คำว่ารักที่เบาเกิน ปราโมทย์ ปาทาน
ไม่เคยคิดไม่เคยจะแคร์ ไม่แยแสที่ใครพูดกันตั้งมากมาย ว่าสุดท้ายจะเป็นอย่างไร ถ้าหากคิดจะทำอะไรเมื่อสายเกิน สิ่งที่ควรต้องทำ ก็ไม่ทำ จะกลับลำขึ้นมา ก็ช้าเกิน ช่างเจ็บช้ำหัวใจ ช่างโหดร้ายเหลือเกิน ก็ฟังแค่เพลินๆไม่สนใจ
แต่วันนี้พอเจอกับตัว เจ็บที่ฉันไม่เคยจะกลัวก็ซึ้งเลย ผิดที่ฉันเองที่ไม่เคย ไม่เคยคิดจะแคร์กับคำว่าสายไป สิ่งที่ควรพูดจา ไม่พูดจา ปล่อยให้เธอค้างคาในหัวใจ กว่าจะเผยขึ้นมา มันก็ช้ามากไป ก็เรากำลังเดินไปคนละทาง
** เมื่อตอนใกล้กัน เพียงเสียงแผ่วๆ กระซิบเบาๆ รักเธอแค่ไหน ก็ดังถึงหัวใจ แต่ก็ดันไม่พูดให้ฟัง เมื่อพอที่ตอนเธอนั้นมาห่าง กลับคิดตะโกนจะบอกสักครั้ง อยากบอกดังๆ แต่สุดเสียงที่ให้ฟัง คำว่ารักยังเบาเกินได้ยิน
และหากแม้ว่าเป็นได้จริง สิ่งที่ขอก็คือให้เธอนั้นย้อนมา คำที่ฉันไม่พูดไม่จา ต่อจากนี้จะพูดจะจาไม่ช้าเกิน สิ่งที่ควรต้องทำ ฉันจะทำ จะคอยย้ำให้ฟัง ว่ารักเธอ จะไม่เหมือนที่เป็น ไม่ให้เห็นให้เจอ ที่เคยทำให้เธอต้องลาไกล
Create Date : 16 มกราคม 2551 |
|
2 comments |
Last Update : 16 มกราคม 2551 21:41:04 น. |
Counter : 499 Pageviews. |
|
|
|