พิชิตภูกระดึง
พิชิต ภูกระดึง
7 พฤศจิกายน 2551

05.00 โดยประมาณ คณะของเราได้มาถึง ผานกเค้า เป็นที่เรียบร้อย คนละไม้ละมือ ขนสัมภาระ มากองรวมกัน อากาศ เย็นสบาย ไม่หนาว ฟ้ายังมืดตื๋อ แต่ละคน รู้สึกสดชื่น ตื่นเต้น มันเป็นครั้งแรกที่ จะไ้ด้ปีน ภูกระดึง ครั้งหนึ่งในชีวิต ที่ตั้งใจ

มีเรื่องตื่นเต้น หลังจาก ล้างหน้า แปรงฟัน เจ้าปูน แจ้งว่า มือถือ หายไป
อะจ๊ายยย....รายยยยหวาาาา

ไปกี่ทริป ต้องมีของหายซิน่า...หลายคน ช่วยกระหน่ำ โทร ล็อบบี้กันใหญ่ เราคิดในใจ 50/50 ที่จะได้คืน..

เจ้าปูน ดูหงอยไปเลย เฮ้ยยย สงสารน้องมันจัง เป็นเราก็คงเสียดาย

....หลังจากปลอบอกปลอบใจกัน ก็เดินทางมาที่ วนอุทยานแห่งชาติ ภูกระดึง ใครมีหน้าที่อะไร ก็ช่วยกัน คนละไม้ละมือ น่ารักกันจังเลย

หลังจาก ฝากสัมภาระให้ลูกหาบเรียบร้อย ก็ เดินขึ้นภูกัน .....ภูเขาในฝัน ที่อยากมาเยือนสักครั้ง ในชีวิต

...ผ่านแต่ละซำ ก็หยุดถ่ายรูป ฮะ ฮะ เห่อน่าดู พอถึงซำแฮก ก๊าก ๆ แต่ละคนหมดแรงจริง ๆ

เดินไต่ขึ้นสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ กลุ่มเราก็ เหลือ เอ โอจิ ทุม เจอน้องนิ กับ น้องดา ที่ซำสุดท้าย ที่มีร้านขายข้าว



หน ทางมหาโหด เละเทะ ต้องค่อย ๆ ก้าวไปทีละก้าว ค่อย ๆ ฉุด ค่อย ๆ ดึงกันขึ้นไป ค่อนข้างอันตราย ทางชันมาก ๆ เราเกือบหงายหลัง หลุดไปข้างล่าง ดีที่มีน้องทุม อยู่ข้างหลัง.....

....ถึงแล้ว หลังแป ประมาณ บ่าย 3 โมง เศษ ๆ ถ่ายรูปกันสนุกสนาน



... กำลังปรึกษากันว่า จะเดินไปดูพระอาทิตย์ตก ที่ผาหมากดูก ดีหรือไม่ นิกับน้องดา เดินลิ่ว ๆ ไป ที่ศูนย์นักท่องเที่ยว พวกเรา 4 คนก็ได้ข้องสรุป เดิน ไปที่พักกันดีกว่า

เดินกันมาได้สัก ครึ่งทาง ฝนก็ เทลงมาห่าใหญ่ ควักเสื้อกันฝนมาใส่กันจ้าละหวั่น
ร่างกายเราปรับสภาพ ไม่ทัน รู้สึกเหมือนจะเป็นไข้ ....เฮ้อ จะรอดไหมหว่า จะสร้างปัญหาให้เพื่อน ๆ มั้ยเนี่ย....



เส้นทางไปจุดที่พัก



... เดินมาถึงศูนย์นักท่องเที่ยว ล้างโคลน ก็มาเจอปัญหา สนามที่กางเต้นท์ ปรากฏว่า อยู่ในสภาพ ชี้นแฉะ และที่สำคัญ อยู่ในดงทาก โอ้ววว แม่เจ้า เจอเข้าแล้ว....
... เพื่อนจากทางเหนือ ล็อคอิน ทะเลดาว แจ้งว่า ฝนตก เอาสัมภาระ รวมไว้ที่เต้นท์ ผ้าห่มนวม เช่าเท่าจำนวนคน คนละ 2 ผืน หือ กว่าเราจะรู้เราไปเช่ามาเองกันอีก เฮ้ย แฉะ ลุยโคลนฝ่าดงทาก เข้าไป หอบ ผ้าห่ม เป้ ทุลักทุเล 2 คนกะเจ้าเอ ย้ายมานอนที่เต้นท์ยกพื้น
..... โอ้โห แม่เจ้าโว้ยยย สกปรกนะเนี่ย เจ้าหน้าที่ให้ไม้กวาดมาอัน เต้นท์ที่เช่า อยู่ฝั่งละ 2 เต้นท์ โดดขึ้น โดดลง โคลนก็เละ โิอ๊ยยย...เหนืี่อยก็เหนื่อย อยากล้มตัวลงนอนใจจะขาด ก็ต้องไปขนผ้าห่ม ผ้าปูรองนอนมาอีก...อ้าว กระเป๋าก็ขนมาผิด เจ้าของก็มาตาม 555++++
....สงสารน้องทุม กับโอจิ วิ่งไปวิ่งมา ติดต่อเจ้าหน้าที่หาที่พักให้เพื่อน ๆ คงเหนื่อยน่าดู
....เรากับเอ ค่อย ๆ ขยับตัวจัดที่พัก...เราบ่น เล็ก ๆ สยองว่ะ ไม่อยากนอนริมอ่ะ ฮือ ๆ ๆ ขอบ่นได้มั้ยอ่ะ...หึหึ



***ขอบคุณรูปจากเพื่อน ๆ ร่วมทริปค่ะ...







Create Date : 23 เมษายน 2552
Last Update : 11 พฤศจิกายน 2552 16:21:18 น.
Counter : 547 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

wynter289
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]