ต้นอ้อ-บึงอ้อ-ดอกอ้อ.....
ปุจฉา 1 - ต้นอ้อ!!...อยู่ที่ไหน?ใครรู้บ้าง ขึ้นอยู่กลางบึงใหญ่หรือไรหนอ? อ้อลู่ลมน่าแปลกมันแตกกอ หรือต้นอ๋อ!!....ต้นเดียวกันหรือฉันใด?ดอกใบมีสีอะไร?บอกใบ้หน่อย ฉันรอคอยมานานช่วยขานไข มีขนหนามออกขวางหรืออย่างไร? เป็นดอกไม้เป็นสาวน้อยหยดย้อยงาม?.....มันขึ้นเองผุดได้หรือไรเล่า? มีคนเฝ้าหรือไม่?ขอไต่ถาม ต้องพรวนดินรดน้ำให้สำราญ ดอกใบบานเช้าหรือเย็น?ใคร่เห็นเอยฯ.... -วิสัชนา 1 อันต้นอ้อ...หรือต้นอ๋อฉันพอรู้ มันขึ้นอยู่กลางใจใคร่เปิดเผย.....ต้นมันใหญ่ท่วมศีรษะเชียวนะเอย ใครไม่เคยเห็นมันอาจหวั่นกลัว มันไม่ใช่ต้นไม้ทิพย์ในนิพพาน เมื่อถึงกาลจะมีต้นงอกบนหัว!! ดอกใบบานอยู่กลางใจอย่าได้กลัว คนบาปชั่วไม่ได้ชมสมอุรา......มันขึ้นอยู่กลางใจในบึงอ้อ มันแตกกอได้เองเก่งนักหนา ปุ๋ยไม่ใส่น้ำไม่รดสดทุกครา ใส่ปัญญาให้มันเท่านั้นพอ.......มีสติในทุกกาลเป็นฐานราก ดอกใบมากเป็นสีทองพบร้องอ๋อ!! ใช่นิพพาน....พรหมสวรรค์ที่ฉันรอ แปลกจริงหนอมันผุดเองเก่งจริงๆ.......สิ้นสงสัยในโลกธรรมทั้งกรรมกฎ ดอกใสสดทุกยามสวยงามยิ่ง สว่างไสวราวเพชรรัตน์เด่นชัดจริง ยิ่งพิศยิ่งเห็นงามตามสามัญ......เห็นความงามตามเป็นจริงทุกสิ่งอย่าง ผุดขึ้นกลางดวงใจเหมือนในฝัน ที่ลิ้นปี่นี่อย่างไรให้เท่าทัน ต้นของมันเหมือนแก้วอันแวววาว อานุภาพบุญฤทธีมีอำนาจ ที่เฉียบขาดไม่อาทรด้วยร้อนหนาว โลกจะแตกแผ่นดินไหวในทุกคราว ไม่ตื่นข่าวไม่ตกใจอะไรเลย เป็นปกติรู้ตัวอยู่ทั่วพร้อม ผู้ถึงย่อมร้องอ้อ!!อ๋อ!!ขอเฉลย รู้เท่าทันสรรพสิ่งจริงๆเลย หยุดนิ่งเฉยแต่รู้อยู่ผู้เดียว!!!!...... ไม่หวั่นกลัวใครอะไรที่ในโลก ไม่ทุกข์โศกเขลาขลาดไม่หวาดเสียว ใช่ก็คือไม่ใช่คิดได้เชียว จิตปราดเปรียว....ไม่ใช่คือใช่เอง.......ที่ภายนอกเห็นอยู่นั้นมันไม่ใช่ ที่ภายในเจาะจงนั่นตรงเผง อย่าวิ่งหาอาจารย์เสียกาลเอง ที่สุดเก่งนั้นอยู่ใกล้ในตัวเรา!!.......เห็นที่พึ่งภายในคือใช่แล้ว พบดวงแก้วแพรวใสงามดับความเขลา ชมดอกอ้อ!!อ๋อ!!เบ่งบานทุกกาลเนา พุทธะเฝ้าดูแลเป็นแน่นอน ใต้ต้นอ้อ....ร่มเย็นแสนเป็นสุข นิรทุกข์ทั้งใจกายปลดถ่ายถอน หลับสนิทนิทราสิ้นอาวรณ์ สิ้นอาทรธรรมสว่างกระจ่างใจ........มีชีวิตเต็มเวลาทำหน้าที่ ให้จงดีปัจจุบันทันสมัย เอาโลกธรรมค้ำจุนหนุนกายใจ ช่วยเหลือไปใครทุกคนพ้นวนวัง......ช่วยตนได้จงเอ็นดูช่วยผู้อื่น มีชีพชื่นสิ่งใดอย่าไปหวัง อยู่เพื่อให้....ไม่ต้องรับดับรักชัง สติตั้งปัญญาเลิศประเสริฐคน!!!....... ปุจฉา 2...... ต้นอ้อ.....อยู่ที่ไหน?แม้นใครพบ ย่อมเจนจบในโลกธรรมสุขนำผล เข้าทำนองร้องอ๋อ!!...คนหนอคน ใครเล่นกลพลิกแพลงเข้าแฝงกาย?.....ดอกอ้อบานหวานชื่นตื่นสติ สมาธิตั้งมั่นอยู่ไม่รู้หาย ปัญญาญาณผ่านตลอดไม่วอดวาย ตายก่อนตายยังผ่านได้ไฉนกลัว?.......ขอพี่น้องมองดูให้รู้จัก หมั่นทายทักเป่าเสกมนต์ไว้บนหัว ขอให้พบต้นอ้อ....ก็พอตัว หายมืดมัวเฝ้ารอดอกอ้อบาน........อ้อบานแล้ว!!....,มองเห็นจิตเย็นฉ่ำ เป็นสุขล้ำอุเอกวิเวกหวาน สุดบรรยายความสุขนั้นนิรันดร์กาล ใครพบผ่านได้พึ่งโพธิ์โมทนา......หากไม่เห็นเป็นใจอย่าได้ท้อ ท่านมีอ้อ......กอใหญ่ในใจหนาไยไม่รีบแหวกมองด้วยสองตา ลองค้นหาก็จะพบประสบเอง........ วิสัชนา 2 อ๋อ....ต้นอ้อ!!พอดูก็รู้แล้ว ต้นเป็นแก้วสูงส่งตอบตรงเผงแสงเป็นเพชรเด็ดแพรวเปล่งแววเอง ครวญบรรเลงเพลงร้องยามต้องลม....กิ่งก้านมีสีสันพรรณราย ส่องประกายคล้ายมณีที่สุดสมเหมือนพลอยนิลจินดาอันน่าชม ใบสวยสมงามดีเป็นสีทองพิศดูดอกออกทั่วเหมือนบัวบาน ชูตระการงามเลิศเฉิดฉลองสีชมพูหรูเด่นเย็นละออง มองยิ่งมองซาบซึ้งติดตรึงใจต้นอ้อแทรกแตกกอในบ่อกว้าง มีช่องทางสร้างชีวิตน่าพิศมัยพบบึงอ้อ!! รอมานานบานอยู่ใน- หว่างกลางใจที่ลิ้นปี่....ลองจี้ดูรู้สึกอ้ออ๋อ...ต้นนี้อยู่นี่เอง ดอกตูมเต่งเบ่งบานตระการหรูชูช่องามพราวตาสวยน่าดู รากฐานอยู่ใต้น้ำล้ำถึงดิน!!ลึกเข้มแข็งแกร่งแน่นเป็นแผ่นผืน เหมือนจุดยืนคือสติอธิศีลรากฝอย-สัมปชัญญะงามระบิล เด่นโฉมฉิน....สมาธิผลิปัญญา.....คือดอกอ้อ!!ถึงเวลามาให้เห็น กลางเดือนเพ็ญส่องสว่างกลางเวหาเรายิ้มอยู่ดูซึ้งติดตรึงตา ญาณปัญญาสว่างไสวอยู่ในทรวง.....นิพพานเป็นอย่างไร?ไม่รู้จัก มาทายทักกำลังใจเกิดใหญ่หลวงเราพบแล้วแก้วงามมีสามดวง อยู่กลางทรวงเด่นชัดรัตนตรัย......พุทโธ-ธัมโม-สังโฆนโมพระ เป็นสรณะนำทางกระจ่างใสบารมีสิบเหมือนแก้วอันแววไว เป็นธงชัยนำพาสุขาวดีไม่ต้องการอะไรที่ไหนอีก สลัดปลีกปล่อยละวางทุกอย่างหนีทั้งสุขทุกข์อัตตาตัวทั้งชั่วดี บาปบุญนี้ชี้ชัดขาดตัดปลง!! ..เพียงเหลืออยู่ผู้เดียวที่เกี่ยวข้อง ไม่มีสองจิตเป็นหนึ่งพึงประสงค์ทำหน้าที่พุทธบุตรอันสุดตรง และมั่นคงเยี่ยมยอดตลอดกาล.......พุทธญาณ แสงทิพย์อริยธรรมBuddhayanSangthipAriyadhamma@buddhapoem.com
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [