ตอนที่ 8 เหลือแขนเดียว ก็ยังเที่ยวได้ วันนี้คุณตามาหากุนที่บ้านหมู แถมเอากล้องมาให้ถ่ายเด็กแขนเดียวเก็บไว้ดูด้วย ลุงบอลกับป้านุชอยากเห็นมาก ทั้งสงสารทั้งเอ็นดู บางทีก็อดขำไม่ได้ เด็กหนอ..เด็ก ดูสิดู...เดินสะพายแขนขวาเที่ยวเล่นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ปกติป้าจิตจะพากุนไปเดินเล่นข้างนอกวันละหลายครั้ง ไปข้างบ้านบ้าง ร้านก๋วยเตี๋ยวบ้าง ร้านค้าบ้าง เพราะกุนชอบเดินเที่ยว..ดูโน่นดูนี่ ชอบดูอะไรใหม่ๆ ความจริงตอนนี้ก็ไม่ค่อยอยากให้ออกไปข้างนอกเท่าไหร่ เพราะเหลือแขนข้างเดียว..เสียการทรงตัวได้ง่าย ถ้าล้มลงไปอีกก็จะแย่ แถมพุร่งนี้ยังต้องพาไปฉีดยาวัคซีนพิษสุนัขบ้าอีกสองเข็มที่เหลือ เฮ้อ..... (ยังไม่รู้พรุ่งนี้จะจับฉีดยายังไงเลย) แต่กุนก็ยังอยากออกไปจ๊ะจ๋า เพราะเบื่อเล่นในบ้านจะแย่... เอาเถอะ.... สะพายแขนขวาเดินเล่นก็เท่ไม่หยอกหรอกเจ้ากุน คิก คิก จูงให้คุณยายพาเดินเที่ยว ยังคงทำงานที่แม่มอบหมายให้ได้..ให้อาหารปลา เล่นทรายกับคุณตาคุณยาย หนูเป็นผู้หญิงนะ..ทำไมหนูแมนจัง!   Create Date : 02 สิงหาคม 2550     Last Update : 2 สิงหาคม 2550 13:29:24 น. Counter : 719 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ตอนที่ 7 เจ้ากุนจอมจุ้น..แขนต้องเข้าเฝือกซะแล้ว!! ความเดิมตอนที่แล้ว ถ้าใครได้อ่านตอนก่อนหน้านี้คงจะรู้แล้วว่าช่วงนี้เจ้ากุนเจ็บตัวต้องเข้าโรงพยาบาลเกือบทุกวัน แมวกัดหางคิ้ว เป็นหวัด ล้มปากแตก... และเมื่อวานนี้(31 ก.ค.) ต้องไปเข้าเฝือกที่โรงพยาบาล! เมื่อจอมจุ้นเหลือแขนข้างเดียว! เรื่องมันเกิดจากอยู่ดีๆคุณยายก็อยากพาหลานจอมวุ่นไปเดินเล่นห้าง ทั้งที่ปกติคุณยายไม่ชอบไปเดินห้างซักเท่าไหร่ ไปกันสี่คน คุณตา คุณยาย แม่เกดและตัวเอกของเรื่องคือเจ้ากุน แม่เกดพากุนไปเล่นเครื่องเล่นในห้าง แล้ววิ่งตามกุนไม่ทัน เจ้ากุนวิ่งปร๋อ หล่นลงมาจากทางยกระดับที่ไม่ได้สูงมากนัก แต่เอาแขนขวาลงอย่างจัง จ๊ากกกกกก..ห้างแตกเลยครับท่าน! เจ้ากุนที่น่าสงสารร้องไห้ตลอดบ่ายจนหลับไป ให้หมอที่สถานีอนามัยใกล้บ้านตายายดูคร่าวๆแล้วก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่ใจเราอยากไปโรงพยาบาลมากกว่า ตั้งใจว่าพอพ่อหมูมารับกลับบ้านแล้วจะชวนไปโรงพยาบาล แต่เจ้าหมูน้อยก็ยังเล่นได้เหมือนไม่เป็นอะไร รอดูอาการพรุ่งนี้อีกวันแล้วกัน รุ่งเช้า..เห็นอาการบวมตรงช่วงข้อศอกขวาชัดเจน พ่อหมูแม่เกดและป้าจิต(พี่เลี้ยง)พากุนดิ่งไปโรงพยาบาลทันที ผลเอ๊กซเรย์คือ..กระดูกมีรอยร้าวเล็กๆ..เล็กนิดเดียว หมอกระดูกบอกว่าความจริงแล้วเมนเล้กมาก สามารถที่จะเชื่อมหายสนิทเองได้โดยไม่ต้องทำอะไร โดยเฉพาะเด็กเล็กๆจะหายเร็วมาก แต่ก็ควรเข้าเฝือกไว้ก่อนซักสองอาทิตย์ เพราะเด็กเล็กๆมักเคลื่อนไหวตลอดเวลา อาจทำให้รอยร้าวเล็กๆนั้นเคลื่อนออกได้ กว่าจะเข้าเฝือกเสร็จ..โรงพยาบาลแทบแตกด้วยฤทธิ์ลูกหมูสะท้านโลกันต์ ให้แม่เจ็บแทนได้มั้ยไอ้แสบของแม่...... แขนข้างเดียวก็ยังเป็นไอ้แสบได้เหมือนเดิม "ไอ้แสบเอ๋ย...เจ็บอีกจนได้ ช่วงนี้อยากได้อะไรก็เต็มที่เลยลูก พ่อยอมก่อน" พ่อหมูบอก พ่อหมูชอบเรียกลูกสาวอย่างนั้น แหม..คนยิ่งชอบนึกว่าลูกเป็นผู้ชายอยู่ด้วย พอออกจากโรงพยาบาลได้เดี๋ยวเดียว เจ้ากุนก็เริ่มสะพายเฝือกคล่องแคล่ว ตัวเล็กจิ๊ดเดียว..ต้องมาสะพายเฝือกหนักๆเหมือนคนโต เฮ้อ......แม่ได้แต่ถอนใจเป็นสิบรอบ คุณตารีบพาคุณยายมาโอ๋เจ้ากุน แล้วคุณยายก็ขนเสื้อผ้ามานอนด้วย ช่วงนี้ต้องช่วยกันดูแลใกล้ชิดเพราะเจ้ากุนอาจอารมณ์เสีย..หงุดหงิดได้ง่าย เนื่องจากรำคาญเฝือก เจ็บหรือเป็นอะไรก็ยังบอกไม่ได้ แต่เท่าที่ดู..ก็ยังไม่มีอะไรผิดปกติ ยังเล่นยังกินยังนอนได้ดีเหมือนเดิม คุณตาเซ็นเยี่ยมบนเฝือกน้อยของกุนไปแล้ว มีใครอยากเซ้นเยี่ยมอีกมั้ยคะ (ฮือๆๆๆ..สงสารลูกจัง)   Create Date : 01 สิงหาคม 2550     Last Update : 1 สิงหาคม 2550 10:49:59 น. Counter : 782 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ตอนที่ 6 เด็กหญิงบ้านไร่ชายคลอง..กับบู๊ตแดงคู่โปรด ครั้งแรกของลูก เห็นคุณแม่สมัยใหม่มักจะจดบันทึก"ครั้งแรกของลูก" กันแทบทั้งนั้น แต่เราไม่ค่อยได้จดเลยแฮะ มีจำได้บ้างกับเรื่องที่มันพิเศษๆหน่อย เจ้ากุนจะน้อยใจมั้ยเนี่ย แม่ไม่โรแมนติคเลย เอาที่พอจะนึกได้ก็ตอนหลังๆนี่แหละ อายุ 9 เดือน กินข้าวเอง(นั่งเก้าอี้เด็ก) อายุ 10 เดือน ปีนขึ้นบันได้ได้เอง น้ำท่วมใหญ่..บ้านหมูน้ำท่วม..กุนอพยพ กุนว่ายน้ำในคลองกับพ่อหมู..แม่ว่ายไม่เป็น เอิ๊กๆๆ อายุ 11 เดือน กุนเดินได้..วิ่งปร๋อ กุนไปทะเลครั้งแรก เล่นทราย(หาด)และน้ำเค็มครั้งแรก อายุ 12 เดือน ปีใหม่ครั้งแรกของกุน ใส่บาตรวันเกิดครั้งแรกของกุน อายุ 13 เดือน ตรุษจีนครั้งแรกของกุน ฮ่าๆๆ (อย่างนี้ไม่ต้องจำก็ได้นะแม่เกดนะ) อายุ 16 เดือน บอกขอเข้าห้องน้ำเวลาปวดฉี่ ร้องเพลงชาติได้..เฉพาะตอนที่ลงท้ายว่า ชโย ลงพอดีทุกครั้ง ฮ่าๆๆๆ อายุ 17 เดือน ปากแตก โดนแมวกัด ! ฉีดยา และเป็นหวัดครั้งแรก ครั้งแรกแบบสยองๆ อึ๋ยยย! อ้อ..ใส่รองเท้าได้เอง(รองเท้าสวมและรองเท้าแตะ) อายุ 18 เดือน ใส่กางเกงได้เอง ใช้ช้อนส้อมคล่องแคล่ว อ้อ..แล้วตอนนี้แม่เกดก็มอบหมายหน้าที่ให้กุนสองอย่าง คือให้อาหารปลาหางนกยูง กับช่วยรดน้ำต้นไม้ที่คุณตาคุณยายอุตส่าห์ขนมาจากรังสิตมาให้ปลูกหน้าบ้านเป็นมุมสวนเล็กๆ เด็กลูกทุ่งเต็มขั้น กุนเป็นเด็กลูกทุ่งเจ้าค่ะ ก็เลยอาจจะดูเหมือนทำอะไรได้เองเร็วหน่อย เรื่องอย่างนี้อย่ายัดเยียดลูกเป็นอันขาด อย่าเห็นลูกคนอื่นทำได้แล้วก็อยากให้ลูกเราทำได้มั่ง ต้องดูความพร้อมของลูกด้วยว่าไปทางไหน สำหรับกุน..ที่ทำอะไรได้เร็วเพราะกุนเริ่มอยากทำ..เรียกร้องขอทำเอง แล้วผู้ใหญ่รอบๆตัวก็ส่งเสริมให้ทำ แล้วกุนก็มักจะทำอะไรต่อเนื่อง ไม่ค่อยเบื่อง่าย ก็เลยพัฒนาเป็นขั้นเป็นตอนมาเรื่อยๆ กุนเป็นเด็กลุกทุ่งขนานแท้ บ้านหมูของเราอยู่ริมท้องนา ที่เขาทำนาตลอดปี อีกด้านหนึ่งเป็นคลอง บ้านหมูของเราเป็นบ้านพักหลวง เพราะพ่อหมูเป็นข้าราชการทำงานอยู่ที่สถานีอนามัย กุนก็เลยจะได้เจอคนโน้นคนนี้อยู่เรื่อยๆ โดยเฉพาะคนแก่ที่เจ็บป่วยมารักษาที่อนามัยกับพ่อหมู กุนก็เลยปรับตัวเก่ง และคุ้นคน เมื่อวานเย็นให้กุนเล่นน้ำโคลนหน้าบ้าน คุณยายมานอนค้างด้วยก็เลยมีเพื่อนเล่นสนุกไปเลย มีรูปไอ้แสบเลอะโคลนมาให้ดู ให้เห็นบรรยากาศชายทุ่งที่บ้านหมู ให้รู้ไปเลยว่า..กุนน่ะเด็กบ้านทุ่งขนานแท้ อุปกรณ์ทำไร่ทำสวนของเจ้ากุน ฝึกขุดดินหน้าบ้านหมู แม่เกดเอาน้ำมาใส่ให้มันแฉะๆ ตั้งหน้าตั้งตาขุดๆตักๆ..น้ำมูกยืด ตาปรือ เป็นหวัด ดูบรรยากาศชายทุ่งนากันเต็มๆซักหน่อย   Create Date : 26 กรกฎาคม 2550     Last Update : 26 กรกฎาคม 2550 14:02:58 น. Counter : 979 Pageviews.   12 comment Share Tweet

ตอนที่ 5 อากงหลังสู้ฟ้า อาม้าหน้าสู้ดิน อย่างที่บอกไปแล้วว่ากุนมีบ้านสามหลัง หนึ่งในนั้นก็คือ บ้านสวนผักริมแม่น้ำท่าจีนของอากงกับอาม้า ซึ่งช่วงหลังกุนก็ได้ไปบ่อยขึ้น เพราะพ่อหมูไปทำสวนผักต่อจากอากงกับอาม้า อากงกับอาม้าเป็นเกษตรกรตัวจริง...ขนานแท้ ทำสวนผักเลี้ยงลูกมานานหลายสิบปี อากงกับอาม้ามีลูกตั้ง 6 คน มีป้าของกุน 2 คน แล้วก็มีพ่อหมูเป็นคนที่ 3 (ลูกชายคนแรกของบ้าน) อีก 2 คนต่อมาเป็นผู้หญิง และคนสุดท้องเป็นผู้ชาย เนื่องจากฐานะไม่ค่อยดีนัก อากงกับอาม้าจึงส่งได้แต่ลูกชายให้เรียนจนจบปริญญา ส่วนลูกสาวล้วนแต่ขยัน ทำงานและส่งตัวเองเรียนจนจบ มีอาชีพที่มั่นคง แม้ไม่ได้ร่ำรวยนัก แต่ทุกคนก็รักและช่วยเหลือกันอย่างดี อากงกับอาม้าทำงานหนักมาเกือบตลอดชีวิต เพื่อเลี้ยงดูครอบครัว ไม่ร่ำรวยแต่ก็ไม่เป็นหนี้เป็นสินใคร มีความสุขความพอใจตามอัตภาพ โดยเฉพาะอาม้าที่ต้องเหนื่อยหนักในการเลี้ยงดูลูก 6 คน เมื่อ 3 ปีที่ผ่านมาลูกๆ จึงร่วมใจกันลงขันปลูกบ้านหลังใหม่ให้อากงกับอาม้า เป็นบ้านที่เกิดจากความรักของพี่น้องทุกคน ให้อากงกับอาม้าได้อยู่สบายมากขึ้น และให้เลิกทำสวนผัก เพราะสุขภาพของทั้งสองไม่ค่อยดี อากงเป็นโรคกระดูกผุ ทำให้ปวดขา และทำงานหนักไม่ไหว ส่วนอาม้าเพิ่งตรวจพบว่าหัวใจรั่ว และจะต้องผ่าตัดไม่ไม่นานนี้ แต่อาม้าก็มีกำลังใจดี เพราะรายล้อมไปด้วยลูกหลานที่คอยผลัดกันดูแลและให้กำลังใจตลอดเวลา อาม้าแม้ว่าจะรู้ว่าตัวเองป่วย ก็ยังอดไม่ได้ที่จะขอปลูกผักบ้างเล็กๆน้อยๆ ทำนิดๆหน่อยๆ พายเรือไปขายที่ตลาด ได้เงินมาเก็บไว้ใช้จ่ายส่วนตัว อาม้าบอกว่า..เวลาไปเที่ยวไหน จะได้ไม่ต้องใช้เงินลูก เมื่อปี 2548 อาม้าได้รับรางวัลแม่ดีเด่นของอ.บางเลน จ.นครปฐม ร่วมกับแม่อีกหลายคน เป็นความภูมิใจอีกอย่างหนึ่งของครอบครัว ที่แสดงให้เห็นว่าสิ่งที่แม่คนหนึ่งเสียสละให้ลูกมาตลอดชีวิตมีค่าแก่การยกย่องแค่ไหน และถึงแม้ว่าจะไม่มีรางวัลนี้ ก็คงไม่มีวันไหนที่ลูกๆหลานๆและคนรอบข้างไม่ภูมิใจในตัวอาม้า คนเป็นแม่..คนอื่นๆก็เหมือนกัน ถึงแม้จะไม่มีรางวัลอะไรก็ตาม แต่ความเป็นแม่คือความภาคภูมิใจที่ไม่ได้ตัดสินแค่รางวัล การที่พ่อหมูเป็นข้าราชการ ทำงานมั่นคงและไม่ลำบากอะไร แต่กลับอยากทำสวนผักสานต่อจากพ่อแม่ของตัวเอง ได้แสดงให้เห็นว่าเกษตรกรเป็นอาชีพที่น่าภาคภูมิใจเกินกว่าจะปล่อยให้ร้างทิ้งไปกับสวนผักที่ว่างเปล่า กุนชอบเดินเลาะสวนผัก แม่อยากให้กุนรู้..ว่านี่แหละคือผืนดินที่พ่อของลูกอยู่กินและเติบโต อยากให้กุนรักมันเหมือนที่พ่อหมูรัก และภูมิใจในตัวอากงอาม้า..เหมือนที่พ่อหมูภูมิใจ   Create Date : 24 กรกฎาคม 2550     Last Update : 24 กรกฎาคม 2550 11:44:34 น. Counter : 591 Pageviews.   8 comment Share Tweet

ตอนที่ 4 บทกลอนของคุณตา ผืนผ้าของคุณยาย กุนเป็นเด็กสามบ้าน นอกจากบ้านหมูของกุนเองแล้ว กุนก็ยังมีบ้านสวนผักริมแม่น้ำท่าจีนของอากงอาม้า แล้วก็บ้านริมทุ่งรังสิตของคุณตาคุณยายอีกเป็นหลังที่สาม คุณตามักมารับกุนไปนอนที่รังสิตบ่อยๆ หรือไม่แม่เกดก็ให้พ่อหมูพาไป กุนชอบบ้านรังสิตมาก เพราะมีแต่คนช่างเล่นทั้งนั้นเลย ไม่ว่าจะเป็นน้ากล์อฟ น้องชายคนเล็กของแม่เกด ลุงบอลกับป้านุช พี่ชายคนโตกับพี่สะใภ้ของแม่ โดยเฉพาะคุณตากับคุณยายที่ช่างสรรหากิจกรรม การละเล่นมาเล่นกับกุนได้ไม่รู้เบื่อ พอรถเลี้ยวเข้าซอย กุนก็จะยิ้มหน้าบานด้วยความดีใจ เพราะจำได้แล้วว่ามาบ้านรังสิต คุณตาของกุนเป็นคนโรแมนติคมาก อ่อนโยนและใจดีที่สุด คุณตาชอบอ่านหนังสือและฟังเพลงมาก แถมร้องเพลงเพราะที่สุด คุณตาชอบซื้อผลไม้และของกินที่ลูกๆชอบมาไว้เยอะๆ จนคุณยายบ่นว่าของเหลือ ตุณตาจะแกะเงาะแช่เย็นไว้ให้ บางทีก็เลาะเอาแต่เนื้อแช่เย็นไว้ให้ลูกกิน ตอนนี้กลับไปทีไรก็จะเห็นชาเย็นที่คุณตาชงไว้ให้แม่เกดเต็มกระติกเสมอ แม่เกดเลยอ้วนพุงกางเพราะมีแต่ของที่ชอบ คุณตาเป็นนักกลอนตัวยง สมุดกลอนที่คุณตาแต่งมีแต่กลอนเพราะๆ ที่เอากลับมาอ่านกี่ครั้งก็ยังไม่เชย ตัวอย่างบทกลอนที่คุณตาแต่งไว้เมื่อนานมากๆๆๆๆๆ นอนเถิดเจ้า (พ.ศ. 2511) นอนเถิดเจ้าพี่จะเฝ้ากล่อมเจ้าหลับ แม่ไม่กลับหลับเถิดน้องอย่าหมองหมาง โอ้ละเห่ เอละช้า อย่าระคาง น้องอย่าครางครวญคร่ำร้องร่ำไร แมวเอ๋ย แมวเหมียว เหลียวหาน้อง เดินย่างย่องผันพรากมาจากไหน เจ้าก้าวเท้าเฝ้ามองกัดท้องใคร ไปเถิดไปอย่าเข้ามาน้องข้ากลัว ตุ๊กเอ๋ย ตุ๊กแก ชะแง้เห็น มองเขม้นเห็นน้องจ้องจนทั่ว กินข้างหน้าข้างหลังหรือทั้งตัว จะตีหัวชั่วนักเราเจ้าตุ๊กแก นอนเถิดเจ้าพี่จะเฝ้ากล่อมเจ้าหลับ อย่ากระสับกระส่ายไห้หาแม่ เจ้าเทวษพี่ก็เหน็บเจ็บดวงแด ไม่ช้าแม่คงกลับมารับเอย สิ้นเดือน(28 มิถุนายน พ.ศ.2511) บรรยายถึงแนวป่าคณานก ธารน้ำตกโขดเขินเนินไศล ทั้งผึ้งภู่หมู่ภมรบินว่อนไพร มวลดอกไม้ในป่าคณาพันธุ์ บรรยายถึงท้องนภาอากาศกว้าง ปุยเมฆกลางอกฟ้าพาชวนฝัน น้ำค้างหล่นฝนพรูชูชีวัน ทั้งสีสันแสนงามในยามเย็น บรรยายถึงดวงระวีรังสีจ้า ดวงดาราสุกสกาวทุกคราวเห็น ดวงเดือนน้อยงามชื่นในคืนเพ็ญ แสงเดือนเด่นลูบไล้ให้หล้ารมย์ บรรยายถึงเทพไทในสวรรค์ ทุกช่องชั้นพิมานแมนแสนสุขสม ทิวทัศน์ริมหิมวันต์อันรื่นรมย์ ทั้งชั้นพรหมยมถิ่นทมิฬมาร บรรยายถึงสังคีตและดีดสี เสียงขลุ่ยปี่ร้องรับเสียงขับขาน เสียงเรไรร้องระงมเสียงลมพาน เสียงชื่นบานร่ำหาเสียงฟ้าครวญ บรรยายถึงทรามวัยพิไลลักษณ์ เผยความรักสุขสดหมดกำสรวล ชี้รักช้ำเพราะต่ำอยู่ไม่คู่ควร รักเรรวนรักนะหรือคืออะไร บรรยายแล้วบรรยายเล่า ไม่สร่างเศร้าโศกจิตคิดไฉน เพราะสิ้นเดือนเหมือนชีวิตจะสิ้นไป ล้วงเท่าไหร่มีแต่ธาตุอากาศเอย... ส่วนคุณยายของกุนนั้นเป็นคนมีไอเดียแปลกๆเก๋ๆเสมอ คุณยายมักจะมี DIY งานประดิษฐ์ประเภท "ชั้นก็ทำเองได้" แบบไม่ต้องง้อใคร โต๊ะ ตู้ ประตู ฯลฯ คุณยายสามารถทำให้มันแปลงร่างกลายเป็นเครื่องใช้อย่างอื่นได้ตามต้องการ เช่น ตู้ใส่ของ(โชว์) คุณยายก็แปลงร่างให้กลายเป็นโต๊ะคอมฯ ไว้ใส่คอมฯและลำโพงสำหรับร้องคาราโอเกะ(ส่วนตัวของยาย) มีที่วางคีย์บอร์ดแบบเลื่อนได้เสร็จสรรพ เบื้องหลัง....ทั้งเจาะ ทั้งเลื่อย ทั้งตอก!! คุณยายเป็นช่างเย็บผ้าจอมขมังเวทย์ ! เพราะสามารถทำให้เสื้อผ้า 1 ชุด กลายเป็น 5 ชุดได้ ซึ่งคนอื่นๆมักคิดว่าคุณยายมีเสื้อผ้าแน่นตู้ คงช้อปบ่อย คงราคาแพง แต่สำหรับคุณยายแล้วยิ่งถูกยิ่งภูมิใจ คุณยายสามารถดัดแปลงเสื้อผ้าที่มีอยู่ ด้วยการ ปะ ปรับ แปะ โปะ มิ๊กซ์แอนด์แมทช์ จนดูมีราคา ตอนแม่เกดเด็กๆคุณยายก็ตัดเสื้อผ้าให้ใส่เกือบทุกชุด แม้กระทั่งชุดว่ายน้ำก็หมดสิทธิ์ได้เงินคุณยาย ชุดที่คุณยายตัดจึงเป็นชุดเดียวในโลก ไม่มีใครเหมือน ภูมิใจได้แน่ นอน ตอนนี้กุนเลยพลอยโชคดี ที่จะได้ใส่ชุดที่ไม่ซ้ำใครในโลกอีกครั้ง ทั้งหมอนหนุน หมอนข้าง ที่นอน ผ้าห่ม ฝีมือคุณยายทั้งนั้น พอวันศุกร์คุณยายจะรีบไปตลาดนัดที่ตลาดรังสิตแต่เช้า ไปคุ้ยๆๆๆๆกองผ้า ได้ผ้าสวยๆน่ารักๆถูกๆมาตัดเสื้อผ้าและเครื่องใช้ให้กุน กุนยังเห็นแม่เกดก็ชอบแอบเอาผ้าห่มสุดน่ารักของกุนที่คุณยายตัดเย็บให้ไปกอดอยู่เรื่อยเลย แล้วอย่างนี้จะไม่ให้กุนรักและภูมิใจในตัวคุณตาคุณยายเหมือนที่แม่เกดรู้สึกได้ยังไง "หนูรักคุณตาคุณยายที่สุดเลย"   Create Date : 20 กรกฎาคม 2550     Last Update : 20 กรกฎาคม 2550 23:27:50 น. Counter : 2220 Pageviews.   3 comment Share Tweet

• สมุดเยี่ยม
• ครอบครัวตัวดี
• สนามเด็กเล่น
• เสาร์สโมสร
• ตะกร้าหวาย
• ที่ทำการไปรษณีย์
• ตู้จดหมาย
• กระเตงทัวร์

• Nilz
• แพนด้ามหาภัย
• นวลกนก
• คนทับแก้ว
• Special Ed.
• alei
• winnie in love
• ดวงตากระต่าย
• None of it
• AccessError
• Febie
• KOok_k
• ปุ๊กกี้&คิตตี้
• เสือจุ่น
• vanillaorchid
• พ่อพวงมาลัย
• พลทหารไรอัน
• MoneyPenny
• yyswim
• fakeplasticgirl
• Frida
• silly
• kanapo
• Imperfect Mom
• กาแฟดำไม่เผ็ด
• ทูน่าค่ะ
• ยิปซีสีน้ำเงิน
• Second impact
• ถ่านหินจำศีล
• BabyBooks
• nature-delight
• miz u so much
• Cooking_For_Love
• ลำดวนกะทิสด
• หมาเลี้ยงแกะ
• UStogetheR
• Dr.Manta
• Neilnuch_T
• adaytrip
• มาเรีย ณ ไกลบ้าน
• NET-MANIA
• anone
• Petit :-Dream
• stargate_V4
• Webmaster - BlogGang

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• BlogGang.com