Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2552
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
3 ตุลาคม 2552
 
All Blogs
 

บันทึกย้อนหลังธัญนอนโรงพยาบาล หวุดหวิดเป็นหวัด 2009 แน่ะ

และแล้วมรสุมก็ผ่านพ้นไป แม่เพิ่งได้มีเวลามาอัพบล๊อกของธัญ แต่กว่าจะได้มานั่งบันทึกนี่มันก็เลยมาเป็นอาทิตย์เลยอ่ะนะ ก็แม่ต้องลางานไปเฝ้าไข้ไอ้จอมยุ่งของแม่ตั้ง 3 วันแน่ะ กลับมาก็มาเคลียร์งานหัวโตเลยทีนี้ แต่แม่ก็ถือคติมาช้ายังดีกว่าไม่มาเหมือนเดิมนั่นแล (แถไปได้เรื่อยๆนะนั่น)

บันทึกย้อนหลัง

เสาร์ 19 ก.ย. 52

ธัญไปอยู่บ้านตายายตามปกติ กลับมาตอนเย็นเริ่มมีน้ำมูก ไม่มีไข้ แม่ให้ทานยาลดน้ำมูก

จันทร์ 21 ก.ย. 52

ธัญไม่ได้ไปโรงเรียนเพราะมีน้ำมูกแต่ยังไม่มีไข้ ตอนเย็นแม่พาไปหาคุณหมอ หมอให้ยาฆ่าเชื้อ ลดน้ำมูก

อังคาร - พุธ 22-23 ก.ย. 52

ธัญเริ่มไอ ไอแห้งๆ และเริ่มถี่ขึ้นเรื่อยๆ กลางคืนวันพุธเริ่มมีไข้ แม่ให้ทานยาลดไข้

พฤหัสบดี 24 ก.ย. 52

พาไปหาคุณหมออีกรอบเนื่องจากมีไข้เริ่มสูง และไอ เลยอยากให้คุณหมอเช็คปอด หมอฟังปอดแล้วบอกว่าปอดยังดี ไม่มีปัญหา และบอกพ่อกับแม่ว่าให้รออีก 2 วันถ้าไข้ยังสูงแบบนี้ให้พาไปตรวจเชื้อหวัด 2009 แม่เริ่มใจเสีย กลับมาบ้านให้ธัญแช่น้ำอุ่นเพื่อลดไข้ตามที่คุณหมอบอก ทานยาลดไข้เป็นระยะ แต่ไข้ไม่ยอมลด แม่ต้องคอยเช็ดตัวทั้งคืน

ศุกร์ 25 ก.ย. 52

เช้ามาธัญยังมีไข้สูง แต่ก็ยังเล่นตามปกติ แน่นอนพ่อกับแม่ไม่รอถึง 2 วันแล้ว จึงพาธัญไปโรงพยาบาลใกล้บ้าน ไปถึงยื่นบัตรทำเรื่องกับฝ่ายทะเบียน เนื่องจากธัญมีไข้จึงต้องมาที่จุดคัดกรองผู้ป่วยก่อน พยาบาลซักถามอาการ เห็นว่ามีไข้สูง จึงให้แม่คอยนั่งเช็ดตัวธัญระหว่างที่รอตรวจกับคุณหมอ แม่ได้ให้ยาลดไข้ก่อนออกจากบ้านมาแล้ว ธัญจึงไม่ต้องทานยาลดไข้จากพยาบาลอีก ได้แต่เช็ดตัว คุณหมอมาถึงก็ได้สอบถามอาการอีกครั้ง ตรวจคอ ฟังปอด เนื่องจากทานยาลดไข้ที่บ้านมาแล้วแต่ไข้ยังไม่ยอมลด สูงถึง 39.6 องศา คุณหมอจึงให้ฉีดยาลดไข้ไปอีก ธัญร้องไห้มากตอนฉีดยา พ่อกับพยาบาลช่วยกันจับธัญไว้ไม่ให้ดิ้น แม่ล่ะสงสารธัญมาก น้ำตาแทบไหล ฉีดยาเสร็จก็เจาะเลือดไปตรวจและเติมน้ำเกลือ แม่คิดในใจว่าธัญต้องร้องไห้อีกแน่ๆ แต่แปลกพอเจาะเลือดธัญไม่ร้องซักแอะ นอนนิ่งให้พยาบาลทำจนเสร็จ เก่งมากเลยนะลูกแม่ จากนั้นไปห้องเอ็กซเรย์เพื่อเอ็กซเรย์ดูปอด แล้วก็มานั่งรอคุณหมออีกรอบนึง พอผลเอ็กซเรย์ออกมา คุณหมอก็มาคุยกับพ่อแม่ว่าจะต้องล้วงคอเอาเสมหะธัญไปตรวจหาเชื้อไข้หวัด 2009 โดยจะรู้ผลอีก 2 วัน จากนั้นจึงให้ธัญ admit ที่โรงพยาบาลโดยแยกห้องไปอยู่โซนแยกโรค แม่ได้โทรลางานกับเจ้านายเรียบร้อยแล้ว และธัญเริ่มดีขึ้น คิดว่ายาฉีดคงออกฤทธิ์แล้ว เริ่มคุย เริ่มเล่น ช่วงเที่ยงพยาบาลมาบอกว่าคุณหมอเริ่ม start ยา Oseltamivir ให้ธัญแล้ว ถึงแม้ว่าผลตรวจยังไม่ออกมา พ่อกับแม่ก็คิดหนักว่าจะให้ดีหรือไม่ เพราะการให้ยาก็เหมือนเป็นดาบสองคม ถ้าเกิดว่าธัญไม่ได้เป็นหวัด 2009 ทีนี้ถ้าไปโดนเชื้อมาจริงๆ จะดื้อยามั้ย แต่ถ้ารอผลอีก 2 วันก็กลัวว่าเป็นแล้วจะรักษาไม่ทัน และบวกกับว่าไข้ธัญเริ่มลด ใจนึงก็คิดว่าธัญอาจจะไม่เป็นก็ได้ พยาบาลเอายามาให้ แต่แม่ยังรอก่อน ไม่ได้ให้เลย ระหว่างนั้นพ่อต้องเข้าไปเคลียร์งาน 2 ชั่วโมง แม่ก็โทรปรึกษากับพ่อตลอดว่าเอาไงดี พ่อก็บอกว่ารอก่อน พอบ่ายมาปรากฏว่าไข้ธัญเริ่มสูงอีกแล้ว คราวนี้แม่โทรบอกพ่อว่าคงต้องให้ยาแล้วล่ะ เพราะที่ธัญไข้ลดนั้นคงเป็นยาฉีด ยาหมดฤทธิ์ไข้จึงกลับมาสูงอีก พ่อก็โอเคตกลงให้ก็ให้ โดย 1 วันธัญจะได้ทานยาตัวนี้ 2 ครั้งคือ 8 โมงเช้า กับ 2 ทุ่ม แต่มื้อแรกนี้จะเลทไปหน่อย พอทานยา ไข้ธัญก็ไม่ถึงกับลด แม่ยังคงเช็ดตัวเรื่อยๆ เป็นระยะ ถึงมีไข้แต่ธัญก็ไม่ซึมเหมือนช่วงเช้า ยังเล่นตามปกติ อาจจะเพราะได้น้ำเกลือด้วย



สังเกตได้ว่าธัญปากแดงมาก เพราะมีไข้นั่นเอง พอตอน 2 ทุ่มได้ยา Oseltamivir มื้อที่ 2 พร้อมกับยาอื่นๆ แม่ยังคงเช็ดตัวตลอด กลางดึกธัญไข้ลดลง เหลือ 38 กว่าๆ

วันเสาร์ 26 ก.ย. 52

ไข้ลดมาเหลือ 37 กว่าแล้ว ยังคงได้ยาตามตารางเหมือนเดิม ธัญยังคงทานได้น้อย แต่ก็ดูอาการดีขึ้นกว่าเมื่อวาน แม่ยังคงลางานเป็นวันที่ 2 แต่พ่อไปทำงานครึ่งวันกลับมาช่วงบ่าย กลางคืนมีเรื่องตื่นเต้น แม่เผลอหลับไป สะดุ้งตื่นมาเห็นสายน้ำเกลือธัญหลุด แต่เข็มยังคาที่มือ จึงทำให้เลือดไหลออกมาไม่หยุด แม่รีบเรียกพยาบาล ธัญยังคงหลับไม่รู้เรื่อง พยาบาลมาถึงจึงรีบมาจัดการเปลี่ยนสายน้ำเกลือ ระหว่างนั้นธัญตื่น แม่คิดว่าธัญต้องร้องไห้แน่ๆ แต่ไม่เลยแฮะ นอนกระพริบตาหมิบๆ นิ่งเชียว พอเสร็จแล้ว พยาบาลชมใหญ่เลยว่าเก่งมากไม่ร้องไห้ พอพยาบาลออกไปคุณชายก็ผลอยหลับต่อเลย สงสัยง่วงจัด อิอิ




วันอาทิตย์ 27 ก.ย. 52

วันนี้เป็นวันหยุดของพ่อกับแม่อยู่แล้ว เลยไม่ต้องโทรไปลางานอีก ไข้ธัญไม่มีแล้ว ธัญเริ่มทานได้เยอะขึ้น แต่ก็ยังได้ยาตามตารางต่อไป พ่อเห็นธัญทานได้เยอะขึ้นเลยไปซื้อของมาตุนให้ซะเยอะเลย หุหุ ธัญร่าเริงได้เหมือนเดิม แต่ยังต้องเติมน้ำเกลือต่อไป



แอบถ่ายตอนคุณชายหลับกลางวัน กับสายน้ำเกลือที่เปลี่ยนใหม่ คราวนี้พยาบาลพันล็อคไว้อย่างดีเลย อิอิ
ตอนเย็นพยาบาลมาบอกผลตรวจออกมาแล้วว่าธัญไม่ได้เป็นหวัด 2009 พ่อกับแม่แอบเสียใจนิดนึง เพราะตอนนั้นคิดกันไว้ว่าอยากให้ผลออกมาเป็น ธัญจะได้มีภูมิต้านทานไปเลย แต่ไม่เป็นนี่ก็ต้องระวังกันต่อไป



ในสุดก็ได้เอาสายน้ำเกลือออกแล้ว ธัญแฮปปี้มากเลย สรุปว่าเติมน้ำเกลือไป 3 กระปุก และได้เปลี่ยนห้องด้วย ไม่ต้องโดนแยกอีกแล้ว อิอิ

วันจันทร์ 28 ก.ย. 52

แม่ยังคงลางานอีกวัน วันนี้ตอนเช้าคุณหมอเข้ามาตรวจ และบอกว่าให้กลับบ้านได้ เพราะธัญหายดีแล้ว แต่ยังคงต้องทานยาอย่างต่อเนื่องเพื่อกันการดื้อยา และนัดมาตรวจใหม่อีก 1 อาทิตย์ สายๆ เราจึงได้กลับมาบ้าน

ธัญทานเก่งมากเดี๋ยวนี้ ตาบอกว่าถ้าได้เติมน้ำเกลือแล้วจะทานเก่งมาก แม่ว่ามันจริงอย่างที่ตาบอกเลยแฮะ เดี๋ยววันจันทร์นี้ก็ไปหาคุณหมออีกทีนึง ตอนนี้โรงเรียนธัญปิดเทอมแล้ว คงได้พักยาว 1 เดือนอยู่กับตายาย และที่สำคัญแม่ได้หลับสบายขึ้นหลังจากที่อดหลับอดนอนเฝ้าไข้คุณชาย ลูกหายป่วยพ่อแม่ก็ดีใจ ตอนนี้บ้านเรากลับมาแฮปปี้เหมือนเดิมแล้วจ้า




 

Create Date : 03 ตุลาคม 2552
11 comments
Last Update : 3 ตุลาคม 2552 17:18:45 น.
Counter : 900 Pageviews.

 

สงสารน้องธัญจัง แต่เอจะสงสารทำไมก็น้องออกจะเข้มแข็งนี่นา
เวลาเห็นเด็กโดนสายน้ำเกลือ จะสงสารมากเลย
หลานอรก็เข้า รพ แต่เด็กเหมือนกัน

แต่ที่น่าสงสารเป็นพ่อแม่น้องธัญมากกว่า
อ่านแล้วรู้เลยว่าตั้งแต่น้องเริ่มไม่สบายตัว
พ่อแม่ไม่สบายใจไปแล้วล้านเท่า

ดีแล้วเนอะที่อาการดีขึ้นแล้ว
ขอให้แข็งแรงๆ ไว้น่ะคร้าบบบบ

 

โดย: จ้าว..จอม 5 ตุลาคม 2552 8:43:23 น.  

 

ดีใจด้วยนะคร้าบ พี่ธัญหายป่วยแล้ว ช่วงปลายฝนต้นหนาวเนี่ยเด็กไม่สบายกันง่ายขึ้นด้วย ต้องระวังรักษาสุขภาพกันให้ดีเลยนะค้า..

ปล. ถึงจะไม่สบาย แต่ความหล่อของพี่ธัญไม่เปลี่ยนแปลงเลยนะคร้าบ..

 

โดย: แม่ส้มของจ๋ำจ๋ำ (~ sweettemper ~ ) 5 ตุลาคม 2552 11:50:24 น.  

 

ดีแล้วน้าที่หายป่วยไวไว ไม่งั้นพ่อแม่คงเป็นห่วงอีกมากมาย

ขอให้แข็งแรงนะพ่อหนุ่มรูปหล่อ....แหมขนาดป่วยยังไม่ทิ้งความหล่อนะเนี่ยคริคริ

 

โดย: BabyBravo 5 ตุลาคม 2552 15:39:16 น.  

 

ดีแล้วน้าที่หายป่วยไวไว ไม่งั้นพ่อแม่คงเป็นห่วงอีกมากมาย

ขอให้แข็งแรงนะพ่อหนุ่มรูปหล่อ....แหมขนาดป่วยยังไม่ทิ้งความหล่อนะเนี่ยคริคริ

 

โดย: BabyBravo 5 ตุลาคม 2552 15:57:37 น.  

 

ดีนะค่ะที่ไม่เป็นอะไรมาก

หายป่วยไวๆ นะค่า


ปล.ขอแอดคุณแม่ธัญ (เอ๊ะ! ควรเรียกยังไงดีเอ๋ย) นะค่ะ เดี๋ยวจะได้มาทักทายบ่อยๆ

 

โดย: Molly_Nanny 5 ตุลาคม 2552 17:15:49 น.  

 

วัดร่องขุนอยู่เชียงรายเหรอคะ สงสัยเราจะจำผิดอ่า...แหะๆ เที่ยวหลายที่อ่ะค่ะ555

ขอบคุณค่ะ

 

โดย: CrystaL_32 5 ตุลาคม 2552 18:16:26 น.  

 

ขอให้น้องธัญหายไวๆนะคะ แต่ท่าทางแข็งแรงแบบนี้คงไม่ต้องกังวลแล้วนะคะ
ขอบคุณที่แวะไปส่งกำลงให้นุ่นที่บล็อกด้วยนะคะ

 

โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ 5 ตุลาคม 2552 18:35:02 น.  

 

อ้าว...พี่ธัญป่วยเหรอค๊าบ
คงหายแล้วมั้ง ไงก็รักษาสุขภาพนะค๊าบ
คือว่าช่วงนี้..อากาศเปลี่ยนแปลงย่อย

ปล. บ้านน้องภูมิอยู่แถวหลังบิ๊กซีหางดงอ่ะค๊าบ

 

โดย: kanok_noi 6 ตุลาคม 2552 0:10:48 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
:
:
สวัสดียามเช้าจร้า ^.^

น้องธัญคนเก่ง หายป่วยแล้วนะลูก

ว่าแต่เด็กป่วย ยังยิ้มหวานซะ...ขนาดนี้ แถมร่าเริงอีก

แบบนี้ หวัดแพ้หนู ถอยทัพกลับไปเลยเนอะ

ช่วงนี้อากาศไม่ดี รักษาสุขภาพกันด้วยน๊า จุ๊ฟ ๆ

 

โดย: phety talon 6 ตุลาคม 2552 9:37:48 น.  

 

กับข้าวทั้งหมด นันทำเองค่า พี่อยู่เชียงใหม่เหรอคะเนี่ย ว่างๆ มาแวะกินข้าวเย็นที่บ้านก่อได้นา

 

โดย: นันทพรรณ IP: 112.142.3.190 6 ตุลาคม 2552 16:09:17 น.  

 

มาสายอ่ะ แต่มาตอนพี่ธัญหายแล้วก็ดีใจด้วยน๊า ...
ข่าวว่าทาง ชม.ตอนนี้คนป่วยเป็นหวัด 2009 เยอะเนอะ พี่ที่รู้จักเป็นกันทั้งครอบครัวเลยค่ะ แต่เป้นก็ดีจะได้มีภูมิต้านทานเนอะ ...

พี่ธัญตัดผมทรงนี้หล่อจัง....

 

โดย: Thee-T'sMom 8 ตุลาคม 2552 17:19:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


แม่เจ้าธัญ
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง มีครอบครัวเป็นของตัวเองแล้ว มีผู้ชาย 2 คนที่สำคัญที่สุดในชีวิต คนแรกคือสามีที่แสนดี อีกคนคือลูกชายแสนซน ครอบครัวเราถึงแม้ไม่ได้ร่ำรวยเงินทอง แต่ก็ไม่ได้ยากจนความสุข ตั้งใจทำ blog นี้เพื่อให้ลูกได้เห็นตอนโต

ยินดีต้อนรับทุกคอมเม้นที่เป็นมิตรค่ะ

Friends' blogs
[Add แม่เจ้าธัญ's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.