วันที่หนึ่ง

เงินสองร้อยห้าสิบบาท ทำอะไรได้บ้าง ?

สำหรับเมืองไทย เงินนี้ถึงไม่มากก็ไม่น้อย ... เราสามารถอยู่ไปได้ประมาณสองสามวัน โดยนั่งรถเมล์ และกินข้าวแกง... แต่สำหรับที่นี่... เมืองที่รถเมล์เที่ยวละ 60 บาท (1,10 ยูโร) นมขวดละยูโร ซักอบผ้าครั้งละสี่ยูโร ... มันเรียกได้ว่า น้อยมหากาฬ



แต่ผมต้องใช้เงินห้ายูโรนี้ ไปอีกอย่างน้อย เจ็ดวัน อย่างช้าสิบวัน จนกว่าสำนักงานทุน หรือครูส(CROUS) จะโอนทุนประจำเดือนต่อไปมาให้ ...



อธิบายสภาวการณ์ก่อน ปกติแล้วผมจะได้รับทุนเดือนละ 767 ยูโรต่อเดือน ซึ่งมีค่าใช้จ่ายแน่นอน คือค่าเช่าบ้าน เดือนละ 320 ยูโรโดยประมาณ ค่าอินเทอรเน็ทความเร็วสูง เดือนละ 40 ยูโร และค่าโทรศัพท์ ที่ยังไม่แน่นอน แต่รวมค่าบริการรายสองเดือน (คือสองเดือนเก็บที) จะตกประมาณ 50 ยูโร อย่างไรก็ตาม ผมมีสิทธิขอค่าเช่าบ้านจาก CAF ประมาณหน่วยงานประชาสงเคราะห์ด้านที่อยู่อาศัยของฝรั่งเศส ที่ให้ความช่วยเหลือค่าเช่าบ้านสำหรับประชาชนไม่จำกัดสัญชาติ ขอเพียงมีใบต่างด้าวอาศัยอยู่ในฝรั่งเศส ปกติแล้วเขาจะช่วยเหลือประมาณครึ่งหนึ่ง คือ 170 ยูโร ... ฟังเหมือนจะดีนะครับ... แต่ปัญหาคือ ผมยังไม่ได้ซักแดงเลย นับตั้งแต่ย้ายบ้านมาเนี่ย... แง...



เมื่อชีวิตดำเนินมาถึงจุดหนึ่ง ผมต้องสำรองเงินสดไว้ในบัญชีไม่ต่ำกว่า 100 ยูโร เพื่อจ่ายค่าสาธารณูปโภคดังกล่าว... และนั่นคือ วันที่ผมนับเงินทั้งหมดทั้งตัวได้ ห้ายูโร พอดีเป๊ะ ซึ่งในทางปฏิบัติ ผมไม่สามารถใช้เงิน ครบทั้งหมดห้ายูโรได้ เพราะบางส่วนเป็นเหรียญสองและหนึ่งซองตีม ซึ่งถ้าขยุ้มไปจ่ายเขา เขาก็คงทำหน้าเบ้


5 €


ตัวช่วยของผมมี ก็คือ การรอใบแจ้งค่าโทรศัพท์ เพื่อจะได้รู้ว่า ผมมีค่าโทรศัพท์ต้องจ่ายเท่าไรกันแน่ เพื่อจะได้กะได้ว่า ผมสามารถใช้เงินที่เหลือในบัญชีได้อีกเท่าไร... ซึ่งไม่ควรหวังมาก... คิดว่าจะเบิกมาใช้ได้อย่างมากก็สิบถึงยี่สิบยูโร



ดังนั้น แทนที่จะรอความหวังลมๆแล้งๆ ผมมาสำรวจดีกว่า ว่ามีทรัพยากรอะไรหลงเหลือให้ผมผ่านเวลาอุกฉกรรฉ์เจ็ดวันนี้ไปได้



โชคดีที่มีข้าวเหลืออยู่เกือบกิโล ทูน่าในน้ำเกลือสองกระป๋อง ข้าวโพดสองกระป๋อง แกงเผ็ดเนื้อคอนยัคที่ทำไว้อีกสองกล่อง (ผมจะเล่าเรื่องแกงเผ็ดนี้อีกครั้งในเวบนะครับ) ยำผักดองสำเร็จรูปอิมพอร์ตจากประเทศไทย ของขวัญจากกัลยาณมิตร ข้าวผัด และสลัดเอเชียจากร้านน้าโรจน์ แล้วก็ นมครึ่งขวด คอนเฟลก โยเกิร์ตสามถ้วย... น้ำผลไม้ครึ่งลิตร ไข่ห้าฟอง นี่คือเสบียงที่ผมจะต้องดึงต่อไปอีก 21 มื้อ ... แน่นอนว่าคงต้องซื้อนมไว้กินกับคอนเฟลกตอนเช้า รวมทั้งโยเกิร์ต และน้ำผลไม้ด้วย หากไม่มีก็คงไม่เป็นไร ... แต่ผมก็รู้สึกร่างกายไม่ดี ถ้าไม่ได้ดื่มน้ำผลไม้กับกินโยเกิร์ต



แล้วก็มีขนมและคุ้กกี้สำหรับกินกับกาแฟ ฝีมือน้องกาเร่ต์ที่แสนใจดี อันนี้เป็นเสมอนสมบัติล้ำค่า ต้องค่อยๆกิน ฮือๆๆ


ขอสตางค์จงอยู่กับท่าน... และพลังจงอยู่กับข้า... สาธุ...



Create Date : 24 พฤษภาคม 2548
Last Update : 24 พฤษภาคม 2548 5:11:59 น. 5 comments
Counter : 423 Pageviews.  

 
มาเอาใจช่วยให้ 7-10 นี้ผ่านไปโดยเร็ว
วันเวลาผ่านไปเร็วค่ะ

อ้อ รออ่านแกงเผ็ดเนื้อคอนยัคนะคะ
(ชอบทั้งสองอย่าง ทั้งแกงเนื้อและคอนยัค )


โดย: grappa วันที่: 24 พฤษภาคม 2548 เวลา:8:53:35 น.  

 
ยามถังแตก ท่านว่าให้บริโภคมาม่า ไวไว
ยำยำ เยอะๆ
(อะไรอีก?เด๋วจะโฆษณาไม่ครบยี่ห้อ)


โดย: Pokpong Srisanit IP: 84.4.125.162 วันที่: 24 พฤษภาคม 2548 เวลา:18:36:31 น.  

 
เข้าใจเลยครับ ว่าตังค์เหลือน้อยไม่พอจ่ายเป็นอย่างไร

ทุนที่ผมได้รับมานี่ไปๆ มาๆ ได้รับไม่เต็มอย่างที่คิด ต้องออกค่าใช้จ่ายเองอีกประมาณ 30% ซึ่งถือว่าเป็นเงินมากพอสมควรสำหรับครอบครัวของผมที่เป็นข้าราชการ

ีมีอยู่เดือนนึง ผมเพิ่งย้ายบ้านเสร็จ ไม่มีเงินเหลือในบัญชีเลย (เพราะต้องเบิกไปจ่ายค่ามัดจำหมด) อีกเงินที่ทุนจะให้ก็ยังมาไม่ถึง อาหารในตู้เย็นก็ไม่มี ก็เลยต้องกินช็อกโกแลตครับ ช็อคโกแลตราคาถูกที่เพื่อนซื้อติดกระเป๋ามาให้

กินข้าววันละหนึ่งมื้อจนติดเป็นนิสัย แถมวันไหนไปกินข้าวกล่องที่โรงเรียน ก็ต้องกินกลางวันครึ่งนึง แล้วเก็บมากินตอนกลางคืนอีกครึ่งหนึ่ง พอดีข้าวกล่องที่ผมซื้อกินเป็นประจำนั้นเป็นอาหารเกาหลี กลิ่นกิมฉิ "หอม" ได้ที่ครับ เมื่อถึงมื้อเย็น

ตอนนี้ก็ได้แต่ "ทำใจ" ครับ ต้องโทษตัวเองที่ไม่ดูรายละเอียดของทุนฯ ให้ดีก่อน แล้วก็ทำใจด้วยที่มาอยู่นิวยอร์ก ที่ค่าใช้จ่ายแพงหูฉี่ (สมัครไปสิบมหาลัย เขารับมหาลัยเีดียวนี่)

ขอเอาใจช่วยให้อยู่รอดปลอดภัยครับ

บุญรักษา


โดย: อาทิตย์ฯ IP: 24.199.92.58 วันที่: 24 พฤษภาคม 2548 เวลา:19:32:02 น.  

 
อ่านประสบการณ์คุณอาทิตย์ แล้วรู้สึกว่าชีวิตผมนี่อยู่ในระดับสบายๆ

เงินสดนั้นไม่มีจริงๆ แต่โชคดีว่าเป็นพวกบ้าซื้อ สมัยมีเงินก็ซื้อของบ้าๆบอๆ ไว้ พอมาสำรวจเสบียงกรังจริงๆ นี่ไม่ถือว่าถึงตาย เพราะมีอาหารแห้ง เหลืออยู่พอสมควร เช่น ข้าวโพดกระป๋อง กับทูน่า ที่ซื้อเพราะมันลดราคา สามกระป๋องราคาเท่ากระป๋องครึ่งโครตถูก เลยคว้าไว้ ไม่นึกว่าจะเอามาใช้ช่วยชีวิตได้

เจอเนยแข็งอีกก้อนนึงในตู้เย็น พอจะกินกับนมปังได้ตอนเช้า

เทียบกับชีวิตที่ต้องกินช๊อกโกแลตต่างข้าวของคุณอาทิตย์แล้ว นับว่าผมนี่ยังห่างไกลคำว่าวิกฤติ

ส่วนการผจญภัยกับเงินในประเป๋าในวันนี้ รออ่านได้ในบล๊อกของวันนี้ครับ

พี่ปกป้องที่รัก ... มาม่าเมืองนี้ถูกอยู่เหรอเพ่... หกสิบซองตีมเลยนา... ดีว่ามีอยู่แล้วสมห่อ


โดย: บุญชิตฯ IP: 83.205.11.251 วันที่: 24 พฤษภาคม 2548 เวลา:21:58:49 น.  

 
เพิ่งได้อ่านblogของคุณวันนี้ค่ะ พอดีชอบเข้าไปอ่านห้องสุนัข เข้าใจความรู้สึกของคุณดีค่ะ ว่าหมาที่เรารัก ต้องถูกทิ้งไว้ หรือฝากให้คนอื่นดูแลนั้น จะเป็นอย่างไร เพราะตอนนี้ กิ๊ซก็ฝากพี่ไว้เช่นกัน และคิดถึงมั๊กๆ สงสารสุนัคของคุณมากๆ...เพิ่งเข้ามาอ่าน ห้าวัน กับ ห้า ยูโร..ดีมากทีเดียวค่ะ เป็นบทเรียนที่มีค่า...ประเทศที่อยู่ก็ใช้ยูโรเช่นเดียวกัน...ดิฉันชอบอ่านไดอารี่ของคุณ คุณมีวิณณาญศิลป เซ้นซิทีฟ มีความรู้ มีความอดทน มีความสามารถ และ มีจิตใจดี อ่อนโยน...มาช่วยเป็นกําลังใจค่ะ...
ผ่านมา...เจอกัน...ถูกคอ...แวะทัก...ยามไกลบ้าน...

Gizzy


โดย: Gizzy IP: 195.3.113.8 วันที่: 11 สิงหาคม 2548 เวลา:3:39:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Players
Location :
Aix-en-Provence France

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add Players's blog to your web]