 ๐ อย่าคิดผิดอนิจจา....ชาล้นถ้วย ใครจะช่วยเขาได้อย่างไรเล่า? รินชาให้ก็ไหลล้นจนใจเรา จงทำใจให้ว่างเปล่าอย่าเขลาไป!!! จงรับฟังเหตุผลของคนอื่น จิตสดชื่นคิดผิดก็คิดใหม่ แม้คำพูดของคนถ่อยที่พล่อยไป บางครั้งไซร้มีคุณค่านำมาคิด!!! เขาเสนอแนะงดงามให้ความเห็น รับไว้เป็นความรู้เหมือนครู-ศิษย์ อย่าทะนงว่ารู้ดีใครที่คิด- อย่างนั้นผิดจะไม่ได้อะไรเลย!!! ชาล้นถ้วยรับอะไรไม่ได้แล้ว แม้นยื่นแก้วมณีให้ใจยังเฉย โอกาสทองมองไม่เห็นเหมือนเช่นเคย เมื่อละเลยก็ย่อมพลาดโอกาสดี ชาล้นถ้วยด้วยอัตตาข้ารู้หมด หิวก็อดทะนงเกินลุกเดินหนี ชาล้นถ้วยไม่เชื่อใครในโลกนี้ คนเดียวมีคือตัวเอง-เก่งกว่าใคร!!! ใครว่าวอนสอนบอกให้ลาไกลห่าง ปิดหน้าต่าง-ปิดประตูความรู้ใหม่ คนรอบกายต่างอิดหนาระอาใจ หลีกหนีไกลต้องทุกข์ทนอยู่คนเดียว!!! ๐ คนเชาวน์ดีมีปัญญาหูตากว้าง รับฟังอย่างนักปราชญ์ฉลาดเฉลียว ไม่ปฏิเสธความเห็นต่างแนวทางเดียว แม้นชาญเชี่ยวย่อมประเมินดำเนินการ ถึงคำพูดของเด็กตัวเล็กน้อย หากครวญคล้อยคิดเรื่องราวที่กล่าวขาน เหมือนเข็มนิดสะกิดหนามด้วยชำนาญ ก็สมการกิจสำเร็จเสร็จเรื่องราว ทั้งทางโลก-ทางธรรมนำมาใช้ ชาล้นถ้วยช่วยได้ในหนุ่มสาว ทั้งเด็กเฒ่าควรคิดดูสักครู่คราว หนทางสู่ดวงดาวยังวาววาม!!! ความอ่อนน้อมถ่อมตนล้นวิเศษ เปิดแดนเขตถางเตียนสิ้นเสี้ยนหนาม ชาพร่องถ้วยให้ปรากฏแสนงดงาม ไม่ต้องถามปัญญาเอกอเนกอนันต์!!! เขาพูดดีหรือไม่ฟังไว้ก่อน ทุกบทตอนครวญคิดไม่ผิดผัน ผิดหรือถูกอย่างไรไม่ว่ากัน การรับฟังนั้นสำคัญจงมั่นใจ แล้วค่อยคิดพิจารณาหาเหตุผล ตัดตัวตนความทรนงสิ้นสงสัย อหังการ-มมังการหมดด่านภัย สว่างไสวดวงปัญญาเจิดจ้าเอยฯ...... | 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [