คนมีปัญญาบริโภค
ในอดีตกาลครั้งพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์บังเกิดในตระกูลพราหมณ์ ครั้นเจริญวัยแล้วออกบรรพชาเป็นฤๅษี วันหนึ่งมาจากป่าหิมพานต์ เพื่อต้องการเสพรสเปรี้ยวเค็มในกรุงพาราณสี รุ่งขึ้นจึงเที่ยวภิกษาจารไปในพระนคร ครั้งนั้นกุฏุมพีผู้หนึ่งคิดว่า เราจักแกล้งดาบสให้ลำบาก จึงนิมนต์ให้เข้าไปสู่เรือน นิมนต์ให้นั่งบนอาสนะที่จัดปูไว้แล้ว อังคาสด้วยปลาและเนื้อ ครั้นเสด็จภัตตกิจแล้วนั่ง ณ ส่วนข้างหนึ่งตรัสว่า เนื้อนี้ข้าพเจ้าฆ่าสัตว์ปรุงเป็นอาหารเฉพาะท่านโดยตรง ขออกุศลนี้อย่าได้มีแก่ข้าพเจ้าเลย จงตกเป็นของท่านเถิดแล้วกล่าวคาถาที่ ๑ ว่า : บุคคลผู้ไม่สำรวมประหารสัตว์ เบียดเบียนและฆ่าสัตว์ให้ทานแก่สมณะใด สมณะนั้นบริโภคภัตรเช่นนี้ ย่อมเข้าไปติดบาปด้วย พระโพธิสัตว์ฟังแล้ว จึงกล่าวคาถาที่ ๒ ว่า : ถ้าสมณะผู้มีปัญญา แม้บริโภคทานที่บุคคลผู้ไม่สำรวม ฆ่าบุตรและภรรยาถวาย ก็ไม่เข้าไปติดบาปเลย พระโพธิสัตว์แสดงธรรมแก่กุฏุมพีอย่างนั้นแล้ว ลุกจากอาสนะหลีกไป พระศาสดาทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแสดงแล้ว แล้วทรงประชุมชาดกว่า นิครนถนาฏบุตรได้เป็นกุฏุมพี ส่วนดาบส คือเราตถาคตนี้แล จบ พาโลวาทชาดก
Create Date : 18 มิถุนายน 2560 |
Last Update : 18 มิถุนายน 2560 11:30:24 น. |
|
0 comments
|
Counter : 568 Pageviews. |
|
|