|
|
|
ด.ช.ต้นสนผู้บรรลุธรรม
ดช.ต้นสนเด็กอนุบาล3 มาเรียนกะครูเม้าส์พร้อมใบหน้าเหนื่อยๆแบบไม่เต็มใจเรียน แถมวางกล้ามกะคนในห้องซะไม่มี
"ต้นสนไม่ชอบวาดรูปแบบนี้หรอก มันห่วยเกิน"
ต้นสนพูดแบบหยิ่งๆแถมเหยียดๆงานที่ครูเม้าส์ให้ทำ
"ต้นสนวาดรูปที่ต้นสนอยากวาดก็ได้ครับครูเม้าส์จะได้ดูด้วย "
"ต้นสนไม่วาดหรอกไม่อยากวาด "
"ไม่เป็นไร งั้นครูเม้าส์วาดให้ดูแล้วกัน"
"นี่ จรวด ฟิ้วๆๆๆ หุ่นยนต์อวกาศออกมาแล้ว นี่ๆๆยิงแสงเลเซอร์ ปรี๊ดๆๆๆ" ครูเม้าส์วาดอย่างเมามัน
ต้นสนอ้าปากค้างดูอย่างสนใจ สักพักเริ่มมาแจม
"นี่ๆๆรู้จักดาวตกไหม ที่มันใหญ่ๆมีไฟยาวๆข้างหลังน่ะ"
ต้นสนถามแบบหยิ่งๆตามฟอร์ม
"แบบนี้ใช่ไหมครับ "ครูเม้าส์พูดพลางวาดพลาง
อึ้งกันไป ต้นสน หึๆๆๆ
"นี่ๆๆรู้ไหมจักรวาลน่ะมันใหญ่มากๆๆมันมีดาวหลายๆๆล้านดวงเลยหนา" ต้นสนกลัวเสียฟอรม์เลยโม้ต่อ
"โหจริงเหรอ ครูเม้าส์ไม่รู้น่ะเนี่ย"
"ก็ต้นสนอ่านจากหนังสือที่บ้านของต้นสน ทำไมโง่จัง "
( T_T กำจิงตู ครูเม้าส์คิด )
"งั้นต้นสนรู้จักนี่ไหม" ครูเม้าส์วาดต่อ
"ดาวอังคารงั้ยใครๆก็รู้" ต้นสนพูดเสียงสูง เพื่อให้สมกับความฉลาดของเค้า
งั้นต้นสนวาดรูปจักรวาลให้ครูเม้าส์ดูได้ไหมครับ
"ด้ายยยย สบายมากกก นี่ดวงอาทิตย์ นี่ดาวพฤหัส นี้......." ต้นสนลงมือวาดอย่างตั้งใจ
(เสร็จเรา ครูเม้าส์คิด หึๆๆ)
ต้นสนเป็นเด็กที่มีความคิดค่อนข้างโตกว่าตัวเยอะ มักคุยอะไรๆให้เราอึ้ง ทึ่งอยู่เรื่อยๆ
วันนึง ต้นสนบอกว่า โตขึ้นจะบวชเป็นพระ
"หา ทำไมหล่ะครับ "
" เพราะต้นสนเบื่อ อยากอยู่สงบๆ"
"เบื่ออะไรหล่ะครับ"
"ไม่รู้ เเต่อยากบวช แล้วไม่สึกเลย"
"โหงั้นก็เป็นอรหันต์เลยน่ะสิ"
"ช่ายๆๆ "ต้นสนพูดโแบบภูมิใจ
"อ้าวถ้าต้นสนบวช ก็อดดูการ์ตูนน่ะซิ"
อึ้งไปนิด "ดูได้ม้าง" ต้นสนเสียงอ่อยๆ
"แถมอดเล่นเกมด้วย" ครูเม้าส์อำต่อ
"ต้นสนไม่เป็นไรต้นสนไม่เล่นก็ได้ แต่ว่าต้นสนว่าเป็นพระน่าจะเล่นเกมได้หนา" ต้นสนพูดแบบไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่
"มั้งครับ" ครูเม้าส์ให้กำลังใจ
"แต่ที่แน่ๆต้นสนต้องเจอผีหรือเปล่า เป็นพระน่ะ"
"เป็นพระก็ไม่ต้องกลัวผีน่ะซิ โง่จัง ผีน่ะไม่ทำอะไรพระหรอก"
เออ จิงๆ กำอีกแล้วตู
"งั้นก็ต้นสนก็ต้องกินข้าวมื้อเดียว แล้วก็อดกินขนมด้วยหล่ะ"
"ก็ต้นสนก็แอบกินซิ ถามด้ายย" ......อมิตพุทธ เจริญพร เณรต้นสน
ต้นสนชอบเอาของเล่นมาอวด อย่างที่บอกแต่ต้นอวดแล้วแถมหยิ่งๆซ่ะด้วย
วันหนึ่ง เอาเกมบอยมาอวดในห้องเรียน
มาดูวิธีการกัน "เนี่ยมาดูกระเป๋ากางเกงเราซิตุงๆ" แถมทำหน้าแบบประหลาดใจหน่อยๆ (เพื่อเรียกร้องความสนใจจากเพื่อนๆ)
พูดพลางก็หยิบออกมาอย่างช้าๆ เพื่อเร้าใจ (เพื่อนๆเริ่มมาออดู)
หยิบมาที่ละอย่างอย่างใจเย็น เริ่มต้นจาก ไพ่การ์ดเกม สติกเกอร์แทททู สารพัดของเล่นที่ไม่น่าเชื่อว่าจะอยู่ในกระเป๋ากางเกงข้างเดียว
และสุดท้ายเครื่องเล่นเกมบอยใส่กล่องมาอย่างดีก่อน โห เรียกเสียงฮือฮาจากเพื่อนๆ
ตามมาด้วยตลับเกม4-5เกม จากกระเป๋ากางเกงข้างเดียวกัน นี่เกมสุดยอด เคยเล่นไหม พูดพลางหันมามองครูเม้าส์อย่างดูแคลนซะไม่มี
อันนี้ แบบวางระเบิดได้ด้วย โคดสนุกเลย เพื่อนๆซี้ดน้ำลาย อยากเล่นเป็นคนแรกกันทุกคน หยิบมาอันนี้ อันโน้น สนุกหมด
เพื่อนๆนี่ซูฮกซะไม่มี
ขอเล่นด้วยคนนะๆๆๆ เพื่อนๆเริ่มส่งเสียง
ต้นสนเป็นฮีโร่ซะแล้ว เปิดกล่องหยิบเครื่องเล่นเกมออกมา
ต้นสนหยิบตลับเกมเสียบเข้าเครื่องเล่นอย่างทะมัดทะแมง
เพื่อนๆใจเต้นตึกๆ อยากเล่นเร็วๆ ถ้าเชียร์ได้คงเชียร์แล้ว
ต้นสนสู้ๆ ต้นสนสู้ๆ
เปิดสวิทช์เกม จอมืดตื้อ
"เพื่อนๆใครมีถ่านไหม เราลืมเอามา" ต้นสนพูดเสียงเบาๆ
แต่หน้าตายังหยิ่งเหมือนเดิม................................
จำได้ว่าสุดท้ายครูเม้าส์ได้ยินเสียงเด็กในห้องสักคนพูดเบาๆว่า
"เซ็งว่ะ"
| Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2550 | | |
| Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2550 22:40:55 น. |
| Counter : 914 Pageviews. |
| |
|
 |
|
|
|
เด็กชายฟิวล์อารมญ์ดี
เด็กชายฟิวล์อารมญ์ดี
เด็กชายฟิวล์มาพร้อมคุณยายท่าทางใจดี มาเรียนศิลปะเพราะชอบวาดรูป และอยากให้หลานรักมีเพื่อนเยอะๆ
หลังจากนั้นมาที่นี่ก็มีเด็กแสบซนเพิ่มอีก1คน ค่าที่แก่นและซนเอาเรื่อง เลยมักจะโดนครูเม้าส์ดุบ่อยๆ
เพราะมักจะทำอะไรแผลงๆ แบบฮาๆและกวนๆอยู่เรื่อยๆ
แต่สิ่งที่เด็กชายฟิวล์มีดีตรงที่มักมีอารมญ์ขัน และหัวเราะได้ทุกๆเมื่อ แม้กระทั่งเวลาโดนเพื่อนแกล้ง หรือโดนครู(แกล้ง)ดุจนร้องไห้ ก็ยังสามารถหัวเราะทั้งน้ำตาได้อีกพร้อมๆกัน เอากับเค้าซิ
สิ่งที่ดีอีกอย่าง คือเด็กชายฟิวล์วาดรูปสวยในเด็กวัยเดียวกัน และมักมีความคิดที่สนุกๆในรูปที่วาดอยู่เรื่อยๆ
และชอบระบายสีสนุกสะท้อนบุคลิคเตัวเองในงานหลายๆงาน
เด็กชายฟิวล์ชอบฟังนิทานมากกก ครูเม้าส์มักเล่านิทานตลกๆและมักจะเอาเด็กๆที่เรียนในห้องมาเป็นตัวละคร
เด็กชายฟิวล์ก็มักอยากเป็นพระเอกซะทุกตอน แต่ครูเม้าส์ก็มักจะให้เป็นพระรองทุกทีไป แถมยังมีบทตลกๆที่ทำให้กรี๊ดกันทั้งห้อง
เช่นโดนอึปีศาจแปะใส่หัวบ้าง หรือโดนปีศาจชักโครกกินเข้าไปครึ่งตัวจนตดแตกกางเกงขาดบ้าง อะไรประมาณนั้น
จนเจ้าตัวโมโหที่ในเรื่องเป็นอย่างงั้น แต่ก็ยังหัวเราะได้ทุกทีไปเหมือนเดิม
คุณยายมักให้เงินเด็กชายฟิวล์มาติดตัวมา 5บาท บ้าง10บาทบ้าง เด็กชายฟิวล์บอกยายว่าจะมาซื้อไอติม
ที่มักจะผ่านมาหน้าบ้านครูเม้าส์ตอนบ่ายๆ แต่มักจะเล่นจนเพลิน หรือดูการ์ตูนเพลิน
ก็มักวิ่งไปเรียกไอติมไม่ทันซ้ากที่ จนเริ่มหัวเราะไม่ออก บ้างทีอุตสาห์ไปรอที่หน้าบ้านไอติมเจ้ากรรมวันนี้กลับไม่มาบ้าง หรือเพื่อนๆชวนไปเล่นที่อื่นบ้างเลยลืมจนได้ หลายครั้งผ่านไปก็เรียกไม่ทันได้กินบ้างไม่ได้กินบ้าง
มาวันหนึ่งวันที่ร้อนจนอยากกินไอติมเย็นๆแท่งใหญ่ๆครูเม้าส์บอกว่าวันนี้ต้องเรียกให้ได้เพราะวันนี้ครูเม้าส์เลี้ยงเต็มที่ เด็กๆเฮกันลั่นห้อง และเด็กชายฟิวล์อาสาคอยดูรถไอติมไม่พลาดแน่ เจ้าตัวรับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะกับเพื่อนๆ แถมโม้อีกว่าถ้าได้ยินเสียงหล่ะก็จะวิ่งไปหน้าบ้านให้เร็วที่สุด
วันนี้เด็กชายฟิวล์ตั้งใจเป็นพิเศษ ฝันหวานถึงไอติมที่แพงที่สุดและอร่อยที่สุดเพราะวันนี้ครูเม้าส์เลี้ยงเต็มที่
หลังจากทำงานเสร็จก็ คอยป้วนเปี้ยนอยู่แถวๆหน้าบ้าน
จนบ่ายแก่ๆมาถึงเสียงที่คุ้นเคยดังมาไกลๆ
" ตือตื่อตื้อ....ตือตื่อตื้อ....ตื่อตื้อตื๋อตื๊อ"
"มาแล้วๆๆๆ ไอติมมาแล้ว!!!" เสียงเด็กชายฟิวล์ตะโกนเสียงดังพร้อมหัวเราะดีใจ
"ครูเม้าส์ๆๆๆ ไอติมมาแล้วๆๆๆ!!!!" ค่าที่ห้องเรียนอยู่ไกลจากหน้าบ้านพอควร
เด็กชายฟิวล์จึงวิ่งมาที่ห้องศิลปะราวลมพัด แต่ทำไมวันนี้มันไกลเหลือเกินน๊า เด็กชายฟิวล์คงนึกในใจ
เปิดประตูห้องเรียนตะโกนสุดเสียง
"ครูเม้าส์ๆๆๆ ไอติมมาแล้ว ๆๆๆ !!!"
เด็กๆรอบบ่ายต่างหันไปดูตัวตนเสียง
อนิจจา ครูเม้าส์ไม่อยู่ในห้อง
"ครูเม้าส์ๆๆๆ ไอติมมาแล้ว ครูเม้าส์อยู่น่ายๆๆๆ!!!!????"
ฟิวล์วิ่งตื๋อออกไปจากห้องโดนเร็ว
" ครูเม้าส์อยู่หน่ายๆๆๆ!!!???"
"ว่างั้ยฟิวล์"
" เร้วๆๆครูเม้าส์ไอติมมาแล้ว"
"อ้าวเหรอ เร็วพวกเราไปกินไอติมกัน" ครูเม้าส์ตะโกนบอกเด็กๆต่างวิ่งเฮกันไปหน้าบ้าน
เย้ๆๆๆกินไอติม กินไอติม
ถึงหน้าประตู แย่งกันเข้าแถวเปิดประตูเย้ๆๆไอติมๆๆ ไอ..........ต.........ติ........ม.........
อ่า..................ไร้แววรถไอติมกับร่มสลับสีอันใหญ่สีสวย ไร้เสียงเพลงเชิญชวนที่คุ้นหู
มีแต่ความว่างเปล่า และความเงียบ..................
ไอติมอยู่หน่ายยยยยย.................
อนิจจา
ค่าที่ตื่นเต้นว่าจะได้กินไอติมอร่อยๆ เด็กชายฟิวล์ แทนที่จะเรียกรถไอติมเสียก่อน ฟิวล์กลับวิ่งไปเรียกครูเม้าส์ซะก่อนนิแล้วรถไอติมคันไหนหล่ะจะรู้ว่าบ้านนี้น่ะจะกินอายยยยยยยยยยยติมมมมมมมม
และแน่นอนฟิวล์ยังอารมญ์ดีหัวเราะเอิ๊กอ๊าก ท่ามกลางสายตาเพื่อนๆที่มองอย่างประสงค์ร้ายที่อยากจะตอบแทนให้หนำใจ
โชคดีน่ะฟิวล์!!!!
เด็กชายฟิวล์อารมญ์ดี(คนกลาง)กับผองเพื่อนอารมญ์ดี
| Create Date : 30 สิงหาคม 2549 | | |
| Last Update : 30 สิงหาคม 2549 23:12:38 น. |
| Counter : 717 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
น้องภูมิ ผู้พูดม่ายซาด
น้องภูมิ ตัวขาวๆร่างเล็กตัวเบาหวิว เวลาจับโยนเล่นขึ้นฟ้า ผู้มาเรียนศิลปะกับครูเม้าส์อีกคน
"โผมชอบเลียสินลาปะ" จะเลีย หรือจะเรียนกันหล่ะน่ะ
" แบบนี้น้องภูมิก็มี แม่จิ๊บซื้อห้าย"
"ภูมิซอบราบายสี ภูมิวาดสวยม่ายคูม้า"
ใช่แล้ว ความที่พูดม่ายซาด ก็เลยเรียกครูเม้าส์ ว่าคูม้า เฮ้อ แย่แน่ๆเรา
"คูม้า คูม้า ดูนี่เซีย โผมวาดหูนยนต์ล่วย"
"คูม้า คูม้า อ้ายโคนเนี่ยมานแก้งโผม"
"คูม้า คูม้า วานนี้โผมไปบิ๊กซีล่วย ซื้อของเล่มาต้างเยอะเลย" วันนี้ หรือเมื่อวานนี้ กันเเน่
เรียกซะจน ครูเม้าส์ จะร้องเป็นเสียงม้าอยู่แล่ว ฮี้ๆๆๆๆ
แต่ก็ยังดี มีครูอีกคน ชื่อ ครูเล็ก ภูมิก็เลยเรียกว่า คูเละ คูเละ เรียกซะดูไม่ได้เลยภูมิจ๊า
บ้านน้องภูมิเป็นร้านขายของชำ คุณยายขายขนมมอร่อยเยอะแยะ
แต่เวลาภูมิมาบ้านครูเม้าส์ มักจะมาขอขนมเพื่อนกินทุกที ทั้งๆที่บ้านภูมิก็มีขายเหมือนกัน
มักจะชอบร้องโวยวายเพื่อนๆบ่อยๆ ว่าเพื่อนไม่รัก ไม่ยอมแบ่งขนมให้กิน
"คูม้า คูม้า ชาลัดไม่ยอมแบ่งหนมให้โผมครับ"
อ้าวก็ขนมของชลัชไม่ใช่หรือครับ แล้วถ้าชลัชแบ่งให้ภูมิทาน
วันหลังเอาภูมิมาแบ่งให้ชลัชกินบ้างได้ไหม
"ก็ๆๆ ภูมิม่ายมีขนม"
อ้าวก็ที่บ้านคุณยายงั้ย
"อ้อม่ายล่ายหรอก ชลัชอยากได้ก็ต้องปายซื้อยายโผมอาว"
พูดเสร็จพร้อมล้วงมือหยิบขนมกรอบของชลัชกินต่อ ชลัชฟังไปมองตาปริบๆไป เฮ้อ
น้องภูมิ ชอบอุนตร้ามากๆๆๆๆ มักคุยแย่งกันเป็นตัวโน้นตัวเนี่ย
บางครั้งทะเลาะกันกับเพื่อนๆจนร้องไห้เพราะต่างจะแย่งเป็นอุนตร้าแมนตัวเดียวกัน
"ภูมิ เปนอุนต้าแมนเซเวนสู้กับสัตว์ประลาด ป่อย แสง ปี๊ดๆๆๆ "เสียงดังลั่น
อนิจจา อุนต้าแมนผู้พูดม่ายซาด ร้องเสียงดังเกินไปจนลำแสงออกทางก้นปู๊ดๆๆๆ และคราวนี้เสียงดังฟังชัดจริงๆ
ปิดเทอมตุลาที่แล้ว พากันไปเที่ยวไร่ชา หาหนอนชิเมโจได๋
ภูมิตื่นเต้นกว่าเพื่อน ถามคูม้า เอ๊ย ครูเม้าส์ทุกวัน ก่อนไปราวๆ1อาทิตย์
"คูม้า คูม้า เมื่อไหร่ จะไปไร่ซา "
"คูม้า คูม้า เมื่อไหร่ จะไปไร่ซา "
"คูม้า คูม้า เมื่อไหร่ จะไปไร่ซา "
"ภูมิอยากไปไร่ซา "
คูม้า ฟังจนหูซาแล่ว
จนวันนั้นมาถึง ภูมิไปไร่ซา เอ๊ยไร่ชาสมใจ
รุ่งขี้นเจอหน้ากัน ภูมิทักครูเม้าส์เสียงดัง
"คูม้า คูม้า เมื่อไหร่ จะไปไร่ซา " อ้าวเวนกำ
ภูมิชอบคุยชอบถามเป็นที่หนึ่ง ทั้งๆที่พูดม่ายซาด ก็ยังขยันถามโน้น ถามนี่ไปเรื่อย
วันหนึ่งขึ้นรถครูเม้าส์ เหลือบไปเห็นตุ๊ตาตัวหนึ่งบนรถ ก็ถามว่ามันคือตัวอะไร
ครูเม้าส์ก็ไม่กล้าตอบ ภูมิ ก็ยังถาม ครูเม้าส์ก็ปิดปากเงียบ จนในที่สุด ก็ไม่ได้คำตอบจากครูเม้าส์
จนภูมิถึงบ้านจนลงรถไป ครูเม้าส์ฝากขอโทษมาด้วยน่ะครับ
ครูเม้าส์อยากจะบอกภูมิว่าตุ๊กตาตัวน้นมันเป็นตุ๊กตาควายน่ะครับ แต่ครูเม้าส์กลัวภูมิ พูดม่ายซาดน่ะครับ
| Create Date : 27 เมษายน 2549 | | |
| Last Update : 27 เมษายน 2549 21:16:06 น. |
| Counter : 866 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
คุณนายแม่
เอมมี่เด็กผู้หญิงแก้มอิ่มใสน่ารัก อยู่แม่สาย ชอบวาดรูปและเล่นขายของเป็นชีวิตจิตใจ มาเรียนที่ไร พอพักก็จะไปหยิบอุปกรณ์หม้อข้าวหม้อแกงมาเล่นซะทุกที ไม่เล่นปล่าวแถมจับคนนั้นคนนี้มาเป็นลูกซะด้วย
ครูเม้าส์เลยตั้งฉายาว่า คุณนายแม่ เพราะความที่หล่อนอยากจะเล่นบทคุณแม่ซะจริงๆ ส่วนคุณพ่อน่ะไม่ใช่ใครอืนก็ครูเม้าส์นี่แหล่ะ เฮ้อ..
คุณพ่อกับข้าวเสร็จแล้วค้า....ลูกจ้าอย่าทำอย่างนั้นซิค๋ะ.....เดี๋ยวคุณแม่มาน่ะค๊า..ไปตักน้ำก่อน อะไรประมาณเนี่ยทั้งวัน กริ๊งงงงงง โทรศัพท์มาจ้า ฮัลโหล คุณอยู่ไหนค๊าาาเมื่อไหร่จะกลับมาค๊าาา เอ...ท่าทางที่บ้านจะพูดกันแบบนี้แหงๆ เลยจำมาเล่น ว่ากันไปตามเรื่องของคุณนายแม่เค้า
คุณพ่อ(ครูเม้าส์)ถาม "วันนี้อาบน้ำให้ลูกๆรึยังจ๊ะ "
คุณนายแม่ตอบว่า" ยังค๊าาา"
"อ้าวทำไมไม่อาบหล่ะจ๊ะ"
"อ้อ คุณแม่ไม่อาบลูกๆก็ไม่อาบค๊ะ" อ้าว แววสกปกมาแล่ว คุณนายแม่
เอมี่มี คุณพ่อน่ารักมาก มีอยู่วันหนึ่งคุณนายแม่มี โชว์เต้นบัลเล่ต์ที่งานของอำเภอ คุณพ่อตื่นเต้นที่สุดกว่าใคร คว้าเครื่องถ่ายวีดีโอ ขาตั้งพร้อมอุปกรณ์ครบชุด พอช่วงแสดงมาถึง คุณนายแม่เริ่มออกลีลาเต้นตามเพลง คุณพ่อยังวุ่นอยู่กับขาตั้งกล้องดึงเข้าดึงออกพัลวัน จนต้องออกปากขอความช่วยเหลือกับครูเม้าส์ นี่ๆครูเม้าส์อย่าพึ่งดูเลยน่ะ มาช่วยคุณพ่อดึงขากล้องก่อนน่ะครับ คุณพ่อยังไม่ละความพยายาม จนในที่สุดก็สำเร็จพร้อมถ่าย มองผ่านช่องมองภาพ เตรียมกดถ่าย
อนิจจา เพลงเต้นของคุณนายแม่จบพอดี..................เฮ้อ^^
เอมมี่ก็ติดนิสัยน่ารักจากคุณพ่อมาเหมือนกัน ที่โรงเรียนมักมีการ์ตูนให้เด็กดูหรือไม่ก็มีหนังสนุกๆอยู่เรื่อย เอมี่ก็ชอบดูเหมือนกัน วันก่อนดูการ์ตูนเรื่องทอมกับเจอรี่ เอมี่นั่งดูคิ้วขมวดไม่ขำซักแอ๊ะ อีกเสาร์ต่อมามีเด็กเอาหนังเรื่องต้มยำกุ้งมาดูกัน เอมี่นั่งดูหัวเราะทั้งเรื่อง คุณนายแม่น่ะคุณนายแม่มามุขไหนเนี่ย...^^
ไปหล่ะครับ คุณนายแม่มาเรียกไปรับบทคุณพ่ออีกแล้วคร๊าบบบบบ^^
| Create Date : 05 มกราคม 2549 | | |
| Last Update : 5 มกราคม 2549 12:43:05 น. |
| Counter : 522 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
วันหนึ่งๆของเด็กชายมิลค์
ดช.มิลค์ เป็นเด็กที่บ้านครูเม้าส์สาขาแม่สาย อ้วนกระปุกลุก แก้มอิ่ม และที่สำคัญ เป็นหวัดตลอดปี ไม่เคยเห็นจมูกแห้งซักกะที จนโดนครูล้อว่าท่าทางต้องให้กินกันชื้นที่แถมมากับขนมเสียบ้าง เพราะความที่มีน้ำมูกไหลตลอด ดช.มิลค์ มีลูกพี่ลูกน้อง และน้องสาวรวมกัน3คน แถมวัยใกล้ๆกัน เลยเป็นทั้งเพื่อนเล่น และเพื่อนแกล้งในเวลาเดียวกัน
เช่นเดิม วันนี้โดนพี่แกล้งอีกตามเคย "ฮือๆๆๆๆ "ดช.มิลค์เดินร้องไห้น้ำตาท่วม ส่วนน้ำมูกน่ะไหลมาก่อนหน้านั้นแล้ว " อ้าวเป็นอะไรน้องมิลค์ ใครแกล้งมาหล่ะ"
"ฮือๆๆๆๆๆ พี่มีนแกล้วมิลค์ ฮือๆๆๆๆ " พี่มีนที่ว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกับมิลค์ ตัวเล็กผอมบาง ยืนยิ้มอวดฟันหลออยู่
"พี่มีนไปแกล้งอะไรหล่ะ"
น้องมิลค์ยิ่งสะอื้นน้ำตาไหลพรากๆ น้ำมูกที่มีสม่ำเสมอยิ่งไหลนองเข้าไปอีก
"ฮือๆๆๆๆๆๆๆ พี่มีนด่ามิลค์ พี่มีนด่ามิลค์"
" แล้วพี่มีนไปด่าน้องว่ายังไง"
"พี่มีนมันด่ามิลค์ว่า เป็นหมู หมา กา ไก่ ฮือๆๆๆๆๆๆๆ"
................
| Create Date : 09 ธันวาคม 2548 | | |
| Last Update : 9 ธันวาคม 2548 22:48:13 น. |
| Counter : 661 Pageviews. |
| |
|
| |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [