|
11 มิถุนายน 2552
|
|
|
|
เที่ยว...สังขละบุรี #1 การเดินทาง งานบุญและรำมอญ
อยากจะเล่าประสบการณ์ท่องเที่ยวเดินทางด้วยรถสาธารณะ... ไปสังขละบุรีให้ฟังกัน เรื่องมีอยู่ว่า
เริ่มการเดินทาง... ขึ้นรถตู้จากหน้าโรงแรมรัตนโกสินทร์ สนามหลวง เพื่อไปยังเมืองกาญจนบุรี เป็นรถตู้ไปเมืองกาญจน์สายลาดหญ้าจอดอยู่ริมคลองตรงข้ามโรงแรม ผมบอกพี่ที่คิวรถว่าจะไปสังขละให้ส่งที่คิวรถตู้ไปสังขละ.. ที่ บขส. กาญจนบุรี
นั่นหมายความว่า ท่านทั้งหลายไม่ว่าจะเป็นคนจังหวัดไหน จะเดินทางมาอย่างไร แต่ถ้ามาขนส่งกาญจน์แล้วละก็ท่านสามารถต่อรถตู้ไปเที่ยวสังขละบุรีได้
1.หน้าสวนสาธารณะอำเภอสังขละบุรี บริเวณที่รถตู้สังขละจอดส่งผู้โดยสาร
ค่ารถลาดหญ้าจากสนามหลวงไป บขส.กาญจนบุรี 120 บาท ใข้เวลา 2 ชม. จากนั้นต่อ รถตู้โดยสารไปสังขละ ค่ารถ 175 บาท ใช้เวลาประมาณ 3 ชม. ผมขึ้นรถตู้ออกจาก กทม ตอนประมาณ 9.30 น. ถึง เมืองกาญจน์ก็ เกือบ เที่ยง ล่าช้ากว่าเวลาเดินทางตามปกตินิดนึง คงด้วยเป็นช่วงวันหยุดยาวคนเดินทางออกจากกรุงเทพฯ กันเยอะครับ รถจึงติดนิดหน่อย...
นอกจากนี้ที่สายใต้ใหม่มีรถบัสไปสังขละบุรี-ด่านเจดีย์สามองค์ด้วยนะครับ ใครจะเลือกเดินทางด้วยวิธีนี้ก็ได้แต่ผมไม่ทราบรายละเอียดการเดินทางรู้คร่าวๆ ว่ารถวิ่งยิงยาว 6-7 ชั่วโมง และนอกจากนี้ที่ขนส่งกาญจน์ก็มีรถบัสพัดลมสีส้มแดงไปสังขละด้วยแต่เขาว่ารถวิ่งช้า ส่วนราคาค่ารถผมไม่ทราบเช่นกัน
2.เอื้องกุหลาบกระเป๋าปิดที่หน้าร้านกาแฟ ตรงตลาดเมืองสังขละ
รถตู้เข้าถึงเมืองกาญจน์ พี่คนขับรถตู้ใจดีขับอ้อมพาเราไปส่งถึงหน้าคิวรถตู้สังขละ เข้าไปซื้อตั๋วได้รอบบ่ายโมงครึ่ง
" อย่าสายนะคะรถออกตรงเวลาค่ะ" น้องสาวคนขายตั๋วบอก ตอนนั้นเกือบเที่ยงแล้ว เราออกไปหาอะไรรองท้อง ได้เวลาก็กลับมาขึ้นรถ รถวิ่งตามเส้นทางที่มีทิวทัศน์อันงดงามน่าเพลิดเพลินใจ ผ่านทองผาภูมิ อช.เขื่อนเขาแหลม... ถึงที่หมายก็บ่ายสามโมงครึ่ง...
ลงจากรถตู้ พี่คนขับรถตู้สังขละบอกว่า "เที่ยวสังขละ ยังไงก็ไม่หลง มีป้ายบอกทางตลอด บ้านพักมีเยอะแยะ ฝั่งนี้ก็แพงหน่อย ถ้าไปฝั่งวัดหลวงพ่อก็จะถูกหน่อย" พี่คนขับรถตู้แกหมายถึงข้ามสะพานมอญไปอีกฝั่งจะถูก
ว่าแล้วเราก็เดินดุ่มๆ เมียงมองตามป้าย หวังข้ามสะพานไม้ไปหาบ้านพัก
3.เดินเท้า บนถนนมุ่งไปสู่สะพานมอญ สังขละบุรีเป็นเมืองที่เงียบสงบมาก
4.ร้านชำข้างทาง เดี๋ยวนี้จะซื้อของชำจะนึกถึงเซเว่น
5.บ้านนี้มีกล้วยไม้แขวนไว้ด้วย
6.ว่านแสงอาทิตย์ต้องแสงอาทิตย์ยามเย็น...
7.ปลายถนนเป็นรีสอร์ทชื่อสามประสบ รีสอร์ทนี้ขวางถนนที่จะไปสะพานไม้ เราต้องอ้อมทางแคบๆ ชันๆ ทางขวาไป
8.เอาแหละถึงแล้ว สะพานมอญ หรือสะพานหลวงพ่ออุตตมะ หรือสะพานอุตตมานุสรณ์ สะพานไม้ที่ยาวที่สุดในเมืองไทย
เมื่อถึงสะพานก็ถ่ายภาพสะพานเก็บไว้ สะพานที่สร้างด้วยแรงงาน แรงใจและแรงศรัทธา สะพานที่ที่เราข้ามนี้เป็นสะพานที่ 2 ที่สร้างขึ้นแทนสะพานแรกถูกน้ำป่าพัดขาด ชมสะพานชมทิวทัศน์ไปแล้วก็ค่อยๆ เดินข้ามไปฝั่งวัดหลวงพ่อ
9.สะพานมอญสะพานที่สองตอนนี้ก็กำลังบูรณะ ตอนที่ไปโคนสะพานฝั่งวัดหลวงพ่อกำลังซ่อม(สร้างใหม่)อยู่
10.ศาลากางเต๊นท์ฝั่งวัดหลวงพ่อ ถามหาที่พักจากแม่ค้าส้มตำแถวนี้ แม่ค้าโทรติดต่อให้... เป็นเกสต์เฮ้าท์... ยังมีห้องว่าง
"ไปมอร์เตอร์ไซค์ไหมคะ" แม่ค้าส้มตำเสนอ "เดินไปไกลมั้ยครับ" เราถามกลับ "ก็สุดถนนสักกิโลแล้วเลี้ยวขวา" แม่ค้าตอบ 1 กิโลสำหรับผมมันไม่ไกลนี่นา "ให้ไปส่งที่บ้านพักแล้วไปดูวัดต่อเลยวันนี้เขามีเวียนเทียนด้วยนะ" อืมใช่วันนี้คืนวันพระใหญ่นี่นา "แล้วจากบ้านพักไปวัดไกลมั้ย" ผมถาม...คำตอบที่ได้ก็คืออีกนิดเดียว
งั้นโอเค... มอร์เตอร์ไซค์รับจ้างเหรอไม่ต้อง เดี๋ยวผมค่อยๆ เดินไปครับ ที่จริงค่ามอร์เตอร์ไซค์ 20 บาทเท่านั้น แต่ถ้าระยะไม่ไกลและไม่รีบ ผมชอบที่จะเดินดูบรรยากาศของบ้านเรือนและความเป็นอยู่... ผมพบว่า..."ที่นี่ สงบมากๆ"
ได้ห้องพักพัดลมคืนละ 300 บาทห้องน้ำในตัว คุณลุงเจ้าของบ้านพักบอกว่าถ้าช่วงคนเยอะคิดคืนละ 500 บาท มีทีวีให้ดูในห้องโถงรวม(ไม่ดูทีวีอยู่แล้ว) เก็บข้าวของเสร็จออกมาหาข้าวกิน เป็นร้านข้าวแกงเยื้องกับตลาดวังวังก์ แม่ค้าเป็นคนมอญท้องถิ่น อาหารที่กินกันก็อร่อยดีครับ อาหารฉุนเครื่องแกงแต่ไม่เผ็ด กินเสร็จก็พลบค่ำ เราก็เดินเท้าไปวัด
11.พุทธคยาเจดีย์ที่วัดหลวงพ่ออุตตมะ จำลองแบบมาจากเจดีย์เมืองพุทธคยาประเทศอินเดีย
12.รางไม้ไผ่นี่อะไรหว่า... เดินเข้าไปดูใกล้ๆ
13.รางไม้ไผ่ที่ทะลุปล้องไว้ สำหรับเทน้ำรดลงไปเพื่อรดต้นโพธิ์
14.ที่โคนต้นโพธิ์
เดินต่อไปที่ริมลานวัด เห็นเขามีออกร้าน เดินเข้าไปพูดคุยจึงรู้ว่าไม่ใช่การออกร้านขายของ แต่ชาวบ้านเขาออกร้านแจกขนมให้กินฟรี เป็นการทำบุญครับ
15.
16.ขนมกล้วยห่อใบไม้... ใบอะไรไม่ทราบ
17.เด็กๆ ก็มาช่วยแจกของ
18.ร้านนี้แจกหมาก... แจกหมากจริงๆ นะครับไม่ใช่สำนวนที่แปลว่าต่อยปากแตก
19.ผมก็รับหมากที่เขาแจกมาเคี้ยวดู 1 คำ อร่อยดี
20.ใบพลูทาปูน หมากแห้ง เส้นๆ แดงๆ ผมไม่รู้อะไรแต่หวานดี Rose powder, Powder of Fruite and Vegetable ส่วนประกอบเหล่านี้ห่อเป็นคำๆ มีรสหวานหอม
21.เคี้ยวหมากจนปากเปรอะ มองไปข้างหน้าทางขึ้นเจดีย์ เห็นมีเครื่องไฟเปิดดนตรีแบบมอญ มีคนมุงดู คงมีการแสดง
22. มีการร่ายรำ นางรำโยกย้าย สะบัดขา สะบัดข้อ แอ่นตัว เอียงตะโพก โยกย้าย ยึกยักหัวไหล่ พลิ้วไหว น่าดูชม เหมือนเธอจะสามารถขยับข้อต่อทั่วร่างกายได้อย่างอิสระ คงได้รับการฝึกมาอย่างดี
23.นอกจากนางรำ ยังมีนายรำ แต่ผมชอบนางรำมากกว่า
24.จบการแสดงก็ร่วมเวียนเทียน รำลึกถึงพระพุทธคุณ
25.ร้านรวงเก็บแล้ว บางคนคนใจบุญมาช่วยกวาดลานบุญ หลายคนที่มาทำบุญค่อยๆ ทยอยเดินกลับไป
26. เด็กๆ ขนขนมที่แจกในงานกลับบ้าน มีความสุขเอย...
จันทร์เพ็ญวันพระใหญ่คืนนั้นรู้สึกดีใจที่ได้ไปสังขละ ได้เห็นประเพณีงานบุญ โดยไม่ได้คาดคิดมาก่อน ปิดท้ายด้วยคลิปสั้นๆ ของนางรำ ที่ถ่ายเก็บภาพไว้
วันนี้เท่านี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวสัปดาห์หน้ามาเล่าต่อครับ
ขอความสงบสถิตในดวงใจทุกท่าน สวัสดี
จบตอนที่ 1
ไปตอนที่ 1 / 2 / 3 / 4 / 5 / 6 / 7
Create Date : 11 มิถุนายน 2552 |
Last Update : 26 มกราคม 2553 10:42:44 น. |
|
32 comments
|
Counter : 1978 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: raya (raya-a ) วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:16:15:43 น. |
|
|
|
โดย: รยา (raya-a ) วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:16:37:41 น. |
|
|
|
โดย: popang (popang ) วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:17:44:37 น. |
|
|
|
โดย: raya-a วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:8:43:22 น. |
|
|
|
โดย: coji วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:9:16:50 น. |
|
|
|
โดย: หนูดำจำมัย วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:0:46:02 น. |
|
|
|
โดย: รยา (raya-a ) วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:11:50:21 น. |
|
|
|
โดย: popang (popang ) วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:11:16:02 น. |
|
|
|
โดย: endless man วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:14:38:25 น. |
|
|
|
โดย: รยา (raya-a ) วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:17:36:31 น. |
|
|
|
โดย: บ้านสีขาว วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:9:54:44 น. |
|
|
|
โดย: หะลวง IP: 125.25.142.228 วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:11:26:47 น. |
|
|
|
โดย: รยา (raya-a ) วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:14:08:31 น. |
|
|
|
โดย: รยา (raya-a ) วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:16:48:06 น. |
|
|
|
โดย: popang (popang ) วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:16:56:41 น. |
|
|
|
โดย: bite25 วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:17:52:49 น. |
|
|
|
โดย: bite25 วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:18:16:34 น. |
|
|
|
โดย: mutcha_nu วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:21:33:13 น. |
|
|
|
โดย: coji วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:8:07:24 น. |
|
|
|
โดย: ColdOut วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:8:14:53 น. |
|
|
|
โดย: รยา พิ้ง พิ้ง ปิ๊ง (raya-a ) วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:9:24:27 น. |
|
|
|
โดย: bite25 วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:10:58:54 น. |
|
|
|
โดย: popang (popang ) วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:11:06:13 น. |
|
|
|
โดย: bite25 วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:11:40:58 น. |
|
|
|
โดย: popang (popang ) วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:11:46:54 น. |
|
|
|
โดย: bite25 วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:12:51:34 น. |
|
|
|
โดย: บะบ๋า IP: 125.25.143.42 วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:11:44:36 น. |
|
|
|
โดย: bite25 วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:23:58:38 น. |
|
|
|
| |
|
|
bite25 |
|
|
|
|
ว่าจะมาบอกข่าวเรื่องธนบัตรค่ะ
กลับได้ไปเที่ยวสังขละ ซะงั้นค่ะ
ดีจังเลยนะคะคุณไบท์ได้ไปเที่ยวอยู่เรื่อยเลย
หนูคิดว่าชนชาติมอญน่าจะรักสงบนะคะ
ถึงเขาจะไม่มีเอกราช แต่เขาก็ยังรักษาประเพณีเขาไว้ได้
น่านับถือค่ะ
หนูเคยลองกินหมากแล้วค่ะ
ทั้งเฝื่อนและฝาด บาดคอมากค่ะ ไม่เห็นตรงไหนหวานเลยค่ะ
ออกอาการมึนเล็กน้อยด้วยค่ะ
อย่างนี้มันต้องถอน จะได้หาย
ขอบคุณนะคะ อ่านนานไปหน่อย มัวดูนางรำด้วยค่ะ