7 สัปดาห์ นั่งCarseatและเลิกงอแง

ดีใจจังเลย...วันอาทิตย์ที่ผ่านมาพาคุณยายยูริไปธุระแถวบ้านที่เทพารักษ์
พอจะกลับก็ชวนคุณยายมาอยู่ด้วยที่ศรีราชา เพราะเป็นสัปดาห์สุดท้ายที่จะอยู่บ้านแล้วก่อนไปทำงาน มาอยู่ศรีราชาเลี้ยงหลานด้วยกันเถอะนะ Please!!!!!! คุณยายก็ตกลง ยินยอมพร้อมใจขนของตามมาด้วยค่ะ (กรี๊ด!!!! ดีจาย จังเลย)
แต่ไม่พักที่บ้านนะ ขอพักที่บ้านยายน้อยละกัน เพราะ เพื่อนๆ เยอะคุณยายชอบคนเยอะๆ

ก็เลยเท่ากับสองแม่ลูกตอนเช้าต้องเดินทางประมาณ 30 นาที ไปหาคุณยาย พอเย็นๆ ก็กลับบ้านกัน 2 คนแม่ลูก ดีเหมือนกันจะได้หัดนั่ง carseat ด้วย ซึ่งเจ้าหนูยูริก็ร่วมมือเป็นอย่างดี ดีใจมากเลยค่ะที่ยูริยอมนั่ง นึกว่าลูกสาวจะร้องไห้ทุกวัน วันละ 30 นาที ซะอีก


คุณแม่ดีใจมากกก..พอติดไฟแดง รีบถ่ายรูปใหญ่เลย อิอิ

พอถึงบ้านคุณยายก็มารอรับหนูทุกวันเลยนะลูก คุณยายบอกว่าแรกๆ พอมืดมาคิดถึงบ้าน แต่พอยูริมาหาตอนกลางวันคุณยายก็ไม่เหงา เวลาแต่ละวันช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เริ่มไม่คิดถึงบ้านแล้ว



และพอมาถึงบ้านยายๆ คุณยายนุชซึ่งโรงเรียนหยุดคุณยายนุชเลยมาโชว์การเลี้ยงลูกน้อย
555 มีโชว์เอาหลานนอนคว่ำด้วยนะ บอกว่่าจะทำให้นอนนานขึ้น แต่สุดท้ายก็นอนเร็วตื่นเร็วเท่าเดิม...กร๊ากๆๆๆ ไม่มีอะไรเปลี่ยนเธอได้หรอก


วันนี้มีเรื่องตกใจนิดหน่อย เพราะยูโรเค้าอยู่เฉยๆ ก็ตาเจ็บ พอตกบ่ายๆ อีกวันก็หาย ถ้าไม่หายนะยูโร...คุณแม่จะพาหนูไปหาหมอ ต้องย้อมสีตา หารอยกันอีกแน่


แต่ช่วงแห่งความตกใจ คุณแม่ก็มีความดีใจด้วยเพราะได้รางวัลจากการเจ็บตัว (คลอดลูก) เป็นนาฬิกาจากคุณพ่อค่ะ


พัฒนาการเดือนนี้ที่รู้สึกเเปลกใหม่คือ หน้าตาลูกที่มีตอนเล่นกัน คุยกัน และเริ่มอ้อแอ้กัน อิอิ นารักจังเลย



แล้วลูกสาวก็ไม่งอแงแล้วค่ะ
เป็นเวลามากขึ้น พอลูกเริ่มมองเห็นก็เข้าใจมากขึ้น จริงๆ แล้ว

Create Date : 11 สิงหาคม 2553 Last Update : 12 สิงหาคม 2553 10:11:32 น. Counter : 1037 Pageviews.		3 comments
Share Tweet