bloggang.com mainmenu search
เจ๊าะแจ๊ะดีใจ แม่กลับบ้านถูก
แม่ออกเที่ยวทีละ20วัน เจ๊าะแจ๊ะมองค้อน
ก่อนออกจากบ้าน แม่บอกเจ๊าะแจ๊ะ ข้าวหอม มะลิว่า
"แม่ไปเที่ยวก่อนนะ เดี๋ยวกลับ"
หมาแมวคงไม่รู้เรื่องอะไร แต่เห็นกระเป๋าเดินทางของแม่
ก็คงรู้ด้วยความเคยชินว่า ..."  แม่เรา ไปอีกแระ คราวนี้คงหลายวัน  เป๋าใหญ่นี่"
มองๆจ้องๆเดินดักหน้าดักหลังอยู่ พอได้ยินแม่แจ้งเหตุแล้ว
คงตอบแม่ว่า  "ไปเหอะแม่ พวกเราชินชาซะแระ"
แล้วก็กลับไปนอนต่อกันอย่างสบายใจ









แม่ไปนานเกือบ20 วัน กลับมาถึงบ้าน เปิดประตูว๊าบ..นั่นไง
เจ๊าะแจ๊ะ วิ่งเข้ามาหา กระดิกหางเหมือนจะหลุด เลียหน้าเลียตาแม่
โห....กลิ่นตัวเหม็นหึ่งเชียว พ่อไม่อาบน้ำให้เลย
เจ๊าะแจ๊ะ ข้าวหอมก็รีบวิ่งมาจากไหนไม่รู้
กระดิ่งกรุ๋งกริ๋ง ๆๆๆๆ มาแหงวๆ เดินพันขา
เหมือนบอกว่าคิดถึง(รึเปล่า)

กอด อุ้มกัน คนละที สองที
แล้วต่างตัวต่างก็ไปนอนของตัวเอง



เราต้องจับเจ๊าะแจ๊ะอาบน้ำอาบท่า
หน้าตาทีเขละด้วยน้ำตา และขี้ตา ค่อยดูสะอาดเกลี้ยงเกลาหน่อย
เก็บกวาดเช็ดถูทำความสะอาด ลานฉี่ของเจ๊าะแจ๊ะ
กระดาษปูซับฉี่และอึ ใช้เปลืองเข้าทุกวัน
เพราะเจ๊าะแจ๊ะ ฉี่บ่อยขึ้น
วันหนึ่งอย่างน้อย7-8หน บางทีไม่ฉี่ลงกระดาษ
ก็ต้องคอยเอาไม้ถูมาเช็ดกันโดยเร็ว



ปกติไม่ให้ใส่โอบิยกเว้นออกไปเที่ยวนอกบ้าน
แต่วันนี้ลองเอามาให้ใส่ไว้ เจ๊าะแจ๊ะใส่แล้วก็นอน
แป๊บเดียวฉี่ใส่โอบิจนชุ่ม ก็ต้องถอดออก
กลั้นฉี่ไม่อยู่แล้ว 




บางครั้งเจ๊าะแจ๊ะปวดฉี่ ปวดอึ วิ่งมาบอกแม่ บอกพ่อ
โดยการกระโดดจับมือ แล้วหันหลังเดินนำไปที่ประตู
หรือหันมองประตูทีนึง มองหน้าแม่ทีนึง
เป็ฯอันรู้กันว่าอยากลงไปฉี่ข้างล่าง
เปิดประตูให้ เธอก็จะวิ่งลงบันได พรุ๊บๆๆๆไป
หายไปนานบ้าง เร็วบ้าง พอเสร็จกิจ ก็มาเคาะประตูเรียก
เปิดรับ รีบล้างก้นให้ เธอก็สะบัดๆๆๆ
แล้วก็เลียอีกครั้ง กลับไปนอนบนที่นอนตัวเอง


กลับมาบ้านนอกจากเจอหมาแมวที่คิดถึงเราแล้ว
ยังมีหมาแมวข้างบ้านที่(อาจจะ)คิดถึงเราด้วยเหมือนกัน
ฝูงเดิม ตระกูลส้มและลายขาวดำ
อีกทั้งหมาข้างบ้าน และไม่มีเจ้าของ

ตอนคุยโทรศัพท์กับคนที่บ้าน ถามถึงเจ้าแมวฝูงนี้
ว่ามาวุ่นวายรึเปล่า เขาตอบว่า ไม่มาสักตัวเดียว
เงียบกริบ ไม่รู้หายไปไหนหมด ไม่เหม็นอึแมวด้วย
เราก็ดีใจ ว่าแมวเล็กแมวน้อยคงไม่มาวุ่นวายแล้ว
ที่ไหนได้ พอเข้าบ้าน ไปแป๊บเดียว เปิดน้ำเปิดท่า คุยกับพ่อบ้านไม่ทันไร
ได้ยินเสียงใบไม้กรอบแกรบ และเดินมาร์ชิ่งแบนด์กันมาบนขอบรั้ว
โดดตุ้บๆ ลงมาหา ร้องเมี๊ยวหง่าว เมี๊ยวหง่าวกันระงม
อ้าว!!!  ไหนคุณเขาบอกว่าไม่มาแล้ว!!
แล้วนี่ตัวอะไร พากันมาทั้งตระกูล ยกเว้นแม่ปุ้งท้องแก่
ที่ไม่โผล่มา คงคลอดแล้ว และกำลังยุ่งอยู่กับการเลี้ยงลูก



นึกว่าจะลืมเราไปแล้ว ไม่ยักลืมแฮะ 

มีเจ้าตัวนี้โผล่หน้ามามองเราด้วย ของเพื่อนบ้าน
ชื่อเจ้าทอง




ส่วนพวกนี้ ไม่สนเรา เล่นอย่างเดียว




การมีใครสักคน หรือสัตว์เลี้ยงสักตัว ที่คิดถึงเรา
รอวันเรากลับ มันให้ความรู้สึกดีอย่างนี้นี่เอง
เช่นเดียวกับ เวลากลับบ้านมาแล้วเจอคน หรือสัตว์ที่เรารัก
รอเราอยู่ที่บ้าน เจอหน้ากันกอดกัน อุ้มกัน ช่างสุขใจยิ่งนัก
 


สวัสดี
Create Date :22 พฤศจิกายน 2562 Last Update :23 พฤศจิกายน 2562 6:09:23 น. Counter : 2935 Pageviews. Comments :8