Group Blog
 
All blogs
 

หัวหน้า แบงค์


แบงค์มาเรียนกะครูเม้าส์ช่วงปิดเทอมหน้าร้อน
ซนน่ารักยิ้มหัวเราะร่าเริง
และพูดมากกกกกกก เสียงดัง ที่สุดใน3โลก ถ้าถาม1คำ
แบงค์ก็จะตอบมา60คำ
และไอ้50คำจะไม่เกี่ยวกับ1คำที่ถามเสียอีก
คือใช้ได้ 10คำ ที่เหลือมั่วไปเรื่อย 555

แบงค์มักโดนเพื่อนๆในห้องแซว
ค่าที่ชอบพูดมาก เสียงดัง
โดนแซวบ่อยๆเลยออกอาการงอนเล็กๆ
ค่าที่ถูกขัดตอนพูดมันเลยอึดอัดฝังใจ
จนผ่านมา4-5เดือนก็ยังจำฝังใจ
ว่าโดนเพื่อนแกล้งไม่ให้พูดและดีใจที่เพื่อนคนนั้น
ไม่ได้มาเรียนที่บ้านครูเม้าส์ 5555

แบงค์เคยอาสาจะเล่าเรื่องโดเรมอน
ให้ครูเม้าส์ให้ครบทุกตอน
แต่โชคดีที่ครูเม้าส์หนีมาได้ทัน
กรรมจึงตกอยู่กับเพื่อนๆแถว
นั้นที่ยังนั่งฟังตาปริบๆ

เวลาทำงานแบงค์มักมีจินตนาการสุดๆ
และไม่เพียงอยู่ในหัวเท่านั้น
ความสร้างสรรค์ยังพรั่งพรู
ออกมาจากปากน้ำลายแตกฟองอีกด้วย
กว่าจะทำงานเสร็จแบงค์มักบ่นหิวน้ำทุกทีไป
ด้วยว่าเพราะวาดไปก็เล่าไปนั้นเอง

----------------------------------------------------
ด้วยอยากเอาใจหมอนี้ครูเม้าส์
เลยตั้งเป็นหัวหน้าห้อง ซึ่งตัวเองก็ภูมิใจซ่ะไม่มี
(ซึ่งคนในห้องก็ไม่ได้ยินดียินร้ายอะไรสักเท่าไหร่555)

หัวหน้าแบงค์ชอบบอกเพื่อนๆในห้องว่า
เวลาทำงานทุกคนต้องเงียบๆ
จะได้มีสมาธิในการทำงาน จะได้ทำงานดีๆสวยๆ

แต่ขอโทษๆเถอะไอ้ที่พูดๆอยู่ทั้ง2ชม.
ก็พ่อหัวหน้าแบงค์คนเดียวนี่แหล่ะ

โห เดี๋ยวก็โดนลดขั้นไปเป็นยามโรงเรียนเสียนิ...........





 

Create Date : 15 สิงหาคม 2554    
Last Update : 15 สิงหาคม 2554 10:48:49 น.
Counter : 1262 Pageviews.  

ไผ่หลิว คุณนายอัจฉริยะ


น้องไผ่หลิว

ไผ่หลิว คุณนายอัจฉริยะ

น้องไผ่หลิวมาเรียนศิลปะได้เกือบปีแล้ว
หล่อนออกลาย ตั้งแต่วันแรกที่มาสมัคร
ไม่ใช่ร้องไห้หรือไม่ยอมเรียน แต่วิ่งออกไปที่สนาม
แปลร่างไอ้มดแดงให้ดูต่างหาก
ทั้งๆที่ยังไม่รู้จักกันดี แบบนี้เเหล่ะที่ครูเม้าส์ต้องการ............


น้องไผ่หลิวเป็นเด็กที่ว่องไว และฉลาดเกินวัย และน่ารักมากๆ
หล่อนว่องไวซ่ะจน กลัวหัวใจหยุดทำงาน
เพราะความที่ไวเกินการเต้นของหัวใจ!!!

วาดรูปเร็วปรืดๆระบายสีเร็วปรี๊ดๆ ตะโกนเสียงดัง "หนูเสร็จแล้วววว"
"แล้วววว" ยังไม่ทันสุดวิ่งปรูดออกไปเล่นแล้ว
จนต้องมาปรับให้หัดท่อง นะโม สโลว์ๆ พุทโธ กันพักใหญ่
หล่อนถึงจะช้าลงบ้าง แต่ยังไงก็ยังครอง อันดับ 1 ในห้องเสร็จก่อนทุกที

เช้าๆหล่อนจะซ้อนมอไซด์มาก่อนถึงหน้าบ้านราวๆ20เมตร
ตะโกน เสียงดังลั่นถนน
"คูมาววววววววววว ผายยยยยหลิวววววววว มาแล้วววววววว"
เอาเป็นว่ารู้กันว่า คุณนายมาแล้วจ๊ะ ชาวบ้านจ้า

ไผ่หลิวชอบเล่นแปลงร่าง เป็นไอ้มดแดงเหมือนเด็กผู้ชาย
แต่เล่นเป็นเจ้าหญิงเหมือนเด็กผู้หญิงทั่วๆไป ก็ได้
วันหนึ่งเห็นคุณนายเล่นกันอยู่กับเด็กผู้ชาย1คนกับเด็กผู้หญิงอีก1คน

สักพักก็ร้องไห้เสียงดัง

"อ้าว ไผ่หลิวเป็นอะไรจ๊ะ"
" ฮือๆๆๆ " น้ำตงน้ำตาไหลอาบแก้ม แว่นตาตกไปเกือบถึงปาก

"ไผ่หลิว เป็นเจ้าหญิง ฮือๆๆๆ "
"แล้วไงหล่ะจ๊ะ"

"ไผ่หลิว อยากมีเจ้าชายยย ฮือๆๆๆ "
"อา...ครูเม้าส์เป็นเจ้าชายให้ก็ได้" ครูเม้าส์เอาใจสุดชีวิต

"ฮือๆๆๆ ไม่อาว ครูเม้าส์ แงๆๆ"
"แล้วไผ่หลิวจะเอาใครเป็นเจ้าชายหล่ะครับ"
"ฮือๆๆๆ ไผ่หลิว จะเอาคนนั้น คนนั้นเป็นเจ้าชาย"
พูดพลางชี้ไปที่เด็กผู้ชาย
ยืนทำหน้าบ้องแบ๋วยืนอยู่ข้างๆเด็กผู้หญิงอีกคน

"อ๋อ ได้ซิ เดี๋ยวครูเม้าส์บอกให้น่ะ"
"ฮือๆๆๆ ไม่ได้หรอก ฮือๆๆๆ "
"เพราะอะไรหล่ะไผ่หลิว"
"ฮือๆๆๆ ไม่ได้หรอก เพราะน้องของเจ้าหญิงแย่งเจ้าชายไปแล้ว เเงๆๆๆ"

พูดพลางชี้ไปที่เด็กผู้หญิงตัวอ้วนกลมอีกคนข้างๆ
ยืนทำหน้ายิ้มๆเหมือนในละครหลังข่าว

โธ่ เล่นเป็นเจ้าหญิงเจ้าชาย
แล้วทำไมกลายเป็นละครแย่งแฟน ตบจูบไปซ่ะแล่ว.......


ไผ่หลิวและผองเพื่อน


ไผ่หลิวมีคุณแม่ใจดีที่รักและเอาใจน้องไผ่หลิวมากๆ
มีเสื้อผ้าสวยๆ มีอาหารดีให้กินเสมอๆ เป็นเรื่องเป็นราว

เที่ยงวันหนึ่ง ทุกคนเตรียมกินข้าวที่เอามาจากบ้านกัน
มีเพื่อนคนหนึ่ง วันนี้เอาไข่ดาว กับข้าวเหนียวมากิน
พี่เลี้ยงใจดีอุตสาห์เอาน้ำปลาใส่ถ้วยเล็กๆมาให้ กันจืดเกิน

ส่วนของไผ่หลิว ก็เอามาด้วยจ้าาาา
กล่องข้าวสีสวย ข้างในมีไก่ทอด น้ำซุปหอมอร่อย

เพื่อนก็หยิบข้าวเหนียวปั้นเป็นก้อนๆจิ้มไข่ดาวกับน้ำปลากินอร่อยเชียว
ไผ่หลิวแอบมองเริ่มสนใจ ขอแจมหน่อยน่ะ
คุณนายไผ่เริ่ม หยิบข้าวเหนียวปั้นเป็นก้อน หยิบไข่ดาว จิ้มน้ำปลานิด
ใส่เข้าปาก ทำตาโต เกือบทะลุแว่นตา

"วู้ๆอร่อยจังเนอะ"

คำต่อไปหล่อนไม่เอาไข่ ขอข้าวเหนียวกับน้ำปลาอย่างเดียว

"อร่อยจังงงงงงง"

1คำ 2คำ 3คำ 10คำ จนข้าวเหนียวหมดท้ายสุดขอจิ้มดูดๆก็ยังเอา

หล่อน ลืมกล่องข้าวสีสวย ไก่ทอด น้ำซุปหอมอร่อย
ของคุณแม่แสนดีไปแล้ว...............

โธ่ ไผ่หลิว คุณนายอัจฉริยะ


เมนูสุดอร่อย




 

Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2553    
Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2553 13:24:57 น.
Counter : 892 Pageviews.  

แอบเปิ้ล สาวน้อยมหัศจรรย์





แอบเปิ้ล สาวน้อยมหัศจรรย์
น้องแอบเปิ้ล สาวน้อยแก้มยุ้ยมาเรียนศิลปะกับครูเม้าส์
เมื่อสัก3เดือนที่ผ่านมา
ค่าที่ซนมาก พ่อเลยต้องรีบส่งมาเรียนอย่างด่วน

วีรกรรมของเธอนั้น ช่างมากมายเกิน3เดือนที่ผ่านมา
จึงต้องมาเล่าให้ฟังบัดnow

แอบเปิ้ลเป็นเด็กฉลาดล้ำ ซนช่างพูด ช่างเจรจา
ชอบพูดประโยคคล้ายๆผู้ใหญ่
จากที่จำมาจากไหนไม่รู้เอามาพูดให้ขำได้บ่อยๆ
ช่างแสดงออก ช่างเอาแต่ใจ สารพัดช่าง
เล่นได้ตลอดทั้งวัน พลังงานเหลือเฟือ
จนน่าจับไปปั่นไฟฟ้าให้รู้แล้วรู้รอด

บางวันถ้าหล่อนใส่เสื้อสีสวย กระโปรงโป่งพองมาก็จะมาอวด
ว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงบ้าง เป็นสาวแล้วบ้าง เป็นสาวเชียงใหม่บ้าง
แต่สุดท้ายตกเย็นมาที่ไหร่ กลายเป็นสาวน้อยอายุ4ขวบเหมือนเดิม
ค่าที่เสื้อผ้าเลอะเทอะ สี เลอะไอติม ทุกทีไป


แอบเปิ้ลชอบวีน วีนได้ทั้งวัน วีนจะเล่นไอ้นู้น วีนจะเอาไอ้นี่
แอบเปิ้ลจะมีมุขหากินตลอด คือส่งเสียงร้องแงดังๆ
เพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ

เเรกๆทุกคนก็ตามใจ หลังๆชักชิน ถ้าหล่อนวีน ก็ทำเป็นไม่สนใจ
หล่อนจะแอบๆมอง อ้าวไม่มีคนสนใจฉันนิหน่า งั้นเลิกร้องแล้วกัน(ว่ะ)

ความสามารถพิเศษอีกอย่างในเรื่องส่งเสียงร้องแง
คือสามารถร้องไห้ไปด้วยหัวเราะไปด้วย

ก็เพราะไอ้ความแกล้งร้องไห้ บางทีก็ร้องไปงั้นแหล่ะไม่มีอะไรทำ
แต่ถ้ามีใครพูดอะไรตลกๆหรือทำอะไรตลกก็จะเปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะ
ได้โดยอัตโนมัติทันที่.................อัจฉริยะโดยแท้

วันหนึ่งมาเรียนแบกกระเป๋าสีสวยชมพูแปร๊ดมาโยนไว้ที่ๆวางกระเป๋า
ตัวเองเดินเข้าห้องเรียนสบายใจ วิ่งๆเดินๆกระโดดโลดเต้นไป
วาดรูปไป หัวเราะไป ตามปกติ

เสียงโทรศัพท์ที่บ้านดังขึ้น พ่อแอบเปิ้ลนั้นเอง

"สวัสดีครับคุณครู รบกวนคุณครูช่วยดูในกระเป๋า
ของแอบเปิ้ลที่ครับ ว่ามีเงินอยู่ในนั้นหรือเปล่าครับ"

"ได้ค่ะคุณพ่อ มีสักกี่บาทค่ะ"
คุณครูเล็กถามเพราะนึกว่าพ่อคงฝากเงิน
ให้แอบเปิ้ลมาซื้อขนม ไอติม

"ก็หลายบาทอยู่ครับคุณครู"

"ค่ะคุณพ่อเดี๋ยวไปดูให้น่ะค่ะ"

ครูเล็กเดินไปเปิดกระเป๋าสีสวยชมพูแปร๊ด
เห็นถุงก็อบแก็บยับๆห่อๆไว้

หยิบออกมาในถุงนั้นมีเงินเป็นปึกๆอยู่ในถุงนั้น

คงไม่ต่ำกว่า 1แสน!!!!

"ค ค่ะ ค้าาาา อยู่ที่นี้หล่ะค้าาาา" ครูเล็กพูดเสียงระรัว

"ขอบคุณครับ ตกใจหาไม่เจอครับ นึกว่าหายไปไหน
แต่ก็นึกแล้วว่าแอบเปิ้ลต้องหยิบไปแน่ครับ เพราะทำบ่อย!!! "

คุณพ่อพูดเสียงปกติเหมือนชินเสียแล้ว

พอทุกคนในห้องรู้เรื่องก็ตกใจตื่นเต้นกันใหญ่
ส่วนแอบเปิ้ลน่ะเหรอ วิ่งๆเดินๆกระโดดโลดเต้นไป
วาดรูปไป หัวเราะไป ตามปกติน่ะซิ

โธ่ ก็แอบเปิ้ล
แค่หยิบเงินมาจะได้มาเล่น
เกมเศรธฐีกับพี่ๆเค้าต่างหากหล่ะ

คราวหน้าเอามาอีกหล่ะก็ครูเม้าส์จะเม้มให้เรียบคอยดู
...............................




 

Create Date : 05 เมษายน 2552    
Last Update : 5 เมษายน 2552 12:36:33 น.
Counter : 1023 Pageviews.  

น้องเจได เคาบอยตัวกลมๆผู้พ่ายแพ้ขนมจีน


เคาบอยชุดเกิดเหตุ

เจไดตอนทำงานจ้า




น้องเจได เคยสร้างภาระให้ครูเม้าส์
ตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน
ด้วยค่าที่ไม่ยอมเรียน ยอมทำใดๆทั้งสิ้น
แบบว่าจะเล่นท่าเดียวอะไรก็ไม่เอาไม่ทำ
แบบที่ครูเม้าส์เกือบยกธงขาว ลาก่อน

แต่ด้วยชะรอยคงเป็นเนื้อคู่กัน เอ๊ย
คงเป็นลูกศิษย์พระอาจารย์กันแต่ชาติปางก่อน
ด้วยครูเม้าส์งัดกลเม็ดกลยุทธิ์ สุดลิ่มทิ่มประตู
เจไดจึงยอมเริ่มลงมือทำงาน
ซึ่งครั้งนั้น เปรียบเหมือนครูเม้าส์ชนะ
ศึกสงครามเก้าทัพ ก็ไม่ปาน

จากนั้นมา เจไดจึงไม่เคยขาดเรียนสักเสาร์เดียว
อยากให้ถึงวันเสาร์เร็วๆ จะได้มาบ้านครูเม้าส์

แถมทำงานได้ดีและสนใจตั้งใจมากขึ้น
แต่ด้วยความที่ยังรักษาความซนไว้เหมือนเดิม
ก็ทำให้ครูเม้าส์ปวดหัวเอาอยู่เหมือนกัน
เพราะกว่าจะเอาตัวมาเข้าห้องเรียนได้เล่นซ่ะเหงื่อหยดติ๋งๆ

ก่อนอื่น เรามาดูลักษณะรูปพรรณสัณฐานกันดีกว่า

น้องเจได อ้วนกลมขาวแก้มกลม
น่ารัก เหมือนอาตี๋ทั่วไป

แต่ที่ดูแล้วเป็นโลโก้ประจำตัวคือใส่ฟันเงินทั้งปาก
เนื่องด้วยคงกินๆๆๆกินจนฟันน้ำนมทนไม่ด้ายยยย
ขอพร้อมใจปากจ๋าฟันลาก่อน5555

แต่เจ้าตัวก็หาสะทกสะท้านไหม ยังยิ้มโชว์ยิ้มสู้
อวดฟันเหล็กให้ใครๆดูอย่างเท่ที่ไม่เหมือนใคร

เจไดชอบแต่งหล่อ มาที่บ้านครูเม้าส์ทุกเสาร์
ก็จะแต่งตัวหล่อเหมือน ประหนึ่งจะเดินทางไปฮ่องกง
หรือซัวเถายังไงยังงั้น

ใส่กางเกงยีนที่ขายาวกว่าตัวไม่ชอบพับขา
(สงสารคนซักจริ๊งจริง)
ใส่เสื้อแขนยาวไม่พับแขน กลัดกระดุมบน
ใส่มาแบบนั้น ทั้งๆที่ตอนนั้นน่ะมันเดือนเมษายน!!!

ก็เหงื่อแตกน่ะซิครับ ถามได้
แต่เจ้าตัวยังคงความหล่อทั้งๆที่เหงื่อไหลพลั่กๆ

เช้าวันเสาร์วันเกิดเรื่อง เจไดเเต่งหล่อเป็นพิเศษ
เหมือนว่ามีอะไรดลใจ
เจไดเคาบอยตัวอ้วนกลมนั่นเอง!!!!
ลืมบอกไปครับ เจไดมีฟาร์มนกกระจิบ
เอ๊ยนกกระจอกเทศด้วย แถมมีม้าให้ขี่ด้วย
เค้าถึงอยากเป็นเคาบอยไงครับ

สายวันนั้นร้อนเป็นพิเศษ
เจไดเล่นๆๆๆๆ สักพักวิ่งเข้ามาบอกว่า
"เจไดไม่สบายครับ" เจไดพูดเสียอ่อยๆ
ทั้งตัวเต็มไปด้วยเหงื่อเปียกโชก

ก็ค่าที่ใส่มาเต็มยศทั้งเสื้อทั้งกางเกงยีน
ทั้งหมวกเคาบอย รองเท้าบู๊ท
ขาดแต่ม้าอย่างเดียวก็ครบแล้วหล่ะ
ชุดเคาบอย มันคงทำพิษเข้าแล้ว

ครูเม้าส์แกะกระดุมเสื้อพับแขน
พับขากางเกง เป่าพัดลมเป็นการใหญ่

สักพักหน้าซีดๆแบบอาตี๋โดนผีหลอกเริ่มดีขึ้น
แต่แป็บเดียวเจได เคาบอยแห่งฟาร์มนกกระจอกเทศ
ก็อ้วกออกมา แถมเข้าไปปู๊ดๆซะเต็มโถ

แต่ความที่ใส่ชุดเต็มยศมา
กว่าจะแกะองค์ทรงเครื่องได้
ไอ้เนื้อความปู๊ดๆก็ออกมาเต็มกางเกงใน อ่า...........

ก็เลยต้องโทรหาคุณแม่มารับ

อนิจจาเคาบอยกลับโดยไม่มีม้า........................

สรุปโทรไปถามอาการก็คือ
คุณแม่เล่าว่าคืนวันศุกร์ก่อนวันเสาร์วันนั้น
เจไดไปทานขนมจีนตอนกลางคืน
กินซ่ะพุงคงกาง เพราะกินมาก
จนละเมอตกเตียง ขนมจีนทำพิษ
แถมปู๊ดๆอีกต่างหาก>*<

ร่างกายไม่สมประดี แต่ก็ยังจะมาไม่ยอมหยุดเรียน
ค่าที่รักบ้านครูเม้าส์มั่กๆ อยากมา อยากมา

ผลก็เกิดตามนี้หล่ะครับ
โธ่ พ่อเคาบอยน้อยนี่ดีน่ะเนี่ยไม่อยู่บนหลังม้า

ถ้าปู๊ดบนนั้นหล่ะก็ ม้าคงไม่ยอม
ให้เจไดขี่แน่นอนจ้าาาาาา........................




 

Create Date : 28 กรกฎาคม 2551    
Last Update : 29 กรกฎาคม 2551 2:28:30 น.
Counter : 966 Pageviews.  

เกนติ้ง+สกาย พี่น้องอุน(จิ)ต้าแมน



เกนติ้งคนพี่ สกายคนน้อง มาเรียนศิลปะ
ก็เพราะตามพี่เกนติ้งมาเนี่ยแหล่ะ
ครั้งแรกที่มาเรียนน้องสกายยังใส่แพมเพิท ก้นตุงเชียว
ในกระเป๋าไม่มีอุปกรณ์วาดรูปกะเค้าหรอก
แต่มีแพมเพิทแทน เท่ซ่ะ

คนพี่ชอบอุนต้าแมน คนน้องเลยชอบด้วย
คนพี่ชอบวาดรูป คนน้องเลยชอบด้วย
คนพี่ชอบแปลงร่าง เช่นกันคนน้องก็ต้องแปลงด้วย
ค่า ที่ชอบตามอาเฮีย
ไม่ว่าจะนั่งเรียนก็ขอนั่งข้างๆอาเฮีย
อาเฮียไปไหน ก็จะเรียกหา
อาเฮียปายหนายยย อาเฮียอยู่หนายยย
ให้ครูเม้าส์รำคาญหูเล่นๆ ว่างั้นเถอะ

แล้วไอ้ความที่อยากเหมือนอาเฮีย
ก็เลยหยิบสีระบายๆๆๆ ตามอาเฮีย
แต่ขอโทษ นั้นมันงานของคนอื่นเค้าจ้า อาตี๋!!!

อาเฮียเกนติ้งว่าอะไร น้องสกายก็จะทำตาม
หรือเชื่อ อาเฮียตลอด
นั่งนิ่งๆ ระบายสีไป ขอกินหน่อย
อาตี๋ก็เชื่อซ่ะหมด

จนช่วงหลัง สกายไม่ต้องใส่เเพมเพิทมาเรียนแล้ว
โตแล้วว่างั้นเถอะ
แต่ความที่ยังนึกว่าใส่อยู่
เลยสร้างวีรกรรมแฉะๆ ฉี่ราดกางเกงอยู่บ่อยๆ

"สกายๆๆ ไปฉี่เร็วครับ"
"สกายๆปวดฉี่หรือยังครับ"
"สกายๆๆ อย่าลืมไปฉี่ในห้องน้ำน่ะครับ"
เลยเป็นประโยคฮิตช่วงนี้ เรียกว่า เป็นยามคอยเตือน
จนเดี๋ยวนี้ เข้าห้องน้ำที่นี่เองเป็นแล้ว

ช่วงนี้หน้าหนาว สกายใส่เสื้อหนาว
กาวเกงขายาว ถุงเท้า ครบชุด

"สกายๆๆ ม่าม้าบอกว่าถ้าจะเข้าห้องน้ำ
อย่าลืมถอดถุงเท้าด้วย" อาเฮียสั่งก่อนเข้าห้องเรียน
อาตี๋พยับหน้าหงึกหงักๆ แบบว่า เข้าใจ

สักพักใหญ่ๆค่าที่อากาศเย็น
เด็กๆเลยปวดชิ้งฉ่องบ่อยๆ
สกายพูดขึ้นมา "คูเม้าส์ สกายปวดฉี่"
"งั้นสกายไปห้องน้ำเองเลยน่ะครับ"
สกายวิ่งตื๋อไปห้องน้ำ

พร้อมเสียงอาเฮียตะโกนไล่หลัง
'สกายๆๆอย่าลืมถอดถุงเท้าด้วย"

สักพักเดินเข้ามา สกายยิ้มทะแม่งๆ
มองไปที่กางเกงตัวเองแล้วมองมาที่ครูเม้าส์
น้ำสีเหลืองหยดติ่งๆ กางเกงเปียกฉี่เต็มเลย
อ้าวสกาย งั้ยงั้นหล่ะครับ

ก็ค่าที่เชื่ออาเฮีย เลยถอดแต่ถุงเท้า แต่ไม่ถอดกางเกง
มันก็เป็นอย่างนี้แหล่ะครับครูม้าววววว




 

Create Date : 17 ธันวาคม 2550    
Last Update : 17 ธันวาคม 2550 11:37:49 น.
Counter : 1140 Pageviews.  

1  2  3  4  

mouse4006
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




"It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child."
- Pablo Picasso -
Friends' blogs
[Add mouse4006's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.