แมวหมาก็เช่นนั้น

ยิ่งรู้ตัวว่าสวย(คนบอกเอง แมวมันไม่รู้ด้วย)

ก็ยิ่งเชิดเริดเมิน

จะจับจะต้อง จะกอดจะอุ้ม

แหม! ทำสะบัดสะบิ้งทิ้งตัวอ่อนตัวงอ

เรียกไม่ขาน วานไม่รับ

ทำราวกับนางฟ้านางสวรรค์มาเกิด

ปั๊ดเดี๋ยว...เหนี่ยวเสียนิ

ส่วนเจ้าที่รู้ตัวว่าไม่งามเท่าเขา

ก็ประจบประแจงเคลียเคล้า เอาใจแม่

ย่างเท้าไปไหนก็ติดแจ 

ไม่ต้องเรียกขาน ให้อ่อนใจ

นางน่ารัก

แม่มะลิ-จอมหวงตัว

ผิดกับข้าวหอม- ที่ชอบเคลียเคล้า 

วนเวียนเฝ้าเจ้าของ

จะอุ้มก็ชอบ จะกอดก็เอา

แม่มะลิหางพอง

ทำหยิ่งผยองเฉียดไปเฉียดมา

ข้าวหอมตามติดประชิดทุกที่

เห็นกล้องวิ่งรี่

ปรี่หาหม่าม้า

มะลิ จะเจอตัว

ตอนเขย่าถุงอาหาร

เช้าเย็น

หลังจากอิ่ม...ก็หายจ้อย

หลบไปหาที่นอนบ้าง

โน่น..ที่โปรด บนหลังคาโรงรถ

ทะเลาะกัน

ไปเดินท่อมๆหาอึ่งอ่างคางคก

จิ้งจกจิ้งเหลนเล่น

ส่วนข้าวหอม

ชอบอยู่ในบ้าน นอนตรงนี้

หรือเก้าอี้ตัวโปรดสำราญใจ

อยู่ด้วยกันมา 3 ปีกว่า

ก็อยู่กันต่อไปนะ...แมวเหมียวเอ๋ย

(เจ้าของอาศัยหมาแมวออกสื่อ)

สวัสดี