|
|
หนังสือแปลของ โรอัลด์ ดาห์ล (Roald Dahl) *update*
โรงงานช็อกโกแลตมหัศจรรย์
Charlie and the Chocolate Factory
มาริสา
เพียงปีละครั้งเท่านั้นที่
เจ้าหนูชาร์ลีผู้โปรดปรานช็อกโกแลต
จะได้รับช็อกโกแลตหนึ่งแท่งเป็นของขวัญ
แต่แล้ววันหนึ่ง
โชคดีก็มาเยือนครอบครัวบักเกตโดยไม่รู้ตัว
ชาร์ลีแทบไม่เชื่อว่าเขาคือหนึ่งในผู้โชคดี
ได้เข้าชมโรงงานที่ถูกปิดตาย
ซึ่งผลิตช็อกโกแลตแสนอร่อยอยู่ได้ตลอดเวลา
แต่ทว่าพวกเขาทั้งหมดจะโชคดีแน่หรือ
มาเอาใจช่วยผู้โชคดีทั้งหลาย
และระทึกใจกับการเดินทางครั้งสำคัญใน
โรงงานช็อกโกแลตมหัศจรรย์
ลูกพีชยักษ์ผจญโลก
James and the Giant Peach
วรปัญจา
"มันโตขึ้นนะ"
ภายในเวลาเพียงครึ่งนาที ลูกพีชก็โตเท่ากับลูกแตงโมแล้ว
และมันยังไม่ยอมหยุดโต
ไม่ช้า ขนาดของลูกพีชก็โตขึ้นเท่ากับรถยนต์
และในที่สุด ลูกพีชใหญ่ขึ้นจนมีขนาดเท่ากับบ้าน
และแล้ว ลูกพีชยักษ์ลูกนี้ก็พาเจมส์กับเพื่อนๆ ของเขา
ไปผจญภัยที่สนุกตื่นเต้นมากมายขณะที่ข้ามจากอังกฤษ
ไปอเมริกาชั่วข้ามคืน
เรามาดูกันมั้ยว่าพวกเขาได้ผจญกับอะไรกันบ้าง
ยจด.
The BFG
ลางชาง
ยจด.ยักษ์ใจดี
จะเชื่อมั้ยว่า--
มียักษ์อยู่ตัวหนึ่ง เป็นยักษ์ที่สับสน ชอบพูดผิดๆ ถูกๆ
หยิ่งในศักดิ์ศรีของตนเองยิ่งนัก อย่างไม่ยอมขโมยข้าวของ
ของผู้อื่น (แต่ก็แอบยืมหนังสือมาแค่ 80 ปีเอง)
เขามีความฝันอันยิ่งใหญ่ คือ อยากขี่โช้ง (เอ๊ะ อะไรกัน)
นั่นไม่สำคัญเท่ากับ เขาเป็นยักษ์ เป่าความฝัน ให้กับ
เด็กๆ (แหม อย่าทำลืมไปซี ก็คืนนั้นยังไงล่ะ)
เขาชื่อ ยจด.
ลองเปิดอ่านดูซิ อ่านจบแล้วก็เข้านอน แล้วอย่าลืมเปิด
หน้าต่างทิ้งไว้ อ้อ วางฟร็อบสก็อตเติ้ลไว้ด้วย (เอ อะไรกันอีกน้า)
แล้วคืนนี้เขาจะมาหาคุณ อาจจะเอาฝันดีๆ มาฝาก...
หรือไม่อย่างนั้น ก็ลักพาตัวคุณไปผจญภัยเหมือนโซฟี่ใน
เรื่องนี้ก็ได้นะ...
แม่มด
The Witches
สาลินี คำฉันท์
รางวัล 'วิทเบรด' แบ่งออกเป็น 2 ระดับ
ตั้งเงินรางวัลไว้ 25,000 ปอนด์ สำหรับหนังสือ 5 ประเภท
คือ นวนิยาย, นวนิยายเรื่องแรกของนักเขียนใหม่,
วรรณกรรมเยาวชน, ชีวประวัติหรืออัตชีวประวัติ, และบทกวี
หนังสือที่ได้รับเลือกเข้ารอบ 5 รางวัล
จะได้รับรางวัล 'วิทเบรด บุ๊ค อ๊อฟ เดอะ เยียร์'
และเงินรางวัล รางวัลละ 1,250 ปอนด์
หนังสือที่ได้รับรางวัลยอดเยี่ยมในการตัดสินขั้นสุดท้าย
จะได้รับเงินรางวัลรวม 20,000 ปอนด์
นักเขียนที่มีสิทธิ์รับรางวัลนี้จะต้องพำนักอยู่ในอังกฤษ
หรือไอร์แลนด์ นานกว่า 3 ปี
สำนักพิมพ์ผู้จัดพิมพ์แต่ละเล่มจะเป็นผู้ส่งเข้าประกวด
มาทิลด้า
Matilda
เกียรติสุดา
ผู้อ่านที่รักยิ่ง
นายเวิร์มวูด นักขายรถผู้ยิ่งใหญ่
หมวกของพ่อกับกาวตราช้าง
ผีจ๊ะผี
เลขคณิตคิดแล้วยุ่ง
ผู้ชายผมสีเทาเงิน
คุณครูฮันนี
ครูใหญ่ทรันช์บูล
ผู้ปกครองของเด็กน้อย
รายการขว้างค้อน
บรู๊ซ บ็อกทร็อทเตอร์ กับเค็กช็อกโกเล็ต
ลาเวนเดอร์
การทดสอบ ประจำอาทิตย์
มหัศจรรย์ ประการแรก
มหัศจรรย์ ประการที่สอง
กระท่อมของครูฮันนี
เรื่องราวของครูฮันนี
ชื่อนั้นสำคัญไฉน
ซ้อมใหญ่ก่อนลงมือ
มหัศจรรย์ที่สาม
บ้านหลังใหม่
เธออยากมีพ่ออย่างฉันไหม
Danny, the Champion of the World
สุธัชริน
คุณสมบัติประการหนึ่งของวรรณกรรมเยาวชนที่ดีก็คือ วรรณกรรมเรื่องนั้นจะต้องช่วยยกระดับจิตใจของผู้อ่านให้มีทัศนคติในการมองโลก สังคม เพื่อนรอบๆ ตัวเขาให้สูงขึ้น ทั้งยังสวยงามและเปี่ยมด้วยความหวังมากขึ้น...เธออยากมีพ่ออย่างฉันไหม...ทำให้ผู้อ่านเอิบซ่านด้วยความรักของมนุษย์ โดยเฉพาะความรักระหว่างพ่อกับลูก
คอลัมน์ 'วันละเล่ม' สยามรัฐรายวัน เมษายน 2531
...หนังสือเด็กที่เจตนาให้ผู้ใหญ่อ่าน แล้วเขียนได้ดีถึงขนาดนี้มีไม่มากเลย โดยเฉพาะในท่ามกลางสังคมที่ผู้ใหญ่กับเด็กแยกออกจากกัน หากเราแต่ละคนหวนคิดถึงวันเวลาในวัยขนาดแดนนี่คนนี้ ชีวิตจะเป็นความน่าอภิรมย์สุดวิเศษมหัศจรรย์เพียงไหน
คอลัมน์ 'แผงหนังสือ' สู่อนาคต พฤษภาคม 2531
*update*
ขบวนการจับไก่
Danny, the Champion of the World
ปาริฉัตร เสมอแข
โรอัลด์ ดาห์ล เจ้าของหนังสือขายดีที่สุดในโลก
เคยได้รับรางวัล เอ็ดการ์ อัลแลน โป ถึง 2 ครั้ง
เป็นผู้เขียนบทภาพยนตร์ 'ชิตตี้-ชิตตี้-แบง-แบง'
ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่โด่งดังไปทั่วโลก
และเป็นผู้เขียนเรื่อง 'เดอะ เกรมลินส์'
นี่เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ 'เยี่ยมที่สุด' ของเขา
*update*
เด็กยอดเก่ง
Danny, the Champion of the World
ปาริฉัตร เสมอแข
ถ้าให้นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ หรือนักวิจารณ์คนใดก็ตาม
มาลองเขียนเรื่องให้เด็กอ่าน---ต้องเป็นเรื่องที่เด็กจะชอบมากๆ
และอยู่ยงยั่งยืนเป็นอมตะ---ผมรับรองว่าทำไม่ได้เด็ดขาด
ผมค่อนข้างมั่นใจว่า การเขียนเรื่องให้เด็กอ่านนั้น
ยากกว่าเขียนนวนิยายดีๆ ให้ผู้ใหญ่อ่าน ผมมีเหตุผลดังนี้---
นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่ที่เขียนกันออกมาทุกปี
จะมีสักกี่เล่มที่ยังมีคนอ่านต่อจากนี้ไปอีก 20 ปี ข้างหน้า
อาจจะมีสัก 6 เล่ม
เรื่องสำหรับเด็กเขียนกันทุกปี
จะมีสักกี่เรื่องที่ยังมีเด็กอ่านอย่างแพร่หลายนับจากนี้ไป 20 ปีข้างหน้า
อาจจะมีเพียงเล่มเดียว
คุณอาจจะเถียงว่า นักเขียนใหญ่เขาไม่เขียนเรื่องเด็กกันหรอก
คุณคิดผิด---
เพราะนักเขียนใหญ่ส่วนมากลองเขียนเรื่องเด็กกันมามากแล้ว
วางไม่ลง
Kiss Kiss
สาลินี คำฉันท์
มีนักเขียนเพียงไม่กี่คนที่สามารถเขียนเรื่องได้ทุกประเภท หลากหลายแนว และอย่างดียอดเยี่ยม หนึ่งในจำนวนไม่มากนั้นคือ โรอัลด์ ดาห์ล ผู้สามารถตรึงนักอ่านให้จดจ่ออยู่กับขบวนอักษรของเขา ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ หญิงและชาย ทั้งยังไม่จำกัดด้วยว่าจะเป็นนักอ่านเชื้อชาติและภาษาใด ทุกเรื่องของเขาเป็นสากล ให้ความรู้สึกร่วมได้เป็นอย่างดี
สำหรับเรื่องสั้นในชุด "วางไม่ลง" ที่แปลจาก "คิส คิส" นี้ จะเป็นคำตอบแก่นักอ่านว่า ทำไมเขาจึงได้รับรางวัล "เอ็ดก้าร์ อัลแลน โป" ถึงสองครั้งสองครา และคงจะเห็นด้วยกับการขออนุญาตใช้ชื่อภาษาไทยดังที่ปรากฎนี้
คนซื่อบื้อ/นิ้ววิเศษ
คนซื่อบื้อ/สาลินี คำฉันท์
เป็นวรรณกรรมเยาวชนอีกเรื่องหนึ่งของ โรอัลด์ ดาห์ล ที่นักอ่านรุ่นเยาว์เกือบทั่วโลกได้สนุกสนานเพลิดเพลินกันมาแล้ว
ผู้เขียนได้แสดงพฤติกรรมของสามีภรรยาคู่หนึ่ง ซึ่งอาจจะเรียกว่า 'คนซื่อบื้อ' คือบ้าๆ บ๊องๆ เป็นคนไม่มีมรรยาท ชอบกลั่นแกล้งต่อกัน มีความคิดและชอบกระทำในสิ่งชั่วร้าย เป็นคนสกปรก ไม่มีความเมตตากรุณาต่อเด็กและสัตว์
ในตอนกลางเรื่องจนถึงตอนจบ ผู้เขียนได้แสดงภาพเปรียบเทียบระหว่างสามีภรรยาคู่นี้กับบรรดาสัตว์ทั้งหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งพฤติกรรมที่ฉายให้เห็นความคิดและจิตใจ ซึ่งอาจนำไปสู่ข้อสรุปได้ว่า สามีภรรยาคู่นี้คือตัวแทนของ 'คนชั่วคนเลว'
โรอัลด์ ดาห์ล ยังมีความหวังหลงเหลืออยู่เล็กน้อยว่า คนชั่วคนเลวจะสามารถเปลี่ยนนิสัยและความประพฤติชั่วร้ายได้ แต่ถ้าไม่อาจแก้ไข คนประเภทนั้นก็ควรจะถูกกำจัดไปจากโลกนี้
เมื่ออ่านจนจบเรื่องแล้ว เชื่อว่าผู้อ่านจะค้นพบอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่นักเขียนยอดนิยมคนนี้ได้แอบซ่อนไว้อย่างชาญฉลาด
นิ้ววิเศษ/ผุสดี นาวาวิจิต
เด็กทุกคนย่อมเคยมีความคิดอยากเป็น 'ผู้วิเศษ' อย่างน้อยสักครั้งหนึ่งในชีวิต ความคิดนั้นคือปรารถนาจะบันดาลสิ่งใดให้เกิดขึ้นหรือสูญสลายไปตามที่ตัวเองต้องการ เพียงแต่บางคนอาจจะเก็บซ่อนไว้ในใจ ไม่ยอมเปิดเผยให้คนอื่นรู้
โรอัลด์ ดาห์ล เข้าใจความรู้สึกลึกซึ้งข้อนี้ของเด็กๆ ดี เขาจึงเขียนเรื่อง 'นิ้ววิเศษ' ขึ้น
แต่บางคนอาจจะแย้งว่า การเป็น 'ผู้วิเศษ' หรือมี 'นิ้ววิเศษ' นั้น เป็นเพียงเรื่องแต่งขึ้น ไม่ใช่เรื่องจริง ในความเป็นจริงไม่มีทางเป็นไปได้หรอก
เป็นไปได้ค่ะ---ถ้าเด็กและเยาวชนทุกคนทำ 'สิ่งวิเศษ' ให้เกิดขึ้นในใจ และปฏิบัติอย่างพร้อมเพรียงกัน
ถ้าทุกคนคิดว่าสิ่งวิเศษคือการทำความดี คือการไม่ทำชั่ว สิ่งวิเศษคือ การไม่คบหาสมาคมกับคนเลว ไม่ยกย่องคนชั่ว---ในที่สุดสังคมและประเทศชาติก็จะมีแต่คนดี
เริ่มต้นเป็น 'ผู้วิเศษ' ที่มี 'นิ้ววิเศษ' และ 'จิตใจวิเศษ' กันตั้งแต่วันนี้เถอะค่ะ
ชั่วโมงผี
Roald Dahl's Book of Ghost Stories
สาลินี คำฉันท์
หลังจากที่ผมอ่านมาราธอน
นับเรื่องผีได้ 749 เรื่อง
ผมมึนงงไปหมด
เพราะความที่อ่านเรื่องเหลวไหล
เสียมากต่อมาก
แต่เมื่อผมลากสังขารตัวเอง
จากกองหนังสือและนิตยสาร
ผมก็พอใจที่รู้ว่าพบเรื่องดีๆ 24 เรื่อง
ผมอยากจะกล่าวไว้ด้วยว่า
นับตั้งแต่ผมได้อ่านเรื่องผี
เพราะต้องค้นคว้าเรื่องพวกนี้
เมื่อปี ค.ศ.1958 แล้ว
ผมก็พยายามอ่านเรื่องผี
ที่เขียนกันขึ้นใหม่เรื่อยมา
อาจจะพลาดไปก็ไม่กี่เรื่อง
แต่เรื่องที่ผมอ่านเหล่านั้น
ไม่อาจเทียบได้กับเรื่องในเล่มนี้เลย
สมุดบันทึก ของ โรอัลด์ ดาห์ล
สาลินี คำฉันท์
ผลงานชิ้นสุดท้ายของนักเขียนยอดนิยม ก่อนลาจากชั่วนิรันดร์
โรอัลด์ ดาห์ล เคยเป็นนักบินประจำเครื่องบินขับไล่
ในกองทัพอากาศอังกฤษ ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง
การเขียนหนังสือเริ่มต้นโดยบังเอิญ ขณะที่เขาเป็นทูตทหารอยู่ในสหรัฐฯ
นักเขียนชื่อดังคนหนึ่งขอให้เขาเล่าประสบการณ์ในการสู้รบ
แต่โรอัลด์ ดาห์ล ขี้เกียจเล่า จึงขอกลับไปเขียนบันทึกให้นักเขียนผู้นั้น
ภายในเวลาไม่ช้าไม่นาน ต้นฉบับของเขาก็ตีพิมพ์ในหนังสือ
'แซทเทอร์เดย์ อีฟนิ่ง โพ้สท์' โดยไม่มีการแก้ไขดัดแปลงแต่อย่างใด
เขาได้รับค่าเรื่องครั้งแรกเป็นเงิน 1,000 เหรียญสหรัฐฯ
และนับจากนั้น เขาก็กลายเป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงโด่งดัง
ได้รับรางวัลต่างๆ มากมาย ทั้งจากเรื่องสั้นและวรรณกรรมเยาวชน
ชื่อเสียงของเขารู้จักแพร่หลายในกลุ่มนักอ่านเกือบทั่วโลก
และนี่---'สมุดบันทึก ของ โรอัลด์ ดาห์ล' คือผลงานชิ้นสุดท้าย
ก่อนที่เขาจะลานักอ่านไปชั่วนิรันดร์---แต่งานของเขายังคงอยู่
และติดตรึงในความทรงจำของนักอ่านชัวนิรันดรเช่นเดียวกัน
เรื่องเหลือเชื่อ
Tales of the Unexpected
สาลินี คำฉันท์
โรอัลด์ ดาห์ล เป็นนักเขียนเรื่องระทึกขวัญยอดเยี่ยม
ได้รับรางวัล 'เอ็ดการ์ อัลแลน โป' ถึงสองครั้ง
ซึ่งเป็นเครื่องยืนยันได้เป็นอย่างดีว่า
เหตุใดนักอ่านเรื่องประเภทนี้เกือบทั่วโลกจึงนิยมชมชอบ
นอกเหนือจากเล่มนี้แล้ว โปรดถามหาเรื่องระทึกขวัญ
อีกเล่มหนึ่งของเขา คือ 'วางไม่ลง'
และ 'ชั่วโมงผี' เรื่องผีระดับเยี่ยมยอดของโลก
ซึ่ง โรอัลด์ ดาห์ล คัดสรรจากเรื่องผีถึง 749 เรื่อง
เด็กชายโรอัลด์ ดาห์ล
BOY
สาลินี คำฉันท์
(พ.ศ.2538)
---ผมเองก็เคยเขียนเรื่องสำหรับเด็ก
และผมเห็นว่า หนังสือเด็กเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสิ่งหนึ่ง
นิยายอื่นๆ มีไว้จูงใจผู้อ่านที่เป็นผู้ใหญ่ และทำให้สนุกสนาน
หนังสือเด็กก็ต้องทำหน้าที่จูงใจ และให้สนุกสนานเช่นกัน
แต่ต้องทำหน้าที่อื่นด้วย คือต้องสอนให้เด็กรักการอ่าน
หนังสือเด็กสอนให้แตกฉานเรื่องหนังสือ สอนคำศัพท์
ในสมัยนี้ หนังสือเด็กยังสอนให้เด็กรู้ว่า
มีอย่างอื่นน่าสนใจกว่านั่งดูโทรทัศน์เป็นไหนๆ
การที่ผู้วิจารณ์หนังสือในนิตยสาร ในหนังสือพิมพ์ประจำวันอาทิตย์
และสถาบันที่เรียกกันว่าสถาบันวรรณกรรมต่างๆ
ไม่ชอบเอ่ยถึงหนังสือเด็กนั้น
นับว่าโหดร้ายมาก
นักวิจารณ์ชอบพูดถึงชีวประวัติ รองลงมาก็นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่
ต่อจากนั้นก็กวีนิพนธ์
แต่ไม่อยากพิจารณาหนังสือเด็กเอาเสียเลย---
เด็กชายโรอัลด์ ดาห์ล
BOY
สาลินี คำฉันท์
(พ.ศ.2542)
---ผมเองก็เคยเขียนเรื่องสำหรับเด็ก
และผมเห็นว่า หนังสือเด็กเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสิ่งหนึ่ง
นิยายอื่นๆ มีไว้จูงใจผู้อ่านที่เป็นผู้ใหญ่ และทำให้สนุกสนาน
หนังสือเด็กก็ต้องทำหน้าที่จูงใจ และให้สนุกสนานเช่นกัน
แต่ต้องทำหน้าที่อื่นด้วย คือต้องสอนให้เด็กรักการอ่าน
หนังสือเด็กสอนให้แตกฉานเรื่องหนังสือ สอนคำศัพท์
ในสมัยนี้ หนังสือเด็กยังสอนให้เด็กรู้ว่า
มีอย่างอื่นน่าสนใจกว่านั่งดูโทรทัศน์เป็นไหนๆ
การที่ผู้วิจารณ์หนังสือในนิตยสาร ในหนังสือพิมพ์ประจำวันอาทิตย์
และสถาบันที่เรียกกันว่าสถาบันวรรณกรรมต่างๆ
ไม่ชอบเอ่ยถึงหนังสือเด็กนั้น
นับว่าโหดร้ายมาก
นักวิจารณ์ชอบพูดถึงชีวประวัติ รองลงมาก็นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่
ต่อจากนั้นก็กวีนิพนธ์
แต่ไม่อยากพิจารณาหนังสือเด็กเอาเสียเลย---
เรื่องแรก
The Wonderful Story of Henry Sugar and six more
สาลินี คำฉันท์
คุณควรเขียนหนังสือได้ดี ข้อนี้ผมหมายความว่า
คุณควรทำให้ฉากของเรื่องดูเหมือนจริงอยู่ในใจของผู้อ่าน
---ไม่ใช่ทุกคนที่มีความสามารถเช่นนี้ เพราะเป็นพรสวรรค์
และคุณอาจจะมีหรือไม่มีก็ได้
คุณควรมีความอดทน หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ คุณต้องยึดมั่นในสิ่งที่กำลังทำ
ไม่เลิกเสียกลางคันเป็นอันขาด ซึ่งต้องใช้เวลาชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า
วันแล้ววันเล่า สัปดาห์แล้วสัปดาห์เล่า เดือนแล้วเดือนเล่า
คุณต้องพอใจแต่สิ่งดีเลิศ หมายความว่า คุณต้องไม่พอใจเรื่องที่เขียนไปแล้ว
จนกว่าจะได้แก้ไขและเขียนใหม่อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง
ทำให้เป็นเรื่องที่ดีที่สุดเท่าที่คุณสามารถจะทำได้
คุณต้องสร้างระเบียบวินัยให้ตัวเองอย่างมาก เพราะคุณต้องทำงานลำพังคนเดียว
ไม่มีใครเป็นนายคุณ ไม่มีใครไล่คุณออกถ้าคุณไม่ทำงาน
และไม่มีใครคอยหมายหัวคุณเมื่อคุณชักจะเฉื่อย
จะช่วยได้มากถ้าคุณเป็นคนอารมณ์ขัน สิ่งนี้ไม่จำเป็นถ้าเขียนเรื่องให้ผู้ใหญ่อ่าน
แต่ถ้าเขียนเรื่องสำหรับเด็ก อารมณ์ขันเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้
คุณต้องมีความถ่อมตัวพอสมควร
นักเขียนที่คิดว่างานของตนวิเศษสุด มักจะต้องเจอปัญหาภายหลัง
บินเดี่ยว
Going Solo
สาลินี คำฉันท์
ชีวิตประกอบขึ้นด้วยเหตุการณ์เล็กๆ น้อยๆ จำนวนมาก
และเหตุการณ์ใหญ่ๆ จำนวนน้อย
ดังนั้น ผู้เขียนอัตชีวประวัติจึงต้องเลือกเฟ้นอย่างยิ่ง
ไม่เช่นนั้นก็จะกลายเป็นน่าเบื่อ
โดยต้องทิ้งเหตุการณ์ที่ไม่น่าสนใจในชีวิต
และมุ่งอยู่แต่เหตุการณ์ซึ่งยังแจ่มชัดอยู่ในความทรงจำ
ส่วนแรกๆ ของหนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของผมเอง
ซึ่งเล่าต่อจากอัตชีวประวัติเล่มก่อน ชื่อ 'เด็กชายโรอัลด์ ดาห์ล'
งานแรกของผมคือ ถูกส่งตัวไปยังอัฟริกาตะวันออก
แต่ด้วยเหตุที่งานทุกอย่างมักไม่น่าติดใจเสมอไป
แม้จะอยู่ในอัฟริกาก็ตาม ผมจึงพยายามเลือกเฟ้น
และเขียนถึงเฉพาะเหตุการณ์ที่ผมพิจารณาแล้วว่าน่าประทับใจ
ส่วนที่สองของหนังสือนี้
เกี่ยวข้องกับตอนที่ผมขึ้นบินกับกองทัพอากาศในพระบรมราชูปถัมภ์
เมื่อเกิดสงครามโลกครั้งที่สอง
ซึ่งไม่จำเป็นจะต้องเลือกหรือทิ้งเหตุการณ์ใดๆ อีก
เพราะอย่างน้อยที่สุด สำหรับผมแล้ว คิดว่าทุกตอนตื่นเต้นเร้าใจจริงๆ
แมลงวันซูดาน
My Uncle Oswald
สุธัชริน
"แมลงวันซูดาน" ไม่ใช่นวนิยายโป๊เปลือยอย่างชนิดที่เรียกว่าลามกอนาจาร หากเป็นเรื่องที่โรอัลด์ ดาห์ล ผูกแต่งขึ้นโดยเน้นความบันเทิงในด้านตลกขบขันให้แก่ผู้อ่านเป็นหลักใหญ่ ให้ผู้อ่านเกิดความกระหายใคร่รู้จนต้องติดตามบทบาทของ "ออสเวิลด์" บุรุษเจ้าปัญญา, นักวางแผน และ "แยสมิน" นักศึกษาสาวหุ่นสะคราญ ตัวหลอกล่อเหยื่อเพื่อให้ได้สเปิร์มจากบุคคลนามกระเดื่องในวงการต่างๆ พวกเขาต้องการเอามันไปทำไม? และพวกเขามีวิธีการหลอกล่อเหยื่ออย่างไร? และนี่คือรายนามในบัญชีที่ "แยสมิน" จะต้องพลิกแพลงกลกามเพื่อฉก "สเปิร์ม" มาจากอัจฉริยบุคคลชั้นหัวกะทิเหล่านี้ให้ได้
อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์
ซิกมันด์ ฟรอยด์
พาโบล ปิคาสโซ
เบอทรัล รัสเซล
เบอร์นาร์ด ชอว์
รัดยาร์ด คิพลิงก์
โจเซฟ คอนราด
ออกุสต์ เรอนัวร์
วินสตัน เชอร์ชิลล์
ทรอตสกี้
เลนิน
ระพินทรนาถ ตะกอร์
เฮนรี่ ฟอร์ด
เกียโคโม ปุชชินี
ฯลฯ
| Create Date : 07 กรกฎาคม 2548 |
| Last Update : 11 กรกฎาคม 2548 15:49:17 น. |
|
20 comments
|
| Counter : 6930 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: มณี IP: 130.101.6.169 วันที่: 7 กรกฎาคม 2548 เวลา:0:27:12 น. |
|
|
|
โดย: ป่อหงส์  วันที่: 7 กรกฎาคม 2548 เวลา:2:07:51 น. |
|
|
|
| โดย: Papercut วันที่: 7 กรกฎาคม 2548 เวลา:14:54:12 น. |
|
|
|
| โดย: yuttipung (yuttipung ) วันที่: 9 กรกฎาคม 2548 เวลา:20:33:06 น. |
|
|
|
| โดย: quin toki วันที่: 9 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:35:30 น. |
|
|
|
| โดย: อุบลวัลย์ วันที่: 11 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:56:20 น. |
|
|
|
| โดย: dont wanna no IP: 61.90.18.11 วันที่: 13 กรกฎาคม 2548 เวลา:0:29:03 น. |
|
|
|
| โดย: ชอบท่านเหมือนกัน ^ ^ IP: 202.5.87.3 วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:3:59:52 น. |
|
|
|
| โดย: พิมพา IP: 61.7.156.21 วันที่: 29 ตุลาคม 2549 เวลา:12:37:02 น. |
|
|
|
| โดย: ผู้หลงไหล IP: 203.113.51.36 วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:1:35:58 น. |
|
|
|
| โดย: ผู้หลงไหล IP: 203.113.51.36 วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:1:39:34 น. |
|
|
|
| โดย: แฟนพันธุ์แท้ปู่โรอัลนด์ (pataramin ) วันที่: 11 ตุลาคม 2550 เวลา:12:14:47 น. |
|
|
|
| โดย: โย๋ IP: 58.8.243.243 วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:19:28:33 น. |
|
|
|
| โดย: ปัณฑรณิชา IP: 58.64.38.65 วันที่: 13 เมษายน 2551 เวลา:10:47:15 น. |
|
|
|
| โดย: นภันต์ IP: 58.64.38.65 วันที่: 13 เมษายน 2551 เวลา:10:48:53 น. |
|
|
|
| โดย: แสงเดือน IP: 58.9.202.39 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:56:57 น. |
|
|
|
| โดย: พี่หนุ่ม IP: 10.32.1.13, 10.1.5.12, 58.137.129.220 วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:14:23:45 น. |
|
|
|
| โดย: พี่หนุ่ม IP: 10.32.1.13, 10.1.5.11, 58.137.129.220 วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:14:29:48 น. |
|
|
|
| โดย: kimlong IP: 110.77.238.34 วันที่: 21 กันยายน 2554 เวลา:9:14:36 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
ตอนนี้กำลังอ่านเล่มต่อของชาร์ลีกับโรงงานช็อคโกแลต
เป็นเรื่องชาร์ลีกับลิฟท์แก้วค่ะ สนุกมากๆ
เคยอ่านเล่มแปลหลายเล่ม เช่น มาทิลดา
เด็กชายโรอัลด์ ดาห์ล แล้วก็ลืมไปแล้ว
มาอ่านใหม่ ได้อรรถรสกว่าเดิมอีกค่ะ
ขอบคุณพี่อุนะคะ ที่ช่วยเรียกความทรงจำเก่าๆ
ทำให้ไปหามาอ่านอีกรอบ ไม่งั้น มณีคงพลาดเรื่องสนุกๆ
ของนักเขียนคนนี้