~~**~~ WELCOME TO SNOWBLACK WORLD~~ **~~
Group Blog
 
All blogs
 
หาดทราย สายลมและจุดเริ่มต้นของความรัก (ตอนที่12)

หาดทราย สายลมและจุดเริ่มต้นของความรัก (ตอนที่12)

“พี่กานต์ครับ/คะ กรุณาเซ็นเอกสารให้พวกเราด่วนมาก ๆ ด่วนที่สุดเลย เฮ้ย ของข้าก่อนเฟ้ย ใครบอกหละของฉันก่อน”

ภาพน้อง ๆ ทีมงาน 6-7 คนที่ยืนชุนมุนอยู่หน้าห้องขณะนี้ ทำให้กานต์รู้สึกปวดเศียรเวียนกล้าอย่างบอกไม่ถูก

“เอ๊า มาเลย ไหนใครมีอะไรจะให้เซ็นบ้าง เอามาวางกองไว้ให้หมดนี่หละ”

ยังไม่ทันสิ้นเสียง เอกสารกองพะเนินก็ถูกเอามาวางไว้ตรงหน้าอย่างมากมาย

“เฮ้ย ที่มันอะไรกันเนี่ย ทำไมมันมากมายเป็นภูเขาขนาดนี้ เฮ้ย กลับมานี่กันก่อน”

“ไม่มีทางคะ/ครับ พี่กานต์ “

ทุกคนหันมาส่ายก้นก่อนที่จะพากันวิ่งหนีไปคนละทิศละทาง

“เพื่อเป็นการไม่ให้พี่กานต์หนีไปไหน พวกเราขอล๊อคกุญแจห้องพี่ไว้สักพักนะ”

“เฮ้ย ไอ้พวกบ้ากลับมาเดี๋ยวนี้ โอ้ พระเจ้าช่วยกล้วยทอดดดดด”

และแล้วความวุ่นวายก็กลับเข้ามาหากานต์อีกครั้ง เมื่อเขากลับมาทำงานตามปกติแล้วต้องพบกับเอกสารกองสูงเท่าคอนโด แถมยังถูกลูกน้องตัวดีเอากุญแจขังไว้ในห้องอีก ถึงแม้ว่ากานต์จะเป็นคนที่รับผิดชอบต่อหน้าที่การงานมากมายสักเพียงไหนก็ตามแต่บางทีเสียงเรียกร้องของหัวใจก็ทำให้เขาอยากจะละทิ้งงานตรงหน้า ไปหาผู้หญิงที่เขาคิดถึงมากที่สุดในตอนนี้ กานต์ลุกขึ้นพรวด โอ๊ย ทนไม่ไหวแล้ววววโว้ยยยย!!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“น้องกระแตจ๋า หนูปล่อยให้พี่กานต์หนีออกไปได้ยังไง”

เสียงแก้วตะโกนขึ้นดังลั่นออฟฟิศ เมื่อพบว่าตาพี่ชายตัวดีหนีออกไปจากห้องที่ทุก ๆ คน ช่วยกันล๊อคกุญแจไว้ ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แถมเขียนใบลาสุดแสนประหลาดทิ้งไว้อีกต่างหาก ก็จะไม่ให้เรียกว่าประหลาดได้ยังไง ในโลกนี้มีใครเค้าลางานกัน 2 ชั่วโมง กับอีก 300 นาทีบ้าง แล้วแบบนี้เธอควรจะหัวเราะอย่างขบขัน หรือร้องไห้อย่างบ้าคลั่งดี เฮ้อ คอยดูนะจะรวมหัวกับทีมงานหักโบนัสเจ้าของบริษัทคืนซะบ้าง

“พี่เรานะ ทำไมหมู่นี้ลูกเล่นแพรวพราวเหลือเกิน นี่ขนาดช่วยกันเฝ้าไว้ก็ยังอุตส่าห์หาทางหนีไปจนได้ เกิดมาไม่เคยเสียรู้ใครมากเท่านี้เลย”

ว่าแล้วแก้วก็ซบหน้าลงกับโต๊ะอีกครั้ง ไหนใครบอกว่าความรักทำให้คนตาบอด นี่มันความรักทำให้คนอู้งานต่างหาก


ทันใดนั้นเสียงกรี๊ดของสาว ๆ ในออฟฟิศก็ดังขึ้น ทำให้หญิงสาวต้องเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนที่จะฟุบหน้าลงบนโต๊ะอย่างเซ็ง ๆ เมื่อเห็นผู้ที่มาเยือน

“ทำไมหน้างอเป็นหมามุ่ยซะอย่างนั้นหละยายแก้วแตก” เ

สียงมาฆะคู่ปรับเจ้าประจำดังขึ้น ไม่รู้เป็นเพราะอะไรหมู่นี้เขามักจะมาเป็นแขก(ที่)ไม่ได้รับเชิญในบริษัทอยู่บ่อย ๆ สงสัยกลัวเหงาปากแหง ๆ

“วันนี้มาทำไมไม่ทราบ รู้มั๊ยมันทำให้เปลืองกาแฟของบริษัทโดยใช่เหตุ งานการก็ไม่เคยช่วยทำ แถมยังมากินฟรีอีก”

ว่าแล้วหญิงสาวก็ยกเอาเอกสารกองใหญ่มากองไว้ตรงหน้าชายหนุ่ม

“อะนายมาก็ดีแล้ว หัดช่วยเหลือคนอื่นเค้าทำงานบ้าง พอดีพนักงานในออฟฟิศชั้นเกเร ไป 1 คน ไงก็ช่วยเลือกรูปของนายกับมีนาให้ทีซิ ชั้นจะเอาไปลงนิตยสารรายเดือนที่ทางสถานีมีหุ้นอยู่”

มาฆะเอามือหยิบรูปแต่ละใบขึ้นมาก่อนที่จะหยิบเอารูป4-5 ใบส่งให้กับแก้ว

“เอานี่ จริง ๆ แล้วไม่ต้องเลือกก็ได้ ยังไงก็หล่อทุกรูปอยู่แล้ว ว่าแต่พี่กานต์ไปไหนหละ จะเอาคลิปวิดิโอที่พี่เขาขอไว้มาให้ซะหน่อย“

ชายหนุ่มถึงกับหัวเราะเสียงดังลั่นเมื่อแก้วเล่าให้ฟังถึงการหนีงานและใบลากิจที่แปลกประหลาดที่สุดในโลก ซึ่งเป็นสาเหตุให้หญิงสาวหน้าหงิกหน้างอคล้ายจะใกล้บ้านั่นเอง

“คอยดูนะ คราวหน้าจะปล่อยให้ทำงานคนเดียว หัวเดียวกระเทียมลีบไปเลย”

เสียงแก้วตะโกนขึ้นอีกครั้งอย่างเหลืออด

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ฮัดชิ้ว ฮัดชิ้ว ฮัดชิ้ว” เสียงจามดังติด ๆ กันโดยไม่ทราบสาเหตุ

“โอ๊ย มีใครนินทาพี่หรือเปล่าเนี่ยครับน้องฟ้า” กานต์บ่นด้วยเสียงตะกุกตะกัก เพราะว่าจามไม่หยุดสักที

“สงสัยโดนทุกคนในออฟฟิศแช่งชักหักกระดูดเอาหรือเปล่าคะ ในฐานะที่เจ้าของบริษัทแอบหนีงาน” ฟ้าพูดขึ้นเมื่อเห็นกานต์จามเป็นรอบที่ 4 แล้ว

“ แหมจะอะไรนักหนาแค่ลางานนิด ๆ หน่อย ๆ เอง เอกสารพวกนั้นจริง ๆ ยายแก้วเซ็นแทนก็ได้ น้อง ๆ คงจะไม่บ่นว่าอะไรหรอกครับ”

กานต์หัวเราะขึ้นเบา ๆ เค้ารู้ดีว่าจริง ๆ แล้วถูกเจ้าพวกนั้นแกล้งต่างหาก ไม่มีทางที่แก้วและลูกน้องของเขาจะปล่อยให้งานกองสุมทั่วหัวได้เยอะขนาดนั้นแน่ ๆ เพราะถึงไม่มีเขาทุกคนต่างก็ช่วยกันทำงานได้สบายมาก เพราะเขาและทุก ๆ คนต่างก็เริ่มงานและฝ่าฟันอุปสรรคกันมาตั้งแต่เริ่มเปิดบริษัทใหม่ ๆ

“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวแวะไปเอาของที่บ้านน้องฟ้าก่อนนะครับ แล้วค่อยออกเดินทางกัน รีบไปกันเถอะเดี๋ยวแดดร้อนซะก่อน”

นับว่าเป็นโชคดีของกานต์อย่างไม่น่าเชื่อที่บังเอิญมารดาของฟ้าและมารดาของเขาเคยเป็นเพื่อนที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันมา จึงทำให้เขาสามารถเข้านอกออกในบ้านของหญิงสาวได้ง่ายขึ้น และความที่เขาเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนจึงทำให้เป็นที่รักและเอ็นดูของผู้ใหญ่ ชายหนุ่มมักใช้เวลาช่วงเย็นหลังเลิกงานพาฟ้าออกไปทานข้าว หรือไม่ก็ไปดูหนังฟังเพลง โดยทุก ๆ ครั้งเขามักจะชวนแก้วหรือไม่ก็คนอื่น ๆ ไปเป็นเพื่อนเสมอเพื่อไม่ให้ฟ้าต้องตกเป็นข่าวกับเขา

วันนี้อากาศแจ่มใส และปลอดภัยจากนักข่าว เขาจึงตั้งใจจะพาฟ้าไปเยี่ยมปู่ทองเอกเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่จะกลับไปเรียนต่อในอีก 10 วันข้างหน้า ใครจะไปกล้าบอกคนอื่นหละว่า ตัว เขาอยากใช้เวลาที่เหลืออีก 240 ชั่วโมง อยู่กับหญิงสาวที่ตนเองรักให้นานที่สุด

เมื่อไปถึงบ้านของปู่ทองเอก หลังจากที่ทักทายคนในบ้านเรียบร้อยแล้ว เขาก็ตั้งใจขับรถพาฟ้าไปซื้อของสดที่ตลาดบ้านเพ เพื่อนำมาทำอาหารเลี้ยงทุก ๆ คนภายในบ้าน

“พี่กานต์ยิ้มอะไรคะ”

“ก็เพราะน้องฟ้าทำให้พี่มีความสุขไงครับ พี่ถึงยิ้มได้ พี่ไม่เคยคิดเลยว่าการได้อยู่กับคนที่เรารักจะทำให้สุขใจได้ขนาดนี้”

“พี่กานต์ก็พูดอะไรก็ไม่รู้ ฟ้าเขินนะคะ”ว่าแล้วหญิงสาวก็เอามือทุบคนข้างตัวเบา ๆ ก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างเขิน ๆ อีกคน

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ศิวา อยู่ไหนเนี่ย นายมาช่วยฉันกับน้องฟ้าขนของหน่อย อ้าวเรียกตั้งนานเดินมาพอดีเลย แล้วนั่นเป็นอะไรทำไมทำหน้าแปลก ๆ ชอบกล”

กานต์ร้องทักขึ้นอย่างประหลาดใจ เมื่อเห็นเพื่อนรักทำหน้าราวกับกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ราวกับว่าได้ไปเจออะไรมาสักอย่าง

“กานต์มีคนมาขอพบนาย นั่งคุยกับปู่อยู่ข้างในนู่น นายไปดูเองนะ เดี๋ยวชั้นเรียกคนงานมาช่วยขนของให้เอง ไปฟ้า ไปช่วยพี่ขนของดีกว่า ท่าทางธุระของไอ้กานต์มันคงจะยาว”

ว่าแล้วเขาก็คว้ามือฟ้ากึ่งลากกึ่งจูงหนีหายไปในครัวอย่างรวดเร็ว

กานต์มองตามเพื่อนรักแล้วก็อมยิ้มออกมา เฮ้อ นายศิวา ก็อีแค่มีแขกมาขอพบเขาทำไมต้องทำหน้าเหมือนท้องเสียมาสัก 10 วันฟะ ชายหนุ่มนึกแปลกใจเล็กน้อย ก่อนที่จะรีบเดินเข้าไปในห้องรับแขก แต่แล้วเขาก็แทบผงะ ยืนนิ่งอยู่กับที่ เมื่อเห็นหน้าผู้ที่มาเยือนได้ถนัดตา

“อะ อะลิสสสสส มาที่นี่ได้ยังงะงายย” กานต์เปล่าเสียงออกมาจากลำคออย่างแผ่วเบาราวกับมีก้อนอะไรมาจุกที่คอ

ยังไม่ทันที่เสียงสุดท้ายจะทันลอดออกจากปากของเขา หญิงสาวร่างสูงที่ดูโฉบเฉี่ยว เปรี้ยว เก๋ ตามสไตล์นางแบบอินเตอร์นั้น ก็โผเข้าหากานต์พร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้น และพร่ำพรรณนาขอโทษขอโพยชายหนุ่ม อย่างไม่มีจบไม่มีสิ้น จนเขาต้องเอามือปิดปากหญิงสาวเอาไว้

“เอาน่า อลิส มันจบแล้ว พี่ก็ไม่เป็นไรด้วย อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ให้แล้ว ๆ ไปเถอะ”

กานต์ค่อย ๆ ปลอบหญิงสาว ก่อนที่ค่อย ๆ หาทางแกะมือของ อลิส ที่ขณะนี้เกาะเค้าไว้อย่างกะลูกลิง อย่างนุ่มนวลและแนบเนียนพร้อมกับคิดหาทางแก้สถานการณ์ยุ่ง ๆ นี้ไปด้วย แน่นอนว่าอลิสคนนี้ คือ คนเดียวกับที่เคยมีข่าวว่าทิ้งเค้าไปคบกับนักธุรกิจหนุ่มทายาทมรดกพันล้านนั่นเอง

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++





Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 11 เมษายน 2551 16:24:38 น. 2 comments
Counter : 338 Pageviews.
Share

 
แวะมาทักค่ะ ไม่ได้เข้าบล๊อกนานแล้ว

ว่างๆ จะแวบมาใหม่นะคะ


โดย: f a i f u n (oHsINa ) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:55:43 น.  

 
สวัสดีครับ

สบายดีนะครับ

แวะมาเยือนครับ


โดย: พฤกษาริมน้ำ วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:11:09:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Designed By Me
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

...OnE GIrL STORY...
Friends' blogs
[Add Designed By Me's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.