พฤษภาคม 2550

 
 
1
2
3
4
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
วันใหม่ ใน ชีวิตเดิม
วันนี้ฉันมานั่งคิดว่า จริงๆ แล้วคนเราเคยคิดกันบ้างไหมว่า ขณะนี้เราเหลือเวลากันเท่าไรแล้ว คำตอบจากคนส่วนใหญ่คือไม่เคยคิด ใครจะรู้บ้างว่า เวลาของคนเรานั้นมันสั้นเหลือเกิน คิดกันง่ายๆ นะ อายุเฉลี่ยของคนเรา ทั้งหญิงและชายประมาณ 70 ปี = 70x365 วัน = 25,550 วัน

ฉันมีเวลาเหลือบนโลกนี้เพียง 12,045 วันเท่านั้น
ฉันถามตัวเองว่าวันนี้ฉันทำอะไรที่ฉันคิดเอาไว้จะต้องทำหรือยัง ในเมื่อเวลามันเหลือลงทุกวัน และก็ไม่สามารถจะเรียกมันย้อนคืนกลับมาเพิ่มได้ และฉันจะแน่ใจได้อย่างไรกับเวลาที่เหลือของฉันว่ามันจะเหลืออยู่เต็มจำนวนที่ฉันได้คำนวนเอาไว้ เพราะว่าบางทีเวลาของฉันอาจจะเหลือน้อยกว่าที่คาดคิดไว้ก็ได้ แล้วทำไมฉันไม่รีบฉกฉวยโอกาสน้อยนิดที่เหลืออยู่นี้จัดการกับชีวิตของฉันที่ไม่มีสาระอะไรเลยในแต่ละวัน ฉันตื่นขึ้นมา รีบแต่งตัวไปทำงาน กลางวันทานข้าว เย็นกลับบ้าน อาบน้ำนอน จะแตกต่างก็ตรงวันเสาร์ - อาทิตย์ ที่นอนตื่นสายได้แล้วก็ทำงานบ้าน ซักผ้า รีดผ้า ข้ดห้องน้ำเป็นบางที่ แล้วก็ปล่อยเวลาอันมีค่าของฉันไปกับการดูทีวี ฟังเพลง อ่านหนังสือ หรือบางครั้งก็หยิบเจ้าคลอสติสชิ้นโปรดขึ้นมาทำเพื่อเป็นการฆ่าเวลาให้หมดไป ตกเย็นก็หาข้าวกิน และก็ดูทีวีต่อ แล้วก็นอน

ฉันมานั่งคิดดูว่า คนเรามีเวลาเท่ากันทุกคนคือ 24 ชั่วโมงบางคนทำงาน 3-4 ชม. ต่อวัน
บางคนทำงาน 8 ชม. ต่อวัน
บางคนทำงาน 12 ชม.ต่อวัน
บางคนทำงานมากกว่า 12 ชม.ต่อวัน

เขาเหล่านั้นต่างมีหน้าที่การงาน และรายได้แตกต่างกัน บางคนทำงานมากกว่า 12 ชม.ต่อวัน แต่เขามีรายได้น้อยกว่าคนที่ทำงานเพี่ยง 3-4 ชั่วโมงต่อวัน
อะไรทำให้เขาแตกต่าง ความรู้ความสามารถ ฐานะ หรือว่าโอกาสที่เขาได้รับ ถ้าเรามองให้ลึกกันลงไปก็จะเห็นว่า ความรู้ความสามารถ หรือฐานะนั้นเราสามารถสร้างมันขึ้นมาได้ แต่เจ้า "โอกาส" นี่สิ ที่ถ้ามันเข้ามาแล้วหรือแวะผ่านมาทักทายกับชีวิตของเราแล้ว ถ้าเราไม่หยิบฉวยมันเอาไว้ เจ้าโอกาสนี้ก็จะซาโยนาระเราไป โดยไม่ย้อนหวนกลับมาแวะเวียนทักทายเราอีกเลย

ในเมื่อโอกาสมันเข้ามาทักทายฉันแล้วในเวลานี้ โอกาสที่ฉันจะต้องเปลี่ยนแปลงหลายสิ่งหลายอย่างในต้วของฉันให้มันลุกขึ้นสู้กับสิ่งที่ฉันเผชิญอยู่ โดยไม่รู้เลยว่าเวลาที่ฉันมีนั้นจะเหลือสักเพียงใด

ในวันพรุ่งนี้จะเป็นวันใหม่สำหรับฉัน แต่ฉันก็ยังมีชีวิตเดิม แต่มันจะต้องเป็นชีวิตเดิมที่แตกต่าง
ฉันจะไม่นั่งคอยวาสนา
ฉันจะไม่ร้องขอต่อโชคชะตา
ฉันจะทำมันด้วยสองมือน้อยๆ ของฉัน
ฉันจะก้าวไปให้ถึงจุดหมายที่ฉันเคยฝันเอาไว้

ไม่มีใครฉุดฉันอยู่เสียแล้ว พรุ่งนี้ "วันใหม่ กับ ชีวิตเดิม" ของฉันจะก้าวไป และก้าวไป อย่างไม่หยุดยั้ง

ฉันขอสัญญากับตัวเองว่า ฉันจะต้องไปให้ถึงเส้นชัยที่ฉันได้ตั้งเป้าหมายเอาไว้ให้ได้ ไม่ว่าฉันจะต้องล้มลุก คลุกคลาน หรือโดนมรสุมชีวิต สักเท่าไร ฉันจะฝ่าฟันให้ถึงจุดหมายก่อนเวลาที่ฉันเหลืออยู่จะหมดไปเสียก่อน...
และก่อนที่ฉันจะต้องจากไปด้วยความอาลัยอาวรณ์ ห่วงกังวลว่า ชีวิตฉันเกิดมายังไม่ได้ทำอะไร สักอย่าง มีแต่ความไร้สาระ ไม่มีแก่นสาร ลุ่มหลงในสิ่งหลอกลวง

ใครหรืออะไรก็ไม่สามารถมาขวาง "วันใหม่ ใน ชีวิตเดิม" ของฉันได้อีกแล้ว

แล้วคุณๆ ล่ะ มีเวลาเหลือกันอีกกี่วัน จะปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยที่คุณยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชีวิตที่แท้จริงนั้นต้องการอะไร
หันมามองสักนิด คิดกันสักหน่อย ว่าเวลาที่เราสูญเปล่าในแต่ละวันนั้นถ้าเราได้ทำอะไรที่เราได้คิดได้ฝันกันเอาไว้ ก็จะดีเสียกว่า มานั่งฆ่าเวลาให้มันหร่อยหรอลงโดยปราศจาก ประโยชน์อันควรที่พึงมี พึงได้

"สายน้ำไม่รอท่า วันเวลาไม่เคยคอยใคร"






Create Date : 18 พฤษภาคม 2550
Last Update : 31 กรกฎาคม 2550 14:59:04 น.
Counter : 561 Pageviews.

14 comments
  
ได้ความรู้มากๆๆๆเลย
โดย: จี (Aedjung ) วันที่: 19 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:52:37 น.
  
อรุณสวัสดิ์ครับคุณจี
ใช่แล้วครับทุกคนมีเวลาเท่ากัน ใครจะใช้ประโยชน์และบริหารเวลาได้ดีกว่ากันครับ ฝนไม่ตก และแดดก็ไม่ร้อนตลอดเวลา คนเราก็เหมือนกันครับ ขอให้คิดถึงแต่สิ่งที่ทำให้เราสบายใจดีกว่าครับ สิ่งที่ผ่านแล้วก็ให้ผ่านไปครับ สู้สู้นะครับ
โดย: ลุงกล้วย วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:5:03:22 น.
  
แวะมาเยี่ยมนะครับ

ไม่รู้เหมือนกันว่า ตัวเองเหลือเวลาอยู่กี่วัน แต่รู้ว่าวันนี้และวันพรุ่งนี้ จะต้องสู้ต่อไปให้ถึงที่สุดครับ

อิอิ

ปล. มีบล็อคของวันนี้อัพใหม่แล้วนะครับ

อิอิ
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:53:49 น.
  
บล็อกสวยเหมือนเจ้าของเลยค่ะ
โดย: ป้ามด วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:30:51 น.
  
ได้รับกำลังใจแล้วครับ
หวังว่าบล๊อกก้อนดินเดียวดายจะได้ต้อนรับ
คุณอีกนะครับ เป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ...
โดย: ก้อนดินเดียวดาย วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:29:27 น.
  
แวะมาทักทายค่ะ++
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนเราต้องรีบที่จะทำสิ่งที่อยากทำให้เสร็จก่อน ที่จะถึงวันนั้นของเรา เวลาผ่านไปเราจะปล่อยให้เวลาผ่านไปหรือว่าจะทำสิ่งดีๆให้เวลาที่มีค่าไม่เสียเปล่า ขอบคุณแง่คิดดีๆค่ะ
โดย: boOM (aquaris ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:47:29 น.
  
แวะมาแล้วจ้า.....ตามสัญญานะครับผม
....ใช่นะ...เป็นความจริงข้อหนึ่งที่เราหลีกเลี่ยงมันไม่มีวันพ้น นั้นคือ...ค่าตัวเลขของอายุเราจะเปลี่ยนแปลงไปทุก ๆ สิบสองเดือน
" อายุไม่เคยหยุด ตราบเท่าที่ยังมีลมหายใจ เหมือนกับเวลาที่ไม่เคยหยุดรอใคร เฉกเช่นกัน "
คนเราเติบโตทางกายภาพได้ แต่ก็ใช่ว่าการเติบโตทางประสิทธภาพจะขยับตามไปด้วยเสมอ
....ตราบใดที่ยังมีชีวิต....เราไม่อาจควบคุมอายุให้หยุดเดินได้ แต่.....เราควบคุมความคิดได้นี่
เมื่อมีอายุมากขึ้น ไม่ใช่ว่าคนเราจะสามารถก้าวหน้าตามไปได้ด้วยเสมอ
บางคนอาจไหวตัวได้เร็วหน่อย เขาก็จะต่อสู้ยิบตาเมื่ออายุยังน้อย ๆ ส่วนอีกหลายคนกลับปล่อยตัวปล่อยใจให้พัฒนาไปพร้อมกับอายุงานที่มากขึ้น...แต่นั้นมันไม่ใช่ความผิดของเขาหรอก
....เพราะ...........
" ศาสตร์ของการใช้ชีวิต ไม่มีใครผิดหรือใครถูก "
แม้ความร่ำรวยก็เอามาวัดไม่ได้.....
จึงอยากให้ทบทวนอีกสักเล็กน้อยได้มั๊ยว่า....
" เราเดินไปข้างหน้า พร้อมๆ กับอายุเราหรือไม่ ? " ก็เท่านั้น....นะครับคุณ


โดย: ต้นเฟิร์น...หาดใหญ่จ้า (Aedjung ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:25:40 น.
  
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม คนสิงห์เหมือนกัน(อินทร์บุรี) ขอadd ไว้แล้วนะคะจะได้มาเยี่ยมกันบ่อยๆค่ะ
โดย: เสลาสีม่วง วันที่: 23 พฤษภาคม 2550 เวลา:1:10:02 น.
  
ทักทายตอนเช้าค่ะ..คือแบบกลอนนี่ไม่ได้แต่งเองแต่เอามาจากในหนังสือค่ะ เป็นหนังสือที่บรรยายและแต่งกลอนได้เพราะมากอ่ะค่ะ..
โดย: aquaris วันที่: 23 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:35:49 น.
  
สวัสดีครับคุณอิ๊ด
ลุงกล้วยมาเกือบเที่ยงนะครับ เมื่อคืนนอนดึกไปนิดครับ มีความสุขกับงานนะครับ
โดย: ลุงกล้วย วันที่: 23 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:01:08 น.
  
สวัสดีค่ะ emo

ว้าวว ให้ข้อคิดดีมากเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ emo
โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 23 พฤษภาคม 2550 เวลา:11:14:16 น.
  
ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะค่ะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
โดย: รีฟ (หญิงรีฟ ) วันที่: 23 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:02:58 น.
  
ลืมบอกว่าเจ้าของบล๊อกน่ารักจังค่ะ
โดย: รีฟ (หญิงรีฟ ) วันที่: 23 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:03:51 น.
  
สวัสดีครับคุณอีด
อ้าวยังดองไม่ได้ที่เหรอครับ555+ เข้าบ้านมาคิดว่าอัพบล็อกใหม่แล้วครับ งั้นลุงกล้วยจะคอยนะครับ คงกำลังฝันดีอยู่นะครับ
โดย: ลุงกล้วย วันที่: 24 พฤษภาคม 2550 เวลา:3:42:01 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Aedjung
Location :
นครราชสีมา  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ทิ้งสิ่งที่ไม่ชอบทีละอย่าง และเราจะเจอสิ่งที่ชอบ ในที่สุด