อ่านตอนที่ 6 : ลี่เจียงเมืองมรดกโลก + อุทยานน้ำหยกและสระมังกรดำ
อ่านตอนที่ 8 (ตอนจบ) : พาเที่ยวตำหนักทองจินเตี้ยน & วัดหยวนทง ที่คุนหมิง


วานนี้เราพาท่านชมเมืองเก่าลี่เจียงมาแล้ว จากนั้นก็กลับมาพักที่โรงแรมในย่านเมืองใหม่ลี่เจียง เราตื่นเช้าและทานมื้อเช้าที่โรงแรมก่อนมีโปรแกรมเดินทางไปต้าหลี่ แต่ก่อนที่จะออกจากเมืองเราก็ถูกพาไปร้านขายชาในเมือง ส่วนเรื่องราวในร้านจะเป็นอย่างไร จะไม่ขอเอามาเล่า ณ ที่นี้ เพราะคิดว่าท่านที่สนใจเที่ยวเมืองจีนคงจะรู้เรื่องเข้าร้านขายสินค้าในจีนดีครับ

วันนี้เป็นวันที่ 5 ในการเดินทางในมณฑลยูนนานของเรา จากลี่เจียงเราใช้เส้นทางเดิมเพื่อไปชมเมืองโบราณต้าหลี่ (ซึ่งนำเสนอไปแล้วในตอนที่ 2) โดยวันนั้นเราไปถึงต้าหลี่ประมาณบ่ายโมงตามเวลาท้องถิ่นในจีน เราใช้เวลาประมาณชั่วโงเศษๆในการเดินชมย่านเมืองโบราณของต้าหลี่ ก่อนที่จะไปทานมื้อเที่ยง (บ่าย)




ร้านอาหารที่เมืองต้าหลี่




ชื่อร้านครับ


ออกจากร้านอาหารที่ต้าหลี่เราใช้เส้นทางสายเก่า (สายเดิมที่คนจีนเขาใช้กัน โดยไม่เสียเงินค่าผ่านทาง) สาเหตุที่ต้องใช้เส้นทางสายเก่า ซึ่งอ้อมและขึ้นเขาลงเนินมากมายก็เพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ชาวจีนเดินทางกลับจากการไปเชงเม้ง และทางการเขาให้ใช้ทางด่วนฟรีด้วย ซึ่งเราคาดว่าทางด่วนคงมีรถแน่นมาก เผลอๆจะมีรายการรถติดเนื่องจากอุบัติเหตุอีกด้วย




แผนที่การเดินทาง


ถนนสายเก่าค่อนข้างแคบและไต่ตามเขาสูงเป็นช่วงๆ มีโค้งมากมาย ถ้าอยากจะมองเห็นภาพให้นึกถึงทางจากแม่สอดไปอุ้มผางบ้านเรา ประมาณนั้นครับ ชาวบ้านจะอยู่ตามไหล่เขาข้างทาง เพราะที่ยูนนานนี้มีที่ราบน้อยมาก เมื่อมีที่ราบเขาก็จะเก็บไว้เพราะปลูก มีทั้งผัก นาข้าว (ส่วนมากจะเป็นนาข้าวสาลี)

ในระหว่างการเดินทางตามเส้นทางสายเก่าก็มีเรื่องให้หวาดเสียวเล่นเช่นกัน เนื่องจากสภาพถนนที่ไม่ค่อยเรียบเหมือนทางด่วนเลยทำให้รถแล่นไปกระแทกไปจนทำให้โชคอัพด้านหน้าข้างหนึ่งเสีย คนขับต้องประคองรถเข้าไปถึงในเขตเมืองแล้วจึงได้เปลี่ยน




บ้านเรือนชาวจีนในชนบทตามเส้นทางที่ผ่าน


พอรถวิ่งไปได้ซัก 2-3 ชั่วโมง ทีนี้พวกเราก็อยากเข้าห้องน้ำกัน และอย่างที่เรารู้ๆกัน ห้องน้ำตามถนนสายเก่าแม้จะมีปั๊มเล็กๆแต่เขาบอกว่าคนไทยรับสภาพไม่ได้ คนขับและไกด์ชาวจีนจึงพยามหาทางเข้าทางด่วนเพื่อพาพวกเราไปเข้าห้องน้ำ แต่ทางที่จะเข้าทางด่วนมันไม่มีมากมายเหมือนทางที่จะเข้ามอเตอร์เวย์ในบ้านเรานะครับ ต้องวิ่งไปไกลพอสมควรถึงเข้าทางด่วนได้

บนทางด่วนจะมีที่พักรถและให้เราเข้าห้องน้ำในปั๊ม SINOPEC คล้ายๆกับ ปตท.บ้านเรา แต่ซูเปอร์มาร์เก็ตจะใหญ่กว่า ห้องน้ำก็มีหลายห้อง บางที่ก็สะอาดเหมือนบ้านเรา บางที่ก็แย่ (เพราะเขาใช้กันแล้วไม่ยอมราดน้ำ....น่าสงสารพวกผู้หญิง ส่วนผู้ชายถ้าจะถ่ายหนัก ก็เจอเช่นกัน)

จากปั๊มน้ำมัน เราเดินทางต่อไปบนทางด่วนเพื่อจะเข้าเมืองฉู่ฉง เผอิญวันนั้นมีฝนเทลงมาอย่างหนัก แต่ถึงจะมีฝนชาวจีนก็ไม่กลัว ยังขับรถแซงกันไปมาน่ากลัวเหมือนเดิม .... และก็เจอจนได้ รถทัวร์ของนักท่องเที่ยวชาวจีนลงเขา ซึ่งเหวลึกมาก ได้ข่าวว่าเสียชีวิต 7 คนและบาดเจ็บจำนวนมาก ตามมาด้วยรถเทลเลอร์ขนสารเคมีและรถเล็กชนกันอีก 5-6 คัน มีผู้บาดเจ็บหลายคน กว่าทางการจะมาเคลียร์ได้เล่นเอาเราต้องติดแหง๊กอยู่บนทางด่วน 10 ชั่วโมง (จาก 6 โมงเย็น - ตี 4) ไปถึงโรงแรมที่ฉู่ฉงได้พักชั่วโมงกว่าก็ต้องตื่นไปทานข้าวแล้วเดินทางเข้าคุนหมิงต่อ .... แต่ก่อนที่จะไปคุนหมิงเรามาเดินชมเมืองฉู่ฉงบางส่วนก่อนก็แล้วกันครับ


ฉู่ฉง (Chu Xiong)

เมืองฉู่ฉงเป็นเมืองหลักของเขตปกครองตนเองชนชาติอี๋ฉู่ฉง (Chuxiong Yi Autonomous Prefecture) เดิมเมืองฉู่ฉงมีชื่อเสียงในการผลิตผ้าไหม และบุหรี่ การเดินทางสู่เมืองนี้ใช้เวลาทางรถไปทางเหนือ 2 ชั่วโมง ระยะทางจากคุนหมิงไปฉู่ฉง 164 กิโลเมตร (ทางด่วน), จากฉู่ฉงไปต้าลี่ 260 กิโลเมตร

เมืองนี้ได้มีการลงทุนสร้างอภิมหาโครงการอี๋เหริ๋นกู่เจิ้น หรือ Yi Ren Gu Zhen เมืองฉู่ฉง Ancient Town of the Yi Nationality เมืองโบราณที่จำหน่ายของที่ระลึกสำหรับนักท่องเที่ยว นับเป็นโครงการที่สร้างขึ้นมาเพื่อสอดรับกับอุตสาหกรรมท่องเที่ยวของมณฑลยูนนาน ภายใต้ความร่วมมือระหว่างรัฐบาลจีน กับภาคเอกชนสร้างบนฐานวัฒนธรรม หรือ การใช้ Creative Economy ที่ยิ่งใหญ่ของชนชาติอี๋โบราณที่มีชื่อเสียงมากในยุคมองโกล ตั้งอยู่ระหว่างเมืองคุนหมิงกลับเมืองต้าลี่

เท่าที่เราได้สัมผัสย่านเมืองเก่า (ที่เนรมิตรขึ้นมา) บอกได้เลยว่าเขาทำได้ดีมากทีเดียว เมืองถูกจัดวางให้ดูเหมือนของเก่ามาก เช่นคลองน้ำ สะพานแบบโบราณของจีน ตามร้านประดับด้วยโคมไฟสีแดง มีร้านขายของที่ระลึกด้วย ส่วนยามค่ำคืนไกด์บอกเราว่ามีถนนคนเดินและมีสินค้าพวกของที่ระลึกมากมาย (ที่จริงถ้าเราไม่ติดบนทางด่วนเราก็จะได้เดินชมและเก็บภาพมาฝากคุณๆ)

ในบริเวณเมืองเก่านี้ยังที่หอคอยที่เป็นรูปโคมสัญญลักของของชาวอี๋ .... ที่เมืองฉู่ฉงนี้จะมีวันหนึ่งที่เป็นวันสำคัญของเขาคือชาวบ้านจะออกมาเล่นไฟ คือจุดไฟด้วยไม้สนแล้ววิ่งไล่กันไป นัยว่าเป็นการไล่ผีหรือสิ่งชั่วร้ายออกไปจาชนเผ่าของเขา แต่ผู้เขียนจำไม่ได้ว่าเป็นวันที่เท่าไหร่ เดือนอะไรครับ

อีกอย่างหนึ่งที่เป็นจุดน่าสนใจของฉู่ฉงคือเขาขุดพบซากฟอสซิลของไดโนเสาร์ ซึ่งคากว่าอีกไม่นานเขาคงโปรโมทให้เป็นการท่องเที่ยวด้วย .... การเดินทางในยูนนานนั้นมีสิ่งที่น่าสังเกตุอยู่อย่างหนึ่งคือ ชุมชนหรือเมืองไหนมีของดีของเด่น เขาจะวาดเป็นภาพไว้ที่หน้าบ้านหรือหน้าหมู่บ้าน เช่นแถบฉู่ฉงก็จะเป็นภาพไดโนเสาร์ครับ









ความยอดเยี่ยมของเมืองจีนอีกอย่างหนึ่ง คือเขาเป็นคนค้าขาย อย่างเช่นเมืองฉู่ฉงนี้ก็เช่นกันเขาทำโปรเจค Yi Ren Gu Zhen ขึ้นมาเพื่อดึงเงินจากระเป๋านักท่องเที่ยวโดยแท้ เพราะระยะทางจากลี่เจียง หรือต้าหลี่ไปคุนหมิงค่อนข้างไกล นักท่องเที่ยวมักจะเดินทางมาพักค้างคืนกันที่นี่ เขาจึงสร้างเมืองโบราณนี้ขึ้นมาเพื่อเป็น Shopping Center เมื่อนักท่องเที่ยวพักกันที่โรงแรม เช่น JIANG HUA INTERNATIONAL HOTEL ซึ่งอยู่ในใจกลางเมืองโบราณ ก็สามารถออกมาจับจ่ายใช้สอยในถนนคนเดินและชมการแสดงที่ลานการแสดงได้ แน่ล่ะเมื่อเห็นสินค้าสวยๆก็ต้องซื้อติดมือไปฝากเพื่อนพ้องน้องพี่กัน








กระถางคบเพลิงที่ลานแสดง




JIANHUA INTERNATIONAL HOTEL ที่พัก




































Tower ที่เป็นรูปทรงโคมไฟ




























ของที่ระลึก




มาถึงช่วงสุดท้ายที่เราอยู่ที่เมืองฉู่ฉง เวลาประมาณ 10.00 น เราออกเดินทางไปเมืองคุนหมิงซึ่งเป็นเมืองหลวงและเมืองใหญ่ที่สุดของมณฑลยูนนาน วันนี้พวกเราตัดสินใจที่จะใช้เส้นทางเก่าระยะทางประมาณ 200 กว่า กม. ถึงแม้นานหน่อย จะขึ้นเขาสูง ทางคดโค้ง ก็คงดีกว่าไปติดบนทางด่วนอีกครั้ง

ประเทศจีนทุกวันนี้กำลังพัฒนาแบบก้าวกระโดดเนื่องจากผลของการเดินหน้าพัฒนาแบบใหม่ จีนจึงเป็นแหล่งผลิตสินค้านาๆชนิดของบริษัทยักษ์ใหญ่จากทั่วโลก เพราะได้เปรียบทางด้านค่าแรง ... จากการที่จีนเป็นแหล่งผลิตและส่งออกสินค้ามากมายจึงมีเงินไหลเข้าประเทศมากตามไปด้วย และผลจากการที่มีเงินมาก จีนจึงพัฒนาระบบสาธารณูปโภคได้มากมาย มีถนนหนทางที่ทันสมัย รถราก็เพิ่มปริมณขึ้น รวมทั้งทางรถไฟความเร็วสูงที่เมื่อรวมเส้นทางทั้งหมดแล้วยาวที่สุดในโลกมากกว่าของยุโรปที่พัฒนามาก่อนรวมกันเสียอีก ... แต่ขณะเดียวกันจีนก็ก้าวข้ามสเต็บของการมีระเบียบวินัยที่ดีในการใช้สิ่งของสาธารณะร่วมกัน เช่นการใช้ห้องน้ำที่ไม่พยามช่วยกันดูแลรักษาความสะอาด การขับรถที่ขาดระเบียบวินัย (ไทยก็คล้ายๆกัน..แต่ยังดีกว่าจีนนิดหนึ่ง) การไม่รู้จักรอคอย เช่น การแซงคิว เป็นต้น

ถามว่าเมืองจีน ณ ปัจจุบันเจริญมากไหม คำตอบก็คือในเมืองนั้นเจริญมาก มีตึกรามบ้านช่องแบบแฟลตที่ทันสมัยให้ประชาชนเช่าแทนการอยู่ในชุมชนแบบเดิมมากมาย .... แต่เมื่อมองกลับไปที่ชนบทแล้วยังห่างกันมากอยู่ ซึ่งรัฐบาลจีนคงพยามลดช่องว่างนั้นอยู่เช่นกัน สังเกตุจาการกระจายงานสู่ชนบท เช่นการก่องสร้างทางและอื่นๆ ... ผู้เขียนมองว่าความเป็นอยู่ของผู้คนทางฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ของจีนยังห่างทางฝั่งทะเลตะวันออกอยู่มาก



การเดินทางในยูนนานของเราใกล้จะถึงเมืองสุดท้ายแล้ว ซึ่งบล๊อกหน้าเราจะพาคุณๆไปเที่ยวเมืองคุนหมิงก่อนเดินทางกลับประเทศไทยและหวังว่าแฟนๆบล๊อกของนายวิคเซอร์คงได้รับประโยชน์จากการเดินทางครั้งนี้ของเรา


ขอบคุณที่ติดตามอ่านครับ




ลากันด้วยภาพนี้ครับ






______________