|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
นี่มันเรียกว่า..."บ้านแตก...สาแหรกขาด" ป่าวหว่า...
เมื่อคืนฉันเม้งแตก...
จะว่าแตกก็ไม่ใช่ และไม่เม้งด้วย แค่บ่นออดๆ ว่า
"URL เวบเกาหลี (ไว้ขุดภาพโยจัง) หาย ตัวทำอะไรกะเครื่องน่ะ"
มีเสียง(แข็งๆ) ตอบมาว่า
"สแกนไวรัส (คงไปโดนไวรัสมาละสิ เวบไหนละยะ) แล้วสแกนไวรัสมันคงลบ URL ออกมั้ง"
"แง...(อันนี้ร้องในใจ ไม่ได้ปล่อยโฮออกมาหรอก แก่จะตายอยู่แล้ว มุกโฮนี่ต้องถนอมไว้) แล้วทำไงล่ะ ตัวลบ history เค้าด้วย ไม่มีอะไรเหลือเลย"
...
"เค้ากลัวงานตัวในเครื่องจะหายนะ เลยสแกนไวรัส ให้เจอไวรัสตั้งหลายตัว หวังดีน่ะ ทำไมยังบ่น บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
(ตอนนั้นชั้นหูอื้ออ่ะ ไม่ได้ยินแล้ว ได้แต่ทำปากแบะ ปิดทีวีทั้งๆที่เพลงโปรดของพี่ป้างยังเปิดอยู่ ออกแนวประชดชีวิตแบบโลกนี้ไม่มีอะไรเหลือแล้ว เว่อร์โคตร อิอิ)
"ฮือ..." (แถมยังคงพิลาบรำพัน เสียดาย แนวงอแง)
เสียงฮือ ฮึ่ม ฮึม ฮึย ของฉันนี่คงกวนประสาทสิ้นดี สุดที่รักของฉันเลยงอนเชะ...พูดเสียงอ่อยๆ (เนี่ยแหละ งอนของตานี่ งอนสุดๆจะไม่เคยเม้งเมีย แต่งอน ออกมิวสิคชีวิตรันทดแนวลูกผู้ชายตัวจริง)
"ทีหลังไม่ใช้เครื่องนี้ก็ได้ พรุ่งนี้จะย้ายรูปให้หมดเลย"
ฉันหันขวับ นึกว่าหูฝาด แต่สามีเธอยังบ่นๆๆต่อ (แบบอ่อยๆ ไหลเอื่อยๆเหมือนน้ำ แต่น่าฉงฉานสุดๆ)
"อุตส่าห์เอาแผ่นแท้แมคอาฟี่มาใส่ให้ เครื่องตัวเองใส่นอร์ตัน ไม่มีความดีเลย..." (โห...มีท้าวความในอดีต เฮ้ย...งอนจริงอ่ะ)
ฉันอึ้งไปเลย กินอะไรมาวะ สามีตู....เอาจริงป่าวเนี้ย พอปิดคอมเราทั้งสองขึ้นนอนแบบงอนๆ "ยศจัง"มีการเอาหมาส่วนตัวไปทำปราการกลางเตียง แบบงอนจริงนะ...ขอบอก
ดีนะ เมื่อคืนอากาศเริ่มร้อนแล้ว ไม่งั้นมีเม้งต่อ...
ฉันนอนหยุกหยิกท่ามกลางความมืด และหมา มีสามีอยู่อีกฝั่งของเตียง เขานอนเงียบ (ก็นอนนี่หว่า) บรรยากาศวังเวง (แกจะเอาเหมือนเธคเรอะ)
โห...นี่ตู จะต้องหย่ากันไหมวะเนี่ย
...
ตื่นมาตอนเช้า ไม่สำนึกว่าอะไรผิดปกติ ตื่นมา "ยศจัง" นั่งเล่นโน๊ตบุ๊คส่วนบุคคลอยู่ ทำหน้าเชิด (อ๊ะ...วอน) แต่พอเห็นหน้าฉัน มีเสียงอ่อย
"จะกินข้าวยำ"
ภรรยาที่ดีรีบสนองสิคะ อาบน้ำแต่งตัว ขี่จักรยานเร็วปรื๋อไปซื้อมาให้ ทำนองสำนึกผิดเหมือนกัน ไม่ใช่ไม่รู้นี่ว่าตัวเองก็ผิด เมียนะคะ ต้องแสนรู้กว่าหมา...
หลังอิ่มข้าว คุยกันหนุงหนิง คุณสามีก็แต่งตัวออกจากบ้าน ไปดูพระ (เจ๊ยยย หรือไปบ้านเมียน้อยวะ) ฉันก็ป้อนนก กวาดหน้าบ้าน เปิดคอม...เช็คเครื่อง อยากรู้เหมือนกัน ว่าจะเอาจริงป่าว...
...
กะรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไม่มีไฟล์ส่วนของเค้าเหลือเลย !!!
แค่เม้งว่า LINK หาย ถึงกะงอน ยกครัวหนีไปอยู่เครื่องอื่นเลยเหรอ แง๊...ไม่อยากง้อเลย ไปซะได้ก็ดี ฮี่ ฮี่ (ออกแนวเสียผัวไม่ยอมเสีย URL ละสิฉัน)
ยกครัวจริงๆนะเนี่ย ไดรฟ์ D ที่ใส่ภาพงานของเขาไว้หายเรียบ
...
แง...นี่ตู บ้านแตก...สาแหรกขาดเลยเหรอ กระซิกๆ เริ่มนึกภาพตนเองเป็นภรรยา ยืนเปลี่ยวเหงากะหมา และคอม(ต้นเหตุ) สามีไม่กลับ..
แต่พอสำรวจช่อง Favorites อ่ะ...LINK ต่างๆ ยังมีชีวิติยู่ นี่แสดงว่าแค่ยกครัวหนี แต่ยังไม่ถอนเสาเรือน กะเดี๋ยวไปง้อให้กลับมาใช้ก็ได้ อิอิ เพราะไงจะเล่นอินเตอร์เน็ท ต้องมาเสียบเครื่องนี้ไม่งั้นต่อไม่ได้เพราะนี่เป็นตัวเมน... ค่อยมาทำหน้าเป็น เก๊กเนียนจ๊ะจ๋า ตอนนั้นก็ด๊ายยยยยยย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...
ถึงจะ URL สำคัญ แต่ "สามี" สำคัญกว่า แหะ แหะ ครอบครัวยุคปัจจุบันคอมพิวเตอร์กลายเป็นจุดสำคัญของครอบครัว อย่าให้วัตถุมีคุณค่าและความหมายมากกว่าชีวิตแต่งงานได้
ก็จะเป็นการดี...
ไปเตรียมแผนง้อก่อน อิอิ
| Create Date : 08 มีนาคม 2548 |
| Last Update : 8 มีนาคม 2548 21:27:56 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 545 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: รักดี  วันที่: 8 มีนาคม 2548 เวลา:21:55:48 น. |
|
|
|
| โดย: ชมทะเล วันที่: 8 มีนาคม 2548 เวลา:23:28:12 น. |
|
|
|
| โดย: สมาชิกคบเพลิง IP: 203.172.58.53 วันที่: 24 มีนาคม 2548 เวลา:0:16:54 น. |
|
|
|
| โดย: ant ... *-*.... IP: 61.91.46.110 วันที่: 6 เมษายน 2548 เวลา:12:54:58 น. |
|
|
|
| โดย: O-HO วันที่: 9 เมษายน 2548 เวลา:13:16:11 น. |
|
|
|
| โดย: อู๋ปังจู้ วันที่: 13 มิถุนายน 2548 เวลา:18:24:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
อยู่ใต้เบื้องพระยุคลบาทในหลวง Svalbard and Jan Mayen
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]
|
๐ คนข้างโลก อยู่เงียบๆ อย่างเรียบร้อย
พูดไม่น้อย จึงเขียนมาก แก้ปากหมา
สนใจสิ่ง รอบตัว ทั่วโลกา
จักสรรหา มาสัมผัส วัดด้วยตน
ขอเก็บความ-คิดไว้ ในบันทึก
สนุกนึก ย้อนมาอ่าน กันอีกหน
ได้รำลึก ความคิด ในจิตตน
คงได้ยล ยิ้มบ้าง ในบางวัน...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
