|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
มันมีเหตุมีปัจจัย....# 1
ถ้าเพื่อนเก่า ๆ ได้มาอ่านบล็อกนี้ก็ไม่ต้องสงสัยว่าไอ้น้ำมันบ้า หรือมันเปลี่ยนไปแล้วหรือ อะไรมันมาสิงสู่มันจนกลายเป็นเช่นนี้หนอ จากคนที่เฮี้ยวสุด ๆ ไปไหนก็ต้องสุด ๆ กิน ดื่ม เที่ยวมันร้อยเอ็ดเจ็ดย่านทะเล สำมะเลเทเมา ดวดเหล้า ชนแก้ว สูบบุหรี่ (ณ ช่วงหนึ่ง) ดีแต่ที่มันไม่ฉีดเข้าเส้น เพราะแม่เคยบอก อย่ากิน อย่าสูบเลยลูก มันเสียเวลา เอาทุกอย่างมารวมกันแล้วฉีดเข้าเส้นไปเลย นั่นแหละแม่ฉาน ประมาณว่าในสามโลกนี้ฉานได้ผ่านมาหมดแล้ว ดีแต่ว่ารับผิดชอบกะชีวิตในวัยเรียนถึงฉานจะไปดวดเหล้ากะเพื่อนที่ไหน แม้กระทั่งก่อนสอบ แต่การเรียนฉานต้องมาเป็นอันดับหนึ่ง เพราะรู้ว่าสิ่่งที่พ่อ แม่ หวังจะได้เห็นจากลูกนั้นคืออะไร กว่าจะมาเป็นตัวเป็นตนได้จนถึงทุกวันนี้ ผ่านอะไรมาตั้งเยอะแยะ สุข ทุกข์ เหงา เศร้า โกรธ แค้น ชิงชัง แต่ไม่เคยโลภ รัก หลง ทิ้งเค้า หรือเค้าเฉดหัวเราทิ้งจนเกือบจะปลิดชีพตัวเอง (เกือบโง่กรู)
...แต่มาวันนี้สิ่งเหล่านั้นเหมือนเป็นแค่อดีตที่รสชาติทั้งหลายที่ได้ลิ้มลองนั้นมันจาง เลือนลาง หายไปกับกาลเวลาแล้ว เรื่องทุกอย่างในอดีตที่เคยคิดว่ามันใหญ่เหลือคณานับมันช่างจิ๊บ จิ๊บกับฉานเสียเหลือเกินในวันนี้ ทุกอย่างที่มันเคยอยู่ในห่วงแห่งการผิดศีล 5 นั้นตอนนี้ฉานว่าได้ล้างมือในอ่างทองคำฝังเพชร ฝังมุกอีกตะหาก เลิกมันหมดทุกอย่าง เพราะคำว่า "สัจจะ" เราได้ตั้งสัจจะแล้วว่าจะไม่เกี่ยวข้อง กับสิ่งที่ทำให้เสียสุขภาพกายและจิต
...ทั้งหมดทั้งปวงนั้นเกิดจากการที่ต้องการเป็นพุทธที่แท้จริง ต้องการศึกษาอย่างแท้จริงว่าความสุขที่แท้จริงมันคืออะไร แล้วแค่การทำตามศีลห้านี่มันแค่หลักพื้นฐานของชาวพุทธทำไมจะทำไม่ได้ใช่มะ....จริง ๆ แล้วครอบครัวสำคัญที่สุดในการวางรากฐานให้แก่ลูก นำทีมโดยคุณแม่ผู้ซึ่งพาปฏิบัติและคอยสั่งสอนตั้งแต่เด็ก พาไปวัด ทำบุญ พาสวดมนต์ ถือศีล นอนวัด ทั้ง ๆ ที่ตอนเด็กไม่รู้หรอกว่าความหมายคืออะไร รู้แต่ว่าแม่ไป ก็ไปด้วย แต่สิ่งเหล่านี้แหละที่มันสะสมมาเรื่อย ๆ จนมันได้ตกตะกอนถึงรู้ว่า แม่ได้ปูทางมาให้แล้ว เหมือนกับว่า "เค้าทำกับข้าวไว้ให้ใส่จานเรียบร้อยแล้ว แกไปหาช้อนเอง แล้วก็ตักเข้าปากแกเอง แกถึงจะอิ่มเองไง" ตอนนี้ฉานมีช้อนในมือแล้ว เหลือแต่ว่าจะมีสติมากแค่ไหนที่จะตักอาหารนั้นเข้าปากเองเพื่อให้ท้องตัวเองอิ่ม....
.....คงต้องต่อในวันต่อไปแล้วแหละ เรื่องมันยาว เพราะวันนี้คุยโทรศัพท์กะแม่เรื่องการฝึกปฏิบัติ ถึงได้เกิดบล็อกนี้ขึ้นมา.....
Create Date : 11 มิถุนายน 2552 |
Last Update : 11 มิถุนายน 2552 23:42:56 น. |
|
13 comments
|
Counter : 294 Pageviews. |
|
|
|
โดย: กิ่งไม้ไทย วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:10:37:54 น. |
|
|
|
โดย: A'Jim วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:11:47:47 น. |
|
|
|
โดย: Ying An IP: 203.198.119.17 วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:11:54:01 น. |
|
|
|
โดย: A'Jim วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:12:40:48 น. |
|
|
|
โดย: Ying An IP: 203.198.119.17 วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:13:41:40 น. |
|
|
|
โดย: sailamon วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:11:17:00 น. |
|
|
|
โดย: A'Jim วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:16:40:16 น. |
|
|
|
โดย: sailamon วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:21:33:30 น. |
|
|
|
โดย: sa-ra-dong-yo IP: 125.26.208.53 วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:15:56:02 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
เชียงคาน/ เลย Hong Kong SAR
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เอ๊าในที่สุดก้อได้เปลี่ยนจากคุณแม่ลูกหนึ่ง เป็นคุณแม่ลูกสองซักกะที ตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ ช หนึ่ง ญ หนึ่ง พอแล้วชีวิตนี้ แต่ถึงกระนั้นมันก้อไม่ได้ทำให้ตัวตนที่แท้จริงของฉันมันเปลี่ยนแปลงไปซักกะนิดเลย ...ที่เปลี่ยนแปลงไปก้อคือรังสีออร่าที่เรียกว่ารัก กลับกลายเป็นว่ามีมากอย่างเหลือล้น เอ๊าไม่เชื่อลองเอาไม้มาจิ้มดูดิ๊ .....
|
|
++++++ปล. ไม่สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ. ขสมก. ฟหกด. อะไรทั้งหลายแหล่ สำหรับบล็อกนี้ ใครอยากได้อะไรก้อเอาไปเหอะ....
|
|
|
|
|
|
|