Bloggang.com : hollaneung - ควันหลง ตรุษจีน ทำบุญกับลูกหมูขาว....

Bloggang.com : weblog for you and your gang

ต้อนรับสู่โลก ของสาวนักเดินทาง โลกของสาวตัวกลม หัวใจไทย ^_^

ควันหลง ตรุษจีน ทำบุญกับลูกหมูขาว....

One Fine Day Daily : บันทึกสบายๆ กับวันสบายๆ เมื่อลูกหมู ท่องกรุงฯ ในวันเดียว^^

สวัสดีปีใหม่แบบอาตี๋และอาหมวยค่ะ สีแดง สดใส ทั่วประเทศไทยของเราเลยค่ะ สาวหมวยแบบเราเลยต้องแวะไปทำบุญช่วงปีใหม่จีนด้วยคนค่ะ...
กติกาการเดินทางในวันนี้
-ไม่พกนาฬิกา
-เดินทางด้วยรถบริการสาธารณะเป็นหลักเท่านั้น...

หลายๆ คนสงสัยว่า วันนี้ ยายหนึ่งทำอะไรเพี้ยนๆ รึเปล่า เปล่าค่า แค่อยากทำอะไรสบายๆ ไม่มีขีดจำกัด หรือกฏเกณฑ์อะไรแน่นอน เหมือนตอนทำงาน เท่านั้นเอง เรามีเป้าหมาย แต่มีวิธีการไปให้ถึงเป้าหมายของเรา ตามใจฉาน... บอกตามตรงแต่ละสถานที่ที่จะไป ไม่รู้เป็นการส่วนตัวเลยค่ะ ว่านั่งรถเมล์สายไหนผ่าน แค่อยากไปลองผจญภัยแบบ ไม่มีกติกาเป็นตัวกำหนด ทำยังไงก็ได้ให้ไปถึง...ที่หมาย ก็เท่านั้นเอง...

ได้โอกาสก็เริ่มออกจากบ้าน โดยตั้งใจว่าจะไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก หายเหนื่อย ก็เดินทางต่อ ไม่พกนาฬิกา ไม่กำหนดเวลา โดยมีจุดหมายการเดินทางวันนี้ คือ วัดพระแก้ว วัดสระเกศ และไปฉลองงานตรุษจีนที่เยาวราช ก่อนกลับบ้าน...

ได้ที ต้องลองใช้ชีวิตแบบชาวบ้านทั่วไป โหนรถเมล์ เดินทางกันซักวัน สบายๆ ค่ะ ได้นั่งตั้งแต่ป้ายแรกเลย นั่งชมวิว chill out เปิดหน้าต่างรถ สูดอากาศที่ไม่บริสุทธิ์ซักเท่าไหร่ ดูชีวิตคนทำงานในระหว่างทาง ระหว่างวัน... มีหลายเรื่อง ผ่านเข้ามา... แล้วก็จากไป ภายในวันเดียว...

เริ่มเดินกันตั้งแต่ท่าเรือวังหลังผ่านโรงพยาบาลศิริราช แวะเยี่ยม มธ. แห่ง
ท่าพระจันทร์ แล้วก็ถึงจุดหมายแรกกันที่วัดพระแก้ว หอบกันเลยทีเดียว^^ ระหว่างทางก็หาของอร่อยๆ หม่ำไปเรื่อยๆ ยังไม่ทันถึงวัดก็เจอนักท่องเที่ยว จำนวนมหาศาลที่มาเที่ยวบ้านเราช่วงตรุษจีน แน่นมากๆ มีแต่ผู้คนเต็มไปหมด

ตั้งแต่ทางเข้าวัด...จนถึงพระอุโบสถ แต่ก็แปลกค่ะ ในพระอุโบสถกลับเย็นสบาย จนไม่อยากลุกไปไหน แต่เห็นคนที่มายืนรอไหว้พระแล้วก็ต้องตัดใจ ลุกจากมา กราบนมัสการลาพระแก้วมรกต....

ถ้ามีโอกาสลองแวะไปนมัสการนะค๊ะ เห็นต่างชาติต่อแถวยาวเพื่อซื้อบัตร เพื่อจะเข้าไปดูความงามของวัดพระแก้ว คนไทยอย่างเราก็อดภูมิใจในความเป็นไทยที่มีเอกลักษณ์สวยๆ อย่างนี้ไม่ได้ ค่ะ ที่สำคัญคนไทยเข้าฟรีด้วยค่ะ ว่างๆ แวะไปนะค๊ะ...

หลังจากฝ่าฝูงชนออกมาได้ เราก็เดินหน้าต่อไปยัง ภูเขาทองยอดเขาศักดิ์สิทธิ์ ที่เขาบอกว่าตรงยอดภูเขาทองคือสะดือของกรุงเทพฯ เดินออกมาหมุนซ้ายหันขวาอยู่หน้าวัดได้ซักพัก ก็หาพิกัด กระโดดขี้นรถเมล์ สาย 44 ไปลงตรงราชดำเนิน ก่อนตะกายขึ้นเขาที่วัดนี้ นักท่องเที่ยวต่างชาติก็เยอะเหมือนกันค่ะ แต่ไม่เยอะเท่าวัดพระแก้ว...

เดินทางไป ถ่ายรูปไป ก็หายเหนื่อยพักได้เป็นอย่างดีค่ะ เดี๋ยวนี้ที่ภูเขาทองไม่ต้องถอดรองเท้าเข้าไปแล้วค่ะ เขาให้เราถือไปด้วยค่ะ ลุยได้เลย ที่นี่มีบริการทำบุญแก้ปีชง ด้วยการเขียน ชื่อสกุล เวลา ปีเกิด ใส่ลงในแผ่นทองแล้วก็ไปหย่อนในบาตรฝากพระท่านทำพิธีปีชง ส่วนเราก็เก็บผ้ายันต์สีแดง เป็นผ้ายันต์มหามงคล ที่ได้มาจากผ้าแดงห่มองค์ภูเขาทอง...กับน้ำมนต์ไว้เป็นสิริมงคล

วันที่ไป มีลงนามในผ้าแดงให้องค์พระบรมบรรพต ภูเขาทองด้วยค่ะ

หลังจากไหว้ ขอพรพระเรียบร้อย ด้านล่างระหว่างทางลงเขา ก็มีป้ายเชิญไปนมัสการหลวงพ่อโต อย่าลืมแวะไปขอพรด้วยนะค๊ะ...

อิ่มบุญจนตัวกลมแล้วล่ะค่ะ ตอนนี้ได้เวลาไปบันเทิงลิ้มรสกับของอร่อยๆ ที่เยาวราชแล้วเรา... การเดินทาง ก็เลือกรถสาธารณะ อย่างตุ๊ก ตุ๊ก ค่ะ 60 บาท (บอกตรงๆ ค่ะไม่ทราบจริงๆ ว่าไปรถเมล์สายอะไร เลือกคุณลุงรถตุ๊ก ตุ๊ก หน้าวัดนี่แหละค่ะ) ส่งถึงด้านข้างถนนเยาวราชเลย (ขอเม้าหน่อยนะค๊ะ ระหว่างเดินมาหารถไปเยาวราช เราได้ยินคุณลุงนินทากับเพื่อนที่ขับรถ ว่ามีต่างชาติมา คุยยังไงดีเรา? พอเดินไปถึง เราบอกคุณลุงไปเยาวราช แกหัวเราก๊ากเลยค่ะ คุณลุงบอกว่านึกว่าเราเป็นคนญี่ปุ่น แอบปลื้มเล็กๆ หน้าตา inter เหมือนกันนะเราเนี่ย)... ด้วยประสบการณ์ คุณลุงลัดเลาะ หาทางไปส่งเราได้แล้ว

เราก็เดินเรื่อยๆ ไปถึงจุดที่เป็นประตูเมืองที่นี่ มีหยกรูปสิงห์ที่ประเทศจีนส่งมาให้เรา ตัวผู้เหยียบลูกโลกค่ะ ส่วนตัวเมียก็เหยียบลูกตัวเอง เจ้าหน้าที่แนะนำให้เราเอาเงินแล้วก็กระเป๋าสตางค์ไปลูบเพื่อให้มั่งมีค่ะ ... ตรงซุ้มประตูเมือง มีการแนะนำทำพิธีลอดซุ้มเพื่อเปิดรับความเป็นสิริมงคล ด้วยการลอดประตูเมือง ตรงจุดที่มีแผ่นทองเพื่อรับพลังให้เต็มเปี่ยม

ก่อนจากลาซุ้มประตู บริเวณนี้มีเขียนถวารพระพรในหลวงของเรา ลงบนใบโพธ์สีทองด้วยค่ะ

จากนี้ได้เวลาลุยกับของอร่อยๆ ตลอดทาง ไม่รู้จะบรรยายยังไง เยอะแยะ มากมาย เสียดายไม่ได้ อยู่จนหัวค่ำ มีดนตรี จากแกรมมี่มาเล่นด้วย เดินชิมนู่นหม่ำนี่ จนใกล้เวลาปิดถนน เราต้องรีบกระโดดขี้นรถ

มินิบัสซิ่งกระจายสาย 1 ก่อนที่จะไม่มีรถเมล์ แต่โชคร้ายยังไงไม่รู้ค่ะ เพราะว่า พอรถมาถึงวัดโพธิ์ ก็เกิดนิ่งสนิท กระเป๋ารถเมล์บอกเราว่า เราต้องเดินไปถึงจะเร็วกว่า แล้วก็จริงดังคำน้องบอก รถไม่เขยิบ มอเตอร์ไซค์ รับจ้างก็ไม่เจอ สุดท้ายเราต้องเดินตั้งแต่ ท่าเตียนจนไปถึงท่าพระจันทร์ โอ้แม่เจ้า! ร้อนก็ร้อน ไกลก็ไกล โชคดีพอฝีกปรือมาบ้างเลยไม่ค่อยปวดขาเท่าไหร่... เป็นการเดินทางระหว่างวันที่ทรหดจริงๆ ค่ะ ไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก เวลาแทบไม่ได้ดูว่ากี่โมงแล้ว เป็นวันสบายๆ แต่ก็หนักเอาการเหมือนกันค่ะ ทั้งร้อน แล้วก็เดินไกลมากๆ แต่ก็อิ่มบุญ อิ่มอก อิ่มใจ... เอาบุญมาฝากเพื่อนๆ ด้วยค่ะ....^___^

Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2554

Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2554 14:49:33 น.

0 comments

Counter : 985 Pageviews.