:)

นั่งอ่านเวปไดอารี่ของคุณเพลเยอร์สเก่าๆ์ จนหมด ขอบอกว่าสนุกมากครับ (ไม่ได้เยินยอเป็นขุนพลอยพยักนะครับ)

ติดใจในข้อสังเกตที่คุณเพลเยอร์ส์บอกว่าอินเตอร์เน็ตช่วยให้สร้าง "เวอชัวร์ เมืองไทย" ได้ นี่ผมนั่งเล่นเน็ตอยู่บนเตียงในห้องพักที่เต็มไปด้วยตัวเรือด (เบดบั๊ก) ในนิวยอร์ก (เพิ่งบี้ตายไปหนึ่งตัวเืมื่อกี้นี้เอง) นั่งอ่านเวปไดอารี่ของคุณ นั่งอ่านข่าวที่เมืองไทย นั่งเขียนภาษาไทย นั่งทำนู่นทำนี่จนแทบเห็นภาษาไทยมากกว่าภาษาอังกฤษหลายเท่าตัว ทำให้ยิ่งกังวลว่ามาเรียนต่อคราวนี้ ภาษาอังกฤษก็คงจะไม่ค่อยกระดิกหูเท่าไร อีกยังลิ้นแข็งพูดไม่ออกเอาเสียง่ายๆ

แต่ก็ปล่อยให้เป็นความเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยเถิดครับ เราเลือกเกิดไม่ได้่นี่ การนั่งอ่านภาษาไทยที่เมืองนอกอย่างนี้ ก็ย่อมเป็นความคลาสสิกได้ในวันเวลาข้างหน้า

ติดตามเจ็ดวันห้ายูโรด้วยใจระทึกครับ ดูเหมือนว่าคุณเพลเยอร์จะจัดการชีวิตแบบมัธยัสธ์ได้ดีกว่าผมแฮะ ผมนี่เงินหมด ต้องกู้จากเื่พื่อนรัก ไม่ไหวแล้วจริงๆ วุ้ย ผมบอกกับตัวเอง

กินมาม่ามากๆ แล้วผมร่วงจริงๆ นะครับ ทีแรกไม่เชื่อ จนได้มาลองกินติดต่อกันหลายวันด้วยตัวเองนี่แหละ

เข้าใจสภาพของพี่บุญชิตเป็นอย่างดี
ผมเองเจอสถานการณ์แบบพี่ทุกปลายเดือน ประมาณเลยวันที่ ๒๐ กว่าๆไปนี่เริ่มมีปัญหาทุกที

ถ้ามันไม่ไหวจริงๆ ผมว่าพี่ก็กดเงินออกมาใช้ได้นะครับ ให้มันติดลบไป แล้วเงินเดือนเดือนหน้าเข้าก็มาหักกลบกันไป

แต่ก็เป็นการบ่มเพาะนิสัยไม่ดี เสียระเบียบวินัยการใช้เงินอยู่เหมือนกัน

เมื่อก่อนผมก็ทำแบบพี่นะ เป็นการลงโทษตนเองที่ใช้เงินเกินในแต่ละเดือน อยากใช้เยอะ ก็ต้องลำบากปลายเดือน

เอาเข้าจริงทำได้อยู่ไม่กี่เดือน พอผมขึ้นปีที่สอง ผมก็ต้องปล่อยให้มันติดลบไป

ยิ่งอยู่นานยิ่งกล้าใช้เงินมากขึ้นนะ ผมว่า ปีแรกผมก็ไม่ค่อยใช้ อาจเป็นว่ากิจกรรมน้อย และคำนวณเป็นเงินไทยแล้วตกใจไม่กล้าใช้

พออยู่มานานๆ เริ่มชิน ผมจ่ายแหลกเลยทีนี้

ตอนนี้ผมเลยติดลบทุกเดือน เงินเดือนเดิอนถัดไปเข้ามาก็หายไปส่วนหนึ่งละ เพราะเอาไปหักกับหนี้เดือนก่อน ไม่ดีเลยครับ มันพันเป็นงูกินหาง

ถ้ามีความจำเป็นจริงๆต้องติดลบ ถ้าไม่มากนัก ธนาคารจะไม่คิดดอกเบี้ยเรา

แต่ถ้ามากแบบ 100 ยูโรขึ้น ธนาคารจะคิดดอกเบี้ย

ซึ่งหนักหนามาก ประมาณครั้งละ 20 กว่ายูโร

มีวิธีแก้ คือ ไปบอกธนาคารขอทำบัญชีให้มันยืดหยุ่น อย่างของผมเค้าเห็นผมลบมากๆโดนดอกบ่อยๆ เค้าก็ขยายให้ผมติดลบได้ถึง 300 ยูโร โดยไม่เสียดอกเบี้ย

นร ไทยบางคนขยายถึง 500 ยูโรก็มี

ก็ลองชั่งน้ำหนักดูนะครับพี่บุญชิต

ไม่ไหวจริงๆก็ทำอย่างที่ผมบอกก็ได้

ผมว่าพวกเราที่เป็นทุนรัฐบาลฝรั่งเศสนี่ลำบากกว่าเด็กทุนรัฐบาลไทย ในเรื่องเงินเดือน

เค้าเล่นให้เงินรายเดือนเรา 767 ยูโร น้อยกว่ารัฐบาลไทยที่ให้ 900 กว่ายูโร

แล้วของเรานี่เค้าให้ทีละเดือนๆ แต่รัฐบาลไทยให้เป็นก้อนครั้งละห้าเดือน

ทำให้พวกเราไม่มีเงินก้อนในยามที่ต้องการใช้ทำกิจกรรมที่ใช้เงินจำนวนมากๆ เช่น ซื้อตั๋วเครื่องบิน ไปเที่ยวประเทศในยุโรป ซื้อคอมพิวเตอร์ ซื้อปรินเตอร์ มัดจำค่าบ้าน ฯลฯ

แต่พวกทุนรัฐบาลไทย มีเงินก้อนใหญ่ใช้ไปก่อนได้ แต่ต้องไปลำบากช่วงท้ายๆหน่อย

อีกอย่าง ต้นเดือน กค อย่าตกใจว่าเงินเยอะมาจากไหนนะพี่ เค้าโอนของเดือน สค ให้เราควบกัน เพราะ สค มันไม่ทำงานกัน แล้วพี่จะได้เห็นฝรั่งเศสเวอร์ชันระบบพิการ

ส่วนเรื่องไข่ที่พี่ว่าไว้ในเว็บไซต์ของพี่วันนี้นั้น

มันช่างตรงกันข้ามกับผมเหลือเกิน อาหารพิสดารนี่ผมไม่เอาไหนเลย แต่กับไข่นี่ถึงไหนถึงกัน

ผมมีเคล็ดลับทอดไข่

ถ้าต้องการไข่ดาวแบบขอบเกรียมๆแต่ไข่แดงไม่สุก

เนื่องจากที่ฝรั่งเศสไม่มีเตาแก๊สมีไฟลุกแบบบ้านเรา และไม่มีกะทะใบบัวให้ใช้อีกด้วย

เรามีแต่เตาไฟฟ้าและกะทะแบนซึ่งเป็นศัตรูกับการทอดไข่อย่างมาก

ผมทำแบบนี้ครับ...

ผมใช้หม้อใบเล็กๆ เรียกได้ว่าไซส์เล็กสุดแบบตอกไข่หนึ่งใบไปเกือบเต็มพื้นที่หม้อเลย

ใส่น้ำมันเยอะๆ ตั้งไฟร้อนจัดๆ เอาแบบควันขึ้นเลย

ตอกไข่ลงไป ถ้ากลัวว่ามือไม่นิ่งตอกไปจะมีเปลือกแถมลงไป หรือ ไข่แดงอาจแตกก่อนเวลาอันควรโดยที่เราไม่ได้เป็นคนเจาะไข่แดงเองนั้น ให้พี่ตอกใส่ชามไว้ก่อนก็ได้ แล้วบรรจงเทลงไปในหม้อ

ขอบของไข่ก็จะไหม้ สังเกตให้มันพอสวย ผมก็เอาขึ้นเลย ไม่ต้องไปกลับด้าน เพราะไข่แดงจะสุกไป

ผมกะเวลาประมาณ 20 วินาทีได้มั้ง เอาขึ้นเลย

ด้วยไฟที่ร้อนจัด ทำให้ขอบเกรียม และด้วยเวลาที่ใช้น้อยๆ ทำให้ไข่แดงไม่สุก

ลองไปทำดูนะพี่

ง่ายกว่าอาหารพิสดารที่พี่ทำร้อยเท่าเลย

จะมาบอกวิธีทำใข่เจียวแบบที่บ้าน

แต่พอเจอพี่คนข้างบนบอกว่าเมืองนอกมีแต่กระทะแบนๆ หดเลย อิอิ

อย่าถึงกับอดข้าวเลยนะคะ
เดี๋ยวจะไม่สบาย

ขอบคุณครับ คุณอาทิตย์ ที่สนใจอ่านเวบผม... รู้สึกดีใจจริงๆ

ว่าแต่นิวยอร์กก็มีตัวเรือดเหรอครับ หายโหง สงสัยว่ามันเป็นสัญลักษณ์ของประเทศที่เจริญแล้วหรือไรนี่... เพราะผมไม่เคยเจอตัวเรือดในเมืองไทยเลย แต่มามีวาสนาเจอที่ฝรั่งเศสนี่แหละ

เรื่องภาษาผมนี่เสียเพราะเน็ทภาษาไทยจริงๆ บางคนบอกว่า การอยู่กับคนไทยมากๆ ภาษาจะเสียนี่ไม่จริงเท่าไร ก่อนหน้านั้นเพื่อนคนไทยรุ่นเยาว์ของผมเต็มเมือง แต่ภาษาผมก็อยู่ในเกณฑ์ใช้ได้ ต่อมาพอมาติดเน็ทได้ในห้องเท่านั้นแหละ... ความก้าวหน้าลด จนครูถามว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมเธอลืมภาษาฝรั่งเศสไปหมด

ต้องหาเส้นแบ่งให้ดีๆครับ

ข้อแนะนำของ etat de droit นั้นขอรับไว้อย่างขอบพระคุณ แต่ผมไม่กล้าว่ะ ครูอานน์เคยบอกว่า เครดิตลีโยเนสมันมีค่าแปลกๆ บ้าบอมากมาย ดอกเบี้ยก็แพง ไม่จำเป็นอย่าไปเบิกเงินเกินบัญชีเลย

เอาไว้จำเป็นกว่านี้ก่อน อาจจะลอง ตอนนี้ขอถูไถไปก่อน... ยังมีโอกาสรอด

ส่วนเรื่องทอดไข่ ก็ขอบคุณครับ แต่... อ่านแล้ว คือถ้าผมอยากเจาะไข่แดงสวยๆ นี่ผมต้องหาหม้อใหม่ๆ ใบเล็กๆน่ารัก มาเพิ่มเนี่ย เห็นจะขอบาย ตอนนี้ก็หม้อเต็มไปหมดแล้ว มีตั้งสามสี่ใบ

อ้ะ ผมพูดเรื่องหม้อกับการทอดไข่จริงๆนา...

ยินดีที่ผ่านพ้นวิกฤตไปได้นะครับ

อ่านตอนนี้แล้วตะลึงในตัวช่วยที่ใช้

นึกไม่ถึงจริงๆ

สมุดสะสมเหรียญเครับ

ดูได้ที่ //coin7.blogspot.com