Bloggang.com : AM NUCH : รู้ซึ้งถึงวันแม่... กับปีแรกของการเป็นแม่คน

รู้ซึ้งถึงวันแม่... กับปีแรกของการเป็นแม่คน

หลายครั้งที่เราสองคนมักจะพูดว่าเรามีลูกแล้ว จริงเหรอเนี่ย บางครั้งมันแปลกๆที่ชีวิตเปลี่ยนไป แต่ก็ต้องยอมรับว่าเราถึงเวลาแล้ว พอคิดย้อนไปอีกที ทำไมมีช้าจัง อยากให้โตไวๆ จัง ปีนี้วันแม่ไม่ได้กลับไปหาแม่ แต่ไปหาแม่มาเมื่อเสาร์ที่ผ่านมาและกับไปรับลูกชายสุดรักด้วย ไม่ได้กอดแม่วันแม่ กอดลูกละกัน

ุคุณย่ากะคุณพ่อไม่ได้เจอลูกหนูมาเดือนก่ะ เจออีกทีกลายเป็นลูกหมูไปแล้ว

พาคุณย่าใหญ่กะคุณยายไปทานข้าว แล้วไปไหว้พระ ป้าหญิงใหญ่อยู่เวร รพ.แว๊บมาทานด้วยไม่ได้ แ่ต่ป้าหญิงสามเหมือนรู้โทรมาบอกกำลังหิวพอดีเดี๋ยวเจอกันที่ร้านเลย ไปรับพี่มาร์ทที่บ้านบางปะอินก่อน

พี่ชายตัวดีก็รักน้องเหลือเกิ้น บอกให้ไปหาพ่อแม่จะป้อนข้าวน้องเลยงอนไปเลย

อาหารเผ็ดๆมาก่อน ลูกหมูดิ้นใหญ่ ว่าทำไมแม่ไม่ป้อนซะดี จะกินแล้ว แม่ก็รอข้าวผัดปูของลูกอ่ะ เผ็ดๆนี่ลูกยังทานไม่ได้

มือนี้หมดไปเกือบ 900 บาทเอง สั่งเยอะแต่ไม่มีเวลาถ่ายรูป ได้หน้าพี่เขยลดราคาไป เห็นบอกจำได้ขนาดเพื่อนในกลุ่มด้วยซ้ำว่าวันนี้ใครมาบ้าง ทานเสร็จก็พาคุณยายไปไหว้พระ พี่หญิงสามจะถวายผ้า เราเลยได้อานิจสงไปด้วย แต่ไนซ์คุณพ่อไม่อนุญาตให้เข้าไปเพราะคนเยอะและควัน คุณพ่ออุ้มรออยู่ด้านนอกเห็นบอกมีคนมาเล่นด้วย แ่ต่พ่อออกแนวไม่อยากให้ใครมาจับลูกเพราะช่่วงนี้กลัวหวัด 2009