คิดเขียนวันละนิด เพื่อจิตที่แจ่มใส อ่านเขียนเพียรไป หวังใจได้รื่นรมย์
Group Blog
นิราศเวียงพิงค์ ฉบับ ครูเออร์ลี่ลุ้นระทึก
กลอนเพื่อชีวิต สะกิดทุกชั้นชน แด่ประชาชนผู้ยากไร้
All Blogs
ผลงานแรกในชีวิต..ที่ผ่านมาตรฐานสำนักพิมพ์
นิราศเวียงพิงค์ ตอนจบ ฝากคำร่ำลากัลยาณมิตร
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๑๓ (สวรรค์รำวง)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๑๒ (เจอะสาวดอยที่ดอยอินทนนท์จ้า)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๑๑ (ความรักของหินผา)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๑๐ (หลงเสน่ห์ราตรีแม่ฮ่องสอน)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๙ (อึ้ง ทึ่ง ตะลึงสาวคอยาว)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๘ (แซวกันเองจ้า..อยากรู้แซวเรื่องอะไร? ต้องรีบอ่าน...)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๗ (ชมโฉมชาวคณะตัวเองจ้า)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๖ (มีเลิฟซีนนิดๆ ด้วยจ้า)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๕ (กำลังไคลแม็กส์จ้า...)
ทดลองส่งรูป
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๔ (กำลังสนุกจ้า...)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๓ (กำลังมันจ้า)
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๒
ที่มาแห่งนิราศ
นิราศเวียงพิงค์ ฉบับ รณบุตร สุดสะเหล่อ
เพราะเหนื่อยจึงเออร์ลี่ หวังชีวีที่รื่นรมย์
คิดแล้วก็เขียน แลกเปลี่ยนกันอ่าน ให้ชื่นบานอุรา พาใจให้รื่นรมย์จ้า
นิราศเวียงพิงค์ ตอนที่ ๔ (กำลังสนุกจ้า...)
>
....แล้วเที่ยวชมตลาดเช้าดอยอ่างขาง................................ที่หงุดหงิดก็ปล่อยวางให้เหือดหาย
มาเที่ยวท่องต้องทำใจให้สบาย.........................................คนมากมายมากอารมณ์ต้องข่มใจ
เดินไปหน่อยกลิ่นข้าวต้มก็ลอยฟุ้ง....................................หอมจรุงเรียกน้ำย่อยสุดทนไหว
เมื่อคืนร่ำปล้ำสุราซ่าส์กว่าใคร.........................................เร่งรีบไปซดข้าวต้มมาเติมแรง
ก่อนกินข้าวก็เม้าท์กันแสนสนุก........................................ไม่มีทุกข์มากวนใจให้หน่ายแหนง
สงสารแต่พี่เนต้องนอนตะแคง..........................................มีน้ำหยดเป็นแห่งแห่งบนที่นอน
น้ำอะไรพี่เนไม่บอกเพื่อน.................................................สู้กลบเกลื่อนปล่อยให้หยดลงบนหมอน
ทนนอนหลับจนรุ่งเช้าจึงเว้าวอน......................................ว่าที่นอนของพี่น้ำหยดลง
....ทุกคนต่างตาเหลือกสงสารพี่.......................................พี่คนดีดูซิแกล้งลืมหลง
ไม่บอกน้องไม่บอกใครให้พะวง........................................พี่เนคงเกรงใจน้องยามนิทรา
โถ..ดูซิ พี่เนฉันนั้นประเสริฐ.............................................จิตเป็นเลิศกว่าใครยากค้นหา
ไม่อยากสร้างทุกข์ให้ใครเขาระอา....................................พี่เนจ๋าอย่าเก็บงำทำเงียบเชียว
เราลงเรือลำเดียวกันมาร่วมทุกข์......................................จะสนุกหรือสะดุดต้องแลเหลียว
ใครมีทุกข์ใครมีสุขอย่าเลยเชียว.......................................ต้องมีเอี่ยวรับรู้ทุกข์สุขกัน
....ได้เวลาล้อรถก็หมุนเคลื่อน..........................................เหลือเพียงสิ่งย้ำเตือนความสุขสันต์
ดอยอ่างขางไม่รู้อีกกี่วัน..................................................จะได้หันเหสู่อ้อมกอดเธอ
หากโอกาสมีอีกในวันหน้า...............................................ฉันจะมาอ่างขางหวังเสนอ
คราวต่อไปขอให้ฉันเจอะเจอ...........................................ได้พร่ำเพ้อกับอ่างขาอย่าซึมเซา
....มาครั้งนี้ได้รถตู้หนุ่มล่ำบึ๊ก ...........................................ใจก็นึกถึง..เขาทราย..มวยจอมเก๋า
บ้างบอกเหมือน..รุ่ง สุริยา..ท่าไม่เบา................................มาดของเขาทั้งนอบน้อมและถ่อมตน
การขับรถก็เรียบนิ่งราวนั่งพรม.........................................มีเพียงลมปะทะรถให้ฉงน
เขาคดเคี้ยวพ่อลดเลี้ยวไม่กังวล.......................................ไต่ถนนล้อเกาะติดสนิทใจ
ทั้งยังมีลูกเล่นลูกออเซาะ................................................ลูกฉอเลาะลูกหยอกล้อสุดสงสัย
มือขับรถปากก็เม้าท์อยู่เรื่อยไป........................................เป็นทั้งไกด์ทั้งโช่เฟอร์..คือ..เควัน
เขาเป็นครูเออร์ลี่ลุ้นระทึก...............................................เพราะความคึกจึงทำทัวร์ช่วยสร้างสรรค์
รายได้เสริมช่วยครอบครัวมานานวัน................................ก่อนเหหันมารับงานแบบเต็มตัว
ใครไปเที่ยวเชียงใหม่ไม่ผิดหวัง........................................ไปทุกครั้งโทรหาได้ไม่ปวดหัว
เรียกรถตู้เควันมาพาทัวร์.................................................แล้วครอบครัวจะแสนสุขทุกอารมณ์
....ลงจากดอยเลี้ยวขวาสู่อำเภอปาย.................................เมืองที่มีความหมายมากสุขสม
ซ่อนอยู่ในหุบเขาไร้ทุกข์ตรม.............................................เมืองที่บ่มเสน่ห์รักไว้เต็มทรวง
ก่อนถึงปายผ่านสะพานประวัติศาสตร์..............................ดั่งประกาศแผลสงครามอันใหญ่หลวง
อดีตกาลชนท้องถิ่นทั่วทั้งปวง...........................................ต้องติดบ่วงทาสสงครามสร้างสะพาน
ให้ญี่ปุ่นใช้เป็นเส้นทางผ่าน..............................................หวังรุกรานข้ามประเทศเข้าหักหาญ
ชาวบ้านต้องทนทุกข์สุดทรมาน..........................................สร้างสะพานให้ญี่ปุ่นด้วยจำยอม
ครั้นญี่ปุ่นพ่ายแพ้จึงเหลือไว้...............................................ซากแห่งความอยากได้อำนาจหอม
ซากสถานบ้าอำนาจอันจอมปลอม......................................ถูกทิ้งบอมม์จึงเข็ดเขี้ยวถึงทุกวัน
ก่อนถึงปายมีสะพานประวัติศาสตร์.....ดั่งประกาศแผลสงครามอันใหญ่หลวง
อดีตกาลชนท้องถิ่นทั่วทั้งปวง...........ต้องติดบ่วงทาสสงครามสร้างสะพาน
Create Date : 22 ตุลาคม 2553
Last Update : 24 ตุลาคม 2553 4:54:41 น.
2 comments
Counter : 492 Pageviews.
Share
Tweet
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
อ่านสนุกจัง เห็นภาพหมดโดยไม่ต้องมีรูปให้ดู
เก็บรายละเอียดในบล๊อกนี้ แล้วไปหารูปดูจากบล๊อกอื่นประกอบ อืม...เข้าท่าดีเหมือนกันนะคะ กำลังจะไปเที่ยวอยู่เชียวค่ะ.... ปาย
โดย:
kapeak
วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:7:51:45 น.
หวัดดีครับ คุณกะเปี๊ยก
ที่ใจจังที่เข้ามาอ่านแล้วบอกว่า..สนุก
คอยติดตามไปเรื่อยๆนะครับ ยังมีที่สนุกกว่านี้อีกเยอะเลย..
สำหรับรูป..ยังไม่รู้เลยว่า เขาทำกันยังไง ถึงเอารูปมาลงได้ ตอนนี้ผมกำลังมองและคลำหาอยู่
โดย:
รณบุตร สุดสะเหล่อ
วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:12:04:10 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
รณบุตร สุดสะเหล่อ
Location :
ศรีสะเกษ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เป็นชายหัวใจนุ้มหนุ่ม ส่วนร่างครึ่งศตวรรษนิดๆ ชอบความรื่นรมย์ทุกอย่าง แม้สิ่งนั้นจะจุดจุดจุด...ก็ตาม
เขียนวันละนิด จิตแจ่มใส อ่านวันละนิด จิตก็ใสแจ่ม
Friends' blogs
แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า
tiara
go far far
Webmaster - Bloggang
[Add รณบุตร สุดสะเหล่อ's blog to your web]
Links
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
อ่านสนุกจัง เห็นภาพหมดโดยไม่ต้องมีรูปให้ดู
เก็บรายละเอียดในบล๊อกนี้ แล้วไปหารูปดูจากบล๊อกอื่นประกอบ อืม...เข้าท่าดีเหมือนกันนะคะ กำลังจะไปเที่ยวอยู่เชียวค่ะ.... ปาย