Group Blog
 
All blogs
 
บนความซวย ก็ยังมีความโชคดีอยู่ จริงๆนะ ^^"



เมื่อวันเสาร์อุตส่าห์เบี้ยวหัวหน้าแล้วเชียว ว่าจะไม่เข้าไปฟังวิชาการที่พี่รอนบรรยาย กะว่าจะตื่นสายให้มันสุดๆไปเล้ย
ตื่นซะสายโด่ง เมื่อคืนเล่นเนทเพลินไปตี 2 เหอ เหอ ก็ไม่อยากนอนดึกอ่ะ เดี๋ยวหน้าแก่เร็ว ยิ่งตอนนี้กำลังบ้าผสมครีมบำรุงเอง หาสูตรโน่นสูตรนี้เต็มไปหมด แต่ก็ได้ผลนะ ช่วงนี้มีคนทักว่าหน้าตาผ่องจัง ดูตัวขาวขึ้นด้วย
สงสัยแววราศี คนกำลังจะเป็นโสดจับอีกครั้ง ดีแร๊ะ เบื่อมั๊กๆ ชอบชีวิตอิสระที่สุด เฮ้อ..ก็ต้องดูกันไป หมอดูบอกจะแต่งปีหน้าท่าจะไม่แม่นแว้ว 555++

เช้าวันเสาร์ก็ตื่นแบบ อารมณ์ดี๊ดี ตื่นมาก็กะว่าจะซักผ้าซะหน่อยก็มีคนมาเรียกหน้าบ้าน อ้อ..พี่สุ มาคุยว่าอยากทำประกันสุขภาพให้ลูก เฮ้อ..ตัดสินใจนานจริงคุยมาหลายครั้งจนเบื่อแล้ว ครั้งที่แล้วไม่ยอมซื้อคุยไม่ทันข้ามสัปดาห์ ลูกชายป่วยเข้าโรงพยาบาลซะงั้น ก็นะเราก็พูดไม่ออก

มือถือดังอีกแล้ว ไรฟ๊ะ วันนี้ชั้นว่าจะอยู่แบบสงบๆน๊า
"พี่เก๋ อ้อยเอง นึกได้ว่าพี่เก๋ขายประกัน อยากทำแบบที่เหมือนประกันสังคมให้แฟน แฟนอ้อยไม่ได้ทำงานประจำแล้ว"
"อ้าว..อ้อย มาเป็นชุดเลยเอ็ง เออๆ วันนี้ว่างๆอยู่ งั้นเดี๋ยวไปหาละกัน ซักผ้าแปบ"
"พี่เก๋ ประกันรถอ้อยจะหมดแว้ว ดูประกันให้ด้วย แต่มีแบบผ่อนป่ะพี่"
"ไม่มีย่ะ แบบที่ผ่อนๆอ่ะ มันผิดกฏหมายของกรมการประกันภัย รู้ไหมเนี่ยเอ็ง เออๆ เดี๋ยวลดให้ละกัน ได้คอมฯไม่เยอะหรอก เออแล้วเอ็งน่ะมาสอบตัวแทนเลยดีมั๊ย ขายเก่งนิ"
"โอเคพี่อ้อยรออยู่ที่ทำงานน๊า จุ๊ฟ จุ๊ฟ" ดูมันนะเด็กสมัยนี้

โอ้เอ้อยู่นานมาก จากที่ว่างจัดเลยมีธุระที่ต้องออกจากบ้านซะนิ อืม..แวะเอาซองกฐินไปให้พี่สาวก่อนดีกว่า กว่าจะออกจากบ้านก็ปาไปบ่าย 3..เง้อ

แวะร้านเพื่อนซื้อชาเย็น+เติมน้ำมัน ไรว๊าเงินในกระเป๋าเหลืออยู่ ร้อยกว่าบาทเอง แดดก็โครตร้อนเลยขี้เกียจเดินไปกดตังค์ แต่นะมันคงไม่มีอะไรที่ต้องจ่ายเดี๋ยวไปหาเอาตู้ ATM ข้างหน้าละกัน ออกจะมีเยอะแยะ
เส้นศรีนครินทร์ก็รถติดเหลือเกิน ออกเสรีไทยเข้าวงแหวนดีกว่า ว่าแล้วก็ไปโล้ด เอ๊..ทำไมรถมันแปลกๆจัง เพิ่งเปลี่ยนน้ำมันเครื่อง มา 2 วันเอง เร่งไม่ขึ้นเลยเหมือนอยู่กับที่เลย ความร้อนก็ปกติ
ขับเลยด่านทับช้างไปเรื่อยๆ พลันตาก็เหลือบไปเห็น ตายแล้วทำไมความร้อนมันขึ้น H รีบตีไฟเข้าข้างทางเลย ดีนะถนนช่วงนั้นเป็น 4 เลนแล้ว แล้วนี่มันที่ไหนนกันเนี่ย ทุทีขับผ่านไม่เคยมองเลย

ลงไปเปิดกระโปรงรถดูก่อน ควันยังขึ้นไม่เยอะ ไม่เหมือนทุกครั้งควันจะโขมงออกมาจากกระโปรงรถ จากอาการตายล่ะมันต้องมีอะไรรั่วแน่ๆ
กดมือถือหาอู่ประจำทันที ตอนแรกพี่หวานเก๋ก็บอกให้ดับแอร์ค่อยๆขับมา แต่พอเล่าอาการแกบอกต้องยกรถอย่างเดียว เฮ้ย..ทำไมชั้นมันซวยอย่างนี้วะเนี่ย

โทร.บอกลูกค้า พี่ไปไม่ได้ว่ะรถเสีย ไว้ก่อนนะ เฮ้อ..เครียด จะไม่เครียดได้ไง..วันนี้อุตส่าห์แต่งตัวซะสวยแต่รถเสีย แง แง ที่ร้ายกว่านั้น เสียกลางถนนวงแหวนอ่ะ ป้ายอะไรก็ไม่มีบอก

อู่ก็ไม่โทร.มาบอกเรื่องรถยกซะที โครตร้อนเลย เข้าไปหลบในรถจนจะกลายเป็นหมูอบอยู่แล้ว อยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ เห็นแต่หมู่บ้านไอโซ ตอนแรกไม่รู้ชื่ออะไร ตอนนี้จำได้ติดตา หมู่บ้านแกรนด์ โมนาโค สงสัยเป็นลางว่าจะได้มาซื้อที่นี่แล้วล่ะ 555++

ต้องโทร.ไปตามรถยกเอง
โชคดีที่วันก่อนยังเก็บนามบัตรพี่เค้าไว้ เพราะคนชัยนาทเหมือนกันเลยยิ่งคุยกันถูกคอ
โชคดีอีกครั้งที่วันนี้พี่ชายมันอยู่บ้านเลยบอกให้หานามบัตรจนเจอ
โชคดีอีกที่พี่เค้าคิดราคาเราถูกมากๆ 800 บ.เองมีที่ไหนอยู่ไกลขนาดนี้
และก็โชคดีอีก ที่พี่เค้าบอกว่า เค้าเพิ่งวางสายเพื่อนที่ให้ไปยกรถที่จอดเสียอยู่ร่มเกล้า กำลังจะสตาทรถแล้วเชียวเลยเลือกมาที่เราก่อน
รอรถยกก็นาน โอ้ยเซ็งสาวสวย จะกลายเป็นสาวโทรมแว้ว เหงื่อท่วมตัวเลย

มันเป็นรถเสียที่เรารู้สึกว่าซวยมาก และอันตรายมากๆ มันไม่ต่างอะไรกับที่รถจอดเสียบนทางด่วนเลยนะ รถวิ่งกันเร็วมาก รถพ่วง รถบรรทุกก็เยอะ แถมมีรถสิบล้อมาจอดต่อท้ายรถเราอีก โครตน่ากลัวเลย ที่ตั้งเยอะไม่ไปจอดฟ๊ะ มารู้ตอนหลังว่าตรงนั้นเป็นบึงน้ำ เค้าแวะอาบน้ำกันนั่นเอง แต่เราแอบอยู่ในรถอ่ะดีแล้ว

และตำรวจทางหลวงก็โครตใจดำเลย ขับรถผ่านมาเห็นรถเสีย แทนที่จะแวะดูและถามสักหน่อยไม่มีเลย เสียดายภาษีจริงๆ รู้งี้จดเลขทะเบียนไว้ฟ้องสำนักงานตำรวจแห่งชาติก็ดีหรอก

เบื่อๆโทร.หาเพื่อน โทร.หาหัวหน้า โทร.หาแฟน หัวหน้าก็เป็นห่วงโทร.หาตลอด เฮ้อ..ยังดีนะที่ยังมีคนเป็นห่วง ไม่เสียแรงที่เป็นเพื่อนกันจริงๆ
ที่ผิดหวังคือ โทร.หาแฟน เค้ารู้สึกว่ามันปกติมาก ไม่คิดถึงความรู้สึกเราว่ากลัวมาก อาจเป็นเพราะเราโทร.ไปยืมตังค์มาจ่ายค่าซ่อมด้วยมั้ง จะทำไงได้ธนาคารมันหยุด เราต้องไปเบิกวันจันทร์ อ้างเพื่อนสนิท(ที่เรารู้จัก) ยืมไปยังไม่คืน อ้างเพิ่งจ่ายค่าผ่อนรถ ฯลฯ เฮ้อ..เราอยากจะบอกว่า ไม่ต้องอ้างขนาดนั้นก็ได้ ตังค์น่ะชั้นมี แต่มันไม่ใช่ตอนนี้โว้ย..ไม่ให้ก็บอกดิวะ
เธออ้างว่ามีติดตัวอยู่แค่ 2,000 ซึ่งเราแอบติดใจเล็กน้อยว่ามันไม่น่าเป็นไปได้ ของเราน่ะที่เบิกได้ตอนนี้มี 3พันกว่าเอง นอกนั้นต้องเอาสมุดไปเบิกหน้าเคาร์เตอร์แบงค์ ก็บอกว่าอู่รับบัตรด้วยมั้ง โอเครับปากว่ารูดให้ได้ (ยังไงเราก็รีบใช้คืนให้อยู่แล้ว ไม่เคยเอาเปรียบ) ทีกับคนอื่นใจป้ำ เลี้ยงเหล้าเลี้ยงอาหารทีครึ่งหมื่น แต่กับชั้นมันไม่ได้หน้านี่เนอะ ก็ต้องทำใจว่ะ

เราบอกให้ไปรับหน่อยที่อู่ รับปากซะดิบดี อู่อยู่ใกล้ๆบ้านเค้าด้วย แต่อย่างว่าล่ะ คนมันไม่เต็มใจมา โทร.กลับมาบอกเราว่า ต้องพาลิงเจี๊ยก(หลาน)ไปส่งเรียน และก็ต้องรับกลับด้วย อ่ะนะ..อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น นึกว่าชั้นไม่รู้นิสัยแกเหรอ
โอเค..เราพูดไม่ออก แต่เค้าทิ้งท้ายว่า มีอะไรโทร.มาได้นะ
หี หี..ชั้นคงจะไม่หน้าด้านโทร.ไปหรอก เราก็เลยเงียบ คิดดูซิว่า เรารถเสียถนนวงแหวน(ทางด่วนนั่นแหละ) ถนน 4 เลน มันน่ากลัวขนาดไหน มันก็เริ่มเย็นแล้วหน้าหนาวมืดเร็วจะตาย

เราจำจนตาย ก็ดูดิหลังจากนั้น เค้าไม่เคยโทร.มาหาเราเลยว่าเป็นไงมั่ง รถยกมาหรือยัง ล๊อครถดีๆนะระวังด้วย ถึงอู่หรือยัง กินอะไรหรือยัง เงียบสนิทจากวันเสาร์จนถึงเย็นวันอาทิตย์วันนี้ถึงโทร.มาถ้าไม่เห็นรถเราจอดที่แฟชั่นไอส์แลนด์ เหมือนจงใจว่าชั้นไม่ยุ่ง ปวดหัว มันเคยมีเหตุการณ์คล้ายๆแบบนี้มาแล้ว สุดท้ายเราก็ใจอ่อน ถ้าวันนี้ไม่ยืมตังค์ก็คงไม่หนี น้ำใจไม่มีเราแค่เกริ่นขอยืมไว้ก่อน คงคิดว่าค่าซ่อมเป็นหมื่นเลยล่ะมั้ง เพราะทุกทีเราเราซ่อมจ่ายเป็นหมื่นเลย(แต่ตังค์เรานะ)
เราก็แค่อยากอุ่นใจว่าจะมีคนคอยเป็นห่วง โดยเฉพาะคนนั้นเป็นแฟนเรา ที่อยากให้มารับก็เพราะ อยากให้เค้าดูว่าเป็นห่วงแคร์เรา แค่นั้นเอง รู้งี้ไม่โทร.ไปให้เสียความรู้สึกแบบนี้หรอก
รถมันเก่า 14 ปีแร๊ะ ว่าจะซื้อใหม่แต่ยังลังเลมีรุ่นที่ชอบแต่ที่บ้านเค้าค้านเรา ว่ารุ่นที่เอามันราคาตก

รถถึงอู่ก็มืดแล้ว พี่รถยกใจดีแวะตู้ ATM ให้เรากดตังค์ด้วย ที่อู่เค้าบอกอาการไม่หนัก เราก็ใจชื้น แค่สายท่อส่งน้ำรั่ว ต้องเปลี่ยนและก็ดีที่เราจอดรถก่อน ไม่งั้นเครื่องฮีทพังอีกรอบแน่ๆ จากที่ยกเครื่องเปลี่ยนเครื่องไปรอบที่แล้ว พรุ่งนี้(วันอาทิตย์) จะโทร.มาแจ้งราคาก่อนซ่อม
แง แง แล้วเราจะกลับบ้านไงอ่ะมืดมั๊กๆเลย อยู่บนถนนสุขาภิบาล 3 ที่เงียบด้วย พี่ชายเราโทร.มาถาม เลยบอกให้มารับหน่อยจิ มาแฮะวันนี้ใจดีจัง เลยไปรอบิ๊ก ซี สบายใจเฉิบ ถ้าไม่บอกขนของเยอะคงไล่ให้นั่งแท๊กซี่เอง..แง

วันนี้(วันอาทิตย์) เราเล่นกีฬาอยู่ อู่โทร.มาบอกค่าซ่อม เราบอกให้ซ่อมกระจกไฟฟ้า+ไล่ไฟให้ด้วย ราคา 2,800 กว่าๆไม่ถึงหมื่น มันเป็นการซ่อมที่ถูกมากๆ ถ้าแค่ค่าซ่อมจุดที่เป็นปัญหาก็แค่ 1000กว่าบาทเอ๊ง วันนี้เลยจิตใจแช่มชื่น

เล่นกีฬาเสร็จไปรับรถ เลยหาเรื่องไปหาไรกินที่แฟชั่นไอส์แลนด์กับเพื่อน วันนี้กินกันพุงกางไปเลย ก็ว่าจะไปเบิกตังค์ด้วยดีนะ เดี๋ยวนี้มีธนาคารในห้างด้วย เบิกมาหมื่นหนึง เลยไปชอปปิ้งซะ สะใจหายหงุดหงิด(ไม่ได้ใช้หมดหรอก เดี๋ยวนี้เงินหายากนะ)

กิน MK (ที่ไม่ค่อยอยากกิน เดี๋ยวนี้ไม่อร่อย+โครตแพง) เพื่อนอยากกินก็กิน ยังบ่นๆว่า ถ้าแฟนมันมาเล่นฟิตเนสมันต้องเห็นรถเราจอดอยู่แน่ๆ กินเสร็จออกจากร้าน เดินเล่นพักหนึงมือถือดัง โอ้ย..ซื้อหวยไม่ถูก มันโทร.มาจริงๆสงสัยเห็นรถเราแหง๋ๆ เราจะจอดที่ประจำมันเลยไม่ใช่เรื่องบังเอิญไง

ขอโทษเถอะเราไม่รับสาย ไม่มีอารมณ์และไม่อยากคุย เมื่อคืนเราสงสัยการกระทำมัน โทร.ไปคุยกับเพื่อนถึงตี 2 เราสรุปว่า เราจะถอยห่างออกมา เราให้ทุกอย่างเค้ามากไป จนเค้ารับ จนเคยตัว เราว่าพอเถอะ ต่อไปนี้เราจะยืนด้วยตัวเอง ซึ่งมันก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว เพียงแต่เราไม่ต้องมานั่งเอาเรื่องที่น่าปวดหัวนี้มาคิดอีกน่ะ
แฟนโทร.มาครั้งเดียว เห็นเราไม่รับ ก็ไม่โทร.มาอีกมันทำให้เรารู้ว่าเค้าไม่แคร์เราเลย หรือไม่ก็รู้ตัวว่าทำอะไรลงไป คนเราโตๆกันแล้วทำอะไรรู้ตัวอยู่แล้วยิ่งถ้าจงใจด้วยนะ

วันนี้เราแฮปปี้ที่รถซ่อมเสร็จ ราคาไม่แพง แถมได้ของที่คิดว่าไม่น่าจะมีขาย ก็ตอนนี้มันขาดตลาด เราไปเจอลูกสควอชที่โรบินสันแฟชั่น เหลือ 7 ลูก สเป็คที่เราเล่นพอดี เหลือ 7 ลูกเลยเหมามาหมดเลย จนเพื่อนว่าไม่ค่อยจะงกเลยนะแก 555++

ช่วงนี้เราบ้าซื้อครีม โลชั่น พวกบำรุงผิวเยอะมากๆเดือนที่แล้วถึงเดือนนี้ มานั่งนับๆหมดไปหลายพันแว้วแต่ก็นะ ซื้อความสุขให้ตัวเองรู้สึกไม่เคยเสียดายเลย เหมือนให้รางวัลกับชีวิตเนอะ เมื่อวานก็นั่งกวนครีมขัดผิวเอง แบบว่าว่างจัดพี่ชายเรามันว่าแดกอ่ะ
เฮ้อ...สบายใจจังระบายออกไปเยอะ เดี๋ยวมีเรื่องบ่นอีกนะ แต่จะตี 2 แว้ว ง่วงมั๊กๆล้าไปทั้งตัวแล้วเนี่ย เล่นกีฬานานๆทีก็เงี้ยง่ะ





Create Date : 05 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2550 2:05:47 น. 1 comments
Counter : 349 Pageviews.

 
รถผมก็สิบเอ็ดปีแล้วไม่ค่อยกล้าออก ตจว เลย กลัวไปเสียกลางทาง


โดย: Jump.Jr วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:2:45:16 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แพนด้าตัวกลม
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




"ต้องกล้าที่จะเปลี่ยน ต้องกล้าที่จะเสี่ยง
ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ แต่เราทำไม่ได้เพราะเราไม่ได้ทำ
อุปสรรคทุกคนเจออยู่แล้ว อยู่ที่ว่าเราเลือกที่จะใช้วิธีไหนแก้ไขมัน
ฉลาดที่จะคิด ฉลาดที่จะพูด ทุกอย่างอยู่ที่ปาก และการกระทำ ^____^ "
Friends' blogs
[Add แพนด้าตัวกลม's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.