เมื่อคุณมีขาไว้เดิน
วันนี้ขอพักเรื่องหัวหิน ไว้ก่อนค่ะ จะขอบ่นๆๆๆ นิดนึง ประมาณ 3 หน้า A4อืม มามา มาฟังบัวอ้วนบ่นเมื่อคุณมีขาไว้เดิน....เมื่อคื่นก้อเลยเดินซะจน ต้องคลานมาทำงานเหตุการณ์เริ่มต้นจาก น้องชายเพื่อนขึ้นมาจากต่างจังหวัด แล้วมันก้ออ้อนขอให้พาเที่ยว....บัวอ้วนก้อเจือกใจดี รับปากว่าได้...ตอนนี้อยากจะตบปากตัวเองจริงๆจำนวนประชากร 5 คน.....เพศชาย 2 เพศหญิง 3...รวมสุดสวยด้วยเวลา 19.00 น. นัดเจอกับเพื่อน (ญ) และน้องเพื่อน (ช) ที่สวนจตุจักร เพื่อไปช้อปที่สวนลุมไนซ์บาซา เดินไปก้อได้ยินแต่ข่าวเรื่องยึดทรัพย์ ตอนได้ยินจำนวนเงินแล้วอยากจะขอสัก 2 ล้านบาท เอาไปสร้างห้องสมุดเพื่อตัวเอง เดินไปได้สักพัก....ไอ้น้องเพื่อนมันบ่นว่า ที่สวนลุมฯ มีแต่ฝรั่ง ของก้อแพง ไปที่อื่นได้ไม๊พี่...ขณะที่บ่น เพื่อนสอยมาแล้ว 3 ถุง ...เมิงบ่นอ่ะดูที่มือพี่สาวเมิงก่อนไม๊บัวอ้วน...เออ ได้ไม่เป็นไร งั้นเด่วไปอนุเสาวรีย์ฯกัน ...เอาหว่ะ ไม่เป็นไร อีกที่เดียว เหอเหอ เลยพามันนั่งรถตุ๊ก ตุ๊ก ไทยแลนด์ จากสวนลุมฯ ไปอนุเสาวรีย์ฯฮี้ฮ่า .... กร๊วบๆๆๆๆๆ บรื้นๆๆๆ โอ้วววนี่หรือรถตุ๊ก ตุ๊ก ไทยแลนด์ ...นี่มานไปเรียนมาจากญี่ปุ่นใช่ไม๊ ...โตเกียวดริฟ.. เมิงจะดริฟก้อไม่เตือนกรู ล่วงหน้า ...ยัง ยังไม่จบ มีแข่งฟอร์มูล่าวัน กันต่อ ระหว่าง แท็กซี่ กะ รถตุ๊ก ตุ๊กที่บัวอ้วนนั่งอีก...แท็กซี่เบี่ยงซ้าย....2 ตุ๊ก ปาดขวา พอเจอไฟแดง ทำการกระทืบเบรค ตึ๊ก ตึ๊ก ตึ๊ก .....หืม ไอ้เหี้ยม นี่เมิงนึกถึงผู้โดยสารอย่างพวกกรูบ๊างไม๊ ตอนนั้นเริ่มคิดถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์เลย สิ่งศักดิ์สิทธิ์เจ้าขา ลูกยังหาซะมีไม่ได้ อย่าให้ลูกมาตายแบบนี้เลย ....พอมาถึงอนุเสาวรีย์รีบจ่ายตังค์มือสั่นเลยกรู...จ่ายช้า กลัวพี่เค้ากระโดดมาเตะก้านคอเอาได้ง่ายๆลากันที รถตุ๊ก ตุ๊ก ไทยแลนด์ เฉพาะวันนี้เท่านั้นไว้เร่งด่วนเมื่อไหร่จะใช้บริการอีก 555 ไม่เข็ดคร่าเดินอนุเสาวรีย์ฯได้สักพัก...ได้ขนม ได้เสื้อ อื่นๆๆ....บัวอ้วนหันไปถามสมาชิกว่าจะกลับกันยัง.........เพื่อนของบัวอ้วน ตอบ โอเค กลับแต่ แต่ๆๆๆๆ เสียงสวรรค์ ก้อดังขึ้นไอ้น้องเพื่อน .... หนูยังไม่ได้เสื้อกล้ามเลย ไปสะพานพุทธกันได้ไหมอ่ะ อีกอย่างหนูยังไม่เคยไปเลย....อ้าว ไอ้เวง แล้วเมิงรู้ได้ไง ว่าที่สะพานพุทธมันจะมีแบบที่เมิงอยากได้ ไหนเมิงว่าเมิงไม่เคยไปบัวอ้วน...เฮ้ย พี่เพิ่งไปมาเมื่อคืนเอง ไม่มีหรอก เชื่อพี่เดะ...สาดดด กรูเมื่อย เมิงรู้บ้างไม๊บัวอ้วน...นี่มันก้อ 4 ทุ่มแล้ว ดึกแล้ว สงสารพวกพี่เมิงบ้าง....ไอ้ห่านิไอ้น้องเพื่อน...แต่หนูอยากไปนะ ไหนว่าจะพาหนูเที่ยวไง ผิดสัญญา...โอ้ว มานเอาคำสัญญาของกรู มาขู่กรูซะด้วย เอาไงดีหว่ะ หันไปมองหน้าคุณเพื่อน 2 คน มันก้อทำหน้าประมาณว่ายอมน้องมันหน่อยเหอะ ... แม่ง ดีนะเมิง ที่กรูรักเพื่อน บัวอ้วน...เออ ไปไป นั่งสาย 8 ไปนะเมิง...จำได้ว่าเมื่อวันก่อนบ่นไว้ว่าอยากนั่งสาย 8 ครีม-น้ำเงิน น้ำเงิน-ครีม (ฮ่วย มันอันเดียวกัน)พอไปรอรถเมลล์....มาแล้วครับพี่น้อง รถเมลล์วิปปิ้งครีม ของกรูฮาหล่ะเมิงงานนี้....เลยหันไปบอกน้องว่า พวกเมิงโชคดีโคตร ได้นั่งรถเมลล์ในตำนาน นั่นแน่ ไอ้น้อง 2 ตัว ทำหน้างง ส่วนคุณเพื่อนนั่งขำ...หึหึ เมิงโดนรถเมล์ออกแล้วจ้า แคร๊งๆๆๆๆ ครืมๆๆๆๆๆ กรุ๊งๆๆๆ กรั๊งๆๆๆๆๆ ดังทั้งคัน ขับก้ออย่างกะขี่จรวด แถมประตูรถก้อไม่ยอมปิด (เห็นมีคุณป้าคนนึงกดกริ่งเพื่อที่จะลง ขณะรอต้องยืนกอดเสาตรงประตูแน่นเชียว แหม้ เห็นแล้วรักสาย 8 มากมาย เสมอต้นเสมอปลายตลอดไม่เคยเปลี่ยนแปลง)ไอ้น้อง.... ...เป็นไงพวกเมิง ได้รู้จักตำนานแล้วเป็นไงบ้าง 555พอไปถึงสะพานพุทธ มันได้ของอีกหล่ะเป็นเสื้อกล้าม นาฬิกา ฯลฯ ถือกันคน 3-4 ถุง....ระหว่างนั้นไอ้น้อง....พี่พู่ หนูอยากไปจตุจักร พรุ่งนี้ไปกันไม๊...นี่เมิงยังไม่ยอมหยุดช่ายไม๊ หน้อยยยยบัวอ้วน...อยากไปมากเหร๊ออออ ได้ไปมันคืนนี้เลย มันมีตอน ตี 2 ขายของส่ง ไปไม๊หล่ะ (ทำเสียงกระแทก แดกดัน มากมาย)....ไอ้น้อง...ดี จ้า....%%@#!%$ นี่กรูประชดเมิงนะ กรูจะบร้า ไม่ต้องหลับไม่ต้องนอนมันแล้ว.....ฮึ่ยยยยย....บัวอ้วน...เออ ดีงั้น เราไปเดินปากคลองตลาดฆ่าเวลากันนี่เพิ่งเที่ยงคืนครึ่ง เอ๊งงง เอาให้ตายห่าคาตลาดกันไปเลย....เพื่อน 2 คน ทำตาปริบๆๆๆ .... เมิงไม่รู้จักห้ามน้องเมิง ก้อจงปวดทีน ตายไปพร้อมกับกรูนี่แหละ พอตี 2 กว่านั่งแท็กซี่จากปากคลองตลาด มายัง สวนจตุจักร....เดินๆๆๆๆๆๆๆๆ ยัน ตี 4 ได้ของกันมาหลายหอบ...หมดไปพอสมควร (เดือนหน้าเอาไรกินหว่ะเนี้ย)สำหรับคนที่ชอบซื้อเสื้อผ้า ขอแนะนำเลย สวนจตุจักรกลางคืน พอตี 4 บัวอ้วนก้อหันไปถามอีกว่า...จะไปไหนต่อไม๊...ที่ถามเนี้ยเพราะความหมั่นไส้...ไอ้น้อง...มีที่ไปอีกเหรอพี่พู่ ที่ไหนอ่ะ...บัวอ้วน...พาหุรัดไง ไปป่าว....แอบมองสีหน้าคุณเพื่อนไปด้วยเพื่อน....อิเห้ เมิงจะไปหาที่ให้มันทำไม กลับห้องนอนได้แล้ว กรูง่วง ใครร้องไปไหนอีกกรูจะตบให้หัวดุ้งเลย .....เหอเหอ ฟิวส์ขาดซะแล้ว เพื่อนกรู ไอ้น้อง.......บัวอ้วน.......สะใจสรุปกลับถึงห้อง ตี 4.20 น. ตื่น 7 โมงคลานมาที่ทำงานเลย มาแก้งานให้ลูกค้า ... ไอ้หน้าแมวเมื่อคืนถ้านับระยะทางการเดิน คงไปกลับกรุงเทพฯ-ประจวบฯได้ 2 รอบปล.เมื่อตะกี้ เพื่อนที่รักโทรมา ว่าออกมาทำงานกี่โมง ทำไมมันไม่รู้เรื่องเลย รู้แค่ว่าบัวอ้วนรับโทรศัพท์ แล้วก้อเงียบไป เนี้ยพวกคุณเธอว์เพิ่งตื่นบัวอ้วน...ที่เงียบอ่ะพวกเมิง ตายห่าเป็นศพเกลื่อนห้องเลยเมิง....ฉุนๆๆๆ นอนกันเพิ่งตื่น สบายจิงนะพวกเมิง....แต่กรูงานเข้าแต่เช้า.....สวรรค์ใจร้าย
เดินเข้าไปได้ไงเนี่ย ขนาดนั้น
2ชมก็เหนื่อยขาลากแล้วอะ เวลาไปเดินซื้อของกับแม่นี่ พอถึง2ชมแล้วก็จะโดนปล่อยทิ้งไว้ เพราะแม่รู้ไอ้นี่มันจะเริ่มบ่นอีกและ ฮาๆ
เดินกับที่รักดีหน่อย = = เพราะเธอเดินแบบติดจรวด แปปเดียวดูครบไม่ต้องเหนื่อย
555 คำสาปแช่งของพ่อที่ว่า เด๋วมีแฟนก็จะรู้ ไม่ได้ผลอะ
แล้วมะคืนที่เดินๆ คุณบัวอ้วนไม่เจออะไรแวบๆมั่งหรา ลองนึกดูสิ แวบๆ ผลุบๆโผล่ๆ มืดๆดำๆสลัวๆ