เพื่อน.....ถ้าแกเลือกที่จะรอ....3 ปี แกทนไหวม่ะ....
......"อืม...แกอยู่ไหนว่ะ...." ฉันส่งเสียงตามสายไปหาเพื่อนสนิทคนนึง "ฉันกำลังขับรถกลับบ้าน...แกเป็นไงบ้าง"....เพื่อนฉันเสียงมันหืดหอบ "สบายดี...เรื่อยๆ...ฉันไม่ได้โทรหาแกเลย แกดีมั้ย"...ฉันตอบและย้อนถามกลับไปบ้าง จากนั้น......ทุกอย่างก็พร่างพรูออกมาตามสายโทรศัพท์....จนมันขับรถถึงบ้าน
เพื่อนฉันคนนี้ เป็นคนสวย สาวเหนือด้วยนะ....ที่รู้จักกันและคบกันมานานเป็นสิบปี ก็เพราะมันถูกส่งมาจากโมเดลลิ่ง(ที่จัดส่งนักแสดง) เพื่อมาแสดงมิวสิควิดีโอที่ฉันทำ พอได้รู้จักกัน ก็สนิทกันอย่างรวดเร็ว... และมาทราบทีหลังว่าคุณแม่ของมันเป็นญาติกับทางต้นตระกูลฉันที่จังหวัดพะเยาด้วย ก็เลยนับญาติกันมาจนถึงทุกวันนี้....
เพื่อนฉันมันเหมือนคนอาภัพเรื่องคู่....เคยแต่งงานและมีลูกคนหนึ่ง...แล้วก็แยกกันไป มันก็หนีหายไปอยู่อเมริกาหลายปี พอกลับมาก็มาตั้งต้นใหม่...กับผู้ชายอีกคนที่มันคิดว่าใช่ แต่แล้วก็ไปไม่รอด... สุดท้ายตอนนี้...มีพี่คนหนึ่ง (ซึ่งเป็นคู่แข่งกับคนที่มันแต่งงานด้วยตอนนั้น) เข้ามาดูแลมันทุกเรื่อง.... ....แต่เขาแต่งงานแล้วและมีลูกสองคน...อีกทั้งยังไม่มีทีท่าว่าจะหย่ากับภรรยา...แถมรวยโคตร...
มีบ้านสวยหรู...ในหมู่บ้านใหญ่แถววัชรพล....ให้อยู่ มีรถยนต์สุดฮิต...ยี่ห้อดัง...ให้ขับ มีเงินเดือน....หลักหลายหมื่น...ให้ใช้
ถึงตอนนี้....ใครๆ คงคิดว่า .... สบายแล้ว ชาตินี้ไม่ต้องดิ้นรนอะไรอีกแล้ว...
แต่....สิ่งเดียวที่เขาไม่ได้ให้มันมาด้วยคือ....ความรัก....
อาจมีคนแย้งฉันว่า ถ้าไม่รัก แล้วเค้าจะทุ่มเทอะไรให้ขนาดนี้ ไม่ใช่น้อยๆ เลยนะ
เคยได้ยินคำว่า "คนเคยรัก" มั้ย....ฉันว่ามันคือคำตอบ
และไอ้สิ่งรอบตัวที่เขาให้มันมานั้น....มันแค่เศษเงินเขาเอง....ขนหน้าแข้งไม่ร่วงเลยสักเส้น
เมื่อวานฉันรู้สึกสงสารเพื่อนจับจิตเหมือนกัน....แล้วคิดต่อไปเรื่อยๆ หลายๆ เรื่อง ..."อีกประมาณ 3 ปีบ้านหลังนี้ถึงจะผ่อนหมด...รถยนต์อีกก็เกือบ 3 ปีเหมือนกัน" "อืม...แล้วแกต้องทนอีกตั้งสามปีเลยเหรอ"...ฉันถามเพื่อนต่อ "แกจะให้ฉันทำไงล่ะ ฉันทนมาตั้งหลายปีแล้ว...ทนต่อไปอีกคงไม่เป็นไรแล้วล่ะ" มันตอบคำถามที่ข้องใจของฉัน "แต่ 3 ปี ถ้าแกอยู่อย่างมีความสุข มันก็แป๊ปเดียวนะแก... ...แต่ถ้าแกอยู่ด้วยความทุกข์ แมร่งมันโคตรทรมาณเลยนะเว้ย" ฉันเตือนสติเพื่อน
เรื่องนี้เคยคุยกันมาหลายครั้งแล้วในปีก่อนๆ .... พี่คนที่มาดูแลมันเนี่ย ทุกอย่างไมได้ซื้อด้วยเงินสดเลย ไม่ใช่ไม่มีเงินซื้อสดนะ.... แต่การบริหารเงินของคนโคตรรวย เขาใช้ดอกเบี้ยมาผ่อนต่างหากล่ะ.... มันถึงไม่กระเทือนขนหน้าแข้งสักเส้นอย่างที่ฉันบอกไง
อีกตั้งสามปี พอผ่อนบ้านหมด เขาถึงจะโอนบ้านให้เพื่อนฉัน....ซึ่งเพื่อนฉันมันตั้งใจจะรอ......
เพื่อน....ฉันจะรอดูแกอยู่แบบนี้ก็แล้วกันนะ....ไม่ว่า 3 ปีข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็ยังจะอยู่ตรงนี้แหละ....แกรู้ใช่มั้ย...
Create Date : 30 มีนาคม 2551 |
|
12 comments |
Last Update : 24 พฤษภาคม 2552 23:46:24 น. |
Counter : 594 Pageviews. |
|
|
|
แวะมาทักทายครับ
เก็บภาพเที่ยวสวยๆ จากทริปเกาะขาม สวนจตุจักรมาฝากด้วยครับ
ดีนะที่เค้ายังมีที่ปรึกษาที่ดึอย่างคุณ
ผมว่าความมรักกับความสงสารใกล้กันนิดเดียวเองนะ ว่ามั้ย?????