อย่างที่เกริ่นกับชีวิตที่วุ่นวาย ในช่วงที่ผ่านมา ฝนเลยผลุบๆโผล่ๆแบบนี้แหละ สืบเนื่องจากที่พวกเราไปทำหน้าแตกกระจายกันในวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา (จากเรื่อง บางจะฮา@ มหาวิทยาลัยขอนแก่น) วันต่อมา ด้วยความมุ่งมั่นของพวกเรา (นานๆทีจะมาเจอกัน) สิ่งใดก็ตามที่เราคิดว่าจะทำ พวกเราต้องทำให้ได้ ถึงแม้วันเวลามันจะไม่เอื้ออำนวย แต่พอเริ่มมีโอกาส พวกเราเลยสานต่อเจตนารมณ์กันทันที คืนที่ขับรถว่อนรอบเมืองขอนแก่น หลังจากสลบนอนตายกันไป 1 คืน เที่งๆมา ตื่นขึ้นมานั่งเม้าท์และดูหนังกัน พวกเราก็ไปหาข้าวกิน (นี่แหละชีวิตที่ชิวลี่ของเรา) ขอนแก่นไม่ต่างจากสารคาม แดดร้อนมากๆ แต่เราก็พร้อมใจกันโบกสองแถวไปเดินดูของกันที่ตึกคอม โดยวันนี้ไอ้อีฟมีแผนจะกลับชัยภูมิ เพราะมันมีภารกิจเกี่ยวกับหน้าที่การงาน แต่เพื่อนมิยอมให้มันกลับ ทั้งๆที่มันแบกเป้อันใหญ่เกินตัวไปด้วย เพื่อนๆต่างพากันถ่วงเวลามันทุกวิถีทาง (แบบเนียนๆ โดยไม่ให้มันรู้ตัว) อาทิเช่น ไอ้โอวางแผนปวดขี้ขึ้น (มันกะจะนั่งขี้ทั้งวันเพื่อให้ไอ้อีฟตกรถ) ทั้งแผนเดินไปซื้อของกินจนเพื่อนต้องรอมันทำให้ไอ้อีฟพลาดการขึ้นรถสองแถว หรือแม้กระทั้งนังอั๋นและนังฝน พามันไปนั่งรอรถโดยสารผิดที่ผิดทางไปหน่อยเลยทำให้นั่งสองแถวนานๆกันไปนิดกว่าจะถึง บขส. ก็นานพอควร (ที่จริงแอบมีแผนจะพามันน่งสายรอบเมือง กะว่างานนี้กว่ารถจะพาไปถึง บขส น่าจะกินเวลาไป 1 ชั่วโมง) ซึ่งแผนการทั้งหมดของพวกเราก็สำเร็จ (บอกแล้วว่ามารทุกตัว) ไอ้อีฟมันเลยต้องอยู่ลั่ลล้าต่อ อันที่จริงงานของมันก็ไม่รีบหรอก (มันคิดไปเองมากกว่า)

หลังจากที่เราใช้แผนลวงเพื่อนเสร็จ จนมันตกรถแล้ว เราก็ได้เวลาลั่ลล้าโดยการเดินไปซื้อของที่ลด(เงินในกระเป๋า) เพราะตอนเย็นมีแผนว่าพวกมันจะไปผับหลัง มข กัน ซึ่งมิต้องแปลกใจว่าทำไมพวกเรา ศิษย์เก่า มมส ถึงรู้จักผับ มข อย่างดี เพราะเราเป็นพวกชอบเสาะแสวงหาไงหละ คริคริ พอตกเย็นน้ำที่หอดันไม่ไหล (อีกแล้ว) เลยได้ไปขออาบที่หอไอ้ยุ้ย(มันมาต่อ ป.โทที่ มข) ซึ่งต้องขอบคุณมันมากที่ให้เราไปอาบ ไม่งั้นเหม็นเปรี้ยวกันเข้าผับแน่ๆ พอได้เวลาก็ออกลั่ลล้ากันทันที โดยแมงกะไซด์คู่ชีพของโอและเพื่อนโอ ซึ่งฝนก็ซ้อนท้ายไอ้กระป๋องตามเคย โดยโอ อั๋น อีฟ อัดสามกันไป วันนั้นฝนรินๆแต่พวกมันก็ยังจะไปกัน ไปถึงผับก็เอาเลย ตามสไตล์ อาหารการกินไม่มี งานนี้มีแต่เอทิลแอลกอฮอล์ล้วนๆ กับน้ำอัดแก๊ส(ของนู๋ฝน) วันนั้นเป็นวันแรกของการยกเลิกเคอร์ฟิว มันเลยเต็มที่กันได้ จวนได้เวลา ฝนกะไอ้กระป๋องเริ่มจะเข้าสู่โหมดนิทราแล้ว แต่พวก 3 ตัวนั้นเริ่มเข้าสู่ภาวะมาวมายและคึกคัก ฝนกะไอ้กระป๋องมองหน้ากัน ไอ้กระป๋องฟุบลงบนโต๊ะ (มองเผินๆเหมือนมันเมาจนฟุบ แต่ที่จริง มันง่วงจนฟุบ) ใกล้เวลาผับจะปิดพวกเราเลยกระเตงกันออกมา โดยไอ้อั๋น ไอ้อีฟ ไอ้โอ สถานะพวกมันคือ เมาชัดๆ ส่วนฝนกะไอ้กระป๋อง ง่วงนอนสุดๆ

ขากลับฝนกับป๋องก็กลับด้วยกัน โดยสามตัวนั้นก็ขับแมงกะไซด์ตามพวกเรา อันที่จริงกะจะไปขับให้พวกมัน แต่โอบอกว่ามันขับไหว ซึ่งฝนดูจากสภาพก็น่าจะไหว ไม่ได้เมามาก แค่งงๆ นิดหน่อย ด้วยความที่ฝนกะ ไอ้ป๋องง่วงมากเลยขับออกก่อนพวกมัน แต่ก็เห็นมันตามมาอยู่ กะคาดคะเนไม่น่าจะห่างกันมาก แต่เนื่องจากหอที่พวกเราอยู่มันคนละฝั่งกะไอ้ผับที่ว่า เพราะมันกั้นกลางด้วยมหาวิทยาลัยขอนแก่น เส้นทางที่เต็มไปด้วยป่า ป่า และป่า ก็เลยทำให้เราคาดกัน ฝนกับไอ้กระป๋องพอถึงหอเลยนึกได้ว่าเรามีแต่กุญแจห้อง แต่ไม่มีคีย์การ์ดเลยเข้าหอกันไม่ได้ เลยนั่งรอพวกสามตัวนั้นเพื่อเอาคีย์การ์ แต่รอแล้วรออีก พวกมันก็ไม่มา ห้านาทีก็แล้ว สิบนาทีก็แล้ว สิบห้านาทีก็แล้ว

เกิดข้อสงสัยว่า พวกมันอาจแวะหาข้าวกิน เพราะเห็นโอบ่นๆอยู่ว่าหิว ฝนกับไอ้กระป๋องเลยขับแมงกะไซด์หาพวกมันตามร้านข้าวแถวหอ แต่ก็มิพบ เอาไงดีหว่า เกิดคำถามว่าพวกมันหายหัวกันไปไหน กลับไปนั่งรอที่หอก็ยังมิมาอีก อ้าว หายหัวไปไหนกัน

หรือว่า เมาแล้วขับรถตกถนนชนต้นไม้ใน มข ว่ะเนี่ย

เดี๋ยวมาติดตามกันต่อ ตอนนี้ขออาบน้ำก่อนค่ะ

Create Date : 24 มิถุนายน 2553
Last Update : 26 มิถุนายน 2553 14:16:38 น.		10 comments
Counter : 603 Pageviews.
Share Tweet