|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ความทรงจำหลากสี
กลับมาแล้วครับหลังจากหายหน้าหายตาไป4ปีได้ เป็น4ปีที่มีทั้งสุขและทุกข์ของชีวิตผู้ชายที่รักผู้หญิงคนหนึ่งมาก แต่แล้ววันนี้ก็เป็นวันที่ผมต้องบอกว่ามันจบแล้ว.. ตลอด3ปีกว่าที่อยู่กันมา ผมได้เรียนรู้และเข้าใจเธออย่างดี แต่ก็ยังไม่พ้นที่ต้องลาจากเธอ ถ้าท่านเข้ามาอ่านใหม่ๆอาจจะงง ก็ขอให้ลองกลับไปอ่าน บล็อคความทรงจำสีชมพูครับ เป็นเหตุการณ์แรกที่ผมแรกรักเธอ วันนี้เป็นบล็อคที่ต้องตัดใจจากเธอ ตลอด4ปีที่มีความสุขหรือทุกข์ ผมก็ไม่เคยเข้ามาเขียนอะไรในนี้เลย แต่วันนี้ผมจำได้ว่าเคยเขียนเรื่องของเธอไปก็เลยเข้ามาอ่านอีกครั้ง ณ เวลานี้น้ำตาผมไหลอาบแก้มคิดถึงแต่เธอ เธอที่แสนดี อยู่เคียงข้างผมมาตลอด ใช้ชีวิตด้วยกันเหมือนสามีภรรยา เวลาผมมีทุกข์ก็เป็นเธอที่อยู่ข้างผม ให้กำลังใจผม ผมมั่นใจว่าเธอเป็นคนดี คนที่ผมตามหาอยู่ แต่แล้วผมก็รั้งเธอไม่อยู่ ถามว่าเธอรักผมมากไหม คำตอบคือใช่ แต่เรื่องจริงนี้เกิดกับผม เธอเลือกเงินมากกว่าความรักที่ผมมีให้ ผมเลือกเธอมากกว่าเงินที่ผมได้รับจากการทำงานญี่ปุ่น ความรักผมแพ้เงิน ถ้าหากผมมีเงินมากพอที่จะสร้างบ้านให้เธอ เธอคงไม่บอกเลิกผม ชีวิตผมเคยอยู่บนจุดที่สูงสุดแล้วก็ตกลงมาต่ำสุด การใช้ชีวิตผมจึงไม่หวือหวา ใช้เท่าที่มี ไม่ไขว่ขว้าอยากได้สิ่งไหน เพราะหลังจากพ่อแล้วแม่เสียไป ผมก็เข้าใจชีวิตมากขึ้น ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง ผมไขว่ขว้าหาความสุขจากการได้ใช้ชีวิตอยู่กับคนที่รัก เงินทองขัดสนบ้าง ผมไม่สนใจข้อนี้มันก็เลยมากัดกร่อนชีวิตรักผม การที่เธอบอกเลิกผม เพราะผมไม่มีอนาคตที่ดีให้เธอ เธอบอกว่าเธอไม่สามารถฝากชีวิตไว้กับผมได้ เกิดมาผมไม่เคยรักใครเท่านี้เลย เจ็บครั้งนี้เลยเจ็บมาก วินาทีนี้ผมก็ยังอยากรู้ว่าเธอเจ็บเหมือนกันไหมที่บอกเลิกผม เธอจะลืมผมได้ไหม เพราะเราสองรักกันมาก โอกาสที่จะกลับมารักกันอีก มันจะมีไหม พรุ่งนี้ผมจะเข้าไปเก็บของย้ายออกจากห้องเธอ ทุกอย่างกำลังจะกลายเป็นอดีต ต้นรักที่ปลูกไว้อย่างดีกำลังยืนต้นเฉาตาย
ตอนนี้ผมแทบบ้าโดนบอกเลิกแบบสายฟ้าแลบ ในหัวคิดแต่จะหาคนมาแทนเธอให้ได้โดยเร็ว ตลอดเวลาที่คบกันมา ชีวิตผมก็พอเจอผู้หญิงอีกหลายคน แต่ผมก็เลือกเธอให้ความสำคัญกับเธอมาตลอด ไม่เคยคิดจะเลิกกับเธอเพื่อไปอยู่กับคนใหม่เลย แต่วันนี้ผมกำลังเปิดใจใหม่อีกครั้ง เปิดเพราะต้องการลืม ความเจ็บปวดนี้ และก็ไม่เข็ดกับความรัก มีพบมีพราก มีได้มีเสีย มีสุขก็มีทุกข์ แล้วก็คงจะมีโอกาสได้มาเขียนเล่าชีวิตใหม่ให้อ่านอีก
สุดท้ายขอให้เธอโชคดีกับทางที่เธอเลือก แม้จะรู้ว่าเธอคงไม่เข้ามาอ่านในนี้หรอก แต่ก็อยากให้เธอได้ลองอ่านความทรงจำสีชมพู มันเป็นบันทึกเดียวที่เขียนเกี่ยวกับเธอ นอกนั้นมันอยู่ในความจำของฉันตลอดไป โชคดีเธอที่เป็นรักยิ่งของฉัน ขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง เราจะจากกันด้วยดี พบเจอกันหรือเดือดร้อนอย่างไร ฉันก็ยังจะเต็มใจช่วยเธอเสมอ ลาก่อน
Create Date : 20 พฤษภาคม 2552 |
Last Update : 20 พฤษภาคม 2552 3:19:07 น. |
|
9 comments
|
Counter : 3161 Pageviews. |
|
|
|
โดย: หน่อยอิง วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:58:11 น. |
|
|
|
โดย: นารถ IP: 125.25.129.53 วันที่: 31 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:22:02 น. |
|
|
|
โดย: takeshi IP: 203.107.204.26 วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:5:37:08 น. |
|
|
|
โดย: เป้ IP: 125.25.115.183 วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:23:32:04 น. |
|
|
|
โดย: เป้ IP: 125.25.132.63 วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:16:52:37 น. |
|
|
|
โดย: เป้ IP: 125.25.88.169 วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:23:59:27 น. |
|
|
|
โดย: ว่าวอัปรีย์ IP: 125.24.135.140 วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:20:31:08 น. |
|
|
|
โดย: ต้นกล้า IP: 182.232.224.121 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2564 เวลา:12:14:44 น. |
|
|
|
โดย: RaymondOmive IP: 51.210.176.129 วันที่: 17 มีนาคม 2567 เวลา:3:30:46 น. |
|
|
|
|
|
|
|