|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
วันหยุด..ไปหลับในห้างซะงั้น
วันนี้ธัญเปิดเทอมภาคเรียนที่ 2 เป็นวันแรก คุยกับพ่อไว้ว่าอาทิตย์นี้คงจะวุ่นวายน่าดูเลย เจ้าธัญของแม่ต้องอแงไม่ยอมไปโรงเรียนเป็นแน่ เพราะหยุดพักยาวมาเดือนกว่าๆ เช้านี้ก็เป็นไปตามที่คาดหมายไว้ แค่เห็นแม่หยิบชุดมาก็ร้องไห้ซะละ บอกแม่จะไปบ้านยาย ไม่ไปโรงเรียน มีการเอาชุดนักเรียนไปเก็บเองอีกต่างหาก ถึงร้องไห้แค่ไหน พ่อกับแม่ก็ไม่ใจอ่อนหรอกนะ เก็บกระเป๋า ชุดนักเรียน รองเท้าไว้ในรถ จับแต่งตัวกันในรถ ระหว่างทางธัญก็ร้องไห้เป็นพัก ๆ พ่อก็ชวนคุยชี้โน่นนี่ให้ดู ก็หยุดร้องที ลืมตัวคุยกับพ่อ พอนึกขึ้นได้ก็ร้องไห้ต่อ แม่ก็จัดการเปลี่ยนชุดในรถ ชวนคุยไป กว่าจะเสร็จก็เกือบถึงโรงเรียนละ แม่คิดในใจพอไปถึงโรงเรียนนี่ต้องมีโฮครั้งใหญ่อีกแน่ๆ
แต่ผิดคาดแฮะ ไปถึงโรงเรียนรถจอดปุ๊บ ธัญเป็นคนละคนเลยอ่ะ เห็นเพื่อนๆ เล่นในสนามแล้วดี๊ด๊า ตะโกนใหญ่เลย ชี้ๆ บอกแม่ "ครูเจนก็มาแล้ว" สะพายกระเป๋าเสร็จ รีบเดินไปหาครูเจนเลย  แม่ล่ะงงปนขำ เอากะคุณชายสิคะ หน้ามือเป็นหลังมือ แต่ก็แอบดีใจที่ธัญไม่ร้องไห้ 
จบเรื่องวันเปิดเทอม มาต่อเรื่องที่ตั้งใจจะอัพกันดีกว่า เมื่อวานเป็นวันหยุด ช่วงเช้าบ้านเราก็ทำกิจวัตรกันตามปกติ ธัญไม่ยอมหลับกลางวันซักกะที มัวแต่เล่น ช่วงบ่ายเลยพากันออกไปเดินห้างตากแอร์ซะหน่อย พาธัญไปเปิดหูเปิดตา ไหนๆ ก็ไม่หลับละ (แท้ที่จริงแล้วพ่อแม่อยากช็อป ทำเป็นอ้างลูก  )
ไปโรบินสัน ห้างประจำจังหวัดนั่นเอง (ก็มันมีที่ใหญ่ๆ อยู่ที่เดียวแหละ)
สองพ่อลูกเดินเข้าห้าง 
เดินเข้าไปธัญรีบเดินเข้าไปดูปลาก่อนเลย ชอบอกชอบใจ ชี้ๆปลาใหญ่เลย พ่อกับแม่ก็ปล่อยให้ธัญยืนดูปลาซักพัก แล้วก็คิดว่าจะไปหาอะไรทาน กะว่าจะไปหาอะไรกินในโซนกาดมั่ว แต่ธัญไม่ยอมนั่งอ่ะ สงสัยคนจะเยอะเลยไม่ชอบ พ่อกับแม่เลยพาธัญเดินออกมา ก็ดูของไปเรื่อย ๆ แม่อยากได้รองเท้า แต่คนที่ได้กลายเป็นพ่อซะงั้น  แต่แม่ก็ไม่ย่อท้อ ยังคงเดินดูของไปเรื่อยๆ คุณชายธัญเริ่มงอแงซะละ ไม่ไป ไม่ดู ไม่กิน ไม่ๆๆๆๆอะไรซักอย่าง พ่อเลยอุ้มเดินไปมา คุณชายหลับเฉยเลย ที่งอแงนี่คงเพราะง่วงนั่นเอง ก็เลยไปหาที่นั่งพักกัน ได้ที่ food court แม่เลยหาอะไรหม่ำๆ ซะหน่อย
พ่อก็ทำหน้าที่พ่อแสนดี อุ้มธัญที่หลับอย่างสบายอารมณ์ ส่วนแม่ขอโซ้ยก่อนล่ะ 
แม่อิ่มท้องละ ก็มาเข้าเวรต่อ รับช่วงจากพ่อ ตาพ่อหม่ำๆบ้าง
เปลี่ยนกันอุ้มธัญจนเมื่อยกันไปตามๆกัน ก็คุณชายตัวเล็กซะที่ไหน หลังแทบหัก อยู่บ้านดันไม่หลับ มาหลับตอนเดินห้าง เปลี่ยนที่หลับได้ดีมากนะคุณลูกนะ
ผ่านไปซักชั่วโมงกว่าๆ แบตเตอรี่ธัญคงเต็มละ คุณชายเลยตื่น เริ่มอารมณ์ดีบ้างแล้ว ก็เลยพากันไปเดินดูของต่อ แม่ก็ยังคงตามหารองเท้าต่อไป พ่อคอยดูธัญ ส่วนแม่ก็เดินดูไปเรื่อยๆ ระหว่างที่กำลังเลือกๆ ลองๆรองเท้าอยู่นั้น มีเรื่องขำ จู่ๆ เจ้าธัญก็เดินมาบอก " แม่ มีเยอะแล้ว" 
เอ่อม ใครสอนเนี่ย ตอนหลังมาคุยกับพ่อ พ่อบอกพ่อก็โดนเหมือนกัน แป่ววว พ่อกับแม่เลยสรุปได้ว่าที่ธัญพูดแบบนี้คงจำมาจากตอนที่พ่อบอก คือธัญจะชอบซื้อรถของเล่นมากๆๆๆ ซื้อจนเต็มบ้านแล้ว หลังๆมาเวลาธัญผ่านร้านของเล่นแล้วเห็นรถวางขายอยู่ พ่อจะบอกธัญว่า "ธัญมีเยอะแล้ว " เจ้าธัญก็เลยจำคำนี้ แล้วก็เอามาพูดกะพ่อแม่นั่นเอง เออนะ ดีจริงจริ๊งคุณลูก จำคำที่สอนแล้วเอามาพูดกะพ่อแม่เอง
สรุปว่าแม่ก็ยังคงไม่ได้รองเท้าอยู่ดีเพราะธัญเริ่มหิว เราเลยออกมาจากโรบินสัน พ่อแวะที่โลตัสซื้อขนมให้ธัญทาน ได้โดนัทมานั่งหม่ำๆกัน
หิวไม่หิวก็ดูจากรูปละกัน ปากเลอะเชียว
จบบล๊อกด้วยรูปนี้ละกัน น่ารักดีอ่ะ
| Create Date : 02 พฤศจิกายน 2552 |
| Last Update : 3 พฤศจิกายน 2552 9:13:56 น. |
|
9 comments
|
| Counter : 568 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: pathy kp  วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:10:40 น. |
|
|
|
| โดย: แม่ส้มของจ๋ำจ๋ำ (~ sweettemper ~ ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:23:28 น. |
|
|
|
| โดย: phety talon วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:20:13 น. |
|
|
|
| โดย: จ้าว..จอม วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:41:28 น. |
|
|
|
| โดย: praewa cute วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:25:43 น. |
|
|
|
| โดย: kiriya วันที่: 3 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:30:02 น. |
|
|
|
| โดย: noopook IP: 191.138.50.43, 58.136.81.24 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:03:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง มีครอบครัวเป็นของตัวเองแล้ว มีผู้ชาย 2 คนที่สำคัญที่สุดในชีวิต คนแรกคือสามีที่แสนดี อีกคนคือลูกชายแสนซน ครอบครัวเราถึงแม้ไม่ได้ร่ำรวยเงินทอง แต่ก็ไม่ได้ยากจนความสุข ตั้งใจทำ blog นี้เพื่อให้ลูกได้เห็นตอนโต
ยินดีต้อนรับทุกคอมเม้นที่เป็นมิตรค่ะ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
แม่ล่ะงงปนขำ เอากะคุณชายสิคะ หน้ามือเป็นหลังมือ แต่ก็แอบดีใจที่ธัญไม่ร้องไห้ 
)
แต่แม่ก็ไม่ย่อท้อ ยังคงเดินดูของไปเรื่อยๆ คุณชายธัญเริ่มงอแงซะละ ไม่ไป ไม่ดู ไม่กิน ไม่ๆๆๆๆอะไรซักอย่าง พ่อเลยอุ้มเดินไปมา คุณชายหลับเฉยเลย ที่งอแงนี่คงเพราะง่วงนั่นเอง ก็เลยไปหาที่นั่งพักกัน ได้ที่ food court แม่เลยหาอะไรหม่ำๆ ซะหน่อย 
