คิดเขียนวันละนิด เพื่อจิตที่แจ่มใส อ่านเขียนเพียรไป หวังใจได้รื่นรมย์
Group Blog
นิราศเวียงพิงค์ ฉบับ ครูเออร์ลี่ลุ้นระทึก
กลอนเพื่อชีวิต สะกิดทุกชั้นชน แด่ประชาชนผู้ยากไร้
All Blogs
ผลงานแรกในชีวิต..ที่ผ่านมาตรฐานสำนักพิมพ์
นิราศเวียงพิงค์ ตอนจบ ฝากคำร่ำลากัลยาณมิตร
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๑๓ (สวรรค์รำวง)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๑๒ (เจอะสาวดอยที่ดอยอินทนนท์จ้า)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๑๑ (ความรักของหินผา)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๑๐ (หลงเสน่ห์ราตรีแม่ฮ่องสอน)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๙ (อึ้ง ทึ่ง ตะลึงสาวคอยาว)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๘ (แซวกันเองจ้า..อยากรู้แซวเรื่องอะไร? ต้องรีบอ่าน...)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๗ (ชมโฉมชาวคณะตัวเองจ้า)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๖ (มีเลิฟซีนนิดๆ ด้วยจ้า)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๕ (กำลังไคลแม็กส์จ้า...)
ทดลองส่งรูป
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๔ (กำลังสนุกจ้า...)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๓ (กำลังมันจ้า)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๒
ที่มาแห่งนิราศ
นิราศเวียงพิงค์ ฉบับ รณบุตร สุดสะเหล่อ
เพราะเหนื่อยจึงเออร์ลี่ หวังชีวีที่รื่นรมย์
คิดแล้วก็เขียน แลกเปลี่ยนกันอ่าน ให้ชื่นบานอุรา พาใจให้รื่นรมย์จ้า
ที่มาแห่งนิราศ
นิราศเวียงพิงค์ ฉบับครูเออร์ลี่นี้
เป็นการโทรนัดเจอะเจอและชวนกันเที่ยวภาคเหนือ เมื่อคราหน้าหนาวที่ผ่านมา เรานัดรวมพลกันที่ศูนย์ดับไฟป่าภาคเหนือ อ.แม่ริม เชียงใหม่
จุดหมายที่จะตะรอนออนทัวร์ไปคือ เชียงดาว ดอยอ่างขาง ปาย แม่ฮ่องสอน ขุนยวม ดอยอินทนนท์ สันกำแพง และมาจบที่ศูนย์วัฒนธรรมเชียงใหม่ เพื่อกินขันโตกร่ำลากัน
สถานที่ทุกแห่งที่ตะรอนไป หลายๆ ท่านคงผ่านสายหูสายตามาบ้างแล้ว ถ้าไปเล่าเกี่ยวกับสถานที่ ผมคงเฉิ่มระเบิด
อย่ากระนั้นเลย ขอเล่าแบบนิราศที่เน้นอารมณ์เป็นหลัก เห็นจะดีเป็นแน่แท้ เพื่อจะได้อรรถรสที่ไม่เหมือนใคร และใครก็ไม่เหมือนเรา
สำหรับแม่ยอดขมองอิ่มในท้องเรื่องที่ทิ้งพี่ไปนั้น ก็พอเหมาะพอดีที่แม่มางอนตุ๊บป่องปุ๊บปั๊บ ความพลัดพรากจากมิ่งสมรจึงสมจริงสมจังยิ่งขึ้น
ขอเชิญอ่านให้สนุกนะครับ...อย่าอ่านแบบจับผิดคนแต่ง เดี๋ยวจะเสียรสแห่งความรื่นรมย์
เพื่อนครูที่ไปด้วยกัน ใครเป็นใครกันบ้าง เดี๋ยวจะเรียนรู้การโพสต์รูปมาฝากวันหลัง
สำหรับวันนี้ขอเชิญเพลิดเพลินเจริญใจกันได้แล้วจ้า....
ได้สินค้ามาแล้วเที่ยวไล่แจก......เพราะสินค้านั้นแปลกเป็นนักหนา
ไฟกะพริบวิบแวมแสนตื่นตา.......สุขอุราเพื่อนรุมเร้าเฝ้าดูชม
Create Date : 20 ตุลาคม 2553
Last Update : 25 ตุลาคม 2553 5:54:39 น.
1 comments
Counter : 434 Pageviews.
Share
Tweet
กลอนนิราศนี่ สมัยเรียนหนังสือเคยแต่งอยู่เหมือนกัน ต้องขึ้นต้นด้วยวรรครับใช่รึป่าวคะ หนูว่าพี่ ต้องเป็นอาจารย์สอนภาษาไทยหรือไม่ก็ศิลปะแน่ๆเลย ความจริง พี่ก็อายุมากกว่าหนูไม่กี่ปีคะ หนูน่ะ ครึ่งศตววรษแล้วค่ะ อยากจะเออรี่เหมือนกัน แต่กลัวไม่มีใครเลี้ยง ทนทู่ซี้ไปก่อน อิอิ
โดย:
kapeak
วันที่: 26 ตุลาคม 2553 เวลา:12:10:35 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
รณบุตร สุดสะเหล่อ
Location :
ศรีสะเกษ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เป็นชายหัวใจนุ้มหนุ่ม ส่วนร่างครึ่งศตวรรษนิดๆ ชอบความรื่นรมย์ทุกอย่าง แม้สิ่งนั้นจะจุดจุดจุด...ก็ตาม
เขียนวันละนิด จิตแจ่มใส อ่านวันละนิด จิตก็ใสแจ่ม
Friends' blogs
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
tiara
go far far
Webmaster - Bloggang
[Add รณบุตร สุดสะเหล่อ's blog to your web]
Links
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.