นอนรอ ช่อไม้จันทน์ เป็นของขวัญ ในวันเผ่า
มันไม่ ใช่เรื่อเศร้า อย่าได้เหงา เปล่าเดียวดาย
ธรรมชาติ เชื้อชีวิต ถูกลิขิต ทิศเป้าหมาย
ทางธรรม กรรมสุดท้าย เธอทักทาย ดอกไม้จันทน์

เปลวเพลิง พาย สลายร่าง ส่องสว่าง สร้าง ทางสวรรค์
เกิดก่อ หน่อเผ่าพันธุ์ ข้ามฝั่งฝัน วันแสนไกล
ขันธ์ห้า พานำแบ่ง ปรับปรุงแต่ง แรงกรรมให้
ผลิตผล ตัวตนใหม่ ภพชาติใช้ ในเนื้อนา

เกิดดับ ลับลาโลก ทุกข์สุขโศก เศร้ามายา
เรือนใจ กายเวลา เหน็ดเหนื่อยหล้า ช้าเร็วมี
อยากเปลี่ยน แต่คนอื่น คิดทั้งคืน หมื่นหมื่นปี
เธอธรรม กรรมใหม่นี้ ถูกต้องดี เริ่มที่เรา

มรณะ จะสัญญา กำหนดมา หากรรมเก่า
ธรรมใหม่ ให้ใกล้เข้า เชื้อชนเผ่า เหล่าพืชพันธุ์
โน้มแนว หน่อเนื้อใน กินอย่างไร ได้อย่างนั้น
สัตว์พืช ผึ้งพากัน ดินแดนสวรรค์ แบ่งปันดี

ลมลื่น หล่อเลี้ยงร่าง ซ่อมแซมสร้าง ต่างบารมี
เข้าออก บอกชีวี เสริมสุขที่ ทานท่านเย็น
ลมลวง หล่นหลุดลาก ย้ำยามยาก หากหาเห็น
ลมรักษ์ ปากเป่าเป็น ไหลเล่นเร้น เวรเวียนวัน

ต้นกล้า อาราดิน