<<
มกราคม 2558
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
29 มกราคม 2558
 

ออสการ์กับหญิงเสื้อชมพู : Oscar et la Dame Rose

หยิบวรรรณกรรมเยาวชนเล่มบางๆ ขึ้นมาอ่านสลับนิยายเล่มหนาบ้าง

หนังสือเล่มนี้ ได้รับรางวัลหลายรางวัล อาทิ 
  • ได้รับคัดเลือกจากผู้อ่านชาวฝรั่งเศส ให้เป็นหนังสือดีเด่นที่สร้างบันดาลให้ชีวิต
  • ได้รับรางวัล Prix Chronos 
  • ได้รับยกย่องจากสมาคมการแพทย์ให้เป็นหนังสือดีเด่นในด้านสะท้อนภาพลักษณ์ผู้ป่วยได้อย่างชัดเจน
  • ได้รับรางวัลวรรณกรรมเยาวชนดีเด่น รางวัล Goncourt จากรัฐบาลฝรั่งเศส  

ออสการ์กับหญิงเสื้อชมพู :  Oscar et la Dame Rose



เอริค-เอ็มมานูเอล : เขียน / งามพรรณ เวชชาชีวะ : แปล
สำนักพิมพ์ตะวันส่อง  พิมพ์ครั้งที่ 1 : ตลุาคม 2549
จำนวน 95 หน้า / ราคา 109 บาท 
ซื้อเมื่อ : 19 ธันวาคม 2551
อ่านจบ : 28 มกราคม 2558 

:: โปรยปกหลัง :: 

นี่เป็นจดหมายที่เด็กน้อยอายุสิบปีคนหนึ่งเขียนหาพระเจ้า...

ยายโรส ซึ่งเป็นอาสาสมัครดูแลผู้ป่วยเด็กได้พบจดหมายดังกล่าว 
พร้อมกับทราบถึงช่วงเวลาสิบสองวันสุดท้ายของเด็กน้อย
เรื่องราวนั้นแสนประทับใจและระคนไปด้วยความสุขพร้อมคราบน้ำตา

ช่วงเวลาสิบสองวันอาจจะดูเหมือนน้อย แต่ความสัมพันธ์ระหว่างยายโรสและเด็กน้อย
ออสการ์กลับมากมายจนก่อตัวขึ้นกลายเป็นความรัก ช่วงเวลาสิบสองวัน
ที่จะกลายเป็นตำนานอยู่ในใจของยายโรสและผู้อ่านตลอดไป 



เด็กชายออสการ์ เป็นผู้ป่วยมะเร็งเม็ดเลือดขาว ผลการผ่าตัดถ่ายเปลี่ยนไขกระดูก
ซึ่งเป็นวิธีการรักษาอย่างสุดท้ายแล้ว ...ไม่ประสบความสำเร็จ 
เขาเหลือเวลาอีกเพียง 12 วันเท่านั้น  และ "ยายโรส" อาสาสมัครดูแลเด็กป่วย 
ได้แนะนำให้เขา "ลองเขียนจดหมายถึงพระเจ้าสิ  พระเจ้าน่าจะให้พรได้" 

ออสการ์ เขียนจดหมายถึงพระเจ้าวันละฉบับ เล่าเรื่องราวต่างๆ ที่เขาพบเห็น
ถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิด อย่างคนที่รู้และเข้าใจชีวิตเป็นอย่างดี 
1 วัน = 10 ปี ...ดังนั้น 12 วัน หมายความว่า เขามีอายุ 120 ปี 
ผ่านไป 1 วันเขาจะมีความรู้สึกว่าโตขึ้น 10 ปี 
มีความรักกับ เพ็กกี้บูล เด็กหญิงที่รักษาตัวในโรงพยาบาลด้วยกัน 
มีเด็กผู้หญิงคนอื่นๆ มาชอบ (หรือคิดว่าชอบ)  คล้ายๆ กับชายหนุ่มมากเสน่ห์ทั้งหลาย
ผ่านอายุ 30 ปี เสมือนว่าเขาแต่งงานกับเพ็กกี้บูล  มีเรื่องหึงหวงกัน 
ผ่านอายุ 40 ปี มีเรื่องทะเลาะกับภรรยา (เพ็กกี้บูล) 
เป็นการเติบโตทางอารมณ์ในแต่ละวัน ผ่านการเล่าเรื่อง 
จนถึงวาระสุดท้าย เขาก็จากไปอย่างสงบ 

เราชอบตอนที่ออสการ์บอกหมอเจ้าของไข้ของเขา 

"คุณหมอดุซเซลดอร์ฟอย่าทำหน้าแบบนี้เลยครับ  ฟังก่อนครับ
ผมจะพูดกับคุณหมอตรงๆ นะครับ ที่ผ่านมา ผมทำถูกต้องครบถ้วนทุกอย่างเรื่องยา
ส่วนคุณหมอก็ไม่พลาดเรื่องโรคต่างๆ คุณหมอเลิกทำท่ารู้สึกผิดเถอะครับ 
ไม่ใช่ความผิดของคุณหมอหรอกครับ ถ้าคุณหมอต้องแจ้งข่าวร้ายให้คนรู้
ต้องบอกโรคต่างๆ ที่ชื่อเป็นภาษาละตินและรักษาไม่หาย ผ่อนคลายหน่อยเถอะครับ
อย่าเครียดเลย  คุณหมอไม่ใช่พระเจ้าผู้เป็นใหญ่ คุณหมอไม่ใช่คนบงการธรรมชาติ
คุณหมอเป็นแค่ช่างซ่อม สบายๆ เถอะครับ คุณหมอ ปลอดปล่อยบ้าง
และอย่าให้ความสำคัญกับตัวเองมากเกินไป ไม่อย่างนั้นคุณหมอจะทำอาชีพนี้ต่อไปไม่ได้นาน
ดูสีหน้าคุณหมอตอนนี้เสียก่อนซิครับ" 

มันจริงอย่างที่ออสการ์บอก ...คนเรามีหน้าที่และบทบาทต่างๆ กันไป 
ขอเพียงทำหน้าที่ตามบทบาทนั้นให้เต็มความสามารถ 
ผลลัพท์จะเป็นอย่างไร ก็ต้องยอมรับมัน 

จริงมั๊ย 





จบภารกิจที่ 7 ตอบโจทย์ : วรรณกรรมเยาวชน / มีเด็ก < 15 ปี





 

Create Date : 29 มกราคม 2558
3 comments
Last Update : 29 มกราคม 2558 22:56:10 น.
Counter : 1972 Pageviews.

 
 
 
 
น่าอ่านมากๆเลยครับเล่มนี้
 
 

โดย: ruennara วันที่: 29 มกราคม 2558 เวลา:22:54:18 น.  

 
 
 

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

อ่านรีวิวแล้วรู้สึกว่าเล่มนี้น่าอ่านมาก ผมคงต้องไปตามหามาอ่านแล้วล่ะครับ

อิอิ

 
 

โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 29 มกราคม 2558 เวลา:23:44:13 น.  

 
 
 
น่าจะเศร้ามากๆค่ะ ปกติชอบอ่านแนวดราม่านะคะ แต่น่าแปลกที่เราไม่ค่อยกล้าอ่านแนวนี้ กลัวร้องไห้
 
 

โดย: kunaom วันที่: 30 มกราคม 2558 เวลา:15:19:47 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

นัทธ์
 
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]





รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน
เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว
มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้



สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539

ห้ามผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้
และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

New Comments
[Add นัทธ์'s blog to your web]

MY VIP Friend

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com