|
|
คนซื้ออารมณ์ไหน.....คนขายก็อารมณ์นั้น
ที่ร้านฉันมีของแต่งบ้านและของใช้ในครัวด้วยนิดหน่อย เป็นสินค้าที่มีขายในห้างดังๆ หลายแห่ง ราคาก็เป็นที่รู้กันว่าของขึ้นห้างราคาก็ย่อมสูงกว่าร้านเล็ก ๆ อย่างฉันแน่นอน
มากันอีกแล้วค่ะ 2 แม่ลูก ลูกค้าที่แสนน่ารักของฉัน คุณแม่อายุประมาณ 50 กว่า ๆ ใส่หมวกปีกกว้าง แว่นกันแดด มาในชุดกระโปรงเข้ารูป แลดูทันสมัยมาก มือคล้องกระเป๋า (น่าจะราคาแพง) กลิ่นน้ำหอมฟุ้งกระจายเต็มร้าน ส่วนคุณลูกก็น่าจะ 23-25 ปีไม่เกินนี้ มาในชุดเดรสสั้น สวมแว่นกันแดด กลิ่นน้ำหอมฟุ้งกระจายไม่แพ้กัน
ฉันกล่าวคำสวัสดี และปล่อยให้ลูกค้าเดินชมของในร้านตามสบายเหมือนเคย คุณ 2 แม่ลูก คุยกันอยู่ตรงมุมของใช้ในครัวซึ่งเป็นมุมที่ลดราคาสินคาจากโรงงาน ได้ยินเสียงแว่วเข้าหูประมาณว่าไปดูที่เอ็มโฟเรี่ยมมา งี้ๆ งั้น ๆ จนกระทั่ง มีเสียงเรียกให้ไปต่อรองราคา เขียงราคา 150 บาท คุณแม่ อยากได้ในราคา 100 บาท ฉันได้แต่ชี้แจงว่ามุมนี้ลดราคาแล้ว ไม่สามารถจะลดราคาลงได้อีกแล้ว เพราะเป็นราคาโรงงานแล้ว (ถูกกว่าในห้างประมาณ 2-3 เท่าตัว) คุณแม่ทำเสียงดุว่าทำไมลดไม่ได้ ฉันได้แต่อธิบายด้วยคำพูดเดิม ๆ ที่พูดไปหมดแล้ว เธอยังคงยืนยันว่าอยากได้ของชิ้นนั้นในราคา 100 บาท
จนกระทั่งฉันทนไม่ไหว ฉันจึงชี้ไปที่เขียงราคา 100 บาท พร้อมกับบอกว่า ถ้าพี่อยากได้ของในราคา 100 บาท พี่จะได้เป็นงานอีกแบบหนึ่งคือแบบนี้ค่ะ พร้อมกับหยิบสินค้าราคา 100 บาทมาให้เธอ เสียงเธอสูงปริ๊ดขึ้นมาในบัดดลว่า นี่เธอ อย่ามาบังคับให้ชั้นซื้อของอันที่ชั้นไม่ได้อยากได้นะ ชั้นคิดเองได้ว่าอยากได้อันไหน ฉันได้แต่ถอนหายใจ (จริง ๆ แล้วทำใจมากกว่า) แล้วก็พูดออกไปว่า พี่คะ ใจเย็น ๆ ค่ะ หนูแค่บอกพี่นะคะว่าถ้าพี่อยากได้ของราคา 100 บาทก็จะได้ของอีกแบบ แต่ถ้าพี่อยากได้ชิ้นนั้น พี่ก็ต้องจ่ายในราคา 150 บาท แล้วแค่พี่ก็แล้วกันค่ะ ว่าพี่อยากได้ของชิ้นไหน หนูบังคับลูกค้าซื้อหรือไม่ซื้อ ไม่ได้หรอกค่ะ ว่าแล้วฉันก็เดินจากมานั่งที่โต๊ะทำงานอย่างเงียบ ๆ และทำอารมณ์ให้เย็นที่สุดเท่าที่จะทำได้
ฉันบ่น(ในใจ)ว่าทำไมกว่าจะได้เงิน 150 บาทจากคุณนาย 2 แม่ลูกเนี่ยมันยากเย็นเข็ญใจอะไรขนาดนี้ แล้วฉันเป็นใครทำไมต้องมารองรับอารมณ์คน(บ้า)แบบนี้ด้วย นั่งดูทีวีไปทำเป็นไม่สนใจอีกต่อไป สักพักคุณลูกก็หยิบเขียงพร้อมกับเงิน 150 บาทมาจ่าย แล้วหิ้วของออกไป พร้อมกับเสียงบ่นงึมงัม ฟังไม่ได้ศัพท์จากผู้เป็นแม่ ฉันได้แต่กล่าวขอบคุณสั้น ๆ ยิ้มให้กับลูกสาวแสนสวย แล้วภาวนาว่าขออย่าได้กลับมาซื้อของร้านเราอีกเลย สาธุ ลูกค้าประเภทนี้ไม่เอาก็ได้นะ...เหนื่อยใจจริง ๆ
| Create Date : 10 สิงหาคม 2553 |
| Last Update : 10 สิงหาคม 2553 21:13:24 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 278 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: เอานิยายอะไรกับคนงก IP: 58.11.36.68 วันที่: 22 สิงหาคม 2553 เวลา:12:35:22 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ทีน้ำหอมฉุนเหมือนหมาตาย ยังซื้อมาอาบอยู่ได้
สงสัยที่บ้านประหยัดน้ำ คงไม่อาบหลายวัน เลย
พรมน้ำหอมซะ กลิ่นกระจาย ช่วยด่าให้แล้ว อิอิ !