ย้ายอพาร์ทเม้นท์จากซะเซะโบ นะงะซะกิ กลับสู่บ้านที่คุรุเมะ ผ่านไปก็นานแสนนานกับการย้ายข้าวของจากอพาร์ทเม้นท์ของเจ้าโตที่จังหวัดนะงะซะกิกลับมาบ้านที่คุรุเมะ  แต่กว่าจะได้อัพบล็อกก็... อ่ะนะ รู้ๆอยู่ 5555  เริ่มเลยดีกว่าไม่เสียเวลา รูปเยอะกว่าคำบรรยายนะแจ๊ะ จะได้อัพได้เร็วๆ สัญญาเช่าอพาร์ทเม้นท์สิ้นสุดเมื่อวันที่ 29 กุมภาพันธ์ต้นปีนี่  ซึ่งเป็นวันจันทร์ ดังนั้นจึงต้องทำการย้ายในวันอาทิตย์ด้วยการตีรถ 2 เที่ยวถึงจะหมด  ตอนแรกกะว่าของไม่เท่าไหร่เที่ยวเดียวน่าจะหมดแต่กลับบานปลายเล็กน้อยเพราะสมบัติ(บ้า)บางอย่างมันกินพื้นที่มาก เลยต้องให้พ่อมันขับกลับไปเที่ยวนึงก่อนแล้วตีรถกลับมาใหม่อีกรอบ.. สองคนลุงป้าออกจากบ้านแต่เช้าดันเป็นวันที่มีหมอกหนาซะอีกแดดก็ไม่ค่อยมีมาละลายหมอกซะด้วย   มองข้างหน้าเห็นแค่ระยะใกล้ๆเท่านั้น ต้องเพ่งจ้องขับรถอย่างระวัง ออกจากบ้านยังไม่ได้กินอะไรกันทั้ง 2 คนลุงป้า  คิดอะไรไม่ออกแวะร้านสะดวกซื้อท่านจะได้ทุกสิ่งเริ่มจากของเข้าปาก  คราวนี้แวะที่ 7-11  ได้เบนโตเซ็ตน้อยๆนี่มาสมกับเป็นมื้อเช้าเบาๆ  ที่ตอนจะซื้ออิลุงบอกว่าหน้าตาน่ากิน(แต่อิป้าบอกในใจว่าไม่เลย กร๊ากก.. )  แต่ขี้เกียจเลือกเลยซื้อๆตามลุงชี้ชวนไปงั้นตามประสาเมียที่ดี(ในบางครั้ง)  มีข้าวปั้นสองก้อนไส้สาหร่ายคอมบุกับไส้ปลาแซลม่อน  ไข่ม้วนชิ้นนึง ไก่ทอดชิ้นนึง แล้วก็ไส้กรอกอันนึง  อิไส้กรอกนี่แหละที่อิป้าไม่ได้ชื่นชอบ แต่ลุงชอบบอกมันเป็นไส้กรอกสืบสานวัฒนธรรมมาแต่โบราณสมัยลุงยังเป็นเด็กน้อย เห็นทีไรได้อารมณ์ย้อนยุคกลับไปสมัยเด็ก  แต่อิป้าค่อนว่าก็แล้วทำมั้ยถึงไม่ปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมซะมั่งล่ะยะ ชั้นว่าไม่อร่อยอย่างแรง มันคือปลาบดเอามาย้อมสีแนะนำตัวเองว่าชั้นเป็นไส้กรอกนะยะ แถมบั้งทอดให้ความรู้สึกว่าชั้นเป็นปลาหมึกอีก ตกลงเธอจะเป็นไส้กรอกปลาหรือปลาหมึกกันแน่ฮะ?? ที่แน่ๆ ไม่ชอบรสชาตินี้  ลิ้นอิชั้นมันต้องเลิศหรูกว่านี้น่อ 555  ว่าแล้วก็ยัดไอ้ไส้กรอกปลารูปปลาหมึกเข้าปากลุงไป ร้านสะดวกซื้อที่นี่นอกจากเป็นที่พึ่งพาปากท้องแล้ว ยังเป็นที่พึ่งพาหนักเบาของลำไส้ได้อีก  ที่สำคัญคือมันสะอาดจริงๆ เข้าได้อย่างสนิทใจ เคยถามเจ้าพี่มันตอนไปทำงานพิเศษร้าน 7-11 ว่าใครเป็นคนล้างส้วมล่ะลูก?  เจ้าตัวบอกก็พวกทำงานด้วยกันนี่แหละแม่ เป็นกะๆเป็นเวรๆกันไป จะมีเวลากำหนดไว้ว่ากี่โมงต้องล้างที ไม่งั้นไม่สะอาดหรอกแม่ โถถถถถถ คุณชายของแม่ต้องไปล้างขรี้ล้างเอี้ยวใครต่อใครเค้า  แต่เอาเหอะลูก.. งานคือเงินเงินคืองานบันดาลตังค์ ทำๆไปเหอะ  ล้างส้วมได้ต่อไปภายหน้าก็ไม่ลำบากละ   เรื่องพวกนี้บ้านเรา(บางคน)ถือเป็นงานยี้ งานน่ารังเกียจ  แต่ที่นี่เค้าฝึกเด็กให้ผลัดเวรล้างส้วมร.ร.กันเองตั้งแต่อยู่ประถม สะอาดบ้างไม่สะอาดบ้างก็ช่างมัน ครูคอยเช็คดูอีกที ก็เลยถือเป็นเรื่องปกติไป  .. ไปไหนละอิฉัน แค่จะเอารูปส้วม 7-11 ลงเนี่ยนะ ไหนใครมันพูดวะว่าจะไม่พูดมากตอนข้างบนนั่น? .. นี่ไงน่าใช้มั้ย? มีทั้งเสียงเพลงกลบดังค่อยตามเลือก น้ำอุ่นล้างก้น  ที่นั่งอุ่นก้นยามหน้าหนาว กล่องทิ้งผ้าอนามัยที่ใช้แล้ว  แถมราวจับไว้เหนี่ยวโหนยามเบ่ง เอ๊ย สำหรับผู้สูงวัยอีกด้วย จากนั้นก็ตะบึงต่อไปที่อพาร์ทเม้นท์เลยเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา  ก่อนหน้านี้ได้ไปทำการสำรวจกะๆกันไว้แล้วว่าของอย่างไหนจะขนกลับบ้านบ้าง  ของชิ้นใหญ่บางชิ้นไม่สะดวกที่จะขนกลับเนื่องจากที่บ้านก็มีอยู่แล้ว ขนไปก็ไม่มีที่วาง(เพราะพื้นที่ใช้สอยในบ้านมันน้อยเหลือเกิน)  ตอนที่เข้าไปอยู่ก็หาซื้อข้าวของใหญ่ๆบางชิ้นที่นั่น เช่นพวกตู้เย็น ไมโครเวฟ เครื่องซักผ้า เวลาย้ายกลับก็ต้องติดต่อร้านมือสองนัดวันให้เค้ามาขนจากอพาร์ทเม้นท์เราไปตีราคาค่างวดกันไป ไอ้เรื่องราคาของที่จะขายได้น่ะไม่ต้องหวัง ของพวกนี้สำหรับเราเปรียบเสมือนของทิ้งแล้ว  ให้เค้ามาช่วยขนเอาไปก็เรียกว่าดีละ ดีกว่าเราต้องขนไปทิ้งเองแล้วยังต้องเสียเงินค่าทิ้งขยะอีกต่างหาก  พวกร้านมือสองจะช่วยได้เยอะในเรื่องนี้ แถมยังได้เงินมาอีกต่างหากแม้จะเล็กน้อยก็ยังดี ถึงห้องกดติ๊งหน่อง เปิดประตูเข้าไปเจอสภาพอย่างนี้  ดีที่พวกข้าวของใหญ่ๆถูกย้ายไปหมดแล้ว เหลือเตียงทีจะต้องรื้อเป็นชิ้นและขนกลับบ้าน เจ้าตัวยังทำหน้าทะเล้นอยู่ได้  ยังไม่หมดแรง เริ่มบางตา  ขนใส่รถพ่อมันกลับบ้านไปแล้วรอบนึง เหลืออีกรอบคราวนี้ขนให้หมด รถ 2 คัน ระหว่างเค้าขนอัดๆใส่รถกัน แม่มันก็ทำความสะอาดไปเรื่อยๆ ดูดฝุ่นเช็ดล้างไปตามเรื่อง ในที่สุดทุกอย่างก็เข้าสู่สภาพเดิมก่อนย้ายเข้ามาเด๊ะๆ  แม้กระทั่งโคมไฟกลางห้องที่ซื้อมาติดตั้งเองตอนย้ายเข้ามาก็ถอดเอากลับบ้านไปด้วย  ถามลุงว่าไอ้ที่มันใช้งานได้ก็ติดห้องไว้งั้นไม่ได้เรอะ ลุงบอกต้องทำให้เหมือนกับก่อนเราย้ายเข้ามาให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ของส่วนเกินห้องนั้นเค้าไม่ต้องการ เพราะถึงยังไงบริษัทเอเยนซี่ที่ดูแลเรื่องอพาร์ทเม้นท์ก็ต้องเข้ามาเก็บทำใหม่หมดเหมือนกัน นั่นคือรื้อให้ที่ติดห้องอยู่ออกไปทิ้งด้วยเพื่อรองรับคนเช่าคนใหม่ที่จะมาดูห้อง เรื่องเก็บทำความสะอาดบ้านเช่าห้องเช่าเพื่อคืนเจ้าของนั้น อิฉันไม่คุ้นเลยจริงๆ สมัยอยู่ไทยก็เคยรู้เคยเห็นแต่ว่าย้ายของๆเราที่ต้องการออกไป นอกนั้นเจ้าของห้องพักบ้านเช่าก็มาเก็บทำเอาเองสิ (เคยเห็นบ้านเพื่อนที่ย้ายๆกันน่ะนะ)  แต่พอถึงคราวเรา อิลุงผู้สามีอิฉันนั้นเก็บทำเรียบวุธ เจ้าของบ้านเช่าไม่ต้องกระดิกทำอะไรเลย อะไรที่เสียหายก็ซ่อมให้เค้าเสร็จสรรพด้วย เป็นที่ปลื้มของเจ้าของบ้านมากไม่อยากให้เราย้ายออกไปเลย (ก็แหงละ)  พอมาถึงห้องเช่าประติ๋วของลูกชาย เลยกลายเป็นของง่ายในการเก็บทำความสะอาด ก็บ้านเช่าสองชั้นที่ไทยยังเก็บทำสะอาดมาแล้วนี่นะ นับประสาอะไรกับห้องแค่นี้ เริ่มจากหน้าประตู.. ลาก่อนห้อง 101 เปิดประตูเข้าไป ผ่าง..ง..ง.. หน้าห้องจะเป็นที่วางเครื่องซักผ้าเครื่องเล็กๆสำหรับคนเดียวด้านซ้ายมือ  ขวามือเป็นตู้ติดผนังเก็บรองเท้า ถัดไปหน่อยด้านซ้ายมือจะเป็นครัวเล็กๆ  ด้านขวามือเป็นส่วนของห้องอาบน้ำห้องส้วมอย่างละห้อง เริ่มจากอ่างล้างหน้าหน้าห้องอาบน้ำ ห้องอาบน้ำ และห้องซู้ขา.. และเดินเข้าไปภายในห้อง มีประตูกั้นส่วนระหว่างห้องด้านในและด้านนอก  มีประตูกั้นเป็นตู้เสื้อผ้า คือเป็นช่องโล่งๆมีราวแขวนเสื้อ  มีชั้นวางของข้างบนให้  เวลาเข้าไปอยู่นั้นก็หาพวกลิ้นชักกล่องพลาสติกมาวางใส่เสื้อผ้าพับๆอีกที ประตูกั้นเป็นแบบรูดเปิดด้านข้างไม่กินพื้นที่ดีนะ เอ๊ะ..ไหงบรรยายเหมือนชี้ชวนขายห้องหว่า?? 5555 ภายในตัวห้องจะโล่งๆ มีแอร์ให้ตัวนึง มีประตูกระจกกั้นให้ออกไประเบียงเล็กๆตากผ้าได้ ดูทุกอย่างสภาพเหมือนก่อนย้ายเข้ามาอยู่ 90 กว่าเปอร์เซ็นต์  ขนาดเอเยนซี่ที่เข้ามาเช็คสภาพห้องก่อนคืนกุญแจยังชม    ขอบคุณห้องนี้ที่ให้ที่พักพิง  ให้ประสบการณ์หลายหลากของผู้เข้าพักรวมไปถึงครอบครัว  สุขทุกข์ก็ในห้องนี้ตลอด 4 ปีที่ผ่านมา เป็นห้องที่อยู่สบายมากๆห้องนึงรวมทั้งอยู่ในทำเลที่ดี ใกล้ทุกอย่างและเงียบสงบเหมาะสำหรับพักผ่อนจริงๆเพราะอยู่เข้ามาในซอยที่ไม่มีรถแล่นผ่านมากนัก  ต่อไปคงไม่ได้วิ่งไปวิ่งมาระหว่าง คุรุเม่-ซะเซะโบอย่างบ่อยๆอีกแล้ว  คิดถึงนะจ๊ะห้อง 101 ที่รัก ขากลับผ่านป้ายร.ร.สอนขับรถ ทำป้ายน่ารักดีและแชะมาซะหน่อย (เพื่อนบางท่านอาจเห็นแล้วที่เฟซ เอามาลงไว้เป็นบันทึกที่นี่อีกที)  ตลอด 4 ปีที่ผ่านมาเส้นทาง นะงะซะกิ ซะเซะโบ - คุรุเมะ เป็นเส้นทางที่เดินทางบ่อยมากเพราะไปหาลูกมั่ง รับส่งกลับบ้านกลับอพาร์ทเม้นท์มั่ง  ไปค้างคืนที่ห้องพักด้วยกันมั่ง  ห้องพักนั้นแม้จะเล็กคับแคบสำหรับ 4 คนพ่อแม่ลูก แต่เมื่อรวมตัวอยู่ด้วยกันแล้วมีความสุขมาก  สิ่งที่ชอบมากๆตอนขับรถมานะงะซะกินั่นก็คือวิวสองข้างทาง ที่ได้บรรยากาศสดชื่น ชนบท  ธรรมชาติมากมายที่ตอนอยู่ในตัวเมืองจะไม่มีโอกาสสัมผัสนอกจากขับรถออกมานอกเมืองอย่างนี้  ย้ายกลับไปบ้านที่คุรุเม่แล้วถ้ามีโอกาสเหมาะๆ พร้อมกัน 4 คนพ่อแม่ลูกอีกทีเมื่อไหร่จะพากันขับรถมารำลึกความหลังที่นี่นะจ๊ะ ปิดท้ายด้วยรูปอาทิตย์อัสดง  สีสวยจริงๆ สะท้อนสีท้องฟ้าให้สวยไปด้วย ในที่สุดก็สำเร็จไปอีกบล็อก จะพยายามกระหน่ำออกมาเพราะนี่ก็ครึ่งปีกว่าเข้าไปแล้วอิฉันออกมากี่บล็อกเอ๊งงง..  ขอให้เพื่อนๆทุกท่านมีความสุขกันทั่วหน้า พบกันใหม่บล็อกหน้า  สวัสดีค่ะ..   Create Date : 10 กรกฎาคม 2559 14 comments Last Update : 18 กรกฎาคม 2559 15:04:51 น. Counter : 4088 Pageviews. Share Tweet

เจิมๆๆ เหนื่อยแทนเลยนะคะ Happy ending.. Family reunion ครอบครัวกลับมาอยู่รวมกัน ป้าโซ เขียนอธิบาย เหมือนได้ไปช่วยย้ายบ้าน (อุ๊ย!! แค่ยืนดู อยู่ ใกล้ๆด้วย) ตลอด ทริป   โดย: เริงฤดีนะ 10 กรกฎาคม 2559 7:59:55 น.

❤❤❤   โดย: เก่ง IP: 157.7.52.183 10 กรกฎาคม 2559 8:28:28 น.

สนุกเหมือนเดิมครับ   โดย: Nat IP: 1.47.235.69 10 กรกฎาคม 2559 13:47:13 น.

น้องทะคุผอมลงไปเยอะเลยนะคะพี่แอน แต่ผอมลงแล้วหล่อขึ้นเยอะเลยลูก แอ๊กเพิ่งรู้ว่าในเซเว่นญี่ปุ่นมีห้องน้ำด้วย หรือเฉพาะที่อยู่ตามมอร์เตอร์เวย์คะพี่แอน .... ส่วนเรื่องล้างห้องน้ำ แอ๊กว่ามันคืองานนะคะ ดูอย่างสาวๆ ลูกคุณท่านหลานคุณเธอที่เป็นแอร์โฮสเตสทั้งหลายซิ ก็ต้องล้างส้วมให้ท่านผู้โดยสารทั้งหลายเหมือนกัน บ้านเช่าทางยุโรปก็เหมือนกันค่ะพี่แอน ถ้าเราย้ายออกต้องทำให้ทุกอย่างอยู่ในสภาพเดิมทั้งสิ้น ต้องสะอาดหมดจดพร้อมอยู่ใหม่ทันทีเหมือนกันค่ะ ไม่งั้นเงินประกันไม่ได้คืนค่ะ แล้วเงินประกันสูงด้วยที่นี่ เห็นวิวแถวที่พี่แอนอยู่แล้วคิดถึงญี่ปุ่น ไม่ว่าจะในเมืองนอกเมือง มันประทับใจไม่หายจริงๆ ไม่ต้องกลับไปหาน้องที่บล็อกนะคะ แม้น้องจะอัพบล็อกแล้ว แต่มิเปิดคอมเม้นท์ให้ใครได้ไปเจิมค่ะ อิอิ   โดย: ปลาทอง9 10 กรกฎาคม 2559 16:11:47 น.

เป็นบล็อกไกลบ้านที่ผมรอติดตามมากที่สุดบล็อกนึงเลยครับ ผู้ชายอยู่ก็รกๆ ประมาณนี้แหละครับ แต่ผมอยู่ไม่รกแบบนี้นะ อาจเป็นเพราะเก็บของด้วยมั้งครับ รื้อของออกมาเก็บเลยดูรก เคยอ่านมาเหมือนกันว่าที่ญี่ปุ่นเป็นแบบนี้ ถ้าเป็นที่จีนทิ้งของที่ไม่ต้องการไว้ที่ห้องได้เลย (สบายมากๆ แถมไม่ต้องทำความสะอาดด้วย) อยู่มา 4 ปี จากไปมันก็ชวนให้คิดถึงนะ ป้าโซ Klaibann Blog +   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 10 กรกฎาคม 2559 22:21:07 น.

^^ เผลอแว๊บบบ 4 ปีคุณหลานจบมีงานทำใกล้บ้านครอบครัวอบอุ่นๆ ^^ เรื่องการปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมการกินอาหารมันยากนะคุณน้อง ยังชอบจกข้าวเหนียวส้มตำเฉยเลยล่ะพี่ อิอิ ^^ รู้แล้วๆบ้านนี้สะอาดหมดจดเพราฝีมือครายยยย?? ^^ ภาพสุดท้ายสวยเพราะคนถ่ายสวยค่าาาาา ^^ ^^ _____   โดย: aeww_ IP: 223.206.250.111 11 กรกฎาคม 2559 13:37:26 น.

ของเยอะจริง ๆ เหนื่อยแทน.. พูดถึงห้องพัก คงจะหลายตังค์ต่อเดือน ที่นั่นมีห้องน้ำที่ เจ็บสิบเอ็ดด้วยเหรอ ที่ไทยน่าจะไม่มีครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 11 กรกฎาคม 2559 18:21:33 น.

ป้าโซเขียนมันส์ดีครับ ไว้ผมได้อัพบล็อกไปญี่ปุ่นจะมาเรียกนะครับ (จะได้อัพมั้ยเนี่ยะ ช่วงนี้ยุ่งๆ)   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 11 กรกฎาคม 2559 23:27:30 น.

วันนี้มีเวลาเยอะ แวะมานี่เลย เปิดเข้ามาเจอรถวิ่งไปขนสมบัติ(ที่ว่าบ้า)สองเที่ยวท่ามกลาง อากาศเป็นพิษ เอ๊ยยย อากาศขมุกขมัวด้วยหมอก ก็แล้วทำไม ไม่เอาสิบล้อไปน้อ จิได้มาเที่ยวเดียว อิอิ วอนละตู ไปยังไม่ทันเท่าไร แวะกินซะแล้ว ค่าแรงยังไม่ได้รับเลยนะเจ้าคะ ขรำไส้กรอกปลารูปปลาหมึกที่คุณลุงได้หม่ำสองชิ้น เอ หรือ สองตัวอ่ะก๊ะ ล้างส้วมได้ต่อไปภายหน้าก็ไม่ลำบากละ.. อันนี้จริงแท้รับประกัน คนเราไม่เลือกงานเสียอย่าง ชาตินี้ไม่อับจน เดี๋ยวนี้มีของมือสองจากญี่ปุ่นมาขายเมืองไทยนะคะ คนไทยก็ แห่ไปซื้อ แรกๆเอาของที่คนญี่ปุ่นโละทิ้งตอนจะกลับญี่ปุ่นมา ขาย เดี๋ยวนี้คนนิยมมากต้องขนจากญี่ปุ่นมาขายไทย ไม่แนนะคะ ของบางชิ้นของคุณชายอาจมานอนอยู่บ้านคนไทยที่กรุงเทพฯ แล้วก็ล่าย ครายจิลู้ ภาพโต๊ะทำงานที่สุมๆของเตรียมแพ็คกลับบ้านนั่นเหมือนสภาพ โต๊ะของอิช้านนนตอนนี้เลยเจ้าค่ะ ต้องรกงั้นเลยถึงจะมีอารมณ์ เขียนหนังสือ เจงๆ โดยเฉพาะเวลาเขียนต๊องๆเนี่ย บ้านให้เช่าที่เมืองไทยก็เรียกเงินประกันไว้เท่ากับค่าเช่าสอง เดือนเลยค่ะ พอคนเช่าออกไป ก็ให้ช่างรับเหมามาตีราคาซ่อม ให้เหมือนเดิม จากประสบการณ์ ไม่มีฝรั่งครอบครัวไหนออกไป แล้วทิ้งบ้านไว้คงสภาพเดิมขนาดห้อง 101 นี่เลย ชื่นชมมากค่ะ ภาพสุดท้ายสวยมากเลย พอช่วยให้หายเหนื่อยไหมคะ ตอนนี้ก็ หน้าบานแล้วสิเนอะ ครอบครัวอบอุ่นอยู่ด้วยกัน เล่าสนุกมากนะคะ เสียอย่างเดี๊ยว น้านนานมาเล่าสักที ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ออมอำพัน Literature Blog ดู Blog กะว่าก๋า Parenting Blog ดู Blog ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Food Blog ดู Blog zungzaa Parenting Blog ดู Blog Opey Diarist ดู Blog ป้าโซ Klaibann Blog ดู Blog   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 12 กรกฎาคม 2559 16:02:02 น.

บ้านใหม่น่าอยู่ดีนะคะ ขอให้มีความสุขกับบ้านใหม่นะคะ   โดย: ปุ๊ IP: 27.55.40.197 12 กรกฎาคม 2559 18:43:20 น.

4 ปีผ่านไปเร็วมากเลยนะคะ รู้สึกเหมือนเพิ่งอ่านบล้อกเกี่ยวกับตอนที่น้องย้ายเข้ามาอยู่หอใหม่ๆไม่นานนี้เอง ^^   โดย: XODA 14 กรกฎาคม 2559 22:10:30 น.

สุขสันต์วันเกิดนะคะป้าโซ... ขอให้มีความสุขมากๆ มีสุขภาพแข็งแรง และร่ำรวยเงินทองตลอดไปนะคะ   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 3 สิงหาคม 2559 0:58:30 น.

สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดครับ ป้าโซ ไม่ได้มาทักทายนานเลยครับ 7-11 เมืองไทย ไม่ยักมีห้องทุกข์หนักเบา   โดย: เศษเสี้ยว 3 สิงหาคม 2559 20:46:24 น.

สุขสันต์วันคล้ายวันเกิดครับ ป้าโซ เลยเวลาแล้ววววว ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 4 สิงหาคม 2559 1:02:05 น.