ปมแค้นแรงพิศวาส ตอน 23...ภัยที่คาดไม่ถึง... รอยแค้นแรงพิศวาส...เปลี่ยนชื่อเป็น ‘ปมแค้นแรงพิศวาส’ ได้เวลารวมเล่มแล้วจ๊ะ พบกันบนแผงหนังสือ 27 มีนาคมนี้ค่ะ...หรือไปพบกันที่งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติครั้งที่ 37 ก็ได้นะที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติติ์ ที่บูทของ สำนักพิมพ์ฟิสิกซ์เซ็นเตอร์ S02 โซน c ชั้น 2 นะ ติดๆ กับด้านที่จะเป็นซีเอ็ดอ่ะค่ะ หรือหากไม่สะดวกก็สั่งซื้อผ่าน web ของสำนักพิมพ์ฯ ได้เลย ที่นี่จ๊ะ //www.pc-bookclub.com/group_book.php?category_type=020 “กรี๊ดดด !!” เสิ่นเอี้ยนจูส่งเสียงกรีดร้องออกมาอีกครั้ง เมื่อภาพที่เห็นต่อหน้าต่อตาก็คือ ฝงจิ้งเถาทรุดฮวบลงไปทันทีเมื่อถูกกระสุนนัดที่ 2 เข้าให้เต็มๆ ตรงท้องน้อย...ก่อนที่จะลุกขึ้นและวิ่งมาประคองหนุ่มใหญ่ไว้ในอ้อมกอด “โจวค่ะ !! คุณเป็นไงบ้าง...ไหวหรือเปล่าค่ะโจว !!?” เสิ่นเอี้ยนจูถามฝงจิ้งเถาที่กำลังนอนตาปรืออยู่ในอ้อมกอดของหล่อน พร้อมๆ กับการโน้มตัวลงแนบใบหูกับริมฝีปากของฝงจิ้งเถาที่ส่งเสียงแผ่วเบาได้แค่ในลำคอเท่านั้น “ชาร์ล !!...เจ้าชาร์ล !!...คุณช่วยเจ้าชาร์ลด้วย” ฝงจิ้งเถาพูดได้แค่นั้นก็หมดสติลงไปทันทีเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว ส่วนเสิ่นจือลี่นั้น...ทันทีที่ตั้งสติได้ก็รีบวิ่งมาดูอาการของฝงจิ้งเถาเช่นกัน...และทันทีที่เสิ่นจือลี่ประชิดถึงตัวของฝงจิ้งเถา เสิ่นเอี้ยนจูก็ถึงกลับปล่อยโฮออกมาพร้อมกับหันไปซบกับบ่าของพี่สาว “พี่ใหญ่ !! โจวเค้าจะเป็นอะไรมั๊ยค่ะ !! เป็นเพราะเค้าช่วยชั้นไว้แท้ๆ เลยเค้าถึงได้โดนลูกหลงหนะ...ฮือ !! ฮือ !!” เสิ่นเอี้ยนจูพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและใจคอไม่ดีที่เห็นฝงจิ้งเถาถูกกระสุนนัดที่ 2 และหมดสติไปต่อหน้าต่อตา ข้างฝ่ายที่ตำรวจอีกกลุ่มหนึ่งที่จับเป็นเจ้าชังได้ก็พากลับมายังที่เกิดเหตุพอดี พร้อมกับบอกให้ผู้หมวดหวงฟังว่าไอ้พวกนี้มันเจ้าเล่ห์ ทั้งๆ ที่ตัวประกันหนีไปแล้วยังจะมาหลอกเอาเงินกับพวกเราอีก เมื่อเสิ่นจือลี่ได้ยินสิ่งที่ตำรวจพูดเช่นนั้นก็วางใจได้แล้วว่าในตอนนี้ฝงจื้อหลินกับเสิ่นม่านชิงต้องปลอดภัยแล้วแน่ๆ จึงได้หันไปตะโกนบอกกับผู้หมวดหวงแทนว่าให้รีบเรียกรถพยาบาลมาได้แล้วเพื่อให้พาฝงจิ้งเถาไปโรงพยาบาล   Create Date : 23 ตุลาคม 2550 13 comments Last Update : 3 ธันวาคม 2552 13:17:15 น. Counter : 411 Pageviews. Share Tweet

โอวแจ๊คพอร์ตมาก ได้อ่านสี่ตอนรวดเลย   โดย: tomtam IP: 124.121.161.95 23 ตุลาคม 2550 1:08:58 น.

ตามคำเรียกร้องนะจ๊ะ เพื่อไม่ให้เสียรมณ์...แต่ครั้งหน้าคงต้องงดจริงๆ แล้วนะ...เพราะไม่มีวันหยุดเลยจ๊ะ...เอ้า !! แต่อย่าเพิ่งได้ใจกันไปเพราะทีเด็ดของม่านชิงยังไม่หมดแค่นี้นะจ๊ะ ที่สำคัญตอนหน้าก็จะถึงจุดเปลี่ยนของคนหลายๆ คนด้วยสิเอ้า !!   โดย: จางงี้ (ChuengNgee ) 23 ตุลาคม 2550 1:12:53 น.

โอวก๊อดตอนต้นก็ลุ้นตื่นเต้น (ว่าพี่ชาร์ลจะตกเป็นของแมนดี้ไหม 555) ส่วนตอนจบก็ลุ้นตัวโกงสุดๆ อีกเช่นกัน แล้วฮียจิ้งเถาโดนไปสองนัด จะรอดไหมเนี้ย สนุกมากๆ ค่ะตอนนี้ ว่าจะถามตั้งแต่ตอนที่แล้วๆ ว่าหมวดหวงนี่ใช่ หวงจิ่งเหยิน จาก sot หรือเปล่าคะ แต๋มจิ้นเป็นคนนี้อ่ะ แอบฮาเลย   โดย: tomtam IP: 124.121.161.95 23 ตุลาคม 2550 1:24:25 น.

มาช้ากว่าแต๋มที่ได้แจ๊คพ็อต 555 โอ้ยยย ลุ้น ลุ้น ก้นไม่ติดเก้าอี้เลยอ่า ลุ้นฉากพี่ชาร์ลกะแมนดี้ ว่าจะรอดพ้นเสียความบริสุทธิ์ให้สาวน้อยรึป่าววววว ไม่ใช่ไรหรอก ไม่อยากให้คนที่ยังไม่ได้รักกันต้องมาผูกมัดกันด้วยวิธีนี้ ดีนะที่ชาร์ลยังไม่หน้ามืดยังมีสติอยู่ แต่ 1 ใน ล้านนะเนี่ย ที่จะทนได้เยี่ยงนี้ นับถือๆๆ ผู้อ่านยังเคลิ้มแทนเลย ฮิๆ ในที่สุดชาร์ลก็ฮีโร่ตัวจริงช่วยม่านชิงไว้ได้ ฟู่วววว โล่งอกกกก มาด้านป่าสะท้านปืนระหว่างตำรวจกะผู้ร้าย ตื่นเต้ลลล เหมือนกัน ว่าใครจะเป็นเหยื่อกระสุนบ้าง ในที่สุดก็เป็นอิตาเจฟฟี่ ตายซะได้ก็ดี ส่วนลุงเถา หวังว่าจะไม่พิการนั่งล้อเข็นไปซะก่อนเด้อ เด๋วไม่มีใครดูแลชาร์ลให้พ้นจากความแค้นของจือลี่ แย่เลย อาทิตย์หน้าไม่มี รอต่อปายยย แค่นี้จางงี้ก็ใจดีม้ากมากแล้วเนี่ย ลงให้อ่านติดกันตั้งสองตอน น่าร๊ากกกเหมือนพี่ชาร์ลเลยอ่า   โดย: หลินกุ IP: 203.146.63.185 23 ตุลาคม 2550 10:48:03 น.

โอย ... พุทโธ ธัมโม สังโฆ หายใจได้โล่งท้องซะที นอนเป็นห่วงแมนดี้มาทั้งคืน พี่ชาร์ลคะ ขอยกย่องให้พี่เป็นลูกผู้ชายตัวจริง เป็นวีรบุรุษ เป็นชายเหนือชาย ที่เข็มแข็งและใจเด็ดมาก ดีแล้วที่พี่ตุ๊ยท้องม่านชิงให้สลบไป ไม่งั้นล่ะก็ แฟนคลับคงกระโดดเข้าไปในจอ แล้วเอาน้ำสาดใส่ม่านชิงให้สงบลงแน่ๆ ถ้าน้ำยังเอาไม่อยู่ งานนี้มีเชือกไว้มัดให้ขยับไม่ได้เลยทีเดียว ตอนนี้ก็ห่วงแต่พี่ชาร์ลเนี่ยแหล่ะ โดนม่านชิงทุบหลังเข้าไปเต็มๆ ส่วนเฮียโจว ก็ช่างห่วงน้องจนน่าสงสาร เฮียมาแนวใหม่ โหด เข้ม และดุ อืม ... เท่ห์ไปอีกแบบ ต่อมเจ้าชู้ของคนอ่านกำเริบค่ะ ตอนนี้สงสารก็แต่จือลี่ล่ะนะ ไม่รู้จะโดนเฮียโจวดุใส่อีกเท่าไหร่   โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.12 23 ตุลาคม 2550 13:11:30 น.

ขอบคุณจางงี้ค่ะ ที่มุ่งมั่น ปั่นฟิคตอนนี้ออกมาสำเร็จ ไม่งั้นคงต้องรอทรมานไปอีกนานเลย ตอนหน้า จะใจเย็นรอให้จางงี้ว่างก่อนนะคะ แล้วตอนนี้ไม่มีคำถามเหรอ ชักเริ่มติด ต้องตอบคำถามทุกตอน เมื่อยังไม่มีคำถาม ขอเดาล่วงหน้าได้ป่ะ รู้สึกว่า จุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ ความผูกพัน ระหว่างเฮียโจวกะเจ๊เอี้ยนจู กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว ก็มาจากความสงสารที่เฮียถูกยิงเนี่ยแหล่ะใช่ป่ะ เจ๊เอี้ยนจูคงรู้สึกว่าเฮียเป็นฮีโร่ที่ช่วยตนไว้ อืม ... เริ่มเข้าข้นขึ้นแล้ว ส่วนคู่พี่ชาร์ลกะแมนดี้ ตอนนี้ยังเดาทางไม่ออกนะ ว่าความสัมพันธ์จะเป็นยังไงต่อ แค่นี้คงไม่ทำให้ทั้งสองเริ่มรักกันหรอกนะ เพราะดูๆ แล้ว พี่ชาร์ลก็ยังรักเจ๊จือลี่สุดหัวใจ ส่วนเฮียโจวก็ยังเป็นฮีโร่ในใจม่านชิงอยู่ ไม่รู้ม่านชิงจะประทับใจพี่ชาร์ลรึเปล่าที่ช่วยตนไว้ แต่ว่านะพี่เค้าจะกล้าเล่ารึ เล่ามาก็ทำให้สาวเจ้าอายซะเปล่าๆ สู้ทำไม่รู้ไม่เห็น ไม่เล่า จะดีกว่านา ในเมื่อเล่าไม่ได้ แล้วสาวเจ้าจะประทับใจพี่ชาร์ลยังไงล่ะหนอ แล้วเฮียชาร์ลล่ะ เห็นแมนดี้เป็นแบบนี้ สงกะสัยขยาดไปอีกนานเลย แมนดี้จ๋า รีบทำคะแนนเข้าเน้อ   โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.12 23 ตุลาคม 2550 13:20:34 น.

โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.12 23 ตุลาคม 2550 16:20:34 น.

ฮู่เร่ ... อีกรอบ ดีใจที่พี่ชาร์ลควบคุมสติได้ดีมาก เห็นด้วยกะหลินกุค่ะ ทั้งสองคนยังไม่ได้รักกัน แฟนคลับไม่ยอมหรอก ถ้ารักกันก็ว่าไปอย่างเนอะ อีกอย่าง แหม ... ให้ผู้หญิงรุกแบบนี้ เสียเชิงชายหมดเน้อ ตอนต่อไป ... ต่อมเดาทำงานต่อ รู้สึกว่า พี่ชาร์ลกะแมนดี้ คงยังไม่กลับถึงบ้านง่ายๆ หรอก น่าจะต้องผจญภัยกันอีกสักหน่อย ไม่งั้นเรื่องมันจะง่ายไป แถมยังไม่มีอะไรประทับใจมากขึ้น (ที่ผ่านมา มีแต่ประทับใจลง เนี่ยซี่ โหย ... โดนยาเล่นงานซะ ) เพราะงั้น จางงี้ ให้สองคนไปผจญภัย สร้างความสัมพันธ์ที่ดี เห็นถึงความดีของกันและกันมากขึ้นนะคะ   โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.12 23 ตุลาคม 2550 16:25:34 น.

มาเก็บเม้นต์จ๊ะ...แล้วก็ดีใจที่ทุกคนติดตาม เอาหละ...ไม่มีได้ได้เนอะ สำหรับการนั่งเดากันเล่นๆ ของตอนต่อไป...ก็อย่างที่บอกอ่ะนะว่าแมนดี้ 'ยังไม่หมดฤทธิ์' เอาง่ายๆ ก็ลองเดากันดูว่าหล่อนจะแผลงฤทธิ์อะไรต่อ 1. แม้โดนตุ้ยท้องจนสลบ แต่ยายังไม่หมดฤทธิ์นี่นะ...พอตื่นขึ้นมาก็เลยยั่วยวนเล่นงานฝงจื้อหลินต่อซะเลย...ทีนี้ฝงจื้อหลินก็หมดความอดทนเหมือนกันก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย...XXX... 2. ก่อนหน้านั้นไม่บอกหรอกนะว่าเป็นยังไงต่อ แต่พอเสิ่นม่านชิงตื่นขึ้นมาก็เริ่มมีสติกลับคืนมา แต่การตื่นขึ้นมาแล้วมองเห็นสภาพตัวเองย่ำแย่ขนาดนี้คงไม่เท่าไหร่ เมื่อมองไปข้างๆ ก็เห็นฝงจิ้งเถานอนอยู่ด้วย ก็กรีดร้องโวยวายขึ้นมาทันทีเพราะคิดว่าตัวเอง xxx กะเขาไปซะแร้ววววว 3. แม้โดนตุ้ยท้องจนสลบ แต่ยายังไม่หมดฤทธิ์จึงงอแงใส่ฝงจื้อหลินต่อ...ส่วนฝงจื้อหลินก็สงสารเสิ่นม่านชิงเป็นอย่างมากระหว่างที่กำลังคิดอะไรไม่ออกก็ผ่านโรงแรมม่านรูดพอดีจึงตัดสินใจพาหล่อนเข้าโรงแรมม่านรูดแล้วก็.....อะไรไม่บอกปล่อยให้เดากันเอาเอง 4. ..........................เหมือนเดิมเอาแบบฉบับที่อยากให้แมนดี้เล่นงานชาร์ลก็แล้วกันนะ   โดย: จางงี้ IP: 58.9.79.89 23 ตุลาคม 2550 17:07:46 น.

อุ้ยตายผิดจ๊ะ...สำหรับข้อ 2 เป็นฝงจื้อหลินนะจ๊ะ ไม่ใช่จิ้งเถาค่ะ กำลังคิดอยู่ว่าจะให้จิ้งเถารอดได้ยังไงก็เลยพิมพ์ผิดจ๊ะ   โดย: จางงี้ IP: 58.9.79.89 23 ตุลาคม 2550 17:09:49 น.

55 จางงี้ ตอนที่อ่านข้อ 2 o-yo ก็ตาลาย จนไม่ได้สังเกตเลยนะ คิดแต่วา จื้อหลิน อ่ะ ก็เจอข้อ 1 ไป ทำเอามึนเลย แล้ว เอ่อ ... ไม่ว่าจะ ข้อ 1 หรือ 3 ผลลัพธ์มันก็เหมือนกันน่ะนะ แบบนี้จะดีมั๊ยล่ะเนี่ย เพิ่งจะทำรูป Gif ชมพี่ชาร์ลอยู่หยกๆ โธ่ ถัง จางงี้ แต่งมาแต่ละข้อ น่าถอนคำยกย่องยิ่งนัก จะมีให้หายใจโล่งท้องหน่อย ก็ข้อ 3 เนี่ยแหล่ะค่ะ แต่นะ แบบนี้ สงสารพี่ชาร์ลซะจริงๆ อุตส่าห์ช่วยยังโดนเข้าใจผิด แถมม่านชิงไปโวยวายเข้าแบบนี้ แล้วพี่ชาร์ลจะประทับใจมั๊ยล่ะนั่น สำหรับข้อ 4 ตอนนี้ยังคิดไม่ออกเลย ขอเวลาหน่อยนะคะ ไว้ปิ๊งไอเดียเมื่อไหร่ จะมาเมนต์ต่อนะ วันนี้ใช้หมองทั้งวัน เริ่มตันค่ะ   โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.12 23 ตุลาคม 2550 18:58:52 น.

พิมพ์ผิดค่ะ จะบอกว่า ข้อที่ทำให้หายใจโล่งท้องหน่อย คือข้อ 2   โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.12 23 ตุลาคม 2550 19:10:38 น.

3 ข้อแรกไม่เอาอ่ะจางงี้ สงสารพี่ชาร์ล แค่นี้ก็ย่ำแย่ฟกช้ำดำเขียวไปหมดแระ จะเอาแรงที่ไหนไปทำไรม่านชิง ซ้อๆเป็นห่วง แถมถ้าม่านชิงรู้สึกตัวขึ้นมา แทนที่จะประทับใจในความเป็นฮีโร่ที่สะสมมา ก็พลันหายหมดอ่ะดิ เด๋วเธอก็เกลียดเอา ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ นี่เลย ข้อ 4. สองคนกลับบ้านไม่ถูก เพราะติดอยู่ในป่า ยิ่งเดินยิ่งหลง กิ้วๆ พอแมนดี้ฟื้น ยา xxx สร่างไปแระ พี่ชาร์ลก็เป็นไข้ เพราะบาดเจ็บม้ากมาก ตับ ไต ไส้ พุง ม้าม เคลื่อนที่ไปหมด แมนดี้ก็เลยได้ดูแลพี่ชาร์ลใกล้ชิด กริ๊ดดด ด้วยความช่วยเหลือ เห็นอกเห็นใจยามยาก ทำให้ทั้งสองเกิดความรู้สึกดีๆ ให้กัน แต่ก็เก็บไว้ข้างใน แบบยังไม่รู้ใจตัวเอง อ้ายยย พอรุ่งเช้ากะจะกลับบ้านก็ต้องเดินทางไกล เพราะหลงป่าเข้ามาลึกมาก ต้องไปอาศัยบ้านชาวบ้านแถวๆนั้น ซึ่งค่อนข้างโลโซ ยากจ้นยากจน สองคนต้องช่วยกันทำงาน เพราะอยู่บ้านท่านต้องไม่นิ่งดูดาย ช่วยกันหาฟืน หาไฟ ทำกับข้าว ได้คุยกันยาวๆ เกี่ยวกับชีวิตในวัยเด็ก อยู่ที่นี่สัก 3 วันแล้วค่อยหาทางกลับบ้านถูก เป็นไง ข้อ 4 โฮะๆๆๆ ถูกจายซ้อรอง   โดย: หลินกุ IP: 125.24.252.242 23 ตุลาคม 2550 22:21:29 น.