Group Blog
|
7. อวดเก่ง.. show off!! หนูทำเรื่องยุ่งอีกแล้ว... หนูจัดอยู่ประเภท ไฮเปอร์แอคทีพ หนูอยู่นิ่งไม่ค่อยได้.. ยกเว้นเวลาหนูนอนหลับเท่านั้น.. ในแต่ละวันหนูต้องหาหิจกรรมทำเช่น..ทำตัวเป็นนักล่า.. (สัตว์เล็กสัตว์น้อย) เป็นยามเฝ้าบ้านเวลานังมอ มอ มันมาเลาะเล็มหญ้าใกล้ ๆ รั้ว ทักทายนายไปรณษณีย์เวลาเขาแวะมาหยอดจดหมายลงที่ตู้สีแดงหน้าบ้าน.. ทักทายคนมาเก็บค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าขยะมูลฝอย.. เห่าขู่วัยร่นที่คุยเสียงดังเวลาเดินผ่านหน้าบ้าน และคนที่มาล่ากิ้งก่าตามรั้วบริเวณใกล้ ๆ บ้านในรัศมียี่สิบเมตร หน้าที่กล่าวมานี้มีข้อแม้ว่า หนูจะทำเฉพาะในเวลาที่นายป้าหรือนายลูกอยู่.. เป็นการแสดงความอวดเก่งของหนูไง แต่ถ้านายไม่อยู่หนูจะหดหัวแอบซ่อนตัวในโรงครัวหลังบ้าน เหตุเพราะหนูเป็นสาวน้อยหน้าหวานและขี้ขลาดนั่นเอง และแล้วหนูก็ทำให้เกิดเรื่องจนได้ ..เรื่องแล้ว หนูกับนายป้า พัฟฟี่..เวลาวิ่งเวลาเดินดูหน้าดูหลังมั่งสิ..อูย..อูย..เจ็บ นายป้าดุหนูขณะที่กำลังพยายามยันตัวลุกขึ้น เรื่องมีอยู่ว่า.. ในช่วงหน้าหนาว บ้านของหนูจะหนาวเป็นพิเศษ เพราะอยู่ที่สูงและล้อมรอบไปด้วยป่า..เวลาลมหนาวพัดมา..ต้นไม้เหล่านั้นก็จะช่วยส่งผ่านลมหนาวมาปะทะบ้านดังโครม ๆ เลยทีเดียว.. นายป้าก็มักจะแต่งตัวรุ่มร่าม ..เสื่อผ้ากันหนาวเทอะทะ.. วันนั้นก้เช่นกัน..นายป้าใส่กระโปรงทรงตรงยาวกรอมเท้า.. เสื้อกันหนาวตัวโตยาวถึงเข่า.. ขณะที่นายป้าเดินดูไม้ดอกบริเวณหน้าบ้าน.. หนูก็พยายามชวนนายป้าเล่น..ชวนออกนอกบ้าน.. นายป้าก็ยังเฉยอยู่.. หนูวิ่งวนดักหน้าดักหลังเพื่อให้นายป้าสนใจ.. และก็คงกำลังมองเพลินจึงไม่ได้สังเกตเห็นหนู..หนูวิ่งดักหน้าแล้วหมอบลง.. นายป้ายกเท้าก้าวเดินตามปกติ..จึงยกไม่พ้นตัวหนู ชนตุ๊บเข้าที่หลังหนูอย่างแรง..นายป้าจะกระโดดก็แต่ก็ไม่ถนัดเพราะกระโปรงแคบ..จึงสะดุดล้มตึงลงบริเวณพื้นปูนอย่างแรง..จนเกรงว่ากระดูกอาจจะหักได้.. ทะลึ่งนักแกน่ะ.. ดูสิ..เอาแขนลงเสียด้วย.. ดีนะที่กระดูกฉันไม่หัก หนูสำนึกผิดอยากจะขอโทษ แต่ก็พูดไม่เป็น.. เห็นนายป้าเดินเขยก.ๆ อยู่นายหลายวัน ความทะลึ่ง อวดเก่งของหนูไม่สิ้นสุดอยู่แค่นั้น.. เวลานายป้าเปิดประตูรั้วหน้าบ้าน..หนูจะตั้งท่ารอ...เวลารั้วเลื่อนเปิดเมื่อไหร่..หนูจะวิ่งกระโจนพรวดออกไป..ถ้าเป็นจังหวะที่คนขัยรถเครื่องหรือรถจักรยานผ่านมาหนูก็จะไล่เห่าขู่ทำท่าจะงับ..แต่ไม่เคยได้งับสักทีหรอก.. บางครั้งหนูก็วิ่งไล่เห่ารถยนต์.. พัฟฟี่..อย่าทำอย่างนั้น..อีกหน่อยก็จะถูกรถทับเอาหรอก จะถูกดุอย่างไรหนูก็ยังสนุกที่จะทำ..และทำเป็นกิจกวัตรประจำวันเสียด้วย..โดยเฉพาะในตอนเช้าเวลานายป้าเปิดประตูเพื่อขับรถออกไปทำงาน.. หนูก็จะวิ่งไปรอที่ประตูทุกวัน.. เลยบ้านของหนูขึ้นไปทางเหนือไม่ไกล..จะมีวัดปฏิบัติธรรมที่มีชื่อเสียงในละแวกนั้นอยู่วัดหนึ่ง.. และทุกวันก็จะมีญาติโยม..โดยเฉพาะคนแก่ ๆ นำอาหารไปส่งที่วัด..และส่วนใหญ่ก็ขะขับรถเครื่องไป.. ช่วงเวลาที่ไปก็เป็นเวลาไล่เลี่ยกันกับเวลานายป้าออกไปทำงาน ... และแล้ววันหนึ่ง.. นายป้าเปิดประตูรั้วเตรียมจะออกไปทำงาน..หนูก็ตั้งตารอเวลารั้วเปิด.. พอรั้วเลื่อนพอหลวมตัวหนู หนูก็กระโจนพรวดออกไป.. จังหวะนั้นเอง ..คนแก่สองสามีภรรยา..ก็ขับรถเครื่องเก่า ๆ วิ่งช้า ๆ เพื่อที่จะไปส่งอาหารที่วัด..ผ่านหน้าบ้านหนูพอดี สามีเป็นคนขับ..ภรรยาเป็นคนซ้อนท้าย โดยนั่งบ่ายเบี่ยง..มือก็ถือกระติบข้าว และตะกร้าใส่อาหาร..หนูก็กระโจนพรวดพร้อมกับเห่ากรรโชกอย่างแรง.. คุณตาคนขับก็ตกใจ..คุณยายคนซ้อนท้ายก็ตกใจ..ร้องจ้าก..รถเครื่องเสียหลักเซถลา.. คุณยายหงายหลังเลื่อนตก ..ตะกร้าอาหารและกระติบข้าวก็ลอยละลิ่วไปคนละทิศละทาง..ชามอาหารกระเด็นออกจากตะกร้า..กลิ้งหลุน ๆ ลงข้างทาง..ผักลวกและน้ำพริกแจ่วของคุณยายหกระเนระนาด.. นายป้ายืนตะลึงกับภาพที่เห็น.. มาได้สติก็ต่อเมื่อเสียงคุณยายร้องโอย ๆ ..นอนแอ้งแม้งดิ้นกระแด่ว ๆ อยู่ข้างถนน.. ส่วนคุณตากับรถเครื่องก็เซถลาลงข้างทางแต่ไม่ล้ม ..นายป้ารีบไปพยุงคุณยายยลุกขึ้น.. หนูเห็นเลือดแดง ๆ ไหลซิบ ๆ หยดแหมะ ๆลงพื้น พัฟฟี่..ดูสิว่าทำอะไรลงไป หนูรีบวิ่งไปหลบอยู่หลังบ้าน แต่ก็ยังได้ยินเสียงคุยกัน อย่าไปว่ามันเลย.. มันบังเอิญและมันก็ไม่รู้เรื่อง เสียงยายพูดกับนายป้า ดูสิ..ขมับข้างซ้ายยายมีเลือดไหลออกมากเลย.. ข้อศอกด้วย..แขนด้วย ไป๊..ไปหาหมอ เสียงคุณตาดังขึ้น คุณตาเป็นอะไรไหมคะ เสียงนายป้าถามขึ้น ไม่เป็นไรหรอก..ห่วงแต่ยายนั่นแหละยิ่งไม่ค่อยสบายอยู่ด้วย เดี๋ยวหนูพาไปหาหมอเองค่ะ..หนูจะดูแลเองค่ะ หนู..ฟังยายนะ..อย่าไปดุด่าว่าอะไรนังหมามันนะ.. ยายถือว่าเป็นเคราะกรรมของยาย..ถ้าไม่เกิดที่นี่ตรงนี้..ก็อาจจะไปเกิดที่อื่น.. ยายไม่ขอจองเวรจองกรรม.. ยายไม่ติดใจเอาความ.. มันเป็นเดรัจฉาน..ไม่รู้เรื่อง..ยายจะแผ่บุญแผ่เมตตาให้มันด้วย คุณยายใจดีบอกกับนายป้าขณะที่นายป้าพยุงขึ้นรถ หนูวิ่งออกมาแอบส่องดู เห็นนายป้าขับรถออกไป..ส่วนคุณตากำลังก้มเก็บตะกร้าและถ้วยชาม..อาหารที่ตกเรี่ยราดก็คงเป็นหน้าที่ของเหล่ามดคงมาขนไปรังของมัน .. พัฟฟี่..ต่อไปอย่าทำอีกนะ..เห็นไหม๊..คุณยายเขาอายุเจ็ดสิบกว่า ๆ แล้ว..ตกลงไปกลิ้งอย่างนั้นน่าสงสารออก..ต่อไปนี้ห้าทำอย่างนี้อีก..ไม่ว่ากับใคร ๆ ก็ตาม นายป้าเทียวไปเยี่ยมคุณยายหลายครั้ง..เห็นหิ้วของกินไปฝาก.. และผูกข้อเรียกขวัญให้ด้วย.. เฮ้อ..นี่เพราะความอวดเก่งของหนูแท้ ๆ ที่ทำให้หลาย ๆ คนต้องเป็นทุกข์ 
|
Maya_II
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] Star sign : Gemini Hobby : Reading & Writing Interest : variety Link |
||||||||||||
