ท้องฟ้าจำลอง

ท้องฟ้าจำลอง ณ ปัจจุบันนี้

วันนี้ไปเที่ยวท้องฟ้าจำลองมา บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุก มีเด็กๆมาเยอะมาก

แล้วก็มีมากันแบบเป็นครอบครัว เป็นกลุ่มเพื่อน เลยรู้สึกว่า เออ ท้องฟ้าจำลองนี่ก็ยังมีคนมาเที่ยวเยอะเหมือนกันนะเนี่ย

ไม่ได้มีแต่พวกนักเรียนมาทัศนศึกษาเหมือนแต่ก่อนแล้ว 

แล้วก็เกิดอาการผิดแผนเมื่อไปซื้อบัตรเข้าชมท้องฟ้าจำลองแล้วคุณพนักงานบอกว่า"รอบเช้าเต็มหมดแล้วคะ เหลือแต่รอบบ่าย"

หันไปถามชาวคณะที่มาด้วยกันก็ปรากฎว่า ส่ายหัวกันระนาว เพราะขี้เกียจรอรอบบ่ายเลยซื้อบัตรเข้าชมส่วนนิทรรศการแทน

เด็ก 10 บาท ผู้ใหญ่ 20 บาท นักเรียน 10 บาท เด็กต่ำกว่า 3 ขวบและผู้สูงอายุ 60 ปีขึ้นไปเข้าชมฟรี

บัตรนี้เข้าชมได้ทั้งหมด 4 อาคาร คือส่วนของอาคารแสดงนิทรรศการทางวิทยาศาสตร์ต่างๆ เช่น พวกแร่ หิน  แผ่นดินไหว  เทคโนโลยีต่างๆ

ทีแรกก็เดินอยู่ดีๆสบายๆ เพราะยังไม่ค่อยมีเด็กมากมายอะไรนัก แต่พอเดินไปได้แปปเดียว เด็กจากที่ไหนไม่รู้มากันเต็มไปหมด

ทีนี้ก็สนุกละสิ  เพราะได้แย่งกันเล่นของเล่นนะสิ   ที่ชอบมากคือ เครื่องหมุนมนุษย์อวกาศอะไรซักอย่างที่ขึ้นไปนั่งแล้วมันจะหมุนเราให้หัวหกก้นขวิด

รู้สึกว่าสนุกมาก แล้วก็มึนด้วยใครที่เล่นเครื่องนี้เป็นที่กรี๊ดกร๊าดกันทุกราย  ต่อมาก็เป็นเกมทดสอบความแข็งแรงของขา ให้ปั่นนั่งปั่ยจักรยาน กำลังจะถึงระดับ 100 อยู่แล้วเชียวแต่ดันปั่นพลาด เท้าเลยตกลงมาซะก่อน ได้แค่ 70 เอง อีกอันที่น่ากลัวว่าจะไปทำของเค้าพังรึเปล่าคือ เครื่องวัดริกเตอร์ โดยต้องขึ้นไปขย่มแรงๆเพื่อให้มันวัดริกเตอร์ออกมา  ขึ้นไปอยู่บนเครื่องประมาณ 4-5 คน ขย่มแรงมากจนกลัวว่าเครื่องจะพัง ต้องรีบวิ่งลงมา หันไปดูหน้าจอเครื่องวัดได้ 9 ริดเตอร์ !!! ต่อมาคืดจุดที่ชาวคณะตั้งตารอมากนั่นคือ การชมภาพยนตร์สามมิติ ต่อแถวเรียงคิวหยิบแว่นแล้วก็ไปนั่งรอดู

พอฉายไปได้สักพักก็นึกออกว่า ทำไมมันคุ้นๆหว่า แล้วก็ได้คำตอบ เพราะเคยดูมาแล้วนะสิ  งานนี้เลยหลับตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้

มาตื่นอีกทีตอนมีเสียงบรรยายว่า "ยานได้ลงจอดที่ดาวอังคารเรียบร้อยแล้ว"

อาคารต่อมาคือ อาคาร aquarium แสดงสัตว์น้ำ ที่นี่ก็มีปลาไม่กี่ชนิด แต่ที่ถูกใจคือ ปลาปักเป้าหน้าหมา ที่น่าสงสารเพราะว่ายน้ำหลบซอกหินตลอดเวลาแล้วก็อยู่ตัวเดียวในตู้ด้วย มาตอนนี้ชาวคณะเลยตัดสินใจว่าไหนๆก็เที่ยงกว่าแล้วก็อยู่รอดูท้องฟ้าจำลองต่อเลยแล้วกัน ค่าเข้าชมท้องฟ้าจำลองก็เหมือนกับอาคารนิทรรศการคือ 20 บาทสำหรับผู้ใหญ่ พอซื้อบัตรเรียบร้อยก็ออกเดินหาร้านอาหารกินมื้อเที่ยงกัน

ร้านที่ฝากท้องมื้อเที่ยงนี้ไว้ ชื่อร้าน yuujou ramen (ยูโจ ราเมน) เป็นร้านราเมนเล็กอยู่ติดกับบันไดบีทีเอส เอกมัย เข้าไปก็มีอยู่ไม่กี่โต๊ะ พี่เจ้าของร้านน่ารักดี ดูแลลูกค้าพร้อมรอยยิ้ม "เติมชาเขียวมั้ยครับ" เพราะโต๊ะเราสั่งชาเขียวรีฟิลกันห้าแก้ว พร้อมด้วยเมนูของแต่ละคน เท่าที่จำได้ก็มี ยายหลิงสั่งเกี๊ยวซ่าราเมน  อิ๋วสั่วยูโจราเมนน้ำซุปต้มยำ (อันนี้น้ำซุปต้มยำอร่อยมาก แต่คนอื่นบอกว่าเผ็ดซะงั้น) ของป้ากิ๊ฟสั่งแกงกะหรี่หมูราเมน อันนี้ก็อร่อยนะ พลอยสั่งราเมนเนื้ออะไรซักอย่าง ข้าพเจ้านะสั่งอูด้งผัดกิมจิ อันนี้ก็อร่อยมากๆเช่นกัน ดรีมสั่งอะไรไม่รู้เพราะไม่ได้สังเกต เนื่องจากเมื่อดูนาฬิกาเป็นเวลาบ่ายโมงแล้ว

ชาวคณะต้องรีบไปให้ทันบ่ายโมงครึ่งเพื่อเข้าชมท้องฟ้าจำลอง ดังนั้นจึงหยุดเม้าท์แล้วก้มหน้าก้มตากินกันสุดพลัง พออิ่มปุ๊ปดูนาฬิกาอีกที ผ่านไปแค่ห้านาทีเอง ทำไมถึงได้กินเร็วกันอย่างงี้เนี่ย

บ่ายโมงครึ่งก็เข้าไปดูท้องฟ้าจำลองกัน รอบนี้เป็นตอน มหัศจรรย์แห่งจักรวาล คนเยอะมากจนที่นั่งเหลืออยู่หรอมแหรม  ทีแรกก็นั่งแถวหน้าสุดเพราะมันว่างทั้งแถบเลย  พอนั่งได้สักพักรู้สึกว่าไม่ดีแน่ เพราะเบาะแข็งปรับอะไรไม่ได้เลย นั่งนี่คงต้องปวดคอแน่ๆ เลยอพยพกันไปนั่งแถวหลังสุด อันนี้ดีขึ้นมาหน่อยเพราะเก้าอี้เอนได้มากกว่า แต่ข้างๆป้ากิ๊ฟมีเด็กน้องที่ร้องโวยวายอยู่ อันนี้ก็ได้แต่ปลงเพราะรอบนี้เด็กเยอะจริงๆ เสียงดังจากตรงนั้นบ้างตรงนี้บ้าง ไม่เป็นไรให้อภัย คิดซะว่าเป็นการเรียนรู้ของเด็กละกัน 

ก่อนเริ่มการแสดงคุณลุงคนบรรยายบอกว่าให้งดใช้โทรศัพท์มือถือ เพราะแสงจากมือถือจะรบกวนการดูดาว อันนี้ทำให้แปลกใจว่านี่ต้องมาเตือนกันในท้องฟ้าจำลองด้วยนะเนี่ย ไม่ใช่แต่มีในโรงหนังเท่านั้น และอีกอย่างคืองดถ่ายรูปขณะกำลังทำการแสดงเพราะแสงแฟลชจะรบกวนเหมือนกัน คุณลุงบอกว่าถ่ายดาวในนี้ไปก็ไม่เห็นอยู่ดีนั่นแหละ  แล้วเจ้าเครื่องฉายดาวที่ตั้งอยู่กลางห้อง คุณลุงก็ให้ข้อมูลว่ามีอายุถึง 46 ปีแล้วนะหนูๆ พอคุณลุงพูดเสร็จก็ยกมือไหว้กล้องทันที "สวัสดีคะ แก่กว่าแม่หนูอีกนะเนี่ย" พอเริ่มการแสดงก็ได้ยินแสงว้าว มาเป็นระยะๆ เพราะมีดางลอยอยู่ตรงหน้าเรามากมายเต็มฟ้า แถมรู้สึกเหมือนจะเอื้อมมือไปคว้ามาได้ ยิ่งตอนที่คุณลุงบอกว่า "งั้นเราออกไปจากในเมือง ไปไกลๆ ไปต่างจังหวัดที่ไม่มีแสงรบกวนอย่างในเมืองเราจะยิ่งเห็นดาวชัดขึ้น" ตอนนี้ฟ้าที่เคยมีแสงสว่างที่เสมือนเป็นแสงรบกวนจากตัวเมือง ก็กลายเป็นสีดำสนิท รอบๆก็มืดสนิท แต่พอมองขึ้นไปบนฟ้าก็ต้องร้องว้าววววววว

เพราะว่าสวยมาก มีดาวเยอะแยะเต็มไปหมด เห็นแล้วคิดถึงโรงเรียนขึ้นมาทันที ที่โรงเรียนก็เห็นดาวแบบนี้แหละ  พอบรรยายจบก็เปิดวิดีโอให้ดู ซึ่งเป็นวิดีโอที่จัดทำขึ้นเมื่อปีที่แล้ว (2009) ของสมาคมดาราศาสตร์สากล ละมั้งจำชื่อสมาคมไม่ได้ แล้วก็เป็นการฉลองครบรอบ 45 ของท้องฟ้าจำลองกรุงเทพด้วย วิดีโอก็สนุกดี แต่พอจบปุ๊ปแล้วไฟสว่างขึ้นเนี่ย เกิดอาการงงว่าจบแล้วเหรอเนี่ย ทำไมเหมือนเพิ่งผ่านไปแป๊ปเดียวเอง จำได้ว่าตอนมัธยมที่มาเนี่ยไม่มีวิดีโอเปิดแบบนี้ มีแต่คนมาบรรยายว่ากลุ่มดาวนี้อยู่ตรงไหน จะเห็นชัดช่วงเดือนไหน อันนั้นสนุกมาก(แต่ก็แอบหลับ) แล้วพอใกล้จะจบจะมีเสียงไก่ขันเป็นสัญญาณว่าเช้าแล้ว เฮ้อ เสียดายจัง คราวหน้าถ้าไปจะต้องเลือกที่นั่งหน้าคุณลุงบรรยายนั่นแหละ ชัยภูมิดีสุดแล้ว

ออกมาจากอาคารก็มาต่อกันที่ร้านขายของฝาก หลังจากตกลงกันแล้วว่าไม่อยากไปดูอีกสองอาคารที่เหลือ ข้าพเจ้าก็ได้แสตมป์เก่า เหรียญได้หวัน แล้วก็ของเล่นติดไม้ติดมือกลับมา เป็นเกมแผ่นกระดาษคล้ายๆบันไดงู แต่อันนี้เป็นเที่ยวทั่วไทยแทน  ตอนนี้กำลังคิดอยู่ว่าจะหาเหยื่อที่ไหนมาเล่นเป็นเพื่อนดีนะ หรือจะเอามาเล่นที่คณะดี จะได้เล่นกันทั้งภาคไบโอเลย

การเที่ยวท้องฟ้าจำลองในครั้งนี้เป็นการย้อนกลับไปหาความเป็นเด็กที่ซ่อนอยู่ในตัวเอง วิ่งไล่เหยียบปลาหมึก กระโดดแรงๆ  หัวเราะได้เต็มที่ โดนหมุนจนมึน แต่ก็มีความสุขดี  บางครั้งถ้าเครียดมากๆกลับไปหาความเป็นเด็กแล้วชวนเค้าออกมาเล่นบ้างก็ดีนะ ทำให้หายเครียดได้เยอะเลยละ

บันทึก เมื่อวันที่ 4 กันยายน 2010

Create Date : 18 พฤศจิกายน 2558		0 comments
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2558 21:08:58 น.
Counter : 321 Pageviews.
Share Tweet