ส่วนลุงพันทิปเข้าไปอ่านนานๆครั้ง แก่แระ...อัตตาตัวเองเริ่มมาก บางทีในลุงพันฯก็มีนักเลงคีย์บอร์ดเยอะ (จะเยอะไปไหน? กรูเบื่อ) เบื่อเกรียน เบื่อพวกตรรกะสูงเหมือนตัวกรูเอง (...อ่าว) แต่ทั้งหมดก็ไม่พ้นว่าโตขึ้น(แก่นั่นล่ะ) หน้าที่การงานก็ค่อนข้างวุ่นวาย ต้องดูแลลูกทั้งในเรื่องเรียนแล้วก็เรื่องส่วนตัวของเด็กๆที่ตอนนี้เริ่มจะโตเป็นหนุ่มแล้ว คิดดูเอานะว่า...อิแม่เล่น Bloggang มานานเท่าไหร่? เพ่เล่นตั้งแต่ชายภีมยังแบเบาะจนตอนนี้ชายภีมจะเป็นหนุ่มแล้วนะยะขอบบอก (...แก่ตาม Bloggang ไปอย่างภาคภูมิใจ)

ถึงแม้จะมีภาระหน้าที่ที่ดูจะเพิ่มเติมเข้ามาพอสมควรแต่ก็สามารถหาพื้นที่ให้เป็นของตัวเองมากขึ้นได้ หนูแดงกล้าที่จะก้าวขาออกไปท่องโลก ลำพังบ้าง หมู่คณะบ้าง กับคุณผู้ชายบ้าง ประสบการณ์ใหม่ๆและการพบเจอคนมากขึ้นทำให้กรอบความคิดเพิ่มขึ้นไปด้วย (...ว่าง่ายๆคือฉลาดขึ้น)

ในแต่ละทริปได้เรียนรู้ แง่คิดต่างๆที่เข้ามาจากคนอื่นๆบางครั้งทำให้ปลง บางครั้งปลุกอัตตาของหนูแดงขึ้นมาให้มากขึ้น และแน่นอนที่บางครั้งก็ดับอัตตาที่หนูแดงเคยมีมากอยู่ได้สนิทไปเลย เรียกได้ว่า มันไม่ใช่การเที่ยวเพื่อเอาสนุกอย่างเดียว แต่เราได้อะไรกลับมาหลายอย่างมาก นี่เป็นเหตุหนึ่งที่หนูแดงเริ่มต้นผันตัวเองจากสิ่งเก่าๆแล้วเปิดโลกใบใหม่ให้กับชีวิตในอีกด้าน (... คุ้นๆเหมือนโฆษณาอะไรเลยว่ะ)

....ฉะนั้น ประเดิมบล็อคแรกด้วย นำเที่ยวเมืองมรดกโลก "ปีนัง - มาเลเซีย" แล้วกัน และบล็อคนี้อิฉันก็เชื่อว่า ไม่น่าจะมีมิตรเก่าแฟนคลับเข้ามาอ่านแน่ๆถ้าไม่ไปเมนท์บอกเค้าก่อน เพราะหายไปนานมว๊ากกกก เค้าอาจจะคิดว่าอิฉันได้ลาโลกไปแล้วก็ได้ 555 แต่บันทึกไว้เอามันส์ เผื่อวันหน้าจะได้ย้อนมาอ่านอีก .... 

(สาธุ ขอให้เขียนได้จนถึงตอนสุดท้ายด้วยเถิด กรูเขียนไม่เคยจบเลย พับผ่าดิ!!!)

Chasa in World Heritage City In Malaysia , "Penang".

บอกคุณๆก่อนที่ฉันจะบอกเล่า....
นี่คือเรื่องเล่าเกี่ยวกับการเดินทางในแบบของหนุแดง ทุกอย่างไม่ได้เป๊ะไปหมด เพราะเราเดินทางเองจริง แต่ไม่ได้บันทึกเพื่อที่จะนำมารีวิวเพื่อใช้เป็น Map สำหรับผู้อื่น เขียนเพราะอยากเขียน เล่าเพราะอยากเล่า และบันทึกไว้ตามความประทับใจนะจ้ะ ....

ทริปนี้หนูแดงออกเดินทางกับคุณผู้ชายด้วยทางรถยนต์เพื่อไปสมทบกับกลุ่มที่เดินทางมาจากกรุงเทพฯด้วยขบวนรถไฟสายระหว่างประเทศ กรุงเทพ - บัตเตอร์เวิร์ธ และเดินทางด้วยเครื่องบินเที่ยวบินจากดอนเมืองตรงสู่ปีนัง - มาเลเซีย สาเหตุเพราะเรามาจากต่างที่กัน หนูแดงเป็นคนที่อยู่ใกล้จุดหมายที่สุด แต่ถึงช้าที่สุด เพราะการข้ามแดนตรวจค่อนข้างเข้มงวด เนื่องจากเป็นช่วงวันหยุดยาว (หยุดเสาร์-อาทิตย์และตามติดด้วยอาสาฬหบูชากับเข้าพรรษา)

โฉมคนเพิ่งจะออกจากโรงซ่อมมนุษย์ .... เรื่องเที่ยว อิฉันต้องเป๊ะ
เรื่องจัดอะไร จัดตรงไหน จัดยังไง อันนี้ค่อยว่ากันนะ แต่เพื่อความเป๊ะเว่อร์อลังการ ... อิฉันแนะนำว่า จัดการ Application ดีๆมาสัก 2-3 Apps. 
แล้วใช้ซะ...ความเป๊ะจะบังเกิดแก่คุณเองค่ะ 

*** ไปเมืองนอก หนังสือเดินทางห้ามลืมนะจ้ะ!!!

มาถึงด่านตรวจแรกในฝั่งไทย ด่านสะเดา จังหวัดสงขลา

จัดการเขียนใบตม. หรือ ใบตรวจคนเข้าเมือง หรือ Thai Immigration Bureau (ตามสะดวกท่านจะเรียก) ขั้นตอนการเข้าเมือง เหมือนๆทั่วๆไปค่ะ 

จุดนี้หนูแดงไม่ได้เซลฟี่มาฝากนะ ว่าตามตรงคือกลัวโดนเจ้าหน้าที่ด่ามาก แถวก็ยาว คนก็เยอะ(ช่วงหยุดยาว) ตั้งหน้าตั้งตามองอย่างเดียวว่าช่องไหนว่างก็จะรีบเดินเข้าไปประทับตราพาสปอร์ตให้เสร็จๆกันทั้งคู่ ที่เซลฟี่กันเองนี่ไม่เท่าไหร่ แต่จะเซลฟี่รีวิวชวนเที่ยวอาคารตรวจคนเข้าเมืองนี่คงไม่ไหวนะ ถ้าโดนด่าเสียจริตตั้งแต่ยังไม่เที่ยวนี่อิฉันคงไม่สนุกทั้งทริปเป็นแน่ 

จัดการประทับตราแล้วก็ไปต่อ Let's Go...Go...Go...

** รถยนต์ทะเบียนไทยสามารถขับเข้าไปในมาเลเซียได้ แต่ต้องแปลเลขทะเบียนจากไทยเป็นอังกฤษตามกฎหมายขนส่งของประเทศมาเลเซีย ต้องซื้อประกันให้รถยนต์ต่างหาก และต้องเสียค่าผ่านแดนซึ่งหนูแดงไม่แน่ใจว่าเท่าไหร่ เพราะฉะนั้นการผ่านแดนทางด่านสะเดา(จังหวัดสงขลา)ด้วยรถยนต์ ถ้าไม่ใช่คนพื้นที่ที่รู้จักขั้นตอนอย่างดี หนุแดงไม่แนะนำนะคะ มีรถตู้และรถทัวร์ให้บริการในตัวอำเภอหาดใหญ่หลายเจ้า มีหลายคนรีวิวไว้ ลองหาอ่านดูได้จากอากู๋เลยจ้า**

แต่ยังไม่จบแค่นั้นค่ะ 

คราวนี้จะมาถึงด่านตรวจคนเข้าเมืองฝั่งมาเลเซีย ซึ่งจะต้องขนกระเป๋าลงไปเพื่อให้ทางเจ้าหน้าที่ฝั่งมาเลเซียตรวจค้น ซึ่งก็เป็นที่รู้ๆกันเป็นมาตรฐานสากล ... ไม่ต้องบอกเนอะว่าอะไรเอาเข้าได้หรือไม่ได้บ้าง 

เมื่อพ้นพิธีการตรวจคนเข้าเมืองฝั่งมาเลเซียแล้ว คราวนี้ก็ไปโลดเลยค่ะ ... 

Next Station

PENANG 

ผ่านด่านเก็บเงินทางด่วน (High Way) หลายด่าน ระยะทางประมาณ 200 กิโลเมตรเศษๆ (ประมาณนะ)เราก็จะมาถึงเมืองบัตเตอร์เวิร์ธก่อน ปีนังจะเป็นส่วนเกาะที่อยู่ถัดไปจากบัตเตอร์เวิร์ธค่ะ ถ้ามารถไฟจะต้องลงแล้วต่อเรือหรือรถเพื่อข้ามฝั่ง ส่วนถ้ามาด้วยตัวเองแบบหนูแดงสมัยก่อนจะต้องข้ามน้ำข้ามทะเลที่ Jetty (ท่าเรือเฟอร์รี่) แต่เดี๋ยวนี้มีสะพานข้ามแล้ว 

(มีมานานแล้วล่ะ แต่อิฉันเพิ่งจะมา) 

และการผจญภัยของหนูแดงก็ได้เริ่มขึ้นตรงนี้ 

ด้วยความที่หนูแดงไปไหนมาไหนเอารถยนต์ส่วนตัวไปตลอด ไปต่างประเทศก่อนหน้านี้ถ้าไม่ใช่ทัวร์ ก็จะเช่ารถขับเอง แต่ไปคราวนี้ คิดเองตั้งแต่แรกแล้วว่า น่าจะเดินมากกว่าทริปก่อน และคงไม่มีอะไรมาก แต่เอาเข้าจริง .... เจอเข้าหลายขนาน เล่นเอาเหงื่อตกเลยกรู

มาด่านแรกก่อน 

รู้มาล่วงหน้าตั้งแต่ต้นแล้วว่าคราวนี้ อิฉันจะต้องลงจากหอคอยงาช้างไปสู่การพักแบบดอร์มหรือหอพัก ครั้งแรกแม้จะหวั่นๆแต่ก็ลิงโลดนะ การได้เข้าถึงจิตวิญญาณของการแบคแพคนี่ ... มันสุดยอดมาก 

หนูแดงไม่ใช่คนเลือกที่พัก พี่ในกลุ่มเป็นผู้เลือกโดยที่หนูแดงรู้มาตั้งแต่ต้นว่า 

"ฉานจะต้องนอนห้องพักรวม ห้องน้ำรวมกับแขกห้องอื่นด้วย...เหอๆ" 

ฝ่ายคุณชายน่ะหรอ ... หน้านิ่งๆเฉยๆเหมือนเดิม 

ส่วนฝ่ายเรา...หุหุ ลั้ลลาสิคะ

(กรูขอให้ได้เที่ยวเป็นพอ นอกนั้นไปตายเอาดาบหน้าก็ได้ )

หนูแดงทำการบ้านมาดี ที่พักอยู่ตรงไหน เราโหลดมาไว้ใน Map ส่วนตัว ภาพที่พัก เราดูเอาจากเวป Agoda อ่านรีวิวที่พักจากนักท่องเที่ยวหลายๆชาติ แล้วก็ทำใจให้พร้อมที่จะไปแบบลุยๆ อยากสวยก็อยู่ที่บ้าน อยากเที่ยวก็ต้องอยู่ให้ได้ทุกสถานะตามที่คุณชายเธอว่าไว้

เราไปถึงเป็นคนสุดท้าย (ประมาณบ่ายโมงตามเวลาท้องถิ่น) ที่พักหาไม่ยาก อยู่ย่านท่องเที่ยวด้วย แล้วเราก็ดูแผนที่มาค่อนข้างละเอียด 

เราเข้าไปติดต่อสอบถามถึงทีมที่มาจากเมืองไทย เจ้าของที่พักเป็นคนมาเลย์เชื้อสายจีน พูดภาษาอังกฤษได้ น่าจะพูดจีนได้ด้วยแหละ แต่พอดีภาษาจีนพูดไม่เป็นเลยไม่ได้คุยกันด้วยภาษาจีน(....แล้วบอกทำไม???)

... อ่อ ลืมบอก เราพักที่ Just Inn นะ 

เจอพรรคพวกแล้ว เก็บของเสร็จสรรพ พวกเราก็พากันเที่ยวเลย...จะช้าอยู่ใยล่ะจริงไหม

แต่เราจะไปเที่ยวกันที่ไหน ยังไงบ้าง เอาไว้ต่อกันตอนหน้าเนอะ

(ไม่ใช่อะไร รุปเยอะมว๊ากกก ยังลบใส่แอพไม่เสร็จ 555)

ไปเที่ยวกันต่อบล็อคหน้านะจ้ะ

Ps... ไม่ได้เข้ามาอัพบล็อคซะนาน Emoticon น่ารักดีอ่ะ