และแล้ววันเดินทางก้อมาถึงค่ะ มีอาการตื่นเต้นนิดหน่อย  เพราะเดินทางคนเดียวด้วย กลัวไปถึงนู่นแล้วพูดกับฝรั่งไม่รู้เรื่อง 5555 ที่บ้านยกขโยงกันไปส่ง (เหมือนจะเยอะเนอะ) มีแม่ ป้า ยาย และคุณแฟน ไปส่ง เสียน้ำตากันพอเป็นพิธี  ไปแค่ 3 เดือนเองนะคะ แต่พอถึงจุดนั้นมันใจหายอ่ะค่ะ แบบว่าต่อไปอีกตลอด 3 เดือนจะไม่ได้อยู่กับครอบครัวแล้ว ต้องไปทำงานต่างบ้านต่างเมือง แถมไปอยู่กับคนที่ไม่รู้จักอีก จะเป็นยังงัยน้า  
 
ไฟล์ทของแชมป์ออกจากไทยตอน 12.35 น. ถึงไทเปตอน 17.00 น.
ออกจากไทเป 23.00 น. ถึง Seattle 17.25 น.
ออกจาก Seattle 20.10 น. ถึง Bozeman 23.55 น
เวลาที่บอกเป็นเวลาท้องถิ่นของแต่ละประเทศนะคะ

ยังโชคดีที่ว่าตั้งแต่ไฟล์ทที่ออกไทเปมาซีแอทเทิ้ลนั้น เจอน้อง ๆ ไปทำที่ Bozeman ด้วยกัน เอเจ้นเดียวกันไปด้วย เลยมีเพื่อน  

ไปถึง Bozeman ก้อเที่ยงคืนแล้วกว่าจะรอรับกระเป๋าอีก และที่นั่นเป็นสนามบินเล็ก เพราะว่าเป็นเมืองเล็ก พอผ่านทุกอย่างมาหมด พวกเรากระเหรี่ยง 4 ชีวิต ก้อต้องโทรเรียก TAXI ให้มารับเพื่อพาไปส่งที่พัก เพราะตอนนั้นอากาศหนาวอย่างร้ายแรงเลย ขนาดอยู่ในสนามบินนะรู้สึกถึงความหนาวเข้าไปถึงกระดูกได้เลย

พอ TAXI มาแชมป์ก้อยื่นที่อยู่ให้บอกว่าจะไปที่นี่ (จดที่อยู่ไปตั้งแต่เมืองไทยแล้วค่ะ) TAXI นี้เป็นรถตู้นะคะ เพราะเค้าถามเราก่อนว่ามากี่คน มีกระเป๋ากี่ใบ พวกเราไปกัน 4 คน มีกระเป๋าเดินทางทั้งหมด 8 ใบ และก้อมีเรื่องเสร่อเกิดขึ้นกับพวกเรา คนขับรถแท็กซี่ก้อช่วยเรายกกระเป๋าจนเสร็จ พวกเราก้อยืนรอเผื่อที่จะขึ้นรถ คนขับก้องง ๆ ว่าทำไมมันยังไม่ขึ้นกันซักที สรุปเรายืนรอกันผิดข้าง ประตูรถอยู่อีกข้างนึง 55555

รูปที่สนามบินแชมป์ไม่ได้ถ่ายเลยเพราะเหนื่อยจากการเดินทางมาก ๆๆๆ อยากนอน อยากถึงที่พักเร็ว ๆ แต่น้อง ๆ ถ่ายมาได้ตั้ง 2 รูปเลยขโมยมาโพสซะหน่อย

Create Date : 11 เมษายน 2554
Last Update : 11 เมษายน 2554 22:14:48 น.		0 comments
Counter : 361 Pageviews.
Share Tweet