 |
|
|
ประยุกต์ ‘วีซีดีการ์ตูน’ ต้านภัยหวัด
เยาวชน
เรื่องเด่น
สร้างสื่อเสริมสุขนิสัยเด็กวัยเรียน
กระแสความตื่นตัวขององค์กรต่างๆ ทั้งภาครัฐและเอกชน ให้ประชาชนหันมาสนใจเรื่องสุขนิสัย เพื่อเป็นการต้านภัยไข้หวัด 2009 ที่กำลังแพร่ระบาดอยู่ในเวลานี้ ดังกรณีการแจกจ่ายเจลสำหรับล้างมือในสถานที่ต่างๆ นั้น สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) มีโครงการวิจัย "การประยุกต์ใช้นวัตกรรมการสร้างเสริมสุขนิสัยและพฤติกรรมสุขภาพ สำหรับเด็กวัยเรียน จ.ขอนแก่น" ถือเป็นการใช้นวัตกรรมที่มีส่วนในการป้องกันการแพร่ระบาดของไข้หวัด 2009 อีกช่องทางหนึ่ง
รศ.ดร.พรรณี บัญชรหัตถกิจ คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ผู้รับทุนโครงการวิจัยดังกล่าว เปิดเผยว่า จากการศึกษาการสร้างเสริมสุขนิสัยของเด็กวัยเรียนที่ผ่านมา พบว่า โรงเรียนส่วนใหญ่ยังขาดสื่อหรือนวัตกรรมที่จะใช้เพื่อเสริมสร้างสุขนิสัย ตามสุขบัญญัติแห่งชาติ 10 ประการ
โครงการจึงมีการสร้างนวัตกรรมเพื่อการสร้างเสริมลักษณะนิสัยขึ้น โดยจำเป็นต้องใช้ทั้งภาพและเสียงที่เคลื่อนไหว เพื่อให้เกิดการกระตุ้นประสาทสัมผัส ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการดูแลรักษาร่างกายและของใช้ให้สะอาด , การรักษาฟันให้แข็งแรงและแปรงฟันทุกวันอย่างถูกต้อง ฯลฯ ไปจนถึงการล้างมือให้สะอาดก่อนกินอาหารและหลังขับถ่าย ซึ่งน่าจะสอดรับกับสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคไข้หวัด 2009 ในเวลานี้
แม้จะอยู่ในช่วงของการดำเนินงานวิจัย แต่ปัจจุบันทางโครงการได้ผลิตสื่อเพื่อเผยแพร่ในเด็กวัยเรียนเรียบร้อยแล้ว โดยผลิตเป็นวีซีดีการ์ตูน ที่มีเสียงท้องถิ่นเพื่อง่ายต่อการเข้าถึง ซึ่งสามารถเผยแพร่ให้แก่องค์กรหน่วยงานต่างๆ และโรงเรียนอื่นๆ ที่สนใจ เพื่อใช้เป็นสื่อสำหรับเด็กวัยเรียนถึงความสำคัญของสุขอนามัยต่อไป
ผู้สนใจติดต่อขอรับ วีซีดีการ์ตูนดังกล่าวได้ที่ ทีมงานประชาสัมพันธ์ สำนัก 6 สสส. โทร.089-1203073, 089-6129512 และ 0815537553
ที่มา: หนังสือพิมพ์มติชน
| Create Date : 08 มีนาคม 2553 |
| |
|
| Last Update : 8 มีนาคม 2553 0:10:25 น. |
| |
| Counter : 378 Pageviews. |
| |
 |
|
|
|
ถาม-ตอบ เรื่องน่ารู้ทางวิทยาศาสตร์ของไข้หวัดใหญ่ 2009
คุณภาพชีวิต
ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. เจษฎา เด่นดวงบริพันธ์
ภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
(เรียบเรียงจากเว็บไซต์ ScienceInsider : Swine Flu achieveของนิตยสาร SCIENCE โดยดูได้ที่นี่)
ถาม ที่บ้านเราเรียกโรคนี้ว่า “ไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009” นั้นเหมาะสมและถูกต้องหรือยัง
ตอบ เป็นที่น่าสับสนจริงๆ ว่าควรจะเรียกเชื้อนี้ว่าอะไร ชื่อที่องค์กรทางสาธารณสุขและนักวิทยาศาสตร์ได้เคยใช้เรียกโรคนี้มาตั้งแต่ช่วงต้นของการระบาด ดังเช่น “หวัดหมู (swine flu)” และ “หวัดเม็กซิโก (Mexican flu)” ได้ถูกคัดค้านเนื่องจากอาจจะส่งผลกระทบต่อการบริโภคเนื้อหมูหรือทำให้รังเกียจประชาชนชาวเม็กซิโก ทั้งที่การระบาดก่อนหน้านี้ก็เคยเรียกกันตามชื่อพื้นที่ เช่น หวัดสเปน หวัดเอเชีย หรือหวัดฮ่องกง
องค์การอนามัยโลก (WHO) นั้นนิยมที่จะใช้ชื่อว่า “ไข้หวัดใหญ่ เอ เอช 1 เอ็น 1 (influenza A(H1N1))” ซึ่งก็ไม่ถูกต้องในเชิงวิทยาศาสตร์อีก เพราะไปซ้ำซ้อนกับไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลที่เป็นสายพันธุ์ เอ เอช 1 เอ็น 1 (A(H1N1)) เช่นกัน แต่มาจากเชื้อไวรัสคนละตัวกัน
นักวิทยาศาสตร์หลายคนจึงได้เรียกเชื้อนี้ให้ชัดเจนขึ้น มีตั้งแต่ชื่อว่า “ไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่มาจากหมู (swine-origin influenza virus)” หรือ “ไข้หวัดใหญ่พันธุ์ใหม่ เอช 1 เอ็น 1 (novel influenza H1N1)” ไปจนถึง “ไข้หวัดใหญ่ เอ เอช 1 เอ็น 1 วี (influenza A(H1N1)v)” โดยที่ตัว วี ตัวสุดท้ายนี้มาจากคำว่า “variant” ที่แปลว่า “ตัวที่ต่างออกไป” ซึ่งทั้งสองชื่อหลังได้ถูกแย้งว่าไม่อาจใช้ได้เหมาะสมเสมอไป เพราะในอนาคตก็อาจจะมีเชื้อสายพันธุ์ใหม่เกิดขึ้นมาอีก
ล่าสุดเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคมนี้ ทางองค์การอนามัยโลก องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ (FAO) และองค์การโรคระบาดสัตว์ระหว่างประเทศ (OIE) จึงได้ตกลงกันที่จะเรียกโรคนี้ว่า “โรคระบาดใหญ่ เอช 1 เอ็น 1 2009 (pandemic H1N1 2009)” เพื่อที่จะหยุดความสับสนในการเรียกชื่อโรค แม้ว่าจะยังมีเสียงคัดคาดชื่อใหม่นี้อยู่บ้างก็ตาม
ถาม โอเค... ไวรัสไข้หวัดใหญ่ 2009 นี้เป็นคนละตัวกับไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล แต่มันก็มีความรุนแรงแค่ไข้หวัดใหญ่ธรรมดาไม่ใช่เหรอ
ตอบ เป็นความเข้าใจที่ผิดอย่างยิ่งเกี่ยวกับไวรัสไข้หวัดใหญ่ 2009 นี้ ผลการวิจัยล่าสุดของคณะผู้วิจัยนานาชาตินำโดย ดร. โยชิฮิโร คาวาโอกะ จากมหาวิทยาลัยวิสคอนซินเมดิสัน ซึ่งลงในวารสาร Nature ได้แสดงให้เห็นว่าเชื้อไวรัสตัวนี้มีความรุนแรงยิ่งกว่าที่เคยคิดกัน นั้นคือ ในขณะที่เชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลมักจะไปติดเชื้อเล่นง่ายแต่เฉพาะที่เซลล์ของระบบทางเดินหายใจส่วนบน เชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 กลับสามารถมุ่งลงไปเล่นงานได้ลึกถึงเซลล์ปอด และทำให้เกิดอาการปอดบวมจนรุนแรงถึงตายได้ โดยไม่ต้องมีเชื้ออื่นมาเสริม
ในการศึกษาพยาธิสภาพตามธรรมชาติของเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 คณะผู้วิจัยได้ลองนำเอาตัวอย่างเชื้อไวรัสไข้หวัดนี้จากคนไข้หลายคน ทั้งในรัฐแคลิฟอร์เนีย รัฐวิสคอนซิน ประเทศเนเธอร์แลนด์ และประเทศญี่ปุ่น มาเปรียบเทียบกับไวรัสไข้หวัดตามฤดูกาล โดยใส่เทียบกันในสัตว์ทดลอง ดังเช่น หนู ตัวเฟอร์เรต และลิงไพรเมตต่างๆ พวกเขาพบว่าเชื้อไวรัส 2009 สามารถทำซ้ำเพิ่มจำนวนตัวเองภายในระบบทางเดินหายใจได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงกว่าไข้หวัดตามฤดูกาลเป็นอย่างมาก และทำให้เกิดแผลรุนแรงสาหัสภายในปอด ซึ่งคล้ายคลึงกับที่เกิดขึ้นจากเชื้อไวรัสสายพันธุ์อันตรายอื่นๆ ที่เคยระบาดทั่วโลก ในขณะที่เชื้อไวรัสหวัดตามฤดูกาลจะไม่เพิ่มจำนวนขึ้นภายในปอด
ความสามารถในการติดเชื้อเล่นงานปอดของไวรัสไข้หวัดใหญ่ 2009 นี้อยู่ในระดับที่น่าตกใจทีเดียว นั้นคือ ใกล้เคียงกับไวรัสอื่นๆ ที่เคยระบาดไปทั่วโลกแล้ว อย่างเช่น ไวรัส 1918 ที่เคยคร่าชีวิตผู้คนไปหลายสิบล้านคนในระหว่างช่วงปลายของสงครามโลกครั้งที่ 2 ดร. โควาโอกะ ยังให้ความเห็นอีกด้วยว่าเชื้อไวรัสนี้อาจจะมีระดับความรุนแรงขึ้นไปได้อีกจากวิวัฒนาการของตัวไวรัสเองให้มีศักยภาพใหม่ๆ เกิดขึ้นในระหว่างที่ยังมีการระบาดของโรคอยู่ตอนนี้ ซึ่งกำลังเป็นฤดูการระบาดของไข้หวัดใหญ่ในเขตซีกโลกใต้ และกำลังจะเข้าสู่ฤดูการระบาดของไวรัสระลอกที่ 2 ในเขตซีกโลกเหนือ
ถาม ตกลงว่าเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ 2009 นี้มีคนสร้างขึ้นใช่มั้ย
ตอบ แอนเดรียน กิบส์ นักวิทยาศาสตร์อาวุโสด้านไวรัสจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลียในเมืองแคนเบอร์รา เป็นผู้เสนอสมมติฐานนี้ว่าเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ 2009 อาจจะเป็นเชื้อที่คนสร้างขึ้นและหลุดรอดออกมาโดยบังเอิญจากกระบวนการผลิตวัคซีน แนวคิดนี้ถึงแม้จะถูกปฏิเสธโดยทันทีจากนักวิจัยด้านไข้หวัดใหญ่ส่วนใหญ่ แต่ได้ก่อให้เกิดกระแสความสงสัยตามมาเป็นอันมาก
กิบส์ให้เหตุผลว่า ยีนทั้ง 8 ยีนของไวรัสนี้ซึ่งเป็นลูกผสมเรียงตัวใหม่ (reassortant) ระหว่างเชื้อไข้หวัดใหญ่ที่พบในหมูอเมริกาเหนือและเชื้อในหมูจากเขตยุโรป-เอเชีย ได้วิวัฒนาการเปลี่ยนแปลงมาเร็วกว่าที่มันควรจะเป็นตามปรกติของเชื้อไข้หวัดใหญ่ทั่วๆ ไปเป็นอันมาก ภายในเวลาแค่ 7 ปีจากเชื้อสายพันธุ์อื่นๆ ที่เป็นญาติใกล้ชิดที่สุดของมัน ซึ่งวิวัฒนาการที่รวดเร็วนี้เกิดขึ้นกับทั้ง 8 ยีนของไวรัส ไม่ใช่เพียงแค่กับ 6 ยีนจากเชื้อในหมูอเมริกา หรือกับอีก 2 ยีนของเชื้อในหมูยุโรป-เอเชีย ที่คาดกันว่าพึ่งจะมาผสมรวมกันไม่นานมานี้
ข้อสงสัยนี้สอดคล้องกับแนวทางการผลิตวัคซีนไข้หวัดใหญ่สำหรับหมู ซึ่งจะใช้ไวรัสมากถึง 3 ชนิดในการผลิตเป็นวัคซีนขนานเดียว เพื่อให้สามารถป้องกันไวรัสในหมูได้ทุกสายพันธุ์ของเชื้อ ยิ่งไปกว่านั้น การที่ใช้ไข่ไก่ในผลิตวัคซีนปริมาณมากๆ ยังสามารถจะช่วยเร่งอัตราการเกิดวิวัฒนาการของไวรัสได้ ดังนั้น จะเป็นไปได้หรือไม่ ถ้ากระบวนการผลิตวัคซีนไม่อาจทำให้ไวรัสต่างสายพันธุ์เหล่านี้ตายได้สมบูรณ์ แล้วเชื้อบังเอิญไปเรียงตัวผสมกันใหม่ในหมูจนเกิดเป็นเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ 2009 ขึ้น
สมมติฐานของกิบส์ได้ถูกคัดค้านโดยนักวิทยาศาสตร์ของศูนย์การควบคุมและป้องกันโรคสหรัฐอเมริกา (US-CDC) ว่าอัตราเร็วในวิวัฒนาการของเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 ที่พวกเขาคำนวณได้นั้น ไม่ได้รวดเร็วอย่างที่กิบส์บอกไว้
ถาม แล้วนักวิทยาศาสตร์ให้คำอธิบายกับที่มาของเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 นี้ว่าอย่างไร
ตอบ ทีมนักวิทยาศาสตร์นานาชาติ ซึ่งนำโดย US-CDC และมหาวิทยาลัยเคมบริจน์ได้ร่วมกันศึกษาลำดับพันธุกรรมของเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 และได้รายงานถึงประวัติและที่มาของเชื้อไวรัสจากผลการวิเคราะห์ตัวอย่างเชื้อกว่า 76 ตัวอย่างจากการระบาดในประเทศเม็กซิโกและอเมริกา
แรกสุด ต้องเข้าใจก่อนว่าเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ทั้งหมดมีวิวัฒนาการมาจากเชื้อในสัตว์ปีก โดยที่เชื้อไข้หวัดใหญ่ในหมูซึ่งเป็นสายพันธุ์เอช 1 เอ็น 1 ถูกพบครั้งแรกมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1930 โดยเป็นญาติใกล้ชิดกับเชื้อเอช 1 เอ็น 1 ที่ระบาดใหญ่ในคนเมื่อปี ค.ศ. 1918 เชื้อเอช 1 เอ็น 1 ในหมูนี้มีลักษณะพันธุกรรมที่คงที่มาเป็นเวลายาวนานกว่า 60 ปี จนกระทั่งเมื่อปี ค.ศ. 1998 นี้เองที่มีการพบว่าเชื้อเอช 1 เอ็น 1 ในหมูได้ไปผสมรวมกับเชื้อเอช 3 เอ็น 2 ในคนและเชื้อหวัดนกเขตอเมริกา จนกลายเป็นเชื้อเรียงตัวใหม่ 3 ฝ่าย (triple reassortant) ซึ่งแพร่กระจายอย่างรวดเร็วในอเมริกา และระบาดไปจนถึงหมูในเอเชีย รวมทั้งกลายพันธุ์เป็นพันธุ์ย่อยๆ อีกหลายชื่อหลายสายพันธุ์ กระจายไปทั่วโลก
ขณะเดียวกัน ในช่วงเวลากว่า 90 ปีที่ผ่านมานั้น เชื้อเอช 1 เอ็น 1 ที่ระบาดใหญ่ในปี ค.ศ. 1998 ได้หายไปและถูกแทนที่ด้วยเชื้อเอช 2 เอ็น 2 ในปี ค.ศ. 1957 จนกระทั่งปี ค.ศ. 1977 ที่จู่ๆ เชื้อเอช 1 เอ็น 1 ในคนก็กลับมาแพร่ระบาดอีกครั้ง ท่ามกลางความสงสัยว่าเป็นอุบัติเหตุที่หลุดออกมาจากห้องแล็บของสาธารณรัฐโซเวียตหรือไม่ และเชื้อนี้ก็ได้ระบาดกระจายไปทั่วโลกและกลายเป็นไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลอยู่กับคนตลอดมา
กลับมาที่เชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 ผลการวิจัยยีนทั้ง 8 ยีนของมันพบว่า เชื้อเอช 1 เอ็น 1 สายพันธุ์ใหม่นี้มียีน 3 ยีนมาจากเชื้อเอช 1 เอ็น 1 ดั้งเดิมที่เจอในหมูอเมริกา มี 2 ยีนจากเชื้อเรียงตัวใหม่ 3 ฝ่ายในหมูอเมริกา และอีก 1 ยีนที่ส่งผ่านจากนกมาสู่คนและมาสู่หมูอเมริกาตั้งแต่เมื่อปี 1968 ในขณะที่อีก 2 ยีนที่เหลือนั้นเป็นยีนของเชื้อที่พบในหมูยุโรป-เอเชียซึ่งส่งผ่านจากนกมาสู่หมูในปี 1979
ลักษณะการผสมเรียงตัวใหม่อย่างซับซ้อนของพันธุกรรมของเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 นี้ เป็นสิ่งที่ไม่ตรวจเคยพบมาก่อนและแสดงให้เห็นว่าเชื้อน่าที่จะปรากฏอยู่ในธรรมชาติที่ใดที่หนึ่งมาแล้วสักช่วงเวลาหนึ่ง ก่อนที่จะเข้าสู่คน โดยที่อาจจะอยู่ในหมูหรือพาหะอื่นที่ไม่ใช่หมูก็ได้ ซึ่งจำเป็นที่จะต้องนำเอาตัวอย่างเนื้อเยื่อของหมูที่เป็นโรคและเคยแช่แข็งเก็บไว้กลับมาตรวจสอบกันใหม่
ถาม ไข้หวัดใหญ่ 2009 เริ่มต้นระบาดจริงๆ เมื่อไร
ตอบ ถึงแม้ว่าการระบาดของไข้หวัดใหญ่ 2009 จะเริ่มเป็นข่าวใหญ่โตไปทั่วโลกเมื่อปลายเดือนเมษายนที่ผ่านมา แต่คนไข้รายแรกที่ถูกตรวจพบว่าเป็นโรคไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่นี้ ได้ถูกระบุว่ามีการติดเชื้อโรคตั้งแต่กลางเดือนมีนาคมแล้ว โดยคนไข้รายนี้เป็นเด็กชายอายุ 4 ขวบจากลากลอเรีย รัฐเวราครุซ ประเทศเม็กซิโก ซึ่งอาศัยอยู่ใกล้กับฟาร์มหมูในเขตเปโรตที่หลายคนสงสัยกันว่าน่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของการระบาด แต่ผลการตรวจภายหลังกลับไม่พบหมูตัวใดในฟาร์มนี้รวมไปถึงคนงานในฟาร์มที่ติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009
อย่างไรก็ดี รายงานอย่างเป็นทางการของประเทศเม็กซิโกในตอนหลังได้ระบุว่า พบคนไข้รายอื่นที่ติดไข้หวัดใหญ่ 2009 มาก่อนหน้าเด็กชายคนดังกล่าวกว่า 1 สัปดาห์ และกำลังมีการนำเอาตัวอย่างของผู้ป่วยรายก่อนๆ นี้ที่มีอาการของไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลย้อนกลับไปจนถึงเดือนกุมภาพันธ์กลับมาตรวจวิเคราะห์อีกครั้ง
ถาม ไข้หวัดใหญ่ 2009 ได้แพร่กระจายไปมากแค่ไหน และใครกันแน่ที่เป็นกลุ่มเสี่ยง
ตอบ ผลการประเมินจาก US-CDC คาดว่า ความจริงแล้ว ในขณะนี้น่าจะมีคนอเมริกาที่ติดเชื้อโรคไข้หวัดใหญ่ 2009 มากกว่าหนึ่งล้านคนแล้ว ซึ่งเป็นตัวเลขที่สูงเกินกว่าจำนวนผู้ติดเชื้อที่รายงานกันอย่างเป็นทางการว่าอยู่หลักหมื่นไปอย่างมหาศาล ค่าประมาณที่ได้นี้มาจากการคำนวณทางสถิติบนแบบจำลองการระบาดของโรค ซึ่งจำนวนตัวเลขที่สูงขนาดนี้จะสร้างปัญหาให้กับการวางแผนรณรงค์ฉีดวัคซีนในอนาคตว่าจะปริมาณวัคซีนที่ผลิตขึ้นมาจะมีเพียงพอหรือไม่ และใครควรที่จะได้รับการฉีดวัคซีนก่อน
แน่นอนว่าวัคซีนนั้นควรจะฉีดให้กับผู้ที่มีความเสี่ยงสูงที่สุดต่อการติดโรคก่อน ซึ่งอย่างน้อยก็น่าจะหมายถึงเด็ก สตรีมีครรภ์ และคนที่มีปัญหาสุขภาพ เช่น คนที่เป็นโรคหอบหืดและโรคเบาหวาน แต่ข้อมูลจากการวิเคราะห์ผู้ป่วยในประเทศสหรัฐอเมริการะบุว่า อายุของผู้ป่วยจากไข้หวัดใหญ่ 2009 ที่ต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลนั้นพบมากที่สุดที่อายุเพียงแค่ 19 ปี และผู้เสียชีวิตจากการติดเชื้อนั้นถูกพบมากที่สุดที่อายุ 37 ปี ซึ่งถือว่าเป็นอายุที่น้อยมากอย่างน่าแปลกใจ
ถาม ทำไมบางคนถึงบอกว่าคนสูงอายุจะมีภูมิคุ้มกันต่อไข้หวัดใหญ่ 2009
ตอบ ความแปลกประหลาดของไข้หวัดใหญ่ 2009 ที่ต่างออกไปจากไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล คือ เราไม่ค่อยพบว่าอาการป่วยขั้นรุนแรงจากการติดเชื้อโรคนี้จะเกิดขึ้นกับผู้สูงอายุ ยิ่งไปกว่านั้น US-CDC ได้รายงานถึงการตรวจพบว่า ผู้สูงอายุส่วนหนึ่งสร้างภูมิคุ้มกันหรือแอนติบอดีที่ต่อต้านกับไวรัสไข้หวัดใหญ่ 2009 ได้หลังจากที่เกิดการระบาดขึ้นแล้ว
เหตุผลหนึ่งที่คาดกันว่าอธิบายปรากฏการณ์นี้ได้ คือ การที่ผู้สูงอายุอาจจะเคยได้รับเชื้อไวรัสสายพันธุ์ที่เป็นญาติกับเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 มาก่อนแล้วในอดีต เช่น จากการระบาดครั้งใหญ่ในปี ค.ศ. 1918 และ 1957 ทำให้บางคนมีแอนติบอดีที่จับกับเชื้อไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่นี้ได้ อย่างไรก็ดี การค้นพบนี้ไม่ควรที่จะทำให้เราชะล่าใจและไม่คอยเฝ้าระวังหรือป้องกันการติดเชื้อในผู้สูงอายุ
ถาม มีอะไรอีกมั้ยที่ไข้หวัดใหญ่ 2009 แตกต่างจากไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล
ตอบ จากการที่เชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ 2009 น่าจะมีที่มาจากเชื้อไวรัสในหมู จึงทำให้ระบบภูมิคุ้มกันของคนส่วนใหญ่ไม่อาจจะตอบสนองต่อเชื้อได้ดี จนทำให้อัตราการแพร่กระจายระหว่างคนต่อคนมีค่าค่อนข้างสูงตามไปด้วย ในตอนแรกนักวิทยาศาสตร์ได้คำนวณค่าอัตราการสืบทอดพันธุ์ (reproduction ratio) ของเชื้อ ซึ่งบอกถึงความสามารถในการแพร่กระจายเชื้อจากคนๆ หนึ่งไปสู่ผู้อื่นได้กี่คน ว่าอยู่ที่เพียงแค่ 1.4 ถึง 1.6 เท่านั้นจากการระบาดที่เกิดขึ้นในประเทศเม็กซิโก แต่ผลการวิเคราะห์ล่าสุดที่ได้ปรับค่าปัจจัยต่างๆ ใหม่แล้วได้แสดงให้เห็นว่าค่าอัตราการกระจายของเชื้อนี้มีสูงถึง 2.2 ถึง 3.1 หรือเทียบได้กับการระบาดครั้งใหญ่ไปทั่วโลกก่อนหน้านี้ของไวรัสไข้หวัดใหญ่ในอดีต
ยิ่งไปกว่านั้น จากผลการวิเคราะห์ตัวอย่างเชื้อที่พบในผู้ป่วยชาวเนเธอร์แลนด์ซึ่งบินกลับมาจากประเทศเม็กซิโก พบว่าเชื้อมีการกลายพันธุ์ที่ยีน PB2 ซึ่งมีไว้สร้างโปรตีนโพลีเมอเรส (polymerase protein) ในตำแหน่งกรดอะมิโนที่ 677 จากกรดกลูตามิก (glutamic acid) กลายเป็นไกลซีน (glycine) ซึ่งอาจทำให้เชื้อยิ่งแพร่กระจายระหว่างคนสู่คนได้ดียิ่งขึ้น
นักวิทยาศาสตร์หลายคนเฝ้าจับตาดูการกลายพันธุ์ที่ยีน PB2 นี้ว่า จะส่งผลคล้ายคลึงกับที่เกิดขึ้นในไวรัสไข้หวัดนก เอช 5 เอ็น 1 ที่ตำแหน่ง 627 แล้วทำให้ไวรัสมีความรุนแรงและติดต่อระหว่างคนได้มากขึ้นหรือไม่
อย่างไรก็ตาม น่าเสียดายที่มีข้อมูลลำดับพันธุกรรมของยีน PB2 จากเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 ค่อนข้างน้อย เพราะนักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปศึกษาที่ยีนสำหรับโปรตีนฮีมแอกกลูตินิน (hemaglutinin) และเอนไซม์นิวรามินิเดส (neuraminidase) หรือ H และ N ตามชื่อสายพันธุ์ของไวรัส
ถาม เรารู้อะไรอีกบ้างจากการแพร่ระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่ 2009 ที่ประเทศเม็กซิโก
ตอบ นอกจากผลการวิเคราะห์อัตราการแพร่กระจายระหว่างคนต่อคนแล้ว รวมไปถึงการยืนยันความสัมพันธ์อย่างชัดเจนระหว่างการเดินทางด้วยเครื่องบินออกนอกประเทศเม็กซิโกและการติดเชื้อโรคนี้ในประเทศอื่นๆ ผลการวิเคราะห์อื่นๆ ในเบื้องต้นเตือนให้เราระวังตัวว่า เชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ 2009 นี้มีอันตรายไม่แพ้เชื้อไวรัสที่ทำให้เกิดการระบาดครั้งใหญ่เมื่อปี ค.ศ. 1957 ที่คร่าชีวิตผู้คนไปกว่า 2 ล้านคนทั่วโลก แต่ไม่น่าจะร้ายแรงเท่าเชื้อไข้หวัดสเปนเมื่อปี ค.ศ. 1918
นักวิทยาศาสตร์พบว่าอัตราการตายของผู้ติดเชื้ออยู่ที่ประมาณ 0.3% - 1.5% โดยมีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 0.4% ซึ่งมีค่าสูง แต่ไม่สูงเท่ากับของไข้หวัดสเปน อย่างไรก็ดี ค่าอัตราการตายที่วิเคราะห์ได้นี้มีช่วงค่อนข้างกว้าง จึงไม่อาจมั่นใจกับค่าที่ได้เต็มที่นัก และเชื่อกันว่าจำนวนผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันแล้วในเม็กซิโกอาจมีน้อยกว่าความเป็นจริงมาก
ถาม การระบาดของโรคไข้หวัดใหญ่ 2009 กำลังมีแนวโน้มจะลดลงในเขตซีกโลกเหนือใช่หรือไม่
ตอบ ไม่น่าจะใช่ เพราะพบว่าเชื้อมีแนวโน้มที่จะคงระดับการระบาดไว้ปริมาณนี้ต่อไปถึงแม้ว่าจะเข้าสู่ฤดูร้อนของซีกโลกเหนือแล้วก็ตาม โดยปรกติแล้ว การระบาดของไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลจะเพิ่มสูงในฤดูหนาวและลดลงในฤดูร้อนของเขตซีกโลกเหนือ แต่ไข้หวัดใหญ่ 2009 กลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น ผลการวิเคราะห์ของ US-CDC ยังบอกอีกด้วยว่า กว่า 89% ของเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่กำลังระบาดอยู่ประเทศอเมริกาในขณะนี้เป็นเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 และจำนวนการติดเชื้อในบางรัฐทางตอนเหนือของประเทศกลับมาค่าสูงขึ้นอีกด้วย จนอาจสูงถึง 7% ของจำนวนประชากรในบริเวณนั้น
ความกังวลของการติดเชื้อโรคไข้หวัดใหญ่ 2009 จึงเริ่มมีมากขึ้นในกรณีของแพทย์และเจ้าหน้าที่ทางสาธารณสุขที่มีแนวโน้มจะต้องสัมผัสกับเชื้อได้โดยง่าย และอาจส่งต่อเชื้อได้โดยไม่รู้ตัว คำแนะนำสำคัญของ US-CDC คือ ควรจะอนุญาตให้เจ้าหน้าทางสาธารณสุขได้ลาพักงานถ้าเริ่มมีอาการป่วยคล้ายจะเป็นไข้หวัดใหญ่ รวมไปถึงเด็กนักเรียนที่มีอาการก็ควรจะที่หยุดเข้าร่วมกิจกรรมกับเด็กคนอื่นอย่างน้อย 7 วันหลังจากเริ่มมีอาการ นอกจากนี้ยังควรที่จะตรวจระบุให้ได้เร็วที่สุดว่าผู้ต้องสงสัยว่าจะติดเชื้อนั้นได้ติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 หรือไม่
ถาม มีข่าวว่าไข้หวัดใหญ่ 2009 นี้กลายพันธุ์ไปจนสามารถดื้อยาได้แล้ว มันจะน่ากลัวขนาดไหน
ตอบ เดนมาร์กเป็นประเทศแรกที่มีรายงานพบผู้ป่วยโรคไข้หวัดใหญ่ 2009 ที่มีอาการดื้อยาโอเซลทามิเวียร์ (oseltamivir) หรือชื่อสามัญว่ายาทามิฟลู (Tamiflu) และต่อมาผู้ป่วยรายที่ 2 ที่พบในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งทั้งสองกรณีนี้ นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ไม่ได้วิตกกังวลมากนักกับทั้งสองกรณีนี้เพราะอาการดื้อยาได้เกิดขึ้นระหว่างช่วงที่มีการให้ยารักษาโรค หรือที่เรียกว่าการกลายพันธุ์ที่ถูกชักนำจากยา (drug-induced mutation) และยังไม่มีหลักฐานว่าผู้ป่วยทั้งสองรายได้นำเชื้อไปติดผู้อื่น
นักวิทยาศาสตร์ได้รายงานถึงการดื้อยาโอเซลทามิเวียร์มาก่อนแล้วในเชื้อไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล ซึ่งเกิดจากการกลายพันธุ์บนยีนนิวรามินิเดส (neuraminidase) ที่เรียกว่า เอช 274 วาย (H274Y) ซึ่งในช่วงแรกเชื้อไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลที่ดื้อยานี้ถูกพบว่ายังระบาดได้ไม่ค่อยดีนัก แต่เมื่อประมาณ 2 ปีก่อน เชื้อดื้อยานี้ได้กลายพันธุ์ไปอีกจนสามารถแพร่กระจายได้รวดเร็ว แม้แต่ในประเทศที่ไม่ค่อยมีการใช้ยาโอเซลทามิเวียร์ก็ตาม ส่วนเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 พันธุ์ดื้อยาที่พบในประเทศเดนมาร์กนั้น ถูกพบว่ามีการกลายพันธุ์แบบเอช 274 วายเหมือนกัน แต่น่าจะจำกัดอยู่แค่เฉพาะผู้ป่วยรายนั้น
แต่กรณีที่น่าเป็นห่วงกลับเป็นกรณีของผู้ป่วยรายที่ 3 ซึ่งตรวจพบที่ฮ่องกง หลังจากบินกลับมาจากซานฟรานซิสโก ผู้ติดเชื้อรายนี้ได้แสดงให้เห็นว่าการดื้อยาของเชื้ออาจจะได้แพร่กระจายไปแล้ว เนื่องจากผู้ป่วยไม่เคยทานยาโอเซลทามิเวียร์มาก่อน และเป็นไปได้ที่อาจจะติดเชื้อดื้อยานี้มาจากบุคคลอื่นในรัฐแคลิฟอร์เนีย
นักวิทยาศาสตร์วิตกกันว่าถ้าเชื้อไวรัสสายพันธุ์ดื้อยานี้แพร่ระบาดกระจายออกไป จะทำให้ยาทามิฟลูปริมาณมหาศาลที่แต่ละประเทศสะสมไว้กลายเป็นของไร้ค่าไปทันที แต่อย่างไรก็ตาม ผลการทดสอบในขณะนี้ยืนยันว่า เรายังสามารถกำจัดเชื้อไวรัสดื้อยาดังกล่าวด้วยยาซานามิเวียร์ (zanamivir) หรือชื่อสามัญคือยาเรเลนซา (Relenza) ได้อยู่
ถาม แล้วที่มีรายงานก่อนหน้านี้ว่ามีเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 กลายพันธุ์เป็นสายพันธุ์ใหม่ที่บราซิลล่ะ
ตอบ ต้องระวังให้มากเวลามีข่าวออกมาว่าพบสายพันธุ์ใหม่ของเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 แล้ว ดูตัวอย่างจากกรณีของข่าวที่ระบุว่านักวิทยาศาสตร์ชาวบราซิลได้พบสายพันธุ์ใหม่ของไข้หวัดใหญ่ 2009 ซึ่งความจริงแล้วนักวิทยาศาสตร์กลุ่มดังกล่าวได้รายงานเพียงแค่ว่าเชื้อไวรัสที่พวกเขาพบจากคนไข้ชาวบราซิลมีความแตกต่างจากตัวอย่างเชื้อที่ได้จากแคลิฟอร์เนียตั้งแต่ช่วงต้นของการระบาด โดยพบความแตกต่างของกรดอะมิโน 3 ตัวในยีนฮีมแอกกลูตินิน (hemagglutinin) ซึ่งสร้างโปรตีนที่ทำงานเกี่ยวกับกลไกของร่างกายมนุษย์ในการต่อต้านเชื้อไวรัส
จริงๆ แล้วเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 ที่พบในบราซิลนี้มีรหัสพันธุกรรมโดยรวมแทบจะไม่แตกต่างจากตัวอย่างเชื้ออื่นๆ ที่พบอยู่ทั่วโลก และในรายงานนี้ก็ไม่ได้ระบุแต่อย่างไรว่าเชื้อที่พบเป็นสายพันธุ์ใหม่ แต่อาจจะเป็นการตีความที่ผิดพลาดของสื่อทำให้คิดว่าการที่พบกรดอะมิโน 3 ตัวแตกต่างออกไปนี้เป็นหลักฐานของการค้นพบเชื้อสายพันธุ์ใหม่
ถาม ในเมื่อไข้หวัดใหญ่ 2009 มาจากเชื้อไวรัสในหมู แล้วหมูที่เราเลี้ยงไว้จะติดเชื้อนี้จากคนได้หรือเปล่า
ตอบ มีรายงานการพบหมูที่ติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 แล้ว 2 ครั้ง โดยครั้งแรกเกิดขึ้นที่อัลเบอร์ตา ประเทศแคนาดา ซึ่งถึงตอนนี้ก็ยังไม่ทราบกันว่าหมูที่ประเทศแคนาดาติดเชื้อไวรัสนี้ได้อย่างไร ส่วนครั้งที่ 2 พบที่ประเทศอาร์เจนตินาซึ่งไม่อาจบอกได้เช่นกันว่าติดเชื้อมาได้อย่างไร แต่คาดกันว่าน่าจะติดมาจากคน เนื่องจากไม่ได้มีการนำหมูใหม่เข้ามาในฟาร์มนี้กว่า 2 เดือนแล้วในขณะที่ผู้ติดเชื้อและผู้เสียชีวิตจากไข้หวัดใหญ่ 2009 ในประเทศอาร์เจนตินามีจำนวนเพิ่มขึ้นมากอย่างรวดเร็ว
กรณีของหมูที่ติดเชื้อในประเทศแคนาดานั้นนับว่าเป็นเรื่องน่าพิศวงมาก เจ้าหน้าที่ของรัฐบาลแคนาดาคาดว่าหมูน่าจะติดเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 มาจากผู้รับเหมาชาวแคนาดาที่เดินทางกลับมาจากประเทศเม็กซิโก เนื่องจากเกษตรกรที่เลี้ยงหมูในฟาร์มนี้ไม่ได้ซื้อหมูมาจากฟาร์มอื่นเลย แต่ความจริงแล้วผู้รับเหมาคนนี้ซึ่งทำงานเป็นช่างไม้และได้ซ่อมบ้านหน้าต่างของเล้าหมู ได้มาทำงานที่ฟาร์มนี้แค่เพียงวันเดียวและแทบจะไม่ได้สัมผัสกับหมูเลย ยิ่งไปกว่านั้น ถึงแม้เขาจะล้มป่วยเป็นไข้หวัดในเวลาต่อมา แต่ก็ไม่ได้ตรวจพบเชื้อไข้หวัดใหญ่ 2009 จากตัวอย่างน้ำคัดหลั่งของเขาเช่นกัน
ถาม ถ้าทางออกสุดท้ายในขณะนี้ คือ การป้องกันการแพร่ระบาดจนกว่าจะมีวัคซีนเฉพาะสำหรับไข้หวัดใหญ่ 2009 แล้วเมื่อไรวัคซีนนี้จะผลิตออกมาให้เราใช้
ตอบ โนวาร์ติส เป็นบริษัทยาแรกที่ประกาศว่าสามารถสร้างวัคซีนสำหรับไข้หวัดใหญ่ 2009 ได้สำเร็จแล้ว โดยในชุดแรกนี้ได้ผลิตขึ้นมา 10 ลิตรเพื่อนำไปใช้ในการศึกษาและทดสอบทางคลินิคขั้นต้น แทนที่โนวาร์ติสจะใช้ไข่ไก่ในการผลิตวัคซีนตามปรกติ บริษัทได้ใช้เทคนิคการเลี้ยงไวรัสในเซลล์สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมแทน ซึ่งช่วยประหยัดเวลาในการสร้างวัคซีนอย่างมาก ทางบริษัทคาดว่าถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี เราอาจจะมีวัคซีนที่ผ่านการรับรองแล้วให้ใช้ประมาณเดือนกันยายนถึงตุลาคมนี้
ข่าวดีต่อมาสำหรับเรื่องวัคซีนนี้ บริษัทผู้ผลิตวัคซีนรายอื่นๆ แม้ว่าจะยังอยู่ระหว่างการพัฒนาวัคซีนของตนและคาดว่าจะเสร็จจนผ่านการรับรองในปีหน้า ก็ได้ประกาศจะบริจาควัคซีนที่ผลิตได้ให้กับ WHO เพื่อใช้ในประเทศกำลังพัฒนาที่ไม่สามารถจะซื้อวัคซีนเองได้ ดังเช่น บริษัทโซนอฟี-อาเวนติสประกาศจะบริจาควัคซีนให้ 10% ของวัคซีนที่ผลิตได้หรือเทียบเท่ากับประมาณ 100 ล้านโดส บริษัทแกล็กโซสมิธไคลน์ได้ประกาศที่จะบริจาคให้ 50 ล้านโดส ขณะที่โนวาร์ติสจะไม่บริจาควัคซีนแต่ละลดราคาให้เป็นพิเศษสำหรับประเทศกำลังพัฒนา
อย่างไรก็ดี การขอการรับรองจากองค์การอาหารและยาสหรัฐอเมริกา (FDA) อาจจะกินเวลาเพิ่มขึ้นบ้าง ถึงแม้ว่าการพัฒนาวัคซีนเหล่านี้จะได้รับการสนับสนุนงบประมาณโดยตรงจากรัฐบาลสหรัฐก็ตาม เนื่องจากบริษัทวัคซีนหลายบริษัทประกาศว่าจะเติมตัวเร่งภูมิคุ้มกัน (booster) ที่เรียกว่า แอดจูแวนต์ (adjuvant) ลงไปในวัคซีน เพิ่มจากที่ปรกติแล้วจะมีเพียงโปรตีนฮีมแอกกลูตินินของเชื้อไข้หวัดใหญ่เท่านั้น ซึ่งจะช่วยให้ประหยัดจำนวนโดสของยาในการให้วัคซีนลงไปได้มาก ขณะที่ FDA นั้นกลับยังไม่เคยให้การรับรองวัคซีนโรคไข้หวัดใหญ่ที่เติมแอดจูแวนต์มาก่อนเลย รวมไปถึงรับรองวัคซีนที่สร้างจากการเลี้ยงเซลล์อีกด้วย
| Create Date : 07 มีนาคม 2553 |
| |
|
| Last Update : 7 มีนาคม 2553 23:57:54 น. |
| |
| Counter : 345 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
บริหารกล้ามเนื้อ เพื่อสาวขาช็อป
แนะวิธีบรรเทาอาการ “ปวด” ด้วยตัวเอง
ผู้หญิงกับการช็อปปิ้ง เป็นอะไรที่แยกออกจากกันไม่ได้จริงๆ จะเห็นได้ว่าคุณสาวๆ จะมีความสุขจนลืมทุกอย่างไปเลยเมื่อได้ช็อปปิ้ง ยิ่งช่วงที่มีการลดราคากระหน่ำ หรือมิดไนต์เซลตาม ห้างสรรพสินค้าต่างๆ จนอาจลืมไปว่าร่างกายของเราจะต้องแบกรับน้ำหนักจากข้าวของที่พะรุงพะรังมากมายแค่ไหน จนเป็นเหตุให้สาวนักช็อปหลายคนเกิดอาการเจ็บปวดตามส่วนต่างๆ ของร่างกายตามมา
นายแพทย์เกรียงไกร เบญจวงศ์เสถียร ศัลยแพทย์กระดูกและข้อ โรงพยาบาลเวชธานี กล่าวว่า ปัญหาของสาวๆ ที่รักการช็อปปิ้งที่พบมากก็คือ
ปวดกล้ามเนื้อ เนื่องจากกล้ามเนื้อบริเวณไหล่ และ หลังทำงานหนัก เกิดการหดเกร็ง เนื่องจากต้องแบกหรือถือถุงหนักๆ
ปวดข้อมือ ชาตามปลายนิ้ว เนื่องจากการคล้องกระเป๋า หรือถุงต่างๆ บริเวณแขนและข้อมือ ทำให้เส้นประสาท ถูกกดทับ อาจเกิดอาการชาตามปลายนิ้วต่างๆ ได้ บางคนอาจปวดร้าวเหมือนถูกไฟชอร์ตวิ่งอยู่ตลอดเวลา ถ้าเป็นมากอาจทำให้มีอาการอ่อนแรงของกล้ามเนื้ออุ้งมือได้
เอ็นอักเสบ โดยอาจเป็นที่เอ็นบริเวณข้อหัวไหล่ เอ็นบริเวณ ข้อศอก ปลอกหุ้มเอ็นบริเวณนิ้วอักเสบ และถ้าหิ้วถุงหนักมากๆ อาจทำให้ปลอกหุ้มเอ็นบริเวณนิ้วอักเสบ หากปล่อยทิ้งไว้อาจทำให้เกิดพังผืด เกิดภาวะนิ้วล็อก (Trigger finger) แต่ถ้าใครรู้ตัวว่ายังไม่สามารถลด ละ เลิก การช็อปปิ้งได้ ก็ควรหาวิธีป้องกันอาการเจ็บปวดเหล่านี้ด้วยตัวเองง่ายๆ คือ
- หลีกเลี่ยงการใช้กระเป๋าใบใหญ่มาก เพราะจะยิ่งเผลอตัวใส่ของมากเกินไป น้ำหนักก็จะมากตามไปด้วย เปลี่ยนมาเป็นกระเป๋าขนาดที่เหมาะสมกับรูปร่างของตัวเองจะดีกว่า
- ใช้บริการฝากของหรือใช้รถเข็นของที่ห้างสรรพสินค้าก็เป็นทางเลือกที่ดีต่อสุขภาพ
- เลือกใส่รองเท้าสบายๆ ยามที่เดิน ช็อปปิ้ง
- บริหารข้อนิ้ว ข้อมือ ข้อศอก และไหล่ เพื่อป้องกันการเคล็ดหรือเอ็นอักเสบง่ายๆ เช่น ยืนชิดผนังแล้วใช้นิ้วโป้ง นิ้วชี้ และนิ้วกลาง ทาบและไต่ขึ้น - ลงบนผนัง 10 ครั้ง, หมุนข้อมือเป็นวงกลมซ้าย - ขวา 10 ครั้ง บริหารไหล่ หมุนแขนไปข้างหน้า - หลัง เป็นวงกลม ข้างละ 10 ครั้ง
- หากรู้สึกปวดกล้ามเนื้อมาก ใช้แผ่นประคบเย็นเพื่อลดอาการปวดบวมใน 1 - 2 วันแรก หลังจากนั้นใช้แผ่นประคบร้อนพร้อมยืดกล้ามเนื้อเบาๆ หรือจะใช้ยานวด หรือรับประทานยาแก้ปวดบรรเทาด้วยก็ได้ ถ้าอาการไม่ดีขึ้นควรรีบปรึกษาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ
ที่มา: หนังสือพิมพ์สยามธุรกิจ
| Create Date : 07 มีนาคม 2553 |
| |
|
| Last Update : 7 มีนาคม 2553 23:55:12 น. |
| |
| Counter : 293 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
สุขภาวะดีวิถีไทย ปลุกกระแสใส่ใจสุขภาพ
คุณภาพชีวิต
เพื่อคนไทยกินดี-มีสุข ครบทุกวงจร
เปิดงาน Thailand Health & Wellness 2009 วันแรกคึก คนแห่ร่วมงาน “วิทยา” สั่ง อสม.แนะนำประชาชนดูแลสุขภาพตนเอง นำร่องสถานีอนามัยจำนวนพันแห่ง ส่งเสริมสุขภาพประชาชน สกัดปัญหาหวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ หวั่นการฟ้องร้องเหตุผู้ป่วยเพิ่ม
วานนี้ (23 ก.ค.) นายวิทยา แก้วภราดัย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข (สธ.) ร่วมกับนายธนะชัย สันติชัยกูล ประธานเจ้าหน้าที่บริหารบริษัทเนชั่น มัลติมีเดีย กรุ๊ป จำกัด (มหาชน) เปิดงาน “Thailand Health & Wellness 2009 - สุขภาวะดี วิถีไทย” ณ ฮอลล์ 5 - 6 อิมแพ็ค เมืองทองธานี ในคอนเซปต์ “ยืดอายุ ดูดีสมวัย ใส่ใจสุขภาพ” โดยงานจะจัดขึ้นระหว่างวันที่ 23 - 26 ก.ค.2552
งานในครั้งนี้ถือเป็นการผนึกกำลังครั้งสำคัญระหว่าง บริษัท เนชั่น มัลติมีเดีย กรุ๊ป สมาคมสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ (สพสท.) กองทัพบก และสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.) เพื่อปลุกกระแสให้คนไทยหันมาใส่ใจดูแลสุขภาวะ ทั้งของตัวเอง ครอบครัว และสังคม ให้เกิดความอยู่ดี มีสุขอย่างครบวงจร โดยมีประชาชนจำนวนมากสนใจเข้าร่วมงาน
นายวิทยา แก้วภราดัย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข กล่าวเปิดงานว่า ขอชื่นชมกับการจัดงาน “Thailand Health & Wellness” ครั้งนี้ เพราะตั้งแต่มีกฎหมายรัฐธรรมนูญให้ประชาชนมีสิทธิการรักษาฟรี ทำให้ปริมาณผู้ป่วยที่เข้าไปรักษาตัวในโรงพยาบาลรัฐมีจำนวนเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง
หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไปจะทำให้มาตรการรักษาพยาบาลของบุคลากรทางการแพทย์ลดลง เนื่องจากมีจำนวนบุคลากรและอุปกรณ์การแพทย์ไม่เพียงพอต่อความต้องการของประชาชนที่เข้ามาใช้บริการ และอาจก่อให้เกิดความขัดแย้ง ฟ้องร้องกันเกิดขึ้นระหว่างผู้ให้บริการและผู้รับบริการ ตามมา
ดังนั้นสิ่งเดียวที่จะยุติปัญหาดังกล่าวได้ คือ การส่งเสริมให้ประชาชนดูแลสุขภาพของตนเองมากขึ้น ไม่เช่นนั้นวันข้างหน้ากระทรวงสาธารณสุขจะไม่สามารถดูแลสุขภาพประชาชนได้อย่างทั่วถึง
นายวิทยา ระบุว่า ในปัจจุบันกระทรวงสาธารณสุขได้ดำเนินนโยบายเชิงรุกในเรื่องนี้ โดยตั้งแต่เดือน เม.ย. ที่ผ่านมา ได้ให้เจ้าหน้าที่ อสม. จำนวน 9.7 แสนคน ทำหน้าที่ส่งเสริมสุขภาพประชาชนทั่วประเทศ
โดย อสม. จะทำหน้าที่แนะนำวิธีการดูแลสุขภาพของแม่ที่ตั้งครรภ์ ภารกิจต่อมาคือ การดูแลหลังจากคลอดบุตร เพื่อให้คำแนะนำในการดูแลสุขภาพลูกที่เกิดมาใหม่ เช่น การให้ดื่มนมแม่ตั้งแต่แรกเกิดเพื่อสร้างสุขภาวะที่ดี รวมทั้งสร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างแม่กับลูก
นอกจากนี้ ยังพยายามทำให้สถานีอนามัยทั่วประเทศกลายเป็นสถานีอนามัยที่ทำหน้าส่งเสริมสุขภาพของคนในตำบลพร้อมไปกับการทำหน้าที่รักษาสุขภาพ โดยในปีนี้จะเริ่มดำเนินการนำร่องจำนวน 1,000 แห่ง เพื่อทำให้เกิดสุขภาวะดีกับคนไทย และถือเป็นวิถีแห่งชาติ ในภาวะที่ประชาชนวิตกกังวลกับเชื้อไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009
“ทุกคนมีความเสี่ยงเท่ากันทั่วโลก เพราะเป็นโรคที่เกิดขึ้นมาใหม่ไม่มีใครมีภูมิต้านทาน แต่เป็นเรื่องแปลกที่ว่า คนอายุ 60 ปีขึ้นไปไม่ค่อยเป็นโรคนี้ ซึ่งมีสมมติฐาน 2 ข้อ คือ หนึ่งคนที่อายุมากไม่ค่อยออกไปไหน ทำให้โอกาสที่จะติดเชื้อน้อย สองเมื่อ 40 - 50 ปีก่อนคนเหล่านี้เคยเจอเชื้อมาแล้วจึงมีภูมิต้านทานเพราะเปอร์เซ็นต์ การติดเชื้อมีประมาณ 30% และมีเพียงแค่ 10% ที่ได้รับเชื้อแล้วป่วยและถึงแก่ชีวิต”
นายวิทยา กล่าวต่อว่า สิ่งที่จะทำให้ทุกคนสามารถอยู่ร่วมกับไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ 2009 ได้ก็คือ การดูแลสุขภาพตามหลัก 5 อ. ประกอบด้วย อ.อาหาร อ.อนามัย อ.อ่าน อ.อารมณ์ และ อ.ออกกำลังกาย เพื่อให้คนทุกเพศ ทุกวัย มีสุขภาพแข็งแรง เพราะปัจจุบันยังไม่มีวัคซีนรักษาออกมา ดังนั้นวิธีที่ดีคือ การทำสุขภาวะของตนเองให้ดีก่อนเป็นอันดับแรก เมื่อตนเองแข็งแรงประเทศชาติก็แข็งแรงขึ้นด้วย
ด้านนายธนะชัย สันติชัยกูล ประธานเจ้าหน้าที่บริหารบริษัทเนชั่น มัลติมีเดีย กรุ๊ป จำกัด (มหาชน) กล่าวว่า ในฐานะสื่อ หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ ถือเป็นหนังสือพิมพ์ธุรกิจที่มีหนังสือกายใจ ซึ่งเป็นหนังสือที่เกี่ยวกับการออกกำลังกาย และการดูแลใจ ผลิตออกมาเพื่อเผยแพร่ให้ความรู้ด้านสุขภาพ และยังเล็งเห็นความสำคัญของการอ่าน ซึ่งเป็นวิธีหนึ่งในการดูแลสุขภาพ ถ้าอ่านหนังสือมาก คนจะไม่ตื่นตระหนกตกใจกับไข้หวัดใหญ่ 2009
นอกจากนี้ ที่ผ่านมายังได้ผลักดันโครงการบุ๊คสตาร์ท ส่งเสริมให้พ่อแม่อ่านหนังสือให้ลูกฟังตั้งแต่ยังอยู่ในท้องแม่ เพื่อให้ซึมซับและปลูกฝังการอ่านให้แก่ลูก ทำให้กลายเป็นคนมีศักยภาพที่ช่วยให้ประเทศเข้มแข็ง
ที่มา: หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ
| Create Date : 07 มีนาคม 2553 |
| |
|
| Last Update : 7 มีนาคม 2553 23:34:07 น. |
| |
| Counter : 318 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
รู้ทันการดูแล “เส้นผม”
“ผม” หมายถึงเส้นผมที่อยู่บนหนังศีรษะมีหน้าที่ป้องกันไม่ให้ร่างกายสูญเสีย ความร้อน และผิวหนังไม่ให้ได้รับอันตราย อีกทั้งยังเป็นส่วนสำคัญต่อบุคลิกลักษณะของร่างกาย ซึ่งมีผลต่อจิตใจของคน ใครที่พบกับปัญหาผมร่วง ผมบาง ศีรษะล้าน ผมหงอก อาจก่อให้เกิดปัญหาทางใจ เช่น ซึมเศร้า ขาดความมั่นใจในตนเอง เป็นต้น ซึ่งปัญหาเหล่านี้ไม่เกิดกับใครก็คงไม่รู้
สาเหตุของปัญหาผม
ผลิตภัณฑ์ดูแลผมภัยร้ายใกล้ตัวที่คุณอาจไม่รู้
แชมพู
ปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เกิดปัญหาผม คือสิ่งใกล้ตัวท่านแต่ถูกมองข้าม นั่นคือ แชมพูที่ท่านใช้อยู่เป็นประจำ แม้บางท่านจะบอกว่าท่านเปลี่ยนยี่ห้อไปอยู่เรื่อยๆ แต่ท่านทราบหรือไม่ว่าสารทำความสะอาดที่ถูกผสมในแชมพูเกือบทุกยี่ห้อ (แม้ในแชมพูที่ผสมสมุนไพรและอ้างว่าจากธรรมชาติ) ส่วนใหญ่เป็นสารเคมีที่มีฤทธิ์ชะล้างรุนแรงและมีความเป็นด่างสูง เช่น โซเดียม ลอริล ซัลเฟต (Sodium lauryl sulfate; SLS) ซึ่งให้ฟองได้มาก ราคาถูก จึงเป็นที่นิยมใช้เป็นส่วนประกอบสำคัญในผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดทั้งหลาย เช่นผงซักฟอก น้ำยาทำความสะอาดพื้น สารเหล่านี้ก่อให้เกิดการระคายเคืองต่อหนังศีรษะ ตกค้างสะสมและทำลายเซลผม (รวมถึงรากผม เซลสร้างเม็ดสี และเส้นผม) และเซลผิวหนัง เมื่อใช้บ่อยๆจะยิ่ง กระด้าง แห้ง แข็งเป็นไม้กวาด เริ่มหวีไม่อยู่ทรง และทำให้หนังศีรษะมัน มากขึ้นเนื่องจากสารเหล่านี้เป็นสารชะล้างอย่างรุนแรงและจะชะล้างไขมันตาม ธรรมชาติ(ที่ช่วยเคลือบให้ผมมันเงา) จึงทำให้ร่างกายต้องขับไขมันออกมาชดเชยมากขึ้น จึงเป็นสาเหตุของคนที่หนังศีรษะมันยิ่งสระผมหนังศีรษะก็ยิ่งมัน บางรายเกิดการระคายเคืองเซลผิวชั้นหนังกำพร้าทำให้เกิดเป็น รังแค แต่ ไม่ทราบสาเหตุที่แท้จริงก็ซื้อแชมพูขจัดรังแคมาใช้ ซึ่งแชมพูประเภทนี้นอกจากจะมีสาร SLS แล้วยังผสมสารยับยั้งการเจริญเติบโตที่มากผิดปกติของเซลชั้นหนังกำพร้า แต่ไม่ได้แก้ที่ต้นเหตุ เมื่อหยุดใช้อาการที่เป็นก็กลับมาเป็นอีก ทำให้เซลผิวต้องสัมผัสกับสารเคมี และถูกกดการทำงานอยู่ตลอด ทำให้เป็น รังแคเรื้อรัง
ครีมนวดผม/ทรีทเม้นท์หมักผม
สำหรับผู้ที่ชอบให้ผมนิ่มลื่น อาจยังไม่รู้ถึงพิษภัยจากสารกลุ่มซิลิโคน (มักมีชื่อลงท้ายด้วย “thicone”) เช่น ไซเมทธิโคน (Simethicone) ไดเอทธิโคน (Diethicone) หรืออื่นๆ เป็นสารเคลือบเส้นผมทำให้ผมนิ่มลื่น เป็นมันวาว มีสปริง หวีง่าย แต่จะตกค้าง เคลือบรูเส้นผม เมื่อใช้ต่อเนื่องนานๆจะเกิดการสะสมอุดตันรูเส้นผม ทำให้เซลผมทำงานผิดปกติ การขับของเสีย การดูดซึมสารอาหารลดลง และทำให้ ผมร่วง เมื่อใช้ในระยะยาว
ที่เลี่ยงยากคือ สารเพิ่มฟอง เพิ่มความข้น ตัวฉกาจที่ผู้ผลิตส่วนใหญ่ต้องใช้คือ DEA (ไดเอทธานอลาไมด์) ซึ่งเกรงกันว่าอาจก่อ มะเร็ง จนในบางประเทศต้องให้ยกเลิกการใช้ สารอีกกลุ่มที่อาจก่อให้เกิด การแพ้ จากการใช้เป็นประจำแต่คนก็ชอบใช้คือ กลิ่นสังเคราะห์หอมๆ สีสังเคราะห์สวยๆ และลาโนลิน (Lanolin)
Demodex ไรขนที่คุณอาจไม่รู้
อีกสาเหตุหนึ่งที่คุณอาจไม่รู้คือ ไรขน (Demodex) ซึ่งติดต่อโดยการสัมผัส ตัวไรแพร่พันธุ์ อาศัยอยู่และแย่งกินสารอาหารที่รากผมทำให้ผมขาดสารอาหาร ผมจึงมี ขนาดเล็ก บางลง สีจางลง ขาดความมีชีวิตชีวา และหงอก นอกจากนั้นยังอาจทำลายโครงสร้างของเซลผม ทำให้ ผมร่วง หรือ หงิกงอ
เมื่อตัวไรคืบคลานไปบนหนังศีรษะหรือผิวโดยเฉพาะเวลากลางคืนจะทำให้ท่านที่มีประสาทไว (Sensitive) รู้สึกคันยิบๆ ขณะเดินทางมันจะปล่อยของเสีย และทิ้งคราบที่ลอกออกมา ทำให้เกิดขยะบนหนังศีรษะ หรือผิวหนังของเรา ซึ่งเป็นอาหารของแบคทีเรีย ไวรัส และริกเก็ทเซียที่เกาะอยู่ตามข้อต่อเล็กๆ ของขาตัวไร จึงก่อให้เกิดการติดเชื้ออักเสบเป็น สิว หรือ ตุ่มแดง บนหนังศีรษะ และที่สำคัญ หากร่างกายเกิดการต่อต้านของเสียที่ตัวไรขับออกมา และซากตัวไรที่ตาย ทำให้เกิดปฏิกิริยา แพ้ (Sensitization) เช่น แพ้เครื่องสำอาง สบู่ หรือแม้แต่เหงื่อของตัวเอง
และเนื่องจากที่ขาของตัวไรมีเล็บแหลมคมสำหรับเกี่ยวจึงทำให้ผิวหนังเกิดการ ระคายเคืองและมีปฏิกิริยาโต้ตอบ โดยการสร้างผนังเซลผิวชั้นนอกขึ้นอย่างรวดเร็ว(Proliferation of Epithelium) ทำให้ผนังเซลพอกหนาและหลุดร่อนออกมาเร็วกว่าปกติเกิดเป็น รังแคหรือ สะเก็ด บนหนังศีรษะ
ข้อมูลจาก: นิตยสารชีวจิตฉบับที่ 258
| Create Date : 07 มีนาคม 2553 |
| |
|
| Last Update : 7 มีนาคม 2553 23:13:05 น. |
| |
| Counter : 277 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
|
|
 |
beaushi |
|
 |
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
