อน ยกมือขึ้นได้เลยนะ ครูคนดังกล่าวตะโกนบอกนักเรียนของเขา เด็กหญิงคนหนึ่งอ้วนๆ หน้าตาเป็นเด็กเชื้อสายจีน ไว้ผมเปียสองข้างยกมือขึ้น ครูขา ว่าไง น้องพลอย เสร็จแล้วเหรอคะ ยังคะ แต่หนูจะบอกครูว่า มีสาวสวยแอบดูครูด้วยคะ อยู่นั้นไงคะ เด็กน้อยพูดพลางชี้นิ้วไปยังเป้าหมาย ครูหนุ่มหันไปดูทันที แต่ต้องแปลกใจนิดๆ เพราะหญิงสาวดุคุ้นตามากในระยะไกล ครูหนุ่มค่อยๆเดินไปยังหญิงสาวคนดังกล่าว ไม่ใช่ใครที่ไหน ระรินนั่นเอง สวัสดีครับริน มาถึงนานหรือยังครับไม่เห็นโทรหาผมเลย อ้าว เห็นไกลๆ จำไมได้เลยคะ รินเพิ่งมาถึงเองคะ พอดีเห็นเด็กๆ เลยยังไม่ได้โทรหาคะกำลังสอนอยู่หรอคะ ครับ เดียวรินมากับผม เด็กๆคงชอบ ชายหนุ่มค่อยจูงมือหญิงสาวมายังกลุ่มเด็กๆ ที่นั่งรวมกันเป็นกลุ่มๆอยู่ โฮ้ว ครูครับ แฟนครูหรอครับ สายจรัง เด็กคนหนึ่งในกลุ่มพูดขึ้น พร้อมกับเสียงเพื่อน โฮ่ร้องตามมาติดๆ ใช่ครับเด็กๆ พี่คนนี้ชื่อพี่รินนะครับเป็นแฟนครู ฮู้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เด็กส่งเสียงร้องแซว เดี๋ยววันนี้พี่ริน จะมาช่วยครูดูเด็กๆนะครับ อย่าดื้อกับพี่รินนะ ตกลงไหม อ้าวกลุ่มไหนเสร็จก่อนยกมือขึ้นเลยนะครับ ยังไม่มีเด็กกลุ่มไหนทำกิจกกรรมเสร็จ ต่างก้มหน้าก้มตา ตั้งใจทำต่อไป มาร์ตินอยู่กับเด็กๆทุกวันหน้าสนุกดีนะคะ บางครั้งเด็กดื้อจนผมปวดหัวเลยนะครับ เดียววันนี้ ผมมีสอนเด็กๆถึงแค่ประมาณเที่ยงเท่านั้น ไปดูหนังกันไหมครับ ได้คะ รินว่างตลอดคะ ณ บ้านกาญจนโรจน์ ชายสูงวัยกำลังหนังอ่านข่าวหนังสือพิมพ์อย่างขะหมักเขม้น หนังสือพิมพ์เป็นกองๆ ที่วางอยู่เรียงราย วันนี้ดูจักพรรดิ์เครียดมากกว่าทุกวัน บ้านหลังใหญ่แต่ดูเงียบเหงาไปถนัดตา คุณผู้ชายจะให้ป้าสร้อยเตรียมอาหารเที่ยงเลยไหมคะ ป้าสอยเอ่ยถามชายสูงวัยที่ดูท่าทางวุ่นวายอยู่กับตัวเอง ยังไม่ต้อง พอดีผมมีประชุมด่วนที่บริษัท เดี๋ยวสร้อยไปบอกให้คนรถเตรียมพร้อมนะอีกครึ่งชั่วโมง ผมจะไปออฟฟิศ ได้คะ คุณผู้ชาย ป้าสร้อยรับปากและเดินจากไปอย่างรวดเร็ว จักพรรดิ์อ่านข่าวมากมายหลายฉบับเพื่อเกาะกระแสเศรษฐกิจโลกที่ดูท่าไม่สู้ดีนัก หุ้นมูลค่าจำนวนหลายสิบล้านที่ลงไปกำลังดิ่งตกลง ตอนนี้ชายสูงวัยเริ่มกังวลกับความไม่มั่นคง ชายสูงวัยวางหนังสือพิมพ์ลงและเดินขึ้นไปแต่งตัวเพื่อไปยังบริษัท ณ โรงหนังแห่งหนึ่งกลางใจเมือง ระรินอยากดูหนังเรื่องอะไรครับ ชายหนุ่มสุดเท่ห์ถามร่างบาง อืม อยากดูทุกเรื่องเลยคะ คริๆ งั้นดูเรื่อง จดหมายรัก ไหมคะ ระรินชอบนางเอกคนนี้เพราะว่าเค้าแสดงดีทุกเรื่องเลยคะ ได้ครับ รินรอผมก่อนนะ เดี๋ยวผมไปซื้อตั๋วก่อนนะครับ ไม่นานเท่าไหร่ชายหนุ่มเดินกลับมาพร้อมป้อบคอร์นถังใหญ่และตั๋วหนังสองใบ ภาพเบื้องหน้าที่ระรินเห็นคือ ชายหนุ่มสุดเท่ห์ ตัวสูงกว่าคนทั่วๆไป ใบหน้าหล่อเข้มของกินเต็มไม่เต็มมือ ระรินรีบเดินเข้าไปช่วยถือทันที มาร์ตินหิวหรือเปล่าคะเนียะ ซื้อของกินมาเยอะขนาดนี้ ก็ระรินกินจุ ผมเลยซื้อมาเยอะๆ อะไรอ่ะ ไม่จริงซะหน่อย หญิงสาวเขิล หน้าแดงกล่ำ ล้อเล่น น๊า.... ระรินของผมถึงกินจุแต่ก็น่ารัก ชายหนุ่มพูดหยอดคำหวาน หญิงสาวได้ยินประโยคนี้หน้าที่แดงอยู่แล้วกลับแดงหนักไปกว่าเดิม แต่หญิงสาวได้แต่อมยิ้มไม่ได้พูดอะไรตอบกลับไป โรงหนังที่แปดคะ อยู่ทางนี้คะ ตามรินมานะคะ รินรีบจัง รอผมด้วย ชายหนุ่มรีบสาวเท้าตามหญิงสาวสุดโก๊ะ พอย่างกรายเข้าไปยังโรงหนัง แสงไฟก็สลัวๆมองไม่ค่อยเห็น เด็กเดินตั๋วขอดูเลขที่นั่งและเดินนำหน้าพาทั้งสองไปยังที่นั่ง ชายหนุ่มหลีกทางให้หญิงสาวเดินเข้าไปก่อน ขอบคุณคะ ระรินเอ่ยคำขอบคุณในความเป็นสุภาพพบุรุษของเค้า อ่ะ ขนม รินกินให้หมดด้วยนะ มาร์ตินยื่นขนมให้สาวน้อย ช่วยรินกินด้วยนะคะ ขื่นกินหมดนี้ ลงพุงแน่เลยคะ เวลาล่วงไปประมาณสิบนาทีเศษๆ หนังก็เริ่มฉายขึ้น ..........จดหมายรัก.......... หนังเรื่องนี้เป็นหนังเกี่ยวกับชายหนุ่มและหญิงสาวคู่หนึ่งที่รักกันมาก แต่สุดท้ายชายหนุ่มคนรักก็จากหญิงสาวไปเพราะโรคร้าย แต่หากหลังจากนั้น หญิงสาวยังได้รับจดหมายจากชายหนุ่มอยู่เรื่อยๆทั้งๆที่ชายหนุ่มได้จากไปแล้ว ชายหนุ่มทำอย่างนั้นเพื่ออยากให้หญิงสาวไม่รู้สึกอ้างว้างในช่วงแรกที่เค้าจากไป แต่จดหมายฉบับสุดท้ายก็ได้ถูกส่งมาถึงมือหญิงสาวในวันหนึ่งเช่นกัน หนังเศร้ากำลังดำเนินไปเรื่อยๆ ระรินเริ่มเงียบ ไม่กินขนมต่อเหมือนในช่วงแรก ชายหนุ่มตาคมเริ่มสอดมือมายังด้านหลังของสาวน้อย ไฟสลัวๆในโรงหนังแต่ก็ไม่มืดซะทีเดียว มาร์ตินพอมองเห็นใบหน้างามของสาวน้อย ชายหนุ่มสุดเท่ห์เริ่มเห็นรอยคราบน้ำตาของหญิงสาว ที่ระรินเงียบไป คือ เธอกำลังร้องไห้นั่นเอง ชายหนุ่มสุดเทห์ดึงศรีษะหญิงสาวมาซบที่ไหล่ของเขา พลางเอามือลูบหัวสาวน้อยเบาๆ อีกทั้งยังยื่นผ้าเช็ดหน้าให้สาวน้อยซับน้ำตาด้วย สาวน้อยก้มหน้าซุกที่ไหล่ของมาร์ติน สะอื้นเบาๆ รินครับ ไม่ต้องร้องไห้ เดี๋ยวผมพาไปกินไอศกรีมนะ ชายหนุ่มใช้มุขหลอกเด็ก ระรินได้ฟังแอบขำออกมา คะ ก็หนังมันเศร้าอ่ะ พอหนังฉายมาถึงตอนจบ สาวน้อยก็หยุดร้องไห้ เช็ดน้ำตาออกและเดินจูงมือชายหนุ่มสุดเท่ห์ออกมา ทำไมหนังเรื่องนี้เศร้าจังเลย ก็เป็นหนังรัก ก็ต้องเศร้า ไม่งั้นคนดูก็ไม่ร้องไห้ซิครับ อายจัง รินร้องไห้เยอะเลย ไม่ต้องอายหรอก อยู่กับผม รินทำตัวเป็นธรรมชาติได้เต็มที่เลยนะ งั้นไปกินไอศกรีมกันดีกว่า จะได้ใจเย็นๆ ดีม่ะ ชายหนุ่มถามสาวน้อย ไปคะ สาวน้อยทำท่าทางดีใจอ
| Create Date : 20 กรกฎาคม 2555 |
| Last Update : 20 กรกฎาคม 2555 0:27:35 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 404 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [