,,,ต....
.....
Group Blog
 
All Blogs
 
เงาแห่งความรัก



โลกตรงหน้ากลับกลายเป็นโลกที่แปลกแยกแตกต่างไปเสียแล้ว
ข้างในฉันสะเทือน เพราะขาดความคุ้นชิน
ทั้งที่ ที่นี่คือความคุ้นเคยในก่อนเก่า
มัดหมี่เกสเฮ้าท์ ที่เคยมาพัก

หนาวหรือ
เงียบหรือ

คงไม่ใช่

แต่เป็นเพราะ เงาแห่งความรักที่ไล่หลังมาติดๆตลอดเวลา
คอยสะกิดให้หวนหา ไขว่คว้ารูปรอยที่เป็นจริง

ฉันคิดถึงบ้าน

ให้ตายเถอะ...ฉันกลับมาเป็นคนมีบ้านให้คิดถึงจริงๆหรือนี่
ฉันคิดถึงสิ่งที่รอคอยฉันอยู่ที่บ้าน

โอ...ชีวิตวัยบั้นปลายมาถึงแล้วจริงๆ
ปีกฉันอ่อนล้า ไร้แรงบิน
มันหนักหน่วง เพราะถูกถ่วงไว้ด้วยน้ำหนักของความรักที่หนักอึ้ง
ที่ฉันยินดีจะแบกรับ


Create Date : 23 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2550 11:33:13 น. 10 comments
Counter : 710 Pageviews.

 
สุ้ๆนะค่ะ


โดย: แมวกระป๋อง วันที่: 23 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:13:10 น.  

 
อืม


โดย: HAG วันที่: 23 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:41:36 น.  

 
ความรัก ถึงแม้จะทำให้เราเหนื่อยล้า แต่เราก็ยินดีที่จะมีรัก


โดย: ธารเมฆ เกาะยอ (ธารเมฆ ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:31:47 น.  

 
มาเยี่ยมค่ะพี่กู่..ยังเขียนเรื่องเล่าภาพได้ดีเหมือนเคยนะคะ
วันก่อนนัดกับ จันทร์เจ้าขา ไปมาไร้ร่องรอย เจ้ามังกร ซาบู ป้าอิ๊ส ฯลฯ
กินอาหารญี่ปุ่นกัน...ว่างๆ เจดกันมั่งนะคะ พี่กู่
....นิตาลันตา....


โดย: poyalin วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:26:29 น.  

 
พี่กู่คะ ดีใจมากค่ะที่กลับมาปรับปรุงบ้านร้างหลังนี้ ยังไม่อ่านหรอก จะมาอ่านอีกครา จะได้มาหลายครั้งไงคะ เฮ้อ...อยู่ที่ไร่ หนาวแค่ไหนมิรู้นะคะ ไม่มีที่ไปค่ะ อยากหนาวกะเขาบ้างจัง อิอิ


โดย: พราน (ตาพรานบุญ ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:26:30 น.  

 
อ่านแล้วขอรับ ที่แท้ก็มีความรักนี่เอง โอ้...ความรักเป็นเช่นไรรึขอรับ หาที่ไหนได้ล่ะรักแท้ในสายลมหนาว


โดย: พราน (ตาพรานบุญ ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:29:17 น.  

 
ทานข้าวยังเจ๊
หนาวหรอยหม้ายแค่นั่น


โดย: พราน IP: 124.157.217.113 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:49:48 น.  

 
แอบมาห่มผ้าให้พี่กู้
รู้ทั้งรู้ว่าคืนนี้อากาศหนาว
ห่มให้กู่กกกอดใต้ดงดาว
ห่มให้กู่คลายหนาวที่เหน็บใจ


โดย: พราน (ตาพรานบุญ ) วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:3:25:52 น.  

 
เพ่กู่ มะหร่ายจะอัพบล๊อคเนี่ย


โดย: poyalin วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:14:51:20 น.  

 
และเงาไม้พรางไว้มิให้เห็น
ส้มแสดสนธยา-เวลาเย็น
เป็นการหลงวน ณ หนใด
รอยคลื่นหรือคืนหวน
ล้วนแต่เชี่ยวกรากและหลากไหล...




โดย: ม่วนน้อย IP: 125.24.195.95 วันที่: 21 พฤษภาคม 2551 เวลา:7:34:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

shadow-of-art
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




............ เร่ร่อน...
............. ตามแรงสั่นสะเทือนของโลก
............. ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดได้
............. เพราะไฝที่เท้าเม็ดนั้น นั่นเทียว
Friends' blogs
[Add shadow-of-art's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.