ผ่านแล้ว ได้ใบขับขี่มาเชยชมแล้น ในที่ีสุด ในที่สุด และในที่สุด เราก็ได้เจ้าใบขับขี่มา (อยากจะร้องดังๆด้วยความดีใจ) หุ หุ หุ แหม ไม่อยากบอกว่าไปสอบขับมา 3 ครั้งอ่ะนะ เพิ่งได้ครั้งที่สามนี่แหละ ที่เพิ่งมาเขียนเนี่ยเพราะเซ็งชีวิต (ตอนที่ยังไม่ผ่าน) ถ้าเขียนก่อนได้ใบเนี่ยอาจเสียเคล็ดได้ เลยต้องอมๆเอาไว้จนอูมไปหมดทั้งตัวแล้นเนี่ย เราต้องติดเจ้าเนี่ย วะคะบะ (สัญลักษณ์แสดงว่าเพิ่งได้ใบขับขี่) ประมาณหนึ่งปี เพื่อให้ชาวบ้านเขาระวังรถที่เราขับ แหะ แหะ กว่าจะได้มันมาเนี่ยนะ เดี้ยนเสียเงินไปทั้งหมดดังนี้ ค่าเรียนทบทวนและฝึกขับในสนามสอบ(อันนี้ไปเองไม่ได้มีใครบังคับ) 28,450 เยน ค่าธรรมเนียมการสอบและค่าเช่ารถเพื่อสอบ(ต้องเสียทุกคน) ครั้งละ 3,500 เยน สามครั้งเป็นเงิน 10,500 เยน เบ็ดเสร็จ 38,950 เยน ครั้งแรก(20 ธ.ค.) ยื่นเรื่องจ่ายตังค์ค่าสอบต่างๆ พอเสร็จก็เหลียวมองไปมองมาเห็นว่ามีคนมาสอบเพื่อเปลี่ยนใบขับขี่เยอะเหมือนกัน ทั้งคนต่างชาติ ลูกครึ่งญี่ปุ่นกับชาติต่างๆและคนญี่ปุ่นที่ไปสอบใบขับขี่ต่างประเทศมา วันนี้มากัน 10 คนได้มั้ง ส่วนมากมาสอบเป็นครั้งแรกทั้งนั้น ผู้คุมสอบของเราเป็นผู้หญิงผอมสูงเพรียว(ความสวยพอประมาณ) ชีอธิบายเส้นทางที่จะต้องสอบ (ลากไปดูสนามสอบด้านล่างเลย เป็นเงี้ยง่ะ มีไฟแดง รางรถไฟ สะพาน ซองเก็บรถ ที่จอดรถริมถนน ทางโค้งสาระพัด ป้ายจราจรหลักๆ เต็มไปหมด) และก็บอกลำดับสอบ ที่จริงอ่ะนะเราได้ลำดับที่สาม แต่อีตาเบอร์หนึ่งเขาสอบเกียร์กระปุก แล้วอีตาเบอร์สองสอบเกียร์ออโต้แต่ไม่รู้หายเฮดไปไหน เราเลยกลายเป็นคนแรกของเกียร์ออโต้ (จวยล่ะสิ) ก็บ่นไปยิ้ม(สยาม)ไปนิดหน่อย สอบก่อนก็สอบก่อนฟะ บรื๋น บรืน...เลี้ยวครับเลี้ยว เอี๊ยด!!! เอาเลย เดี้ยนเลี้ยวซ้ายเบรคสุดตัวโก่ง ตรงหัวมุมจะเลี้ยวนั่นแหละ เล็งมาแต่ไกลแล้วว่าเดี๋ยวเถอะแม่จะเบรคให้ได้ตรงหัวมุมพอดีเลยเชียว แล้วค่อยหักพวงมาลัยเลี้ยวซ้ายไป ผลเหรอ นั่นเลย หัวรถออกนอกโ้ค้งไปไกลเชียว เืกือบถึงเส้นถนน เท่านั้นยังไม่พอฮ่ะ โค้งซ้ายที่สองยังไม่จำ เอาอีก ผู้คุมสาวก็ไม่ได้ว่าไร เดี้ยนก็เหลิงฮ่ะ เพราะจากที่ดูคนแรกขับพอเฮียแกขับไม่ดี เจ๊ผู้คุมบอก “คุณพอได้แล้วกลับไปที่จุดเริ่มต้น” แบบเนิบๆ เชือดนิ่มๆ กับเราชีไม่ได้พูดไรแหะ แสดงว่าโอเช ก็ขับไปเรื่อยๆเข้าทางโค้งรูปตัวแอลกับตัวเอส ก็รอดปลอดภัยดี “ผ่านมาขั้นนี้ มีแววเฟ้ย สงสัยผ่าน” (แอบคิดเล็กๆ) เท่านั้นแหละพอจะออกจากโค้งรูปตัวเอส เจ๊แกบอกว่า “คะแนนคุณถูกตัดหมดแล้ว กรุณาขับกลับไปที่จุดเริ่มต้น” “หะ ไม่จริ๊ง”(คิดในใจ) แต่ปากบอกว่า “ไฮ้(ค่ะ)” แล้วก็ค่อยเคลื่อนรถไปจอดที่จุดเริ่มต้น และรับฟังข้อผิดพลาดจากเจ๊ผู้คุม เข้าใจไหมฮ้า ว่ามันเหมือนเวลาเราดูหนังญี่ปุ่นแล้วโค้ชเทศน์นักกีฬาอ่ะ ไงงั้นเลย เออ พูดมาเถอะ จะว่าไรว่ามา ก็คนมันไม่ผ่านนี่ เดินคอตกกลับไป หัวฟัดหัวเหวี่ยงเล็กน้อย แถมแทนที่จะได้ไปนั่งสงบสติอารมณ์อยู่บ้านดันต้องออกไปธุระข้างนอกอีก เซ็ง..... (วันนี้มีคนสอบผ่านสองคน เป็นสองคนที่เคยมาสอบแล้วทั้งคู่) จบค่ะ สำหรับวันแรก ครั้งที่สอง(22 ธ.ค.) โอ้ว นึกว่าจะได้สอบอีกทีอาทิตย์หน้า ดันได้สอบอีกสองวันถัดไปเลย วันนี้ก็ไปแบบรู้ตัวว่าคงไม่ผ่าน เพราะไม่ได้ซ้อมแก้มือไรเลย อืม คนไม่ค่อยเยอะเท่าไรไม่เหมือนวันแรก ยื่นเรื่องจ่ายตังค์ไรเรียบร้อย วันนี้กะไม่อยากสอบเป็นคนแรกๆเลยมายื่นเรื่องช้าหน่อย ได้เบอร์หก เสร็จก็ไปนั่งรอ หุ หุ นั่นแน่ คนที่เจอกันเมื่อวันก่อนมากันพร้อมหน้าเชียว พูดคุยเรื่องการสอบวันก่อนอย่างเป็นกันเอง ได้บรรยากาศแห่งมิตรภาพอบอุ่นดีมากฮ่ะ มีเด็กหนุ่มลูกครึ่งญี่ปุ่นเมกาที่เราแอบปิ๊งวันแรกมาด้วย ว้าว สวรรค์ (เดี๊ยนชอบลูกครึ่งเอเชียกะตะวันตกค่ะ หล่อดี) วันนี้ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าัวันแรกอาจเพราะเตรียมใจมาแล้ว ผู้คุมวันนี้เป็นลุงผู้ชาย ที่จริงต้องสอบกับเจ๊ผู้คุมคนเดิมแหละ แต่วันนี้ชีต้องไปสอบกลุ่มอื่นก่อนผู้คุมเลยไม่พอ คุณลุงนี่แกสอบคนอื่นเสร็จแล้วว่างๆก็เลยมาช่วยเจ๊แก มาช่วยก็ดีอ่ะนะ แต่จวยตูสิไม่ได้ดูคนอื่นสอบเลย ต้องสอบเป็นคนแรกอีกแล้วเหรอ(คือปกติเขาจะให้คนที่สอบต่อไปนั่งหลังรถคอยเป็นสักขีพยานให้ด้วยไรเงี้ยมั้ง) แต่ ค่ะ แต่ วันนี้เดี้ยนขับดีมากเลี้ยวโค้งนิ่มและแนบชิดฟุตบาทดีมาก ขับจนครบรอบเลย ลุงแกก็บอกขับดีนะ แต่โค้งนี้เร็วไปนิดนึง กับพอเลี้ยวเสร็จพวงมาลัยไม่นิ่งส่ายมากไปหน่อย โดนไม่เยอะแหะ แถมได้คำชมว่าขับดีด้วย "เอาล่ะจุ้ย ผ่านแน่ฉัน ฮิ ฮิ" นั่งรอ นั่งรอผลด้วยใจพองโต ผ่านแน่ค่ะ วันนี้ พอถึงเวลาประกาศผลคนผ่าน บลาๆๆๆ “เอ้ยไรกันไม่มีชื่อเรา เหอ เหอ” เดินเหวอกลับบ้านเลย โธ่ ต้องเดินมาสอบอีกวันเหรอนี่ (วันนี้สอบผ่านสองคน เป็นสองคนที่มาสอบวันแรกกับเรารวมทั้งลูกครึ่งสุดหล่อด้วย โอ้ว คงไม่ได้เจอกันอีกแล้วชาตินี้ แง๊) ครั้งที่สาม (27 ธ.ค.) ความมั่นใจไม่มี ทั้งๆที่ซุ่มไปซ้อมขับที่สนามมาหนึ่งชั่วโมงแล้วเมื่อวันอาทิตย์ วันนี้เจอน้องสาวสุดสวยคนที่มาสอบวันแรกด้วยกัน ชีมาสอบวันนี้เป็นครั้งที่สอง ชิดแชดกันพอหอมปากหอมคอ วันนี้เราได้คนที่สิบ “วันนี้สงสัยสอบกับเจ๊อีกแน่(เราคิด)” ชีมาอธิบายเหมือนเดิมอีกทีพร้อมกับบอกข้อควรระวังด้วย ประมาณว่าเคยมีคนมาสอบแล้วขับอย่างนี้ๆ ทำให้ไม่ผ่าน “อุ้ย หมายถึงฉันรึเปล่ายะ” แต่ไม่หรอกชีพูดรวมๆอ่ะนะ ชีบอกให้รอข้างบนอีกประมาณชั่วโมงนึงเพราะต้องไปสอบกลุ่มอื่นก่อน เราก็เลยไปนั่งรอด้านล่างข้างสนามสอบเลย แบบว่าอยากสูดบรรยากาศสนามสอบให้เต็มปอดไว้จะได้ไม่ตื่นสนาม ก็รอไปสิ หนาวก็หนาว วิ่งไปหาที่นั่งที่แดดแรงๆ จะได้อุ่นขึ้น รอไป รอมา ชั่วโมงกว่า อีกสองคนจะถึงเราอยู่แล้ว คุณลุงผู้คุมอีกคน(คนละคนกับวันก่อน) มาอีกแล้ว แล้วทำไม๊ ทำไมนะ จะต้องมาตัดเอาเราเป็นคนแรกอีกแล้ว ทำใจฮ่ะ แล้วก็เดินตามคุณลุงไปสอบอย่างว่าง่าย เป็นไงเป็นกันฟะ “อุ้ย ผลของการมาหัดขับอยู่หลายรอบ วันนี้ขับได้ดีมาก(คิดเอาเองอีกแหละ)” วนกลับมาที่จุดเริ่มต้นได้โดยไม่โดนบ่นไรเลยระหว่างขับ เสร็จแล้วก็จอดรถ เปลี่ยนเกียร์เป็นจอด ยกเบรคมือ ดับเครื่อง ถอดเข็มขัดนิรภัย หะ มะ ไม่มี “เฮ้ย ไม่จริ๊ง พระเจ้าช่วย” ไม่จริ๊ง เดี๊ยนขับรถมาจนจบโดยไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย โอ๊ว พระเจ้าช่วย...ใจหายจริงๆ เสร็จแน่ ตายแน่ไอ้หวัง ไม่มีทางได้เกิดแน่ โอ้ว ถ้าเป็นเจ๊ผู้คุมคนก่อนนะ เราคงโดนไล่ลงตั้งแต่ออกสตาร์ทได้ติ๊ดนึงเป็นแน่ เพราะเจ๊แกดุและเข้มงวดมาก “ทำไมงี่เง่าอย่างนี้” อยากจะเขกหัวตัวเอง โป๊ก ๆๆๆๆๆ คนที่รอสอบคนต่อไปลงจากรถไปเพื่อรอสอบต่อ เดี๊ยนหันไปทางผู้คุม จะสารภาพกับแกดีไหม แกจะรู้ไหม เอาเหอะบอกไปเถอะ “ขอโทษ หนูลืม.....” พูดยังไม่ทันจบเลย “อันตะ อุนเต็น อุมะอิ เน่(ขับรถเก่งดีนี่)” เราไม่ทันได้ฟังหรอก “หนูลืม...” พูดไม่ออกง่ะ มันจุกในลำคอ ได้แต่ทำมือทำไม้ “เข็มขัดนิรภัยใช่ไหม” โอ้วก็อด ลุงแกรู้ทันจริงๆด้วย “ยังดีนะที่รู้ตัว โดนตัดคะแนนนะรู้ไหม” “ค่ะ” พูดไรไม่ออกจริงๆ ความผิดของเราเอง เรามันบ้าเอง นี่แน่ะๆ “แต่ขับรถดีมากเลยนะ ไปฝึกมาเหรอ” “ค่ะ” เพิ่งมีสติได้ยิน ไม่มีแรงจะแต่งบทสนทนาอะไรด้วยทั้งนั้น --แต่จริงๆแล้วแอบดีใจเล็กๆที่ได้รับคำชม-- เสร็จแล้วไปนั่งรอผลด้วยความสิ้นหวัง หมดกัน หมดกัน โลกนี้จะต้องแตกสลายแน่ๆ(คิดไปโน่น) ขณะที่นั่งรอก็โทรหาสามีบอกความงี่เง่าของตัวเอง “ไม่เป็นไรมั้ง ได้รับคำชมด้วยหนิ ไอ้ที่ไม่รัดเข็มขัดเขาก็คงตัดคะแนนไปแต่คงผ่านน่า” วันนี้เฮียมาแปลกแฮะ พูดไรสร้างสรรค์กับเขาก็เป็นด้วย คงเห็นว่าเมียกำลังจะบ้าไปแล้วเลยต้องพูดปลอบใจไว้ก่อน ประกาศผลผู้ที่สอบผ่าน “....พีโกะ.....” เย้!!! ไม่จริ๊ง ผ่านแล้ว โอ้ว จอร์จ ความรู้สึกนี้มันยอดมาก และเราก็ได้มาแล้ว กรี๊ดดดดดดดดด..............ยัตต้ะ โฮะ โฮะ โฮะ (วันนี้มีคนผ่านห้าคนจากสิบสองคน --วันนี้ปล่อยเยอะเป็นพิเศษ-- แต่ละคนล้วนผ่านสนามสอบมาอย่างโชกโชน น้องสาวคนสวยไม่ผ่าน ได้แต่อวยพรให้โชคดีในครั้งต่อไป) สิ้นสุดกันที พอกันทีกับการสอบใบขับขี่.... แล้วเราก็เอาใบขับขี่มาเก็บเข้ากระเป๋า..... ไม่รู้จะได้ขับเมื่อไร ก็ ที่ญี่ปุ่นเนี่ย นั่งรถไฟมันสะดวกสบายกว่ากันเยอะเลยง่ะ เหอ เหอ เหอ... อ้ะ ดูซะรูปสนามสอบ เป็นเงี้ย รูปภาพจาก//www.police.pref.kanagawa.jp/mes/mes83001.htm ใครจะมาสอบสนามนี้เม้นท์มาถามรายละเอียดได้เลยนะ Kanagawa, Futamatagawa station   Create Date : 27 ธันวาคม 2548 17 comments Last Update : 29 ธันวาคม 2548 20:44:40 น. Counter : 1136 Pageviews. Share Tweet

ชินเมโดโก๋ ชิมเมโดโก๋เดสก๊ะ   โดย: Qooma IP: 61.19.172.23 27 ธันวาคม 2548 21:27:26 น.

ありがとう（・ｖ・）   โดย: iamname IP: 218.140.64.34 28 ธันวาคม 2548 23:38:12 น.

ดีใจด้วยจ้า อิอิ   โดย: ตี๋สีชมพู 29 ธันวาคม 2548 13:42:13 น.

โย่ว พีโกะจัง อันนี้มันเปิดท้ายขายของที่ไหนเหรอ //www5.ocn.ne.jp/~ms88/tamamushi.htm ดูแล้วมีของน่าสนใจด้วย อย่างเช่นในรูปนี้อ่ะ   โดย: Qooma 29 ธันวาคม 2548 14:57:15 น.

โดย: มาริอา 29 ธันวาคม 2548 15:45:59 น.

พีโกะจัง แต๊งกิ้วหลายจ้า สำหรับคำตอบ เห็นสินค้าเปิดท้ายที่ญี่ปุ่นน่าสนใจเนอะ อยากได้ PEGO   โดย: Qooma 29 ธันวาคม 2548 21:41:19 น.

สวัสดีปีใหม่ ขอให้เพื่อนๆชาวบล็อกมีความสุข สุขภาพแข็งแรง ประสบความสำเร็จตลอดไปนะจ้ะ จากใจพีโกะ   โดย: peeko 30 ธันวาคม 2548 12:12:10 น.

Happy New Year 2006 : สวัสดีปีใหม่ 2549 ค่ะ   โดย: mini mini 31 ธันวาคม 2548 13:49:19 น.

เล่าเรื่องได้สนุกมากค่ะ อ่านแล้วแอบฮาปนสงสารตอน ยังไม่ได้ใบขับขี่ แต่แสดงว่าขับได้เยี่ยมยอดจริงๆ ขนาด ไม่ได้คาดเข็มขัด ลุงแกยังให้ผ่านเลย Gott Nytt Ar ภาษาสวีดิชแปลว่าสวัสดีปีใหม่ค่ะ   โดย: gothenburger 31 ธันวาคม 2548 20:57:49 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณ peeko Life is beautiful ค่ะ   โดย: Thebrightestsunisthepurestgun 31 ธันวาคม 2548 21:06:42 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้วันนี้เป็นวันเริ่มต้น ความสุข ตลอดไปนะค่ะ มีความสุข สดใส สุขภาพกาย ใจ แข็งแรงตลอดปีนี้ จนปีหน้า และปีตลอดไปเลยนะค๊าา ดีใจที่ได้ใบขับขี่แล้วนะค่ะ เรายังไม่ได้เลยค่ะ แต่สอบข้อเขียนผ่านแล้วเหลือแต่สอบปฏิบัติ ฮือๆๆ กลัวๆ   โดย: ปอ (Michiyo ) 1 มกราคม 2549 15:00:23 น.

สวัสดีปีใหม่จ้า ขอให้ปุยและครอบครัวมีความสุข สุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บไข้ได้ป่วยนะ เที่ยวเมืองไทยให้สนุก เที่ยวเผื่อด้วยน๊า...   โดย: iamname 1 มกราคม 2549 18:19:00 น.

ต่อ.... ขอให้สุขภาพแข็งแรง ขับรถไร้ภัยจนได้ติดใบไม้สีน้ำตาลเลยนะ   โดย: iamname 1 มกราคม 2549 18:20:28 น.

โดย: โสมรัศมี 2 มกราคม 2549 19:16:04 น.

เอาร้านคาราโอเกะ แบบไหนอ่ะ พีโกะจัง มันมีอยู่หลายแบบ ถ้าแบบชอบมีเพลงใหม่ๆเยอะๆแต่มันจะมีเพลงญี่ปุ่นน้อย แต่ชอบเพลงญี่ปุ่นเยอะๆมันก็จะมีเพลงไทยใหม่ๆไม่เยอะอ่ะ ชอบแบบไหนลองบอกเดี๋ยวบอกชื่อร้านให้ ว่าแต่ที่มะชอบกินส้มโอไม่ใช่ขี้เกียจปอกนะ เราว่ามันขมๆอ่ะเลยไม่ชอบจ้า ว่าแต่สนใจจะมาปลอกให้เหรอ อิอิ   โดย: Qooma 3 มกราคม 2549 19:41:58 น.

พีโกะ จัง มะมอบ เป็กโกะจัง ให้เราเป็นของขวัญปีใหม่ซักตัวเหยอ อิอิ ไปร้องคาราโอเกะน่ะ ร้านบิ๊กแอ๊คโค่ ร้องเสร็จแล้ว ย้ายร้านไปกินบุฟเฟ่ต์ญี่ปุ่น ที่เอกมัยจ้า มะได้กินที่บิ๊กแอคโค่อ่ะ บิ๊กแอ๊คโค่เล่นแต่น้ำเปล่า เพียวๆเลย เมาน้ำเปล่าปลิ้น   โดย: Qooma 4 มกราคม 2549 11:51:55 น.

Qoomaจัง →　เอาไปให้ที่บล็อกแล้วนะ ไม่รู้ใช่อย่างที่อยากได้เป่านะ ไงก็ รับไว้ละกัน แล้วรีบเล่าเรื่องเพื่อนที่ไปเจอเมื่อวันจันทร์ด้วยล่ะ อิ อิ   โดย: peeko 4 มกราคม 2549 13:27:56 น.