|
|
The Legend of เร่ขายฝัน : เฉลียง the Musical
ตอนไปดูแม่นาคของดรีมบ็อกซ์ เห็นโปสเตอร์สวยๆแผ่นนึง นอกจากความน่าสนใจของกราฟฟิคและรูปสวยๆแล้ว สิ่งที่ดึงดูดให้เดินเข้าไปหาคือคำว่า เร่ขายฝัน ที่อยู่ตรงกลางโปสเตอร์นั่นแหละ เห็นแต่ไกลเลยเดินเข้าไปดู ยังไม่มีรายละเอียดอะไรมาก รู้แค่ว่าจะเป็นอะไรที่เกี่ยวกับเฉลียง เพลงของเฉลียง และเป็นละครเวที แค่นั้นก็หัวใจพองโตสุดๆแล้ว
ไม่ได้เข้าเวปเฉลียงนาน ตั้งแต่ตอนมีคอนเสิร์ตเฉลียงสามฝ่าย(ที่ไม่ได้ไปดูอ่ะ T_T) คิดว่าในบอร์ดคงมีรายละเอียดอะไรดีๆ แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ
ไม่ต้องหาเหตุผลใดๆในการคิดที่จะซื้อบัตรไปดู แต่ว่า.. แต่ว่า.. แต่ว่า.. ช่องทางหาซื้อหาจองบัตรช่างยากเย็นเหลือเกิน ไม่รู้เป็นเพราะไม่ชินกับระบบของทรูรึเปล่านะ แต่ว่าลำบากลำบนชะมัดกว่าจะได้บัตร เริ่มด้วย แค่หาบูธที่จะขายบัตรของทรูเองก็ยากเหลือหลาย ไม่นับการจองผ่านเวปที่ต้องสมัครสมาชิก ยุ่งยากไปไหม ไอ่ที่ที่ควรจะจองบัตรได้ง่ายๆ ก็ไม่ทำ ร้านทรูออกใหญ่โตหลายที่ ไม่ขายบัตรเจ้าค่ะ ต้องดั้นด้น ไปเคาน์เตอร์ที่หลบซ่อนอยู่ในซอกหลืบ .. อ่ะนะ .. แต่ไม่มีอะไรเกินความพยายาม ได้บัตร(ไม่สิ ยังไม่ใช่บัตรจริง บัตรแข็งของจริงต้องไปรับหน้างาน)มาให้อุ่นใจ หนึ่งรอบ.. และอีกรอบ
ดูไปแล้วหนึ่งรอบเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ตอนก่อนจะเข้าโรงเจอพี่จิกด้วยล่ะค่ะ (กี๊ดๆๆ อยากยกป้ายไฟเชียร์พี่จิก) อ่ะ งานนี้โชคดีนะที่เค้าห้ามพวกป้ายไฟและอุปกรณ์เชียร์ต่างๆ คือว่าก็ไม่ได้อคติอะไรกับเด็กเอเอฟนะ แต่แบบว่าแฟนคลับที่เว่อร์ๆเกินไปนี่ก็ไม่ไหว
ไม่ได้ไปดูอย่างนักวิจารณ์ และให้บังเอิญว่าข้าน้อยเป็นแฟนเฉลียงมาทั้งชีวิต + ชอบละครถาปัด (แต่หลังๆไม่ค่อยได้ดูเท่าไหร่แล้ว ซื้อบัตรไม่เคยทัน) + หลงใหลและชอบดูละครเวทีมากๆ + ไม่ได้เป็นแฟนคลับเอเอฟคนไหนทั้งสิ้น เพราะงั้นเอเอฟบนเวทีที่ได้ดูจึงไม่ได้มีผลอะไรมากไปกว่าเป็นตัวละครตัวหนึ่งที่ได้ถูกเลือกขึ้นไปอยู่บนเวทีในบทบาทนั้นๆ ก็เลยรู้สึกว่าเป็นอะไรที่สดใหม่ดี และที่สำคัญน้องๆเอเอฟเล่นดีเกินความคาดหมายมากๆ
สิ่งที่จะเขียนเลยอาจจะดูน่าหมั่นไส้อยู่บ้าง กั่กๆๆ เพราะหน้าก็บอกอยู่แล้วว่ามันใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผลกับละครเรื่องนี้อยู่แล้ว เพราะงั้นมันเลยเป็นอารมณ์พาไปซะเกือบทั้งหมด
พอดูจบแล้วก็เลยชอบเกือบทั้งหมด เพราะเอาอารมณ์เป็นใหญ่นี่แหละ เหอ เหอ
ดูตั้งแต่เริ่มจนจบเรื่อง แล้วความรู้สึกแรก(นอกจากซาบซึ้งมาตลอดทั้งเรื่องแล้ว นั่นไม่นับ) ก็คือ เจ๋งโคตร ที่รู้สึกงั้นเพราะว่า ไม่มีตัวละครใดร้องเพลงเร่ขายฝันเลยซักคน นี่แหละที่รู้สึกว่าโคตรเท่เลย
พอดีว่าเป็นแฟนละครถาปัด และดูมาหลายเรื่องพอควร ก็เลยเข้าใจในเรื่องของจังหวะ และมุขต่างๆ ซึ่งนี่ก็คือละครถาปัดในสเกลที่เป็นมืออาชีพขึ้นขายบัตรแพงขึ้น(มาก)ก็เท่านั้นเอง บางคนชอบแนวนี้ แต่บางคนก็ไม่ชอบ ก็ไม่ว่ากัน เพราะเราเองยังไม่ค่อยชอบจังหวะ ลีลา และรูปแบบของค่ายคุณบอยเลย (ดูละครคุณบอยมาพอๆกับละครถาปัดอ่ะนะคะ และบางเรื่องของคุณบอยก็ชอบมากๆนะคะ) บางคนว่าบัตรแพงไม่สมน้ำสมเนื้อกับโปรดักชั่น ที่ควรจะอลังการงานสร้างกว่านี้ เพราะไปเทียบกับงานถาปัดการละคร จะเรียกว่าน่าภูมิใจแทนดีไหม เพราะบางทีละครถาปัดก็ทำโปรดักชั่นบางอย่างคุ้มเกินค่าบัตรอยู่หลายครั้งอยู่นะ เอาเป็นว่ามาตรฐานสูง เลยทำให้ตั้งความหวังไว้สูงกับสเกลที่ใหญ่ขึ้นล่ะมั๊ง (อ่ะ ออกแนวน่าหมั่นไส้แล้วแฮะ 55)
รู้แนวละครถาปัด เลยไม่ได้คาดหวังอะไร ว่าจะต้องเห็นอะไรตอนเข้าไปดู เพราะที่แน่ๆ สิ่งที่โปรโมทๆกันเห็นๆ เข้าไปมันต้องต่างจากนั้นแน่ๆ (โดนโปสเตอร์หลอกมาหลายเรื่องจนชินแล้ว) แถมมุขบางมุข ได้แว่วๆมาว่าเอามา reuse กันออกหน้าออกตา เออ ถือเป็นโชคดีที่หลังๆไม่ค่อยได้ดูมากนักแล้ว เลยจำมุขไม่ค่อยได้ แต่ก็อย่างที่บอกแหละนะว่ารู้แนวอยู่ พอจะเดาได้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้อรรถรสในการชมละครเสียไปนะ ก็ขำๆ ฮาๆ หึๆ ก๊ากๆ กันไป บางมุขตลกร้าย บางอันก็เลวร้ายเกินขอบเขตไปหน่อย (แต่มีมุขนึงนะที่รับไม่ด้ายยยย)
สิ่งที่ยังไม่ชอบอยู่อย่างสม่ำเสมอกับโปรดักชั่นนี้คือ เปลี่ยนฉากนานไป ถึงจะมีเพลงบรรเลงมาก็เหอะนะ แต่ว่ามันน่าจะมีวิธีเปลี่ยนฉากที่ไม่ช้าและจืดแบบนี้นะ ปิดไฟมืดตื๋อแล้วเปลี่ยนฉากเนี่ย เลยเป็นส่วนนึงที่ทำให้ละครใช้ยาวมากเกินความจำเป็น(รึเปล่า?)
แต่ก็ไม่น่าจะมีทีมงานไหนเหมาะที่จะทำ เฉลียง the Musical เท่ากับทีมโต๊ะกลมอีกแล้ว เพราะงั้นด้วยความเหมาะสมทั้งปวงก็สามารถทำให้เหตุผลเล็กๆน้อยๆที่ออกจะขัดใจนั้น หายไปกับอารมณ์ได้อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจเลย
ถึงจะมีข้อติในจุดต่างๆอยู่หลายจุด แต่ตอนออกมาเป็นภาพรวมแล้วรู้สึกได้ว่าดีถึงดีมาก
ไม่ขอวิจารณ์เรื่องเพลง เพราะเพลงเฉลียง ไม่ว่าใครจะว่ายังไง เราก็ว่ากลิ่นมันก็ยังออกเป็นเฉลียงอยู่ได้วันยังค่ำนั่นล่ะ ที่สำคัญน้องเอเอฟร้องเพลงเฉลียงได้ดีเชียวล่ะ ไม่น่าเชื่อว่า เธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ ในเวอร์ชั่นของ พระจันทร์ และ พันหนึ่ง จะเป็นเพลงรักที่ฟังแล้วหวานปานนั้นได้
เออ ขอคอนเฟิร์ม ฟันธง ว่าดนตรีเล่นสดนะคะ ถึงจะไม่เห็น แต่ฟังออกอยู่ว่าเสียงดนตรีมันหน่วงจังหวะตามคนร้องได้ ถ้าเปิดเทปคงต้องลำบากในการคิดมุขนี้ไปหน่อย บางคนเพียงแค่ ไม่เห็น ก็พาลคิดไปว่าเปิดเทปเอาแน่ๆ ยังงี้แปลว่าดนตรีเล่นดีมากเหมือนเปิดแผ่นเลยสินะ น่าปลื้มแทนอีกแล้ว หุ หุ
เริ่มแรกละครเปิดด้วย เรื่องตลก และตบด้วย เรื่องตลก ในตอนท้าย พี่จุ้ยร้องเล่าเรื่องได้ในแบบพี่จุ้ยจริงๆ เออ เพลงเฉลียงนี่เหมาะกับการเล่าเรื่องจริงๆนะ ไม่ต้องใช้พลังงานมากมายมหาศาลเลย แต่ทำให้หัวใจเต้นแรงได้ บีบคั้นอารมณ์ได้ โดยไม่ต้องนั่งลุ้นว่านักแสดงจะคอแตก หรือจะเกร็งจนเป็นตะคริวไหม
ขอชื่นชมพี่สังข์และทีมเขียนบท ชอบบบบค่ะชอบ(อีกแล้ว) ชอบตั้งแต่ต้นเรื่องเลย ตรรกะที่ตามหาเหตุผล จนเป็นอะไรที่ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย บทประชดประชันตามแนว เสียดสีตามยุคสมัย ฮาได้อีก ได้อีก และถ้าคิดลึกคิดตามต่อ จะฮาต่อได้อีก
เสียง ยังมีปัญหาอยู่บ้างมั๊ง แต่รอบที่ดูนี่คาดว่าน่าจะดีกว่ารอบแรกมากๆแล้ว ฟังเพลงเฉลียงมานับรอบไม่ถ้วน ร้องได้เกือบทุกเพลง จะได้ยินไม่ชัดบ้างก็ยังอินได้อยู่ ยกเว้นแต่ว่าช่วงแปลงเนื้อ และเพลงที่แต่งใหม่ บางทีก็เดาๆเอาบ้าง อือ เพลงพี่จิกแต่งมาใหม่หนึ่งเพลง ไพเราะเพราะพริ้งมากเลยค่ะ
"คำไม่รัก"
คำร้อง : ประภาส ชลศรานนท์ / ธีรวัฒน์ อนุวัตรอุดม
ทำนอง : จักรพัฒน์ เอี่ยมหนุน
เรียบเรียง : จักรพัฒน์ เอี่ยมหนุน
ในที่สุดฉันก็ได้ยิน
คำที่เธอเอ่ยออกมาจากหัวใจ
สิ่งที่ค้างคาทุกเรื่องราวพลันหายไป
ฉันดีใจในคำพูดตรง ๆ
คำที่แสนจริงใจ จากใจของเธอ
นานเท่าไรที่เราเคียงข้างกัน
หรือเป็นเพียงแค่ผูกพันและหวังดี
ไม่เคยรู้ความจริงจากใจเธอสักที
ฉันและเธอ อยู่ด้วยรักหรือเปล่า
เรียกว่ารักหรือเปล่า ไม่เคยรู้เลย
คำ ไม่รัก ที่ออกจากใจ
ทำให้ฉันสุขใจยิ่งกว่า
คำว่า รัก ที่เหมือนพูดเพียงผ่านเลย
เมื่ออาทิตย์ลับตา เมื่อท้องฟ้าเปลี่ยนสี
ฉันเป็นสุขสุขด้วยคำ ไม่รัก ที่เธอให้
ให้ท้องฟ้ามลาย ให้อาทิตย์หมดแสง
ฉันจะอยู่ อยู่ด้วยคำว่ารัก ที่ให้เธอ
แสง ก็รู้สึกยังมีปัญหาอยู่ดี นักแสดงตกไฟกันเป็นครั้งคราว และมีคิวไฟแปลกๆที่ดูแล้วไม่น่าจะเป็นความตั้งใจ อ่ะ แล้วก็ฉากหิ่งห้อยตอนสุดท้าย ขอสวยๆกว่านั้นได้ไหมคะ แบบว่ากำลังซึ้งๆ เจอฝูงหิ่งห้อยเข้าไปถึงกับอึ้งกันเรยค่ะ
ฉาก ไม่ต้องชมหรอกมั๊ง ฉากสวย ไม่เสียยี่ห้อถาปัด.. ชอบฉากเฉลียง ต้นไม้ และเมืองเอกเขนกมากๆ
ชอบ อยากมีหมอน
ชอบ กุ๊กไก่
ชอบ โลกยังสวย เพลงนี้ ฉากนี้ สวยกินใจมากๆ
งานนี้รับรองได้ว่าแฟนเฉลียงไม่ผิดหวัง แฟนเอเอฟไม่น่าจะผิดหวัง และที่แน่ๆมีแฟนเพลงเฉลียงเพิ่มขึ้นอีกแน่นอน อย่างน้อยคนที่ไม่เคยฟังเพลงเฉลียงมาก่อนดูละครเรื่องนี้แล้วมีหลายคนที่กลับไปหาเพลงเฉลียงมาฟัง
รู้สึกว่าจะมีข้อติให้เขียนถึงอยู่ไม่น้อย แต่สุดท้าย ไม่ต้องบอกหรอกเนอะว่าชอบแค่ไหน ^__^
ปล. แอบฝันว่าอยากให้ โต๊ะกลม เอาละครถาปัดรุ่นเก่าๆ อย่าง น่านเจ้า สามก๊ก หรือ โรมิโอ&จูเลียต มา restage ใหม่จังเลย
| Create Date : 06 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 6 ตุลาคม 2552 15:17:42 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 2079 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
S w e e t T r a n s
Light my fire
goods
D i s c o g r a p h y
You Know Who
STHSTAMP
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
